Και να σου έφτασε η στιγμή που πεθύμησα brunch. Και για να προλάβω τη σκέψη σας, έτρωγα και στο χωριό μου brunch, διότι η στραπατσάδα της μάνας Σύλιας ήταν –και είναι- κολάσιμη. Και είναι Νοέμβριος και το μόνο μαγαζί με αξιοπρεπές brunch λειτουργεί μέχρι Σεπτέμβριο. Και εκεί πέφτει ως ‘’από μηχανής Θεός’’ η αγαπημένη Μαρία και προτείνει ‘’Jardin’’. Και παρ’ όλες τις επιφυλάξεις διότι, η πρόταση ξεκινούσε με το ’’άκουσα ότι’’ κινήσαμε Κυριακή πρωί για την πολύβουη ‘’Κονταράτου’’ η οποία βέβαια δεν είχε ξυπνήσει ακόμα.
Ο χώρος αρκετά όμορφος αφού το ‘’κάποτε πέρασμα’’ έχει κλείσει και στη θέση του έχει γίνει μια αρκετά όμορφη αυλή, πλούσια σε φυτά, όμορφα τραπέζια διαφόρων σχημάτων και υλικών -εξαιρετικά τα ξύλινα-, πολλά φωτιστικά και μπακιρένια διακοσμητικά, χαλιά περσικού style και γενικά στο χώρο κυριαρχεί το ανατολίτικο στοιχείο και σε ταξιδεύει ευχάριστα. Το ίδιο όμορφος και προσεγμένος και ο επάνω χώρος. Πολύ καλοί (αισθητικά και τεχνολογικά) οι κύβοι στα τραπέζια που σε βοηθούν να διαβάσεις τους καταλόγους (scan & nfc). Βέβαια θα λειτουργούσε άριστα αν τα δίκτυα κινητής είχαν πολύ καλό σήμα σε όλη την πόλη, άρα και σε όλους τους χώρους του μαγαζιού, αλλά αυτό είναι άλλη μεγάλη συζήτηση.
Το προσωπικό πολυάριθμο και εξυπηρετικότατο με κάποια αλλά. Θεωρώ περιττό το 2ο άτομο στην είσοδο και θεωρώ ότι, μια κάποια ευγένεια και περισσότερες γνώσεις επί του μενού σε κάποια σερβιτόρα δεν θα έβλαπτε. Στο γευστικό κομμάτι μπορώ να πω τα καλύτερα. Το μαγαζί είναι all day οπότε μέχρι κάποια στιγμή υπάρχει brunch και στη συνέχεια γεύσεις για τη μέση συνοδεία κρασιού ή cocktail και κάποια κυρίως πιάτα. Μια χαρά. Η τέχνη του αυγού κατέχεται σε υπερθετικό βαθμό. Θα ξεχωρίσω τα scrambled eggs σε αφράτο βουτυρένιο croissant με το λάδι τρούφας να το βοηθάει να ξεχωρίσει. Top, το αγαπημένο μου αλμυρό pancake όπου ο κρόκος από το αυγό ήταν εκεί που έπρεπε για να σπάσει και να δώσει τη γεύση που χρειάζεται το ουδέτερο ζυμάρι για να δέσει με τα αλμυρά υλικά. Οι λωρίδες του μπέικον τόσο όσο ψημένες, θα προτιμούσα sauce άλλου τυριού και όχι cheddar.
Το γλυκό κομμάτι του brunch – ότι και να πιστεύει ο καθένας- λέγεται croissant γεμισμένο με κρέμα μπουγάτσας και από πάνω λιωμένη λευκή σοκολάτα. Γεύση εξοντωτική που ξεχνώντας τις θερμίδες, πρέπει να προσφέρεις μια φορά στον εαυτό σου. Το ‘’Jardin’’ μας άρεσε και το προτιμήσαμε και για βραδινή έξοδο. Ποτό συνοδεία πιάτων στη μέση ότι καλύτερο για βράδυ. Οι πίτσες του φτιαγμένες με εξαιρετική ιταλική ζύμη, με τα υλικά να πιέζουν το ζυμάρι να γείρει, crispy, η απαραίτητη σάλτσα τομάτας, μετά το ψήσιμο η πρασινάδα και τα λάδια (βασιλικού και τρούφας ανάλογα την πίτσα) να δίνουν το κάτι έξτρα στο όλο σύνολο. Καλή και η μεξικάνικη σαλάτα θα πρόσθετα φρέσκο avocado για τη δροσιά. Στα tacos με κοτόπουλο έχει γίνει εξαιρετική δουλειά με τα dots avocado και την κρέμα πιπεριάς, όμως τα κομμάτια παναρισμένου κοτόπουλου δεν κολλάνε με το όλο σύνολο. Η Paloma εξαιρετική και όσο πρέπει ουδέτερη, μιας και είναι το ποτό των Μεξικανών που υπάρχει σε κάθε μεσημεριανό τραπέζι μαζί με το νερό, η δε Caipirinha φτιαγμένη με cacacha και lime όπως προβλέπεται. Τα συνοδευτικά των ποτών –αν δεν πάρεις κάτι έξτρα- κώνοι καλαμποκιού και mixed ξηρών καρπών θέλουν περισσότερο προσοχή και αλλαγή χθες.
Η λίστα κρασιών ενημερωμένη και σε normal τιμές, όπως και οι μπύρες που υπάρχουν στον κατάλογο. Γενικά το ‘’Jardin’’ αποτελεί έναν αξιόπιστο all day χώρο στον οποίο δεν πρόκειται να απογοητευτείς όποια ώρα της ημέρας και να πας. Θεωρώ ότι σύντομα με κάποιες μικροδιορθώσεις θα γίνει άνετα το talk of the town.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Και να σου έφτασε η στιγμή που πεθύμησα brunch. Και για να προλάβω τη σκέψη σας, έτρωγα και στο χωριό μου brunch, διότι η στραπατσάδα της μάνας Σύλιας ήταν –και είναι- κολάσιμη. Και είναι Νοέμβριος και το μόνο μαγαζί με αξιοπρεπές brunch λειτουργεί μέχρι Σεπτέμβριο. Και εκεί πέφτει ως ‘’από μηχανής Θεός’’ η αγαπημένη Μαρία και προτείνει ‘’Jardin’’. Και παρ’ όλες τις επιφυλάξεις διότι, η πρόταση ξεκινούσε με το ’’άκουσα ότι’’ κινήσαμε Κυριακή πρωί για την πολύβουη ‘’Κονταράτου’’ η οποία βέβαια δεν είχε ξυπνήσει ακόμα.
Ο χώρος αρκετά όμορφος αφού το ‘’κάποτε πέρασμα’’ έχει κλείσει και στη θέση του έχει γίνει μια αρκετά όμορφη αυλή, πλούσια σε φυτά, όμορφα τραπέζια διαφόρων σχημάτων και υλικών -εξαιρετικά τα ξύλινα-, πολλά φωτιστικά και μπακιρένια διακοσμητικά, χαλιά περσικού style και γενικά στο χώρο κυριαρχεί το ανατολίτικο στοιχείο και σε ταξιδεύει ευχάριστα. Το ίδιο όμορφος και προσεγμένος και ο επάνω χώρος. Πολύ καλοί (αισθητικά και τεχνολογικά) οι κύβοι στα τραπέζια που σε βοηθούν να διαβάσεις τους καταλόγους (scan & nfc). Βέβαια θα λειτουργούσε άριστα αν τα δίκτυα κινητής είχαν πολύ καλό σήμα σε όλη την πόλη, άρα και σε όλους τους χώρους του μαγαζιού, αλλά αυτό είναι άλλη μεγάλη συζήτηση.
Το προσωπικό πολυάριθμο και εξυπηρετικότατο με κάποια αλλά. Θεωρώ περιττό το 2ο άτομο στην είσοδο και θεωρώ ότι, μια κάποια ευγένεια και περισσότερες γνώσεις επί του μενού σε κάποια σερβιτόρα δεν θα έβλαπτε. Στο γευστικό κομμάτι μπορώ να πω τα καλύτερα. Το μαγαζί είναι all day οπότε μέχρι κάποια στιγμή υπάρχει brunch και στη συνέχεια γεύσεις για τη μέση συνοδεία κρασιού ή cocktail και κάποια κυρίως πιάτα. Μια χαρά. Η τέχνη του αυγού κατέχεται σε υπερθετικό βαθμό. Θα ξεχωρίσω τα scrambled eggs σε αφράτο βουτυρένιο croissant με το λάδι τρούφας να το βοηθάει να ξεχωρίσει. Top, το αγαπημένο μου αλμυρό pancake όπου ο κρόκος από το αυγό ήταν εκεί που έπρεπε για να σπάσει και να δώσει τη γεύση που χρειάζεται το ουδέτερο ζυμάρι για να δέσει με τα αλμυρά υλικά. Οι λωρίδες του μπέικον τόσο όσο ψημένες, θα προτιμούσα sauce άλλου τυριού και όχι cheddar.
Το γλυκό κομμάτι του brunch – ότι και να πιστεύει ο καθένας- λέγεται croissant γεμισμένο με κρέμα μπουγάτσας και από πάνω λιωμένη λευκή σοκολάτα. Γεύση εξοντωτική που ξεχνώντας τις θερμίδες, πρέπει να προσφέρεις μια φορά στον εαυτό σου. Το ‘’Jardin’’ μας άρεσε και το προτιμήσαμε και για βραδινή έξοδο. Ποτό συνοδεία πιάτων στη μέση ότι καλύτερο για βράδυ. Οι πίτσες του φτιαγμένες με εξαιρετική ιταλική ζύμη, με τα υλικά να πιέζουν το ζυμάρι να γείρει, crispy, η απαραίτητη σάλτσα τομάτας, μετά το ψήσιμο η πρασινάδα και τα λάδια (βασιλικού και τρούφας ανάλογα την πίτσα) να δίνουν το κάτι έξτρα στο όλο σύνολο. Καλή και η μεξικάνικη σαλάτα θα πρόσθετα φρέσκο avocado για τη δροσιά. Στα tacos με κοτόπουλο έχει γίνει εξαιρετική δουλειά με τα dots avocado και την κρέμα πιπεριάς, όμως τα κομμάτια παναρισμένου κοτόπουλου δεν κολλάνε με το όλο σύνολο. Η Paloma εξαιρετική και όσο πρέπει ουδέτερη, μιας και είναι το ποτό των Μεξικανών που υπάρχει σε κάθε μεσημεριανό τραπέζι μαζί με το νερό, η δε Caipirinha φτιαγμένη με cacacha και lime όπως προβλέπεται. Τα συνοδευτικά των ποτών –αν δεν πάρεις κάτι έξτρα- κώνοι καλαμποκιού και mixed ξηρών καρπών θέλουν περισσότερο προσοχή και αλλαγή χθες.
Η λίστα κρασιών ενημερωμένη και σε normal τιμές, όπως και οι μπύρες που υπάρχουν στον κατάλογο. Γενικά το ‘’Jardin’’ αποτελεί έναν αξιόπιστο all day χώρο στον οποίο δεν πρόκειται να απογοητευτείς όποια ώρα της ημέρας και να πας. Θεωρώ ότι σύντομα με κάποιες μικροδιορθώσεις θα γίνει άνετα το talk of the town.