Η φράση αυτή παιζόταν για κάνα δίμηνο, μιας και όλο ανέφερα να πάμε μια επίσκεψη προς τα εκεί, όλο και κάποια άλλη έξοδος παιζόταν όμως και η μία αναβολή ακολουθούσε την άλλη.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναφέρω όλες τις λεπτομέρειες και να αντιγράψω από το ίντερνετ τι σημαίνει η ονομασία. Θα αναφέρω ότι έχουν συγγένεια με το Manor House που κατοικοεδρεύει στην hot πιάτσα της Βεάκη, ενώ έχουν επίσης, επιχείρηση και στη Νάξο.
Η επίσκεψη μας έγινε 2 μέρες πριν κλείσουν για διακοπές και μεταφέρουν όλη τους την ενέργεια προς Νάξο μεριά, στο Yazoo Summer Bliss. Παρασκευή 16/7 λοιπόν, φιλοξενηθήκαμε στον εξωτερικό τους χώρο, ημιυπαίθριο για να είμαι πιο σωστός.
Δυστυχώς, λόγω κορονοϊού, η πολύ ωραία εσωτερική διακόσμηση που είχα παρατηρήσει σε παρουσιάσεις τους στο ίντερνετ, δεν υφίσταται. Οχι ότι εκεί που καθίσαμε δεν ήταν καλά. Μια χαρά ήταν. Καθίσματα μιας άλλης εποχής (θυμίζουν την αυλή της γιαγιάς). Ξεχωρίζει η τοιχογραφία με το παράθυρο και την πόρτα. Αρκετά φυτά συμπληρώνουν την τελική εικόνα.
Η εξυπηρέτηση από τον ευγενικό κύριο ήταν αρκετά καλή, όχι διεκπεραιωτική. Μας ενημέρωσε για τις διαθέσιμες επιλογές, με υπομονή και φορώντας τη μάσκα του. Μας ενημέρωσε επίσης και για τα μη διαθέσιμα πιάτα. Ε, ένα από αυτά ήταν σταμπαρισμένο και μάλλον είναι από τα πιο δημοφιλή. Μας περιόρισε λιγάκι, όμως δεν μας χάλασε τη διάθεση και την όρεξη.
Αναπροσαρμόσαμε τις επιλογές μας, μιας και τα λουκουμαδάκια γραβιέρας είχαν ήδη κάνει διακοπές για … Κρήτη!
– Κεφτεδάκια μοσχαρίσια, στα 7 ευρώ. Όμορφη παρουσίαση σε μαύρο σκεύος που διατηρούσε τη θερμοκρασία τους. Κολυμπούσαν σε αρκετή κόκκινη σάλτσα, πικάντικη, πιθανότατα είχαν χρησιμοποιήσει μπούκοβο. Το γιαούρτι μυρωδικών ήταν στην κορυφή κάθε κεφτεδακίου, έκανε όμορφη αντίθεση και σε ηρεμούσε από την αψάδα της σάλτσας.
– Ποικιλία από φέτες ψωμιού, 1 ευρώ. Αρκετά σε ποσότητα και πολύ χρήσιμα. Άρεσε πολύ αυτό με την ελιά, αρκετά καλό και τραγανό και το φοκατσοειδές με τις λωρίδες πιπεριάς. Έκαναν βουτιές στη σάλτσα. Συνοδεύονταν από 2 ντιπάκια με ροδέλες ελιάς και γιαουρτιού με μυρωδικά.
– Σφακιανόπιτα, στα 6.5 ευρώ. Ωραίο φύλλο, χωρίς περιττή λαδίλα. Η γέμιση σίγουρα θα μπορούσε να ήταν περισσότερη. Μαυροσούσαμο στην κορυφή, λίγο μέλι. Δεν με ξετρέλανε με κάτι συνολικά, αν και η ζύμη είχε ενδιαφέρον.
– Πικάνια, στα 22 ευρώ. Δροσερή σαλάτα ρόκας, νόστιμες και καυτές πατάτες με την φλούδα τους, πασπαλισμένες με πάπρικα. Συνοδεύονται από μύλο αλατιού και πιπεριού και μαχαίρι που ταιριάζει στην περίσταση. Το κρέας νόστιμο, με το λίπος που του αρμόζει. Ίσως τελικά το ήθελα λιγότερο ψημένο. Ποσοτικά, η μερίδα ήταν καλή.
– Εμφιαλωμένο νερό, στα 1.2 ευρώ.
– Ροζέ ημίγλυκο, στα 5.5 ευρω/500 ml.Γλυκόπιοτο χωρίς να βαράει.
– Τάρτα λεμόνι, στα 5.5 ευρώ. Όμορφη παρουσίαση με ένα τετράγωνο κομμάτι τάρτας που κοβόταν πολύ εύκολα ακόμη και με το κουτάλι. Συνοδευόταν από κράμπλ μπισκότου – αμυγδάλου όπου επίσης είχε τοποθετηθεί κρέμα λεμονιού. Το όλο αποτέλεσμα έδενε με το παγωτό lime. Γλυκιά και ξινή κρέμα, άρεσε πολύ σε εμένα, ενώ το παγωτό άρεσε πολύ στη συνοδό μου. Το καλύτερο κλείσιμο που θα μπορούσε να έχει η έξοδός μας.
Συνολική τιμή στα 48.7 ευρώ.
Ανακεφαλαιώνοντας, θα πω ότι σε γενικές γραμμές μας άφησε καλές εντυπώσεις. Δυστυχώς, οι περιορισμοί σε πιάτα δεν μας άφησαν να σχηματίσουμε, πιθανότατα, καλύτερη εντύπωση. Σίγουρα θα επιστρέψω με παρέα την επόμενη φορά,με πιο κρύο καιρό, ώστε να σχηματίσω σφαιρικότερη άποψη μιας και θέλω να γνωρίσω το μαγαζί και σε φίλους μου.
Ελαφρυντικό το ότι ετοιμάζονταν για κλείσιμο, νομίζω πως έχουν καλές βάσεις ώστε να ξεχωρίσουν στην περιοχή. Εύχομαι να εμπλουτίσουν λιγάκι περισσότερο τον κατάλογο τους, έστω με κάποια πιάτα ημέρας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
“Μου χρωστάς Κότταβο”
Η φράση αυτή παιζόταν για κάνα δίμηνο, μιας και όλο ανέφερα να πάμε μια επίσκεψη προς τα εκεί, όλο και κάποια άλλη έξοδος παιζόταν όμως και η μία αναβολή ακολουθούσε την άλλη.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναφέρω όλες τις λεπτομέρειες και να αντιγράψω από το ίντερνετ τι σημαίνει η ονομασία. Θα αναφέρω ότι έχουν συγγένεια με το Manor House που κατοικοεδρεύει στην hot πιάτσα της Βεάκη, ενώ έχουν επίσης, επιχείρηση και στη Νάξο.
Η επίσκεψη μας έγινε 2 μέρες πριν κλείσουν για διακοπές και μεταφέρουν όλη τους την ενέργεια προς Νάξο μεριά, στο Yazoo Summer Bliss. Παρασκευή 16/7 λοιπόν, φιλοξενηθήκαμε στον εξωτερικό τους χώρο, ημιυπαίθριο για να είμαι πιο σωστός.
Δυστυχώς, λόγω κορονοϊού, η πολύ ωραία εσωτερική διακόσμηση που είχα παρατηρήσει σε παρουσιάσεις τους στο ίντερνετ, δεν υφίσταται. Οχι ότι εκεί που καθίσαμε δεν ήταν καλά. Μια χαρά ήταν. Καθίσματα μιας άλλης εποχής (θυμίζουν την αυλή της γιαγιάς). Ξεχωρίζει η τοιχογραφία με το παράθυρο και την πόρτα. Αρκετά φυτά συμπληρώνουν την τελική εικόνα.
Η εξυπηρέτηση από τον ευγενικό κύριο ήταν αρκετά καλή, όχι διεκπεραιωτική. Μας ενημέρωσε για τις διαθέσιμες επιλογές, με υπομονή και φορώντας τη μάσκα του. Μας ενημέρωσε επίσης και για τα μη διαθέσιμα πιάτα. Ε, ένα από αυτά ήταν σταμπαρισμένο και μάλλον είναι από τα πιο δημοφιλή. Μας περιόρισε λιγάκι, όμως δεν μας χάλασε τη διάθεση και την όρεξη.
Αναπροσαρμόσαμε τις επιλογές μας, μιας και τα λουκουμαδάκια γραβιέρας είχαν ήδη κάνει διακοπές για … Κρήτη!
– Κεφτεδάκια μοσχαρίσια, στα 7 ευρώ. Όμορφη παρουσίαση σε μαύρο σκεύος που διατηρούσε τη θερμοκρασία τους. Κολυμπούσαν σε αρκετή κόκκινη σάλτσα, πικάντικη, πιθανότατα είχαν χρησιμοποιήσει μπούκοβο. Το γιαούρτι μυρωδικών ήταν στην κορυφή κάθε κεφτεδακίου, έκανε όμορφη αντίθεση και σε ηρεμούσε από την αψάδα της σάλτσας.
– Ποικιλία από φέτες ψωμιού, 1 ευρώ. Αρκετά σε ποσότητα και πολύ χρήσιμα. Άρεσε πολύ αυτό με την ελιά, αρκετά καλό και τραγανό και το φοκατσοειδές με τις λωρίδες πιπεριάς. Έκαναν βουτιές στη σάλτσα. Συνοδεύονταν από 2 ντιπάκια με ροδέλες ελιάς και γιαουρτιού με μυρωδικά.
– Σφακιανόπιτα, στα 6.5 ευρώ. Ωραίο φύλλο, χωρίς περιττή λαδίλα. Η γέμιση σίγουρα θα μπορούσε να ήταν περισσότερη. Μαυροσούσαμο στην κορυφή, λίγο μέλι. Δεν με ξετρέλανε με κάτι συνολικά, αν και η ζύμη είχε ενδιαφέρον.
– Πικάνια, στα 22 ευρώ. Δροσερή σαλάτα ρόκας, νόστιμες και καυτές πατάτες με την φλούδα τους, πασπαλισμένες με πάπρικα. Συνοδεύονται από μύλο αλατιού και πιπεριού και μαχαίρι που ταιριάζει στην περίσταση. Το κρέας νόστιμο, με το λίπος που του αρμόζει. Ίσως τελικά το ήθελα λιγότερο ψημένο. Ποσοτικά, η μερίδα ήταν καλή.
– Εμφιαλωμένο νερό, στα 1.2 ευρώ.
– Ροζέ ημίγλυκο, στα 5.5 ευρω/500 ml.Γλυκόπιοτο χωρίς να βαράει.
– Τάρτα λεμόνι, στα 5.5 ευρώ. Όμορφη παρουσίαση με ένα τετράγωνο κομμάτι τάρτας που κοβόταν πολύ εύκολα ακόμη και με το κουτάλι. Συνοδευόταν από κράμπλ μπισκότου – αμυγδάλου όπου επίσης είχε τοποθετηθεί κρέμα λεμονιού. Το όλο αποτέλεσμα έδενε με το παγωτό lime. Γλυκιά και ξινή κρέμα, άρεσε πολύ σε εμένα, ενώ το παγωτό άρεσε πολύ στη συνοδό μου. Το καλύτερο κλείσιμο που θα μπορούσε να έχει η έξοδός μας.
Συνολική τιμή στα 48.7 ευρώ.
Ανακεφαλαιώνοντας, θα πω ότι σε γενικές γραμμές μας άφησε καλές εντυπώσεις. Δυστυχώς, οι περιορισμοί σε πιάτα δεν μας άφησαν να σχηματίσουμε, πιθανότατα, καλύτερη εντύπωση. Σίγουρα θα επιστρέψω με παρέα την επόμενη φορά,με πιο κρύο καιρό, ώστε να σχηματίσω σφαιρικότερη άποψη μιας και θέλω να γνωρίσω το μαγαζί και σε φίλους μου.
Ελαφρυντικό το ότι ετοιμάζονταν για κλείσιμο, νομίζω πως έχουν καλές βάσεις ώστε να ξεχωρίσουν στην περιοχή. Εύχομαι να εμπλουτίσουν λιγάκι περισσότερο τον κατάλογο τους, έστω με κάποια πιάτα ημέρας.
Θα επιστρέψουμε!