ΛΑΔΟΚΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΓΙΑ

Τις περισσότερες φορές όταν θέλεις να γράψεις κριτική πρώτη φορά για τα εστιατόρια του νησιού σου –της Κεφαλονιάς εν προκειμένω- σου έρχονται στον νου διάφορες στιγμές που έχεις ζήσει με την οικογένεια και φίλους σε ένα σωρό στέκια.
Στη δική μου περίπτωση όμως το εστιατόριο της καρδιάς μου είναι ένα: η Λαδόκολλα στην Πλαγιά. 
Ας ξεκινήσουμε από το όνομα. Το «λαδόκολλα» σημαίνει ότι μιλάμε για ταβέρνα με απλά τραπέζια και καρέκλες –όχι όμως σκέτες καρέκλες! Πάμε στην Πλαγιά τώρα… Πλαγιά λέγεται η πλατεία του χωριού Δαμουλιανάτα (10χλμ από το Ληξούρι), με θαυμάσια θέα στο Ιόνιο πέλαγος κι εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα!
Σε κοινοτικό χώρο ο Παναγής Δερές μαζί με τη σύζυγό του και τα δίδυμα αγόρια τους εδώ και χρόνια μας κακομαθαίνουν με την περιποίησή τους. Ο Παναγής με τα αδέρφια του ήταν χρόνια στη εστίαση στην Αθήνα. Κάποια στιγμή αποφάσισε να έρθει στην ιδιαίτερη πατρίδα του και να κάνει αυτό που γνωρίζει τόσο καλά.
Ο στεγασμένος χώρος  του εστιατορίου είναι μακρόστενος με πολλά χειροποίητα, καλλιτεχνικά στοιχεία. Το αγαπημένο μου είναι ένα καράβι, νομίζω φορτηγό, από ξύλο και μέταλλο. Ένας μαυροπίνακας καλύπτει έναν τοίχο και προσφέρει καλλιτεχνική και φιλοσοφική διέξοδο σε όποιον επιθυμεί. Τα μεγάλα ανοίγματα επιτρέπουν και στους μέσα καθήμενους να απολαύσουν τη θέα.
Η μουσική είναι διακριτική ποιοτική, ελληνική.
Οι καρέκλες καφενείου έχουν μηνύματα με νόημα!
Τα σκεύη που έρχεται το φαγητό είναι διαλεγμένα με γούστο και μεράκι.
Ο υπαίθριος χώρος κάτω στην πλατεία είναι αυτός με τη μαγευτική θέα. Αν επιλέξετε να δειπνήσετε την ώρα του δειλινού, θα με θυμηθείτε. Μπαίνοντας στην πλατεία, ένα ερειπωμένο σπίτι πνιγμένο από τους κισσούς συμπληρώνει το σκηνικό.
Πάμε στα του φαγητού τώρα. Θα διαβάσετε τον κατάλογο – και το ρήμα διαβάζω δε χρησιμοποιήθηκε τυχαία.  Είναι γραμμένος με φιλοσοφική, ποιητική διάθεση και μερικές δόσεις κεφαλονίτικου χιούμορ.
Θα παραγγείλετε την σαλάτα «Λαδόκολλα στην Πλαγιά». Δροσερή, νόστιμη και με τόσα πολλά υλικά που πού να σας τα απαριθμώ… Είναι πάνω από δέκα. Ας κάνω μια προσπάθεια: λάχανο άσπρο και μοβ, ρόδι, σταφύλι, καρότο, ξηροί καρποί…
Το αγαπημένο μου ορεκτικό είναι το ψητό τυρί ταλαγάνι με μαρμελάδα φτιαγμένη από τη μαμά της οικογένειας, την κυρία Κατερίνα, ανάλογα με τα φρούτα που θα βρει. Φέτος δοκίμασα βερίκοκο, πέρυσι λάτρεψα το μούρο.
Συνεχίστε με κρεατόπιτα, το σήμα κατατεθέν του νησιού, όσον αφορά τα πιάτα. Χειροποίητο φύλλο τυλίγει στοργικά σπυρωτό ντοματένιο ρύζι με μυρωδικά και πεντανόστιμο κρεατάκι.
Το χοιρινό κότσι λιώνει στο στόμα κι είναι πεντανόστιμο. Συνοδεύεται με ωραίες τραγανές πατάτες.
Θα βρείτε πιάτα της ώρας καλοψημένα και ζουμερά. Από μαγειρευτά κλασικά γεμιστά, μελιτζάνες ιμάμ, κουνέλι στιφάδο κι άλλα, όλα ποιοτικά και καλομαγειρεμένα.
Στο τέλος θα γευτείτε κέρασμα λουκουμάδες με μέλι.
Το σέρβις είναι ολόκληρο κεφάλαιο για το συγκεκριμένο μαγαζί. Η ευγένεια και η προσωπική εξυπηρέτηση είναι ένας λόγος που ο κόσμος το προτιμά και το τιμά εδώ και χρόνια.
Αν βρεθείτε στην Κεφαλονιά,  κλείστε τραπέζι στην «Λαδόκολλα στην Πλαγιά», τουλάχιστον δύο μέρες πριν, αν είναι Αύγουστος.
Θα φάτε νόστιμα φαγητά, σε καλές τιμές, σε ένα όμορφο περιβάλλον, με επαγγελματική εξυπηρέτηση, ευγένεια και ζεστό χαμόγελο.
Αν δε, η εμπειρία λάβει χώρα την ώρα του ηλιοβασιλέματος, μια παλιά παράδοση λέει ότι θα ξαναβρεθείτε σύντομα στο ίδιο μέρος!