Sellam (Γεια σας)! Το LALIBELA είναι ίσως το πιο παλιό αυθεντικά ethnic εστιατόριο της πόλης. Το όνομά του το έχει πάρει από την ομώνυμη ιερή πόλη της Αιθιοπίας, στα βόρεια της χώρας, που είναι γεμάτη μονολιθικούς ναούς σε σχήμα σταυρού σκαλισμένες στο βράχο. Ρίξτε μια ματιά στο Google, αξίζει τον κόπο.
Το LALIBELA στην οδό Νάξου θα το βρείτε πολύ εύκολα, θα παρκάρετε όμως δύσκολα, Κυψέλη γαρ (7 στα 10, λίγο πιο εύκολα από ότι στην Καλλιθέα), να ξέρετε όμως ότι στον επόμενο κάθετο δρόμο, στην οδό Ανάφης, μπορείτε να αφήσετε το αυτοκίνητό σας σε συνεργαζόμενο parking με χαμηλή χρέωση.
Το LALIBELA βρίσκεται στο ισόγειο πολυκατοικίας και – κακώς – η τζαμαρία της πρόσοψης είναι καλυμμένη με κουρτίνες, έτσι δεν ξέρεις τι σε περιμένει ανοίγοντας την πόρτα. Για μένα είναι πάντα μια ευχάριστη έκπληξη, όταν αντικρίζω τον απλό τετράγωνο χώρο με τραπέζια σε αραιά διάταξη, τα περισσότερα με συμβατικά καθίσματα, αλλά και δύο γωνιές με καναπέδες. Η διακόσμηση φυσικά ethnic, με μια (ψεύτικη) μπανανιά στο κέντρο, μια χωριάτικη καλύβα πίσω αριστερά και όλων των ειδών τα διακοσμητικά στους τοίχους. Στο βάθος υπάρχει και ένα μικρό περίπτερο με τουριστικά σουβενίρ που μπορεί όποιος θέλει να αγοράσει. Κυρίαρχο χρώμα το χρυσαφί της άμμου σε συνδυασμό με ροζ, πράσινο και καφέ.
Στο LALIBELA συχνάζουν πια όχι μόνο Αιθίοπες, αλλά και πολλοί Έλληνες που το έχουν μάθει και δεν πάσχουν από φοβικό σύνδρομο απέναντι σε μια όπως και να το κάνουμε άγνωστη κουζίνα. Πιστέψτε με, δεν έχετε λόγο να ανησυχείτε για τίποτε. Όπως όλα τα ethnic εστιατόρια που βρίσκονται χρόνια στην Αθήνα, το LALIBELA έχει προσαρμοστεί στις προτιμήσεις των ντόπιων, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να φέρει τον ουρανίσκο σας σε δύσκολη θέση, ούτε και στο θέμα της κάψας, η οποία είναι γλυκιά και μάλλον ήπια.
Οι πρωτάρηδες καλά θα κάνουν να επιλέξουν την ποικιλία των πέντε πιάτων (25 €), με συνοδεία πράσινης σαλάτας (ονομάζεται αιθιοπική, είναι όμως βαθύτατα ελληνική) και ανθότυρου, που είναι απλά λίγο πιο στεγνό από το δικό μας. Τα τρία πιάτα είναι με κρέας μοσχαρίσιο, ψιλοκομμένο ή σε μορφή κιμά, τα άλλα δύο χορτοφαγικά – πατάτες με καρότο και κολοκύθι (ή μήπως κουνουπίδι;) και φακές αλεσμένες σαν φάβα. Σε επόμενες επισκέψεις μπορείτε να παραγγείλετε κανονικές μερίδες, σερβιρισμένες σε εμαγέ δίσκους που τοποθετούνται στη μέση του τραπεζιού (12 – 13 € όλα τα κρεατικά). Ο κατάλογος είναι απλός και άκρως επεξηγηματικός – μέχρι και ελληνοαιθιοπικό γλωσσάρι περιέχει.
Για να καταλάβετε καλύτερα την διαφορετικότητα της κουλτούρας ανάμεσα στις δύο χώρες: στο τραπέζι δεν υπάρχουν μαχαιροπήρουνα, έρχονται μόνο για αγύριστα ελληνικά κεφάλια που δεν θέλουν να δοκιμάσουν την εμπειρία του να φάνε με τα χέρια (τουαλέτα πεντακάθαρη στο υπόγειο! ) χρησιμοποιώντας το εντελώς ασυνήθιστο, ελαστικό και σπογγώδες, ελαφρά υπόξινο αιθιοπικό ψωμί injera, με το οποίο μαζεύεται το φαγητό σε μπουκιές. Πολύ ωραία εμπειρία, σαν να τρώνε όλοι σε κινέζικα εστιατόρια με τσόπστικς.
Αν δεν θέλετε να καθυστερήσετε, ενημερώστε δίνοντας την παραγγελία, ότι θα κλείσετε το δείπνο σας με αιθιοπικό καφέ, είναι το highlight της υπόθεσης και θέλει πάνω από μισή ώρα για να ετοιμαστεί. Η Αιθιοπία παράγει ως γνωστόν πολύ ωραίο καφέ με έντονη γεύση. Έρχεται σε καφετιέρα από την οποία γεμίζετε τις κούπες σας, μαζί με γλυκό ποπκόρν (!) και κάτι σαν θυμιατό όπου καίει κάτι σαν λιβάνι και είναι όλα τα λεφτά. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αιθιοπικές μπίρες, μπορείτε όμως να μείνετε, αν θέλετε, στο νερό.
Η εξυπηρέτηση δεν είναι αυτό που λέμε επαγγελματική, όμως γίνεται με χαμόγελο και προθυμία. Όλοι μιλούν καλά ελληνικά και βγάζουν μια ζεστασιά χωρίς ίχνος προσποίησης. Ο λογαριασμός για δύο άτομα μόλις που θα σκαρφαλώσει στα 40 €, οι τιμές μένουν σχετικά σταθερές. Το πρώτο Σάββατο κάθε μήνα υπάρχει μπουφές με 15 πιάτα, μουσική και τοπικούς χορούς. Κράτηση απαραίτητη, να πάτε εντελώς νηστικοί και με μεγάλη παρέα.
Amesegnalehu (ευχαριστώ) για την προσοχή σας!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Sellam (Γεια σας)! Το LALIBELA είναι ίσως το πιο παλιό αυθεντικά ethnic εστιατόριο της πόλης. Το όνομά του το έχει πάρει από την ομώνυμη ιερή πόλη της Αιθιοπίας, στα βόρεια της χώρας, που είναι γεμάτη μονολιθικούς ναούς σε σχήμα σταυρού σκαλισμένες στο βράχο. Ρίξτε μια ματιά στο Google, αξίζει τον κόπο.
Το LALIBELA στην οδό Νάξου θα το βρείτε πολύ εύκολα, θα παρκάρετε όμως δύσκολα, Κυψέλη γαρ (7 στα 10, λίγο πιο εύκολα από ότι στην Καλλιθέα), να ξέρετε όμως ότι στον επόμενο κάθετο δρόμο, στην οδό Ανάφης, μπορείτε να αφήσετε το αυτοκίνητό σας σε συνεργαζόμενο parking με χαμηλή χρέωση.
Το LALIBELA βρίσκεται στο ισόγειο πολυκατοικίας και – κακώς – η τζαμαρία της πρόσοψης είναι καλυμμένη με κουρτίνες, έτσι δεν ξέρεις τι σε περιμένει ανοίγοντας την πόρτα. Για μένα είναι πάντα μια ευχάριστη έκπληξη, όταν αντικρίζω τον απλό τετράγωνο χώρο με τραπέζια σε αραιά διάταξη, τα περισσότερα με συμβατικά καθίσματα, αλλά και δύο γωνιές με καναπέδες. Η διακόσμηση φυσικά ethnic, με μια (ψεύτικη) μπανανιά στο κέντρο, μια χωριάτικη καλύβα πίσω αριστερά και όλων των ειδών τα διακοσμητικά στους τοίχους. Στο βάθος υπάρχει και ένα μικρό περίπτερο με τουριστικά σουβενίρ που μπορεί όποιος θέλει να αγοράσει. Κυρίαρχο χρώμα το χρυσαφί της άμμου σε συνδυασμό με ροζ, πράσινο και καφέ.
Στο LALIBELA συχνάζουν πια όχι μόνο Αιθίοπες, αλλά και πολλοί Έλληνες που το έχουν μάθει και δεν πάσχουν από φοβικό σύνδρομο απέναντι σε μια όπως και να το κάνουμε άγνωστη κουζίνα. Πιστέψτε με, δεν έχετε λόγο να ανησυχείτε για τίποτε. Όπως όλα τα ethnic εστιατόρια που βρίσκονται χρόνια στην Αθήνα, το LALIBELA έχει προσαρμοστεί στις προτιμήσεις των ντόπιων, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να φέρει τον ουρανίσκο σας σε δύσκολη θέση, ούτε και στο θέμα της κάψας, η οποία είναι γλυκιά και μάλλον ήπια.
Οι πρωτάρηδες καλά θα κάνουν να επιλέξουν την ποικιλία των πέντε πιάτων (25 €), με συνοδεία πράσινης σαλάτας (ονομάζεται αιθιοπική, είναι όμως βαθύτατα ελληνική) και ανθότυρου, που είναι απλά λίγο πιο στεγνό από το δικό μας. Τα τρία πιάτα είναι με κρέας μοσχαρίσιο, ψιλοκομμένο ή σε μορφή κιμά, τα άλλα δύο χορτοφαγικά – πατάτες με καρότο και κολοκύθι (ή μήπως κουνουπίδι;) και φακές αλεσμένες σαν φάβα. Σε επόμενες επισκέψεις μπορείτε να παραγγείλετε κανονικές μερίδες, σερβιρισμένες σε εμαγέ δίσκους που τοποθετούνται στη μέση του τραπεζιού (12 – 13 € όλα τα κρεατικά). Ο κατάλογος είναι απλός και άκρως επεξηγηματικός – μέχρι και ελληνοαιθιοπικό γλωσσάρι περιέχει.
Για να καταλάβετε καλύτερα την διαφορετικότητα της κουλτούρας ανάμεσα στις δύο χώρες: στο τραπέζι δεν υπάρχουν μαχαιροπήρουνα, έρχονται μόνο για αγύριστα ελληνικά κεφάλια που δεν θέλουν να δοκιμάσουν την εμπειρία του να φάνε με τα χέρια (τουαλέτα πεντακάθαρη στο υπόγειο! ) χρησιμοποιώντας το εντελώς ασυνήθιστο, ελαστικό και σπογγώδες, ελαφρά υπόξινο αιθιοπικό ψωμί injera, με το οποίο μαζεύεται το φαγητό σε μπουκιές. Πολύ ωραία εμπειρία, σαν να τρώνε όλοι σε κινέζικα εστιατόρια με τσόπστικς.
Αν δεν θέλετε να καθυστερήσετε, ενημερώστε δίνοντας την παραγγελία, ότι θα κλείσετε το δείπνο σας με αιθιοπικό καφέ, είναι το highlight της υπόθεσης και θέλει πάνω από μισή ώρα για να ετοιμαστεί. Η Αιθιοπία παράγει ως γνωστόν πολύ ωραίο καφέ με έντονη γεύση. Έρχεται σε καφετιέρα από την οποία γεμίζετε τις κούπες σας, μαζί με γλυκό ποπκόρν (!) και κάτι σαν θυμιατό όπου καίει κάτι σαν λιβάνι και είναι όλα τα λεφτά. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αιθιοπικές μπίρες, μπορείτε όμως να μείνετε, αν θέλετε, στο νερό.
Η εξυπηρέτηση δεν είναι αυτό που λέμε επαγγελματική, όμως γίνεται με χαμόγελο και προθυμία. Όλοι μιλούν καλά ελληνικά και βγάζουν μια ζεστασιά χωρίς ίχνος προσποίησης. Ο λογαριασμός για δύο άτομα μόλις που θα σκαρφαλώσει στα 40 €, οι τιμές μένουν σχετικά σταθερές. Το πρώτο Σάββατο κάθε μήνα υπάρχει μπουφές με 15 πιάτα, μουσική και τοπικούς χορούς. Κράτηση απαραίτητη, να πάτε εντελώς νηστικοί και με μεγάλη παρέα.
Amesegnalehu (ευχαριστώ) για την προσοχή σας!