Και σήμερα έχουμε εκδρομή μετά φαγητού. Ο δρόμος θα μας οδηγήσει – μέσα από το Χαλκί, το Φιλότι και την Απείρανθο – στην Κόρωνο, το χωρίς αμφιβολία πιο ωραίο ορεινό χωριό της Νάξου, χτισμένο στις πλαγιές δύο βουνών που χωρίζονται από μια ρεματιά και χαρακτηρισμένο επίσημα ως παραδοσιακός οικισμός. Η υψομετρική διαφορά από τον περιφερειακό δρόμο ως το κέντρο του χωριού είναι πάνω από 100 μέτρα και καλύπτεται ολόκληρη με σκαλάκια, πολλά, πάρα πολλά σκαλάκια.
Εκτός από σχετικά καλή φυσική κατάσταση θα χρειαστείτε σίγουρα GPS ή/και τη βοήθεια των ντόπιων, για να φτάσετε στον προορισμό σας: Η ταβέρνα ΜΑΤΙΝΑ-ΣΤΑΥΡΟΣ, με τη συμπληρωματική ονομασία ΠΛΑΤΣΑ (= πλατεία), βρίσκεται σε ένα σημείο όπου ο «κεντρικός δρόμος», τρόπος του λέγειν, φαρδαίνει λίγο, σχηματίζοντας με λίγη φαντασία μια μικρή πλατεία. Η ταβέρνα αναπτύσσεται, αριστερά και δεξιά, σε τρία κατάφυτα λουλουδιασμένα επίπεδα. Επί της υποδοχής η συμπαθέστατη, γελαστή κυρία Ματίνα, ταυτόχρονα σεφ της κουζίνας και μετρ του μαγαζιού. Ο σύζυγος μάθαμε ότι είναι υπεύθυνος διαχείρισης των κρεάτων, λογικό για ένα μαγαζί που ειδικεύεται στα κρέατα, μαγειρευτά και ψητά. Το ότι η ταβέρνα λειτουργεί σαν ελβετικό ρολόι οφείλεται στο προσωπικό που ανεβοκατεβαίνει αγόγγυστα τα σκαλιά και εξυπηρετεί την πολυπληθή, ως επί το πλείστον ελληνική πελατεία με ταχύτητα, χαμόγελο, γνώση και ακρίβεια, τους αξίζει ένα πολύ μεγάλο μπράβο.
Ο κατάλογος είναι επαρκής ως προς την ποικιλία των προσφερόμενων, οι μερίδες εμφανώς πιο μεγάλες από το κανονικό, ενώ οι τιμές δεν έχουν ευτυχώς πάρει την ανιούσα όπως σε πολλά καθαρά τουριστικά μέρη του νησιού.
Τα 37,50 ευρώ του λογαριασμού μας αναλύονται ως εξής:
Καλωσόρισμα έκπληξη με μια κανάτα δροσερό νερό. Ξεκίνημα με κλασική φρεσκοκομμένη χωριάτικη σαλάτα με την καλύτερη, ήπια στη γεύση, όχι και τόσο ξινή μυζήθρα που έχω φάει μέχρι τώρα στη Νάξο (7 €), και μια αυθεντική χειροποίητη μελιτζανοσαλάτα (5 €) με αρκετά έντονη αλμυρόξινη γεύση που σίγουρα δεν θα αρέσει σε όλους.
Κατόπιν ακολούθησε συμφωνία μαγειρευτών: κατσικάκι κοκκινιστό και αρνάκι λεμονάτο με γαρνιτούρα φρεσκοτηγανισμένες πατατούλες (12 € έκαστο). Μπορούσες να τα φας χωρίς να χρησιμοποιήσεις μαχαίρι, κυριολεκτικά έλιωναν στο στόμα, ειδικά το αρνάκι.
Οι πατάτες ένα ποίημα, το ντόπιο χύμα ροζέ λίγο πιο βαρύ από το αναμενόμενο, πλην όμως γλυκόπιοτο, την άλλη φορά θα δοκιμάσουμε το λευκό.
Για το επιδόρπιο έκπληξη, χειροποίητο μιλφέιγ κερασμένο από το κατάστημα, ισχύει ότι μετρά η προσπάθεια και η επιθυμία να ευχαριστήσουν τον πελάτη.
Στο ΜΑΤΙΝΑ-ΣΤΑΥΡΟΣ αξίζει να πας και να ξαναπάς, τόσο για την ωραία σκαλοπερπατητή βόλτα μέχρι να φτάσεις, όσο και για το ωραίο φαγητό σε ένα αυθεντικά ελληνικό περιβάλλον.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Και σήμερα έχουμε εκδρομή μετά φαγητού. Ο δρόμος θα μας οδηγήσει – μέσα από το Χαλκί, το Φιλότι και την Απείρανθο – στην Κόρωνο, το χωρίς αμφιβολία πιο ωραίο ορεινό χωριό της Νάξου, χτισμένο στις πλαγιές δύο βουνών που χωρίζονται από μια ρεματιά και χαρακτηρισμένο επίσημα ως παραδοσιακός οικισμός. Η υψομετρική διαφορά από τον περιφερειακό δρόμο ως το κέντρο του χωριού είναι πάνω από 100 μέτρα και καλύπτεται ολόκληρη με σκαλάκια, πολλά, πάρα πολλά σκαλάκια.
Εκτός από σχετικά καλή φυσική κατάσταση θα χρειαστείτε σίγουρα GPS ή/και τη βοήθεια των ντόπιων, για να φτάσετε στον προορισμό σας: Η ταβέρνα ΜΑΤΙΝΑ-ΣΤΑΥΡΟΣ, με τη συμπληρωματική ονομασία ΠΛΑΤΣΑ (= πλατεία), βρίσκεται σε ένα σημείο όπου ο «κεντρικός δρόμος», τρόπος του λέγειν, φαρδαίνει λίγο, σχηματίζοντας με λίγη φαντασία μια μικρή πλατεία. Η ταβέρνα αναπτύσσεται, αριστερά και δεξιά, σε τρία κατάφυτα λουλουδιασμένα επίπεδα. Επί της υποδοχής η συμπαθέστατη, γελαστή κυρία Ματίνα, ταυτόχρονα σεφ της κουζίνας και μετρ του μαγαζιού. Ο σύζυγος μάθαμε ότι είναι υπεύθυνος διαχείρισης των κρεάτων, λογικό για ένα μαγαζί που ειδικεύεται στα κρέατα, μαγειρευτά και ψητά. Το ότι η ταβέρνα λειτουργεί σαν ελβετικό ρολόι οφείλεται στο προσωπικό που ανεβοκατεβαίνει αγόγγυστα τα σκαλιά και εξυπηρετεί την πολυπληθή, ως επί το πλείστον ελληνική πελατεία με ταχύτητα, χαμόγελο, γνώση και ακρίβεια, τους αξίζει ένα πολύ μεγάλο μπράβο.
Ο κατάλογος είναι επαρκής ως προς την ποικιλία των προσφερόμενων, οι μερίδες εμφανώς πιο μεγάλες από το κανονικό, ενώ οι τιμές δεν έχουν ευτυχώς πάρει την ανιούσα όπως σε πολλά καθαρά τουριστικά μέρη του νησιού.
Τα 37,50 ευρώ του λογαριασμού μας αναλύονται ως εξής:
Καλωσόρισμα έκπληξη με μια κανάτα δροσερό νερό. Ξεκίνημα με κλασική φρεσκοκομμένη χωριάτικη σαλάτα με την καλύτερη, ήπια στη γεύση, όχι και τόσο ξινή μυζήθρα που έχω φάει μέχρι τώρα στη Νάξο (7 €), και μια αυθεντική χειροποίητη μελιτζανοσαλάτα (5 €) με αρκετά έντονη αλμυρόξινη γεύση που σίγουρα δεν θα αρέσει σε όλους.
Κατόπιν ακολούθησε συμφωνία μαγειρευτών: κατσικάκι κοκκινιστό και αρνάκι λεμονάτο με γαρνιτούρα φρεσκοτηγανισμένες πατατούλες (12 € έκαστο). Μπορούσες να τα φας χωρίς να χρησιμοποιήσεις μαχαίρι, κυριολεκτικά έλιωναν στο στόμα, ειδικά το αρνάκι.
Οι πατάτες ένα ποίημα, το ντόπιο χύμα ροζέ λίγο πιο βαρύ από το αναμενόμενο, πλην όμως γλυκόπιοτο, την άλλη φορά θα δοκιμάσουμε το λευκό.
Για το επιδόρπιο έκπληξη, χειροποίητο μιλφέιγ κερασμένο από το κατάστημα, ισχύει ότι μετρά η προσπάθεια και η επιθυμία να ευχαριστήσουν τον πελάτη.
Στο ΜΑΤΙΝΑ-ΣΤΑΥΡΟΣ αξίζει να πας και να ξαναπάς, τόσο για την ωραία σκαλοπερπατητή βόλτα μέχρι να φτάσεις, όσο και για το ωραίο φαγητό σε ένα αυθεντικά ελληνικό περιβάλλον.