Η αλήθεια είναι ότι, έχω μια αδυναμία στα project του ομίλου Καστελόριζο με πολύ ψηλά στη λίστα μου το διαμαντάκι της Κηφισιάς. Η άλλη αλήθεια είναι ότι, αγνοούσα την ύπαρξη του δεύτερου ‘’Μezze’’ στο μητροπολιτικό κέντρο. Αλλά, ως από μηχανής Θεός ο κουμπάρος, φρόντισε να με μυήσει στα καινούργια μέρη της Μητροπόλεως, ξεκινώντας από το συγκεκριμένο μεζεδοπωλείο.
Για την ακρίβεια θα το έλεγα all day European bistrot, με μοντέρνες πινελιές στον χώρο αξιομνημόνευτες πρώτες ύλες που συνθέτουν ελληνικά πιάτα με μια μοντέρνα ματιά. Όλα στον χώρο θυμίζουν Ευρώπη από τα όμορφα φωτιστικά, τα άνετα τραπεζοκαθίσματα, την καθαριότητα και την ευταξία του εσωτερικού και της κουζίνας, την ευρηματική τοιχογραφία που κοσμεί το εσωτερικό και τον περιποιημένο αυλόγυρο με τα όμορφα παρτέρια.
Ο κατάλογος συνδυάζει όμορφα την γη με την θάλασσα και είναι αναλυτικός και όμορφα χωρισμένος στα καλούδια που θα γευτείς.
Αφού ανοίξαμε τους γευστικούς μας κάλυκες με το μυρωδάτο ξύγαλο παρέα με ένα νόστιμο dot από σάλτσα ντομάτας που ήρθαν μαζί με το ζεστό ψωμί, συνεχίσαμε με δροσερή σαλάτα με λαχανικά και μια ελαφριά σάλτσα από βαλσάμικο και τα κλασικά ντολμαδάκια με συνοδευτικό, απαλό γιαούρτι και άνηθο.
Πολύ καλά στο σύνολο χωρίς να χρειαστεί να επικεντρωθούμε στον σχολιασμό του φαγητού.
Συνεχίσαμε με νόστιμες, χεράτες τηγανιτές πατάτες με χιόνι από γραβιέρα για την αναπόληση των παιδικών αναμνήσεων και λάδι τρούφας το οποίο δεν έκανε αισθητή την παρουσία του.
Αντιθέτως τα sticks κολοκυθιού με την τριμμένη γραβιέρα μπήκαν δυναμικά για να μας υπενθυμίσουν ότι, όταν γίνονται σωστά είναι ο κυρίαρχος των ορεκτικών σε ένα τραπέζι.
Η χοιρινή τηγανιά, κρασάτη και μυρωδάτη, τα δε κρεμμύδια με τα οποία μαγειρεύτηκε, στα θετικά του πιάτου, όπως και η σωστή επιλογή του μέρους του χοιρινού, από το οποίο δημιουργήθηκε.
Κλείσαμε με νόστιμο πολίτικο κεμπάπ (κάτι σαν γιαουρτλού) με όμορφη διάταξη των συνοδευτικών του πιάτου έτσι ώστε να φαίνεται ο πρωταγωνιστής.
Συνοδεύσαμε με παγωμένο ελληνικό ζύθο σε αντίστοιχα παγωμένο ποτήρι.
Οι τιμές όσο καλά και να φάγαμε δικαιολογούνται μόνο λόγω περιοχής, όπως συμβαίνει πάντοτε στα ιστορικά κέντρα όλων των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης.
Για όποιον θέλει να δοκιμάσει εστιατόριο του ομίλου και να γίνει –το θεωρώ δεδομένο- υποστηρικτής, η νέα άφιξη στο κέντρο της πόλης βοηθάει από κάθε άποψη.
Σε κάθε περίπτωση όμως, χρειάζεται επίσκεψη στα βόρεια για την υπέρτατη umami απόλαυση.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Η αλήθεια είναι ότι, έχω μια αδυναμία στα project του ομίλου Καστελόριζο με πολύ ψηλά στη λίστα μου το διαμαντάκι της Κηφισιάς.
Η άλλη αλήθεια είναι ότι, αγνοούσα την ύπαρξη του δεύτερου ‘’Μezze’’ στο μητροπολιτικό κέντρο. Αλλά, ως από μηχανής Θεός ο κουμπάρος, φρόντισε να με μυήσει στα καινούργια μέρη της Μητροπόλεως, ξεκινώντας από το συγκεκριμένο μεζεδοπωλείο.
Για την ακρίβεια θα το έλεγα all day European bistrot, με μοντέρνες πινελιές στον χώρο αξιομνημόνευτες πρώτες ύλες που συνθέτουν ελληνικά πιάτα με μια μοντέρνα ματιά. Όλα στον χώρο θυμίζουν Ευρώπη από τα όμορφα φωτιστικά, τα άνετα τραπεζοκαθίσματα, την καθαριότητα και την ευταξία του εσωτερικού και της κουζίνας, την ευρηματική τοιχογραφία που κοσμεί το εσωτερικό και τον περιποιημένο αυλόγυρο με τα όμορφα παρτέρια.
Ο κατάλογος συνδυάζει όμορφα την γη με την θάλασσα και είναι αναλυτικός και όμορφα χωρισμένος στα καλούδια που θα γευτείς.
Αφού ανοίξαμε τους γευστικούς μας κάλυκες με το μυρωδάτο ξύγαλο παρέα με ένα νόστιμο dot από σάλτσα ντομάτας που ήρθαν μαζί με το ζεστό ψωμί, συνεχίσαμε με δροσερή σαλάτα με λαχανικά και μια ελαφριά σάλτσα από βαλσάμικο και τα κλασικά ντολμαδάκια με συνοδευτικό, απαλό γιαούρτι και άνηθο.
Πολύ καλά στο σύνολο χωρίς να χρειαστεί να επικεντρωθούμε στον σχολιασμό του φαγητού.
Συνεχίσαμε με νόστιμες, χεράτες τηγανιτές πατάτες με χιόνι από γραβιέρα για την αναπόληση των παιδικών αναμνήσεων και λάδι τρούφας το οποίο δεν έκανε αισθητή την παρουσία του.
Αντιθέτως τα sticks κολοκυθιού με την τριμμένη γραβιέρα μπήκαν δυναμικά για να μας υπενθυμίσουν ότι, όταν γίνονται σωστά είναι ο κυρίαρχος των ορεκτικών σε ένα τραπέζι.
Η χοιρινή τηγανιά, κρασάτη και μυρωδάτη, τα δε κρεμμύδια με τα οποία μαγειρεύτηκε, στα θετικά του πιάτου, όπως και η σωστή επιλογή του μέρους του χοιρινού, από το οποίο δημιουργήθηκε.
Κλείσαμε με νόστιμο πολίτικο κεμπάπ (κάτι σαν γιαουρτλού) με όμορφη διάταξη των συνοδευτικών του πιάτου έτσι ώστε να φαίνεται ο πρωταγωνιστής.
Συνοδεύσαμε με παγωμένο ελληνικό ζύθο σε αντίστοιχα παγωμένο ποτήρι.
Οι τιμές όσο καλά και να φάγαμε δικαιολογούνται μόνο λόγω περιοχής, όπως συμβαίνει πάντοτε στα ιστορικά κέντρα όλων των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης.
Για όποιον θέλει να δοκιμάσει εστιατόριο του ομίλου και να γίνει –το θεωρώ δεδομένο- υποστηρικτής, η νέα άφιξη στο κέντρο της πόλης βοηθάει από κάθε άποψη.
Σε κάθε περίπτωση όμως, χρειάζεται επίσκεψη στα βόρεια για την υπέρτατη umami απόλαυση.