Τα Πιτσίδια, χωριό ακριβώς πριν από τα Μάταλα, τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να γνωρίζουν άνθηση. Μέχρι και εστιατόριο ανατολίτικων επιρροών θα συναντήσετε! Μιας και επισκέπτομαι κάθε χρόνο την περιοχή, θα πω ότι υπάρχουν κάποια εστιατόρια που τρώω. Ένα από αυτά είναι ο Mike.
Η ονομασία δεν σε προδιαθέτει για κάτι συναρπαστικό. Πολύ πιθανό να σε παραπέμψει σε κάτι εντελώς τουριστικό. Δεν θα σε αδικήσω. Και εγώ το ίδιο σκέφτομαι για αλλά καταστήματα των γύρω περιοχών που δεν έχω επισκεφθεί.
Ο ιδιοκτήτης είναι αρκετά φιλικός, μετρ των κοινωνικών σχέσεων. Έχει αποκτήσει το δικό του κοινό με τα χρόνια. Την βραδιά που διαλέξαμε (3 άτομα) να φάμε, χρειάστηκε να περάσω από το μαγαζί ώστε να κάνω κράτηση. Οι δικοί μου που τον επισκέπτονται συχνότερα, τονίζουν πως συχνά η κράτηση είναι απαραίτητη.
Ο χώρος δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, χωμένος σε ένα στενάκι. Αφού καθίσετε και ζητήσετε τον κατάλογο, θα τον λάβετε … σε δεύτερο χρόνο! Ο Μάικ θα σας παροτρύνει να περάσετε εντός του καταστήματος ώστε να δείτε τι μαγειρευτό φαγητό υπάρχει!
Θα συναντήσετε πολλές και λαχταριστές επιλογές. Όταν επιστρέψετε στο τραπέζι, ο κατάλογος ίσως κριθεί περιττός! Έτσι συνέβη και σε εμάς. Τα λαχανικά είχαν την τιμητική τους, συνδυασμένα με κάποια πρωτεΐνη ή κάποιο θαλασσινό.
Πήραμε 4 κυρίως πιάτα για τη μέση, συν κάποια ορεκτικά που μας συνόδευσαν από τον Μάικ. Το πιο αδικημένο πιάτο, με το ελαφρυντικό ότι δοκιμάστηκε τελευταίο, ήταν οι γαρίδες που είχαν απλωθεί σε φέτες λαχανικών. Σαν μιλφέιγ. Είχαμε ευχαριστηθεί ήδη από τα προηγούμενα. Δεν είχε κάποια ένταση στα υλικά.
Τα παντζάρια σκορδάτα όπως θα περίμενε κάποιος, οκ για να συνοδεύουν τα υπόλοιπα πιάτα. Η ροζ ταραμοσαλάτα το ίδιο. Τολμώ να πω πως ήταν ιδιαίτερη και διέφερε γευστικά από ό,τι έχουμε συνηθίσει. Η μελιτζανοσαλάτα με πολλά και διαφορετικά υλικά όπως κόκκινη πιπεριά και κρεμμύδια, ξεχώριζε όμως το … μπρόκολο. Ο ντάκος πάλι είχε λογιών λογιών υλικά, ξεχώριζε ο άνηθος. Καλή ποσότητα τριμμένου τυριού, αρκετό φρέσκο κρεμμύδι και πράσινη πιπεριά. Παξιμάδι μουλιασμένο καλά, λίγο μπαλσάμικο που γλύκιζε, όπως το πιάτο.
Τα κυρίως πιάτα ήταν εξαιρετικά! Κολοκύθι γεμιστό με αρνί το οποίο είχε τη μορφή κιμά. Η μπεσαμέλ στην κορυφή δεν μπούχτιζε το πιάτο. Ιδιαιτέρως ζουμερό πιάτο, συνοδευόταν από λίγη πράσινη σαλάτα και ροδέλες τηγανιτής πατάτας!
Το επόμενο πιάτο ήταν μελιτζάνες με κατσίκα. Οι μελιτζάνες ήταν ένα γλύκισμα! Η κατσίκα ήταν εξίσου σε μορφή κιμά και μάλιστα σε μπόλικη ποσότητα. Εξαιρετικό πιάτο όπως απεφάνθη ομόφωνα η παρέα. Η γαρνιτούρα ήταν ίδια με το προηγούμενο πιάτο, ροδέλες πατάτας και πράσινη σαλάτα.
Τα μπιφτέκια με τη σάλτσα τυριών, τα οποία παραγγείλαμε, είχαν και αυτά την ίδια γαρνιτούρα. Δεν μας πείραξε, απλώς το αναφέρω. Πιο πολύ έμοιαζαν με χοντρά σουτζουκάκια,σε σχήμα και σε γεύση. Αν και δεν ήταν πιάτο της ώρας, ήταν αρκετά ζουμερά. Η σάλτσα τυρένια, εύγευστη και επαρκέστατη σε ποσότητα χωρίς να τα καλύπτει.
Συνοδεύσαμε με αναψυκτικά το γεύμα μας και στο τέλος ήρθαν ως κέρασμα γιαουρτογλυκό με τριμμένο μπισκότο και ξύσμα λεμονιού αλλά και κρέπα με παγωτό!
Να αναφέρω εδώ πως οι τιμές των κυρίως κυμαίνονται στα 8-9.5 ευρώ, ενώ των ορεκτικών στα 4 με 5.
Ο Μάικ είναι καθιερωμένο κατάστημα της περιοχής και τον ξεχώρισα για τη διαφορετικότητα της παρασκευής των πιάτων του. Σίγουρα θα είναι η επιλογή μου ως καλό μαγειρευτό φαγητό στα Πιτσίδια. Πολλοί τουρίστες τον έχουν στέκι τους καθ’όλη τη διάρκεια των διακοπών τους στην περιοχή!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Τα Πιτσίδια, χωριό ακριβώς πριν από τα Μάταλα, τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να γνωρίζουν άνθηση. Μέχρι και εστιατόριο ανατολίτικων επιρροών θα συναντήσετε! Μιας και επισκέπτομαι κάθε χρόνο την περιοχή, θα πω ότι υπάρχουν κάποια εστιατόρια που τρώω. Ένα από αυτά είναι ο Mike.
Η ονομασία δεν σε προδιαθέτει για κάτι συναρπαστικό. Πολύ πιθανό να σε παραπέμψει σε κάτι εντελώς τουριστικό. Δεν θα σε αδικήσω. Και εγώ το ίδιο σκέφτομαι για αλλά καταστήματα των γύρω περιοχών που δεν έχω επισκεφθεί.
Ο ιδιοκτήτης είναι αρκετά φιλικός, μετρ των κοινωνικών σχέσεων. Έχει αποκτήσει το δικό του κοινό με τα χρόνια. Την βραδιά που διαλέξαμε (3 άτομα) να φάμε, χρειάστηκε να περάσω από το μαγαζί ώστε να κάνω κράτηση. Οι δικοί μου που τον επισκέπτονται συχνότερα, τονίζουν πως συχνά η κράτηση είναι απαραίτητη.
Ο χώρος δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, χωμένος σε ένα στενάκι. Αφού καθίσετε και ζητήσετε τον κατάλογο, θα τον λάβετε … σε δεύτερο χρόνο! Ο Μάικ θα σας παροτρύνει να περάσετε εντός του καταστήματος ώστε να δείτε τι μαγειρευτό φαγητό υπάρχει!
Θα συναντήσετε πολλές και λαχταριστές επιλογές. Όταν επιστρέψετε στο τραπέζι, ο κατάλογος ίσως κριθεί περιττός! Έτσι συνέβη και σε εμάς. Τα λαχανικά είχαν την τιμητική τους, συνδυασμένα με κάποια πρωτεΐνη ή κάποιο θαλασσινό.
Πήραμε 4 κυρίως πιάτα για τη μέση, συν κάποια ορεκτικά που μας συνόδευσαν από τον Μάικ. Το πιο αδικημένο πιάτο, με το ελαφρυντικό ότι δοκιμάστηκε τελευταίο, ήταν οι γαρίδες που είχαν απλωθεί σε φέτες λαχανικών. Σαν μιλφέιγ. Είχαμε ευχαριστηθεί ήδη από τα προηγούμενα. Δεν είχε κάποια ένταση στα υλικά.
Τα παντζάρια σκορδάτα όπως θα περίμενε κάποιος, οκ για να συνοδεύουν τα υπόλοιπα πιάτα. Η ροζ ταραμοσαλάτα το ίδιο. Τολμώ να πω πως ήταν ιδιαίτερη και διέφερε γευστικά από ό,τι έχουμε συνηθίσει. Η μελιτζανοσαλάτα με πολλά και διαφορετικά υλικά όπως κόκκινη πιπεριά και κρεμμύδια, ξεχώριζε όμως το … μπρόκολο. Ο ντάκος πάλι είχε λογιών λογιών υλικά, ξεχώριζε ο άνηθος. Καλή ποσότητα τριμμένου τυριού, αρκετό φρέσκο κρεμμύδι και πράσινη πιπεριά. Παξιμάδι μουλιασμένο καλά, λίγο μπαλσάμικο που γλύκιζε, όπως το πιάτο.
Τα κυρίως πιάτα ήταν εξαιρετικά! Κολοκύθι γεμιστό με αρνί το οποίο είχε τη μορφή κιμά. Η μπεσαμέλ στην κορυφή δεν μπούχτιζε το πιάτο. Ιδιαιτέρως ζουμερό πιάτο, συνοδευόταν από λίγη πράσινη σαλάτα και ροδέλες τηγανιτής πατάτας!
Το επόμενο πιάτο ήταν μελιτζάνες με κατσίκα. Οι μελιτζάνες ήταν ένα γλύκισμα! Η κατσίκα ήταν εξίσου σε μορφή κιμά και μάλιστα σε μπόλικη ποσότητα. Εξαιρετικό πιάτο όπως απεφάνθη ομόφωνα η παρέα. Η γαρνιτούρα ήταν ίδια με το προηγούμενο πιάτο, ροδέλες πατάτας και πράσινη σαλάτα.
Τα μπιφτέκια με τη σάλτσα τυριών, τα οποία παραγγείλαμε, είχαν και αυτά την ίδια γαρνιτούρα. Δεν μας πείραξε, απλώς το αναφέρω. Πιο πολύ έμοιαζαν με χοντρά σουτζουκάκια,σε σχήμα και σε γεύση. Αν και δεν ήταν πιάτο της ώρας, ήταν αρκετά ζουμερά. Η σάλτσα τυρένια, εύγευστη και επαρκέστατη σε ποσότητα χωρίς να τα καλύπτει.
Συνοδεύσαμε με αναψυκτικά το γεύμα μας και στο τέλος ήρθαν ως κέρασμα γιαουρτογλυκό με τριμμένο μπισκότο και ξύσμα λεμονιού αλλά και κρέπα με παγωτό!
Να αναφέρω εδώ πως οι τιμές των κυρίως κυμαίνονται στα 8-9.5 ευρώ, ενώ των ορεκτικών στα 4 με 5.
Ο Μάικ είναι καθιερωμένο κατάστημα της περιοχής και τον ξεχώρισα για τη διαφορετικότητα της παρασκευής των πιάτων του. Σίγουρα θα είναι η επιλογή μου ως καλό μαγειρευτό φαγητό στα Πιτσίδια. Πολλοί τουρίστες τον έχουν στέκι τους καθ’όλη τη διάρκεια των διακοπών τους στην περιοχή!