Όταν ακούμε «Ευελπίδων» η εγκεφαλική σύνδεση είναι τα δικαστήρια στην Αθήνα. Όταν ακούμε Μισελέν η αντίστοιχη σύνδεση είναι τα αστέρια των κορυφαίων εστιατορίων. Η νέα «σύνδεση» είναι η ΜιςΕλέν ή Κυρά Λένη στην Ευελπίδων, που καμία σχέση –πέρα της γεωγραφικής- δεν έχει με δικαστήρια, έλα όμως που οι γεύσεις της φέρνουν ένα φρέσκο αεράκι στην ευρύτερη περιοχή. Δεν είναι πολύς καιρός που είχε πάρει το μάτι μου μια διθυραμβική δημοσίευση για αυτό το μεζεδοπωλείο και ο μοναδικός λόγος που –ευτυχώς- συγκράτησα το όνομά του είναι το έξυπνο λογοπαίγνιο με τα αστέρια Μισελέν. Αφού μου εντυπώθηκε, όλα ήταν θέμα χρόνου……… Αρχή Οκτωβρίου, Σάββατο μεσημέρι, με το δυνατό ήλιο να μας ξεγελάει και να νομίζουμε πως έχουμε ακόμη Αύγουστο, φτάνουμε –χωρίς κράτηση- στη ΜιςΕλέν. Τη συγκεκριμένη ώρα υπήρχαν λίγα ελεύθερα τραπέζια, 1-2 στον εξωτερικό χώρο και 2-3 μέσα. Η ΜιςΕλέν απλώνει μερικά τραπεζάκια επί πεζοδρομίου -το οποίο έχει αποστάσεις «ασφαλείας» από την πολύβουη Ευελπίδων λόγω της πρασιάς που μεσολαβεί. Δέλεαρ η υπέροχη ημέρα για να καθίσουμε έξω, όμως ο ήλιος έκαιγε ανελέητα και η έλλειψη σκιάς επέβαλε να επιλέξουμε τον «εσωτερικό» χώρο. Το εσωτερικό λοιπόν έχει μεγάλες τζαμαρίες –που ανοίγουν ή κλείνουν αναλόγως των καιρικών συνθηκών. Το υπόλευκο κυριαρχεί στο χώρο που δείχνει (και είναι) χαρούμενος και καθαρός. Προφανώς από παλιό καφενείο –η διαρρύθμιση δεν έχει αλλάξει- μετατράπηκε σε ένα τίμιο σύγχρονο μεζεδοπωλείο. Διακοσμητικά «τζίτζιλι» και «μίτζιλι» δε θα βρεις – κυριαρχεί η λιτότητα στο χώρο. Όμορφες χρωματικές πινελιές τα μικρά γλαστράκια κατά μήκος της ανοιχτής τζαμαρίας και τα υπέροχα γαλάζια σερβίτσια. Το menu μικρό αλλά θαυματουργό. Και εάν σας δημιουργηθούν αμφιβολίες πως συνδυάζονται κρέας και ψάρι στο ίδιο πιάτο, σας βεβαιώνω ότι και συνδυάζονται και θα σας ενθουσιάσουν κιόλας. Εμείς 2 άτομα πήραμε : Σαλάτα με φακές καπνιστό τόνο, φρέσκο κρεμμυδάκι και αυγό. Δροσερή, φρεσκότατη, αρμονικά δεμένα τα υλικά. Μεσσηνιακό καγιανά με ταλαγάνι, απάκι και ντοματίνια. Απλά υπέροχος. Ξεκαθαρίζω ότι ο καγιανάς δεν είναι μεζές που προτιμάω- συνήθως τον επιλέγουν και τον τρώνε οι υπόλοιποι της παρέας. Εδώ όμως η γεύση είναι Η εξαίρεση! Στριφτάρια με κρέμα σόγιας, καπνιστή πέστροφα και μπέικον. Νιόκι με απάκι Κρήτης, πιπεριές και ντοματίνια. Και τα δύο πιάτα θεικά! βελούδινες γεύσεις, η ποιότητα της πρώτης ύλης φαίνεται, ακούγεται στο στόμα. Το γεύμα συνοδεύτηκε με μπίρες (κέρασμα η μία εξ αυτών). Για το κορίτσι στην εξυπηρέτηση, δεν έχω λόγια. Ανεπιτήδευτα ευγενική, χαρούμενη και γρήγορη, σε σκλαβώνει. Λογαριασμός στα € 37,50 Και το προτείνω ανεπιφύλακτα! @Την επόμενη φορά θα έρθω πεινασμένη για να απολαύσω (και) το πολλά υποσχόμενο κότσι που το ορεγόμουν αλλά δεν είχα χώρο στο στομάχι…..
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Όταν ακούμε «Ευελπίδων» η εγκεφαλική σύνδεση είναι τα δικαστήρια στην Αθήνα.
Όταν ακούμε Μισελέν η αντίστοιχη σύνδεση είναι τα αστέρια των κορυφαίων εστιατορίων.
Η νέα «σύνδεση» είναι η ΜιςΕλέν ή Κυρά Λένη στην Ευελπίδων, που καμία σχέση –πέρα της γεωγραφικής- δεν έχει με δικαστήρια, έλα όμως που οι γεύσεις της φέρνουν ένα φρέσκο αεράκι στην ευρύτερη περιοχή.
Δεν είναι πολύς καιρός που είχε πάρει το μάτι μου μια διθυραμβική δημοσίευση για αυτό το μεζεδοπωλείο και ο μοναδικός λόγος που –ευτυχώς- συγκράτησα το όνομά του είναι το έξυπνο λογοπαίγνιο με τα αστέρια Μισελέν.
Αφού μου εντυπώθηκε, όλα ήταν θέμα χρόνου………
Αρχή Οκτωβρίου, Σάββατο μεσημέρι, με το δυνατό ήλιο να μας ξεγελάει και να νομίζουμε πως έχουμε ακόμη Αύγουστο, φτάνουμε –χωρίς κράτηση- στη ΜιςΕλέν.
Τη συγκεκριμένη ώρα υπήρχαν λίγα ελεύθερα τραπέζια, 1-2 στον εξωτερικό χώρο και 2-3 μέσα.
Η ΜιςΕλέν απλώνει μερικά τραπεζάκια επί πεζοδρομίου -το οποίο έχει αποστάσεις «ασφαλείας» από την πολύβουη Ευελπίδων λόγω της πρασιάς που μεσολαβεί.
Δέλεαρ η υπέροχη ημέρα για να καθίσουμε έξω, όμως ο ήλιος έκαιγε ανελέητα και η έλλειψη σκιάς επέβαλε να επιλέξουμε τον «εσωτερικό» χώρο.
Το εσωτερικό λοιπόν έχει μεγάλες τζαμαρίες –που ανοίγουν ή κλείνουν αναλόγως των καιρικών συνθηκών.
Το υπόλευκο κυριαρχεί στο χώρο που δείχνει (και είναι) χαρούμενος και καθαρός.
Προφανώς από παλιό καφενείο –η διαρρύθμιση δεν έχει αλλάξει- μετατράπηκε σε ένα τίμιο σύγχρονο μεζεδοπωλείο.
Διακοσμητικά «τζίτζιλι» και «μίτζιλι» δε θα βρεις – κυριαρχεί η λιτότητα στο χώρο.
Όμορφες χρωματικές πινελιές τα μικρά γλαστράκια κατά μήκος της ανοιχτής τζαμαρίας και τα υπέροχα γαλάζια σερβίτσια.
Το menu μικρό αλλά θαυματουργό.
Και εάν σας δημιουργηθούν αμφιβολίες πως συνδυάζονται κρέας και ψάρι στο ίδιο πιάτο, σας βεβαιώνω ότι και συνδυάζονται και θα σας ενθουσιάσουν κιόλας.
Εμείς 2 άτομα πήραμε :
Σαλάτα με φακές καπνιστό τόνο, φρέσκο κρεμμυδάκι και αυγό.
Δροσερή, φρεσκότατη, αρμονικά δεμένα τα υλικά.
Μεσσηνιακό καγιανά με ταλαγάνι, απάκι και ντοματίνια. Απλά υπέροχος.
Ξεκαθαρίζω ότι ο καγιανάς δεν είναι μεζές που προτιμάω- συνήθως τον επιλέγουν και τον τρώνε οι υπόλοιποι της παρέας. Εδώ όμως η γεύση είναι Η εξαίρεση!
Στριφτάρια με κρέμα σόγιας, καπνιστή πέστροφα και μπέικον.
Νιόκι με απάκι Κρήτης, πιπεριές και ντοματίνια.
Και τα δύο πιάτα θεικά!
βελούδινες γεύσεις, η ποιότητα της πρώτης ύλης φαίνεται, ακούγεται στο στόμα.
Το γεύμα συνοδεύτηκε με μπίρες (κέρασμα η μία εξ αυτών).
Για το κορίτσι στην εξυπηρέτηση, δεν έχω λόγια.
Ανεπιτήδευτα ευγενική, χαρούμενη και γρήγορη, σε σκλαβώνει.
Λογαριασμός στα € 37,50
Και το προτείνω ανεπιφύλακτα!
@Την επόμενη φορά θα έρθω πεινασμένη για να απολαύσω (και) το πολλά υποσχόμενο κότσι που το ορεγόμουν αλλά δεν είχα χώρο στο στομάχι…..