Λοιπόν, έχει ενδιαφέρον να επισκέπτεσαι ξανά ένα χώρο εστίασης μετά από πολλά χρόνια, σαν τον εγκληματία που επιστρέφει στο χώρο του εγκλήματος. Σε μια αχανή πόλη σαν την Αθήνα κάτι τέτοιο είναι σύνηθες έως αναπόφευκτο. Σ’ εμάς – κατοίκους Νοτίων προαστείων – η μετάβαση στα Βόρεια ισοδυναμεί με μια ημιημερήσια εκδρομή, που ομολογώ ότι δεν τρελαίνομαι να κάνω.
Στο ΝΗΣΩΝ ΓΗ είχα πρωτοπάει, όταν βρισκόταν ακόμα στην παιδική ηλικία. Τότε είχα φύγει με μάλλον, όχι όμως απόλυτα θετικές εντυπώσεις, έτσι δέχτηκα την πρόσκληση για δείπνο από φίλους που μένουν στου Παπάγου με αισθήματα περισσότερο περιέργειας και λιγότερο προσμονής. Το ΝΗΣΩΝ ΓΗ βρίσκεται στη δεξιά πλευρά της Λεωφόρου Μεσογείων ανεβαίνοντας προς Σταυρό, δύο φανάρια πριν την πλατεία Αγίας Παρασκευής, λίγο πριν το SISLI, για το οποίο νομίζω ότι έχω ήδη γράψει κριτική. Το παρκάρισμα στους γύρω δρόμους τις βραδινές ώρες είναι σχετικά εύκολο (5 στα 10). Στο εστιατόριο οδηγείται κανείς από ένα διάδρομο, η πρόσοψή του δεν εφάπτεται δηλαδή στη λεωφόρο, πράγμα που έχει και υπέρ (σχεδόν καθόλου θόρυβος από την κίνηση) και κατά (ένα αίσθημα κλεισούρας).
Θετικά κρίνω το όλο στήσιμο, που επιτρέπει την άνετη χρήση της στεγασμένη αίθουσας και σε υψηλές θερμοκρασίες, ενώ ο έξω χώρος, μια πολύ φροντισμένη αυλή με μπόλικη σκιά, έχει μεν αρκετό πράσινο, αλλά και αρκετό τσιμέντο, ενώ – το πιο άσχημο – περιβάλλεται από τις περισσότερες πλευρές από πολυκατοικίες. Η διάταξη των άνετων τραπεζιών και καθισμάτων όσο αραιά χρειάζεται, για να φας και να κουβεντιάσεις με την ησυχία σου. Απαλά χρώματα, αρκετό ξύλο και πέτρα, αρκετά καλή art de la table, πολύ καλή μουσική συνοδεία καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας.
Εξυπηρέτηση υποδειγματική, ουδέν παράπονο. Ο κατάλογος όχι μακροσκελής, χωρίζεται σε ομάδες πιάτων: περί ορέξεως, τα κάναμε σαλάτα, η θάλασσα στο πιάτο σας, ζυμαρικά, για να πάμε στο ψητό και γλυκιά γεύση. Μας ανέφεραν και κάποια – λίγα – πιάτα ημέρας, τα οποία δεν μας έκαναν κλικ. Επειδή είχαμε καιρό να τα πούμε, βάλαμε αρχικά στη μέση δύο σαλάτες (εξαιρετικές αμφότερες, τόσο η απλή με χόρτα εποχής, βρασμένα όπως ακριβώς πρέπει, με αρωματικό λάδι και χοντρό αλάτι, όσο και η σύνθετη με διάφορες πράσινες σαλάτες, ξινόμηλο, μπέικον και ξερά φρούτα, τέλειος συνδυασμός γεύσεων, 8,50 € εκάστη) τις κασιώτικες μακαρούνες (τις θυμόμουν από την προηγούμενη φορά!), με ψιλοκομμένο τσιγαριστό απάκι και καραμελωμένο κρεμμύδι, το συστήνω ενθέρμως, επίσης 8,50 €, πιτάκια του βοσκού, γεμιστά με αρνίσιο (;) κιμά και παστουρμά (6,50 €) και μια τάρτα με ντοματίνια με κατσικίσιο τυρί, σάλτσα ντομάτας και πέστο βασιλικού (επίσης 6,50 €). Είχε προηγηθεί για το καλωσόρισμα ένα πιάτο με λίγη φάβα (ικανοποιητική) και ελίτσες. Νερό από μπουκάλι εμφιαλωμένο, ο προσεκτικός σερβιτόρος δεν άφησε τα ποτήρια μας ούτε στιγμή άδεια. Ψωμί μάλλον ζυμωτό, το οποίο δεν ενθουσίασε. Κρασί μοσχοφίλερο λευκό, αρκούντως αρωματικό και σε σωστή θερμοκρασία.
Για κύρια βάλαμε στη μέση ένα κερκυραϊκό σοφρίτο, καλομαγειρεμένο με λευκή σάλτσα και νόστιμο πουρέ (στα 15 €, αν θυμάμαι καλά) και μια γιγαντιαίων διαστάσεων κόντρα μοσχαρίσια ribeye (26 €), σωστά ψημένη, με ψητά λαχανικά και πατατούλες για γαρνιτούρα. Πόντους κερδίζει το ΝΗΣΩΝ ΓΗ οπωσδήποτε από τα γλυκά του. Επειδή είχαμε αρχίσει να βαραίνουμε, περιοριστήκαμε σε μια πιατέλα λουκουμάδες με παγωτό μαστίχα (6 €) και ένα μιλφέιγ με απαλή κρέμα και ψιλοκομμένες φρέσκες φράουλες (6,50 €), και τα δύο πολύ νόστιμα. Παρέα με τα επιδόρπια ήρθε και ένα καραφάκι με σορμπέ λιμοντσέλο.
Ο λογαριασμός κινήθηκε λίγο πάνω από τα 35 ευρώ ανά άτομο, ποσό ανεκτό κρίνοντας με βάση το περιβάλλον, την εξυπηρέτηση και την ποιότητα των εδεσμάτων. Χαίρομαι που οι τιμές δεν δείχνουν να έχουν πάρει την ανηφόρα, μπορώ συνεπώς χωρίς άλλο να σας συστήσω μια επίσκεψη στο ΝΗΣΩΝ ΓΗ, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, όπως μας ενημέρωσαν κατά την αναχώρησή μας, διατίθεται και για οργανωμένες κοινωνικές εκδηλώσεις.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Λοιπόν, έχει ενδιαφέρον να επισκέπτεσαι ξανά ένα χώρο εστίασης μετά από πολλά χρόνια, σαν τον εγκληματία που επιστρέφει στο χώρο του εγκλήματος. Σε μια αχανή πόλη σαν την Αθήνα κάτι τέτοιο είναι σύνηθες έως αναπόφευκτο. Σ’ εμάς – κατοίκους Νοτίων προαστείων – η μετάβαση στα Βόρεια ισοδυναμεί με μια ημιημερήσια εκδρομή, που ομολογώ ότι δεν τρελαίνομαι να κάνω.
Στο ΝΗΣΩΝ ΓΗ είχα πρωτοπάει, όταν βρισκόταν ακόμα στην παιδική ηλικία. Τότε είχα φύγει με μάλλον, όχι όμως απόλυτα θετικές εντυπώσεις, έτσι δέχτηκα την πρόσκληση για δείπνο από φίλους που μένουν στου Παπάγου με αισθήματα περισσότερο περιέργειας και λιγότερο προσμονής. Το ΝΗΣΩΝ ΓΗ βρίσκεται στη δεξιά πλευρά της Λεωφόρου Μεσογείων ανεβαίνοντας προς Σταυρό, δύο φανάρια πριν την πλατεία Αγίας Παρασκευής, λίγο πριν το SISLI, για το οποίο νομίζω ότι έχω ήδη γράψει κριτική. Το παρκάρισμα στους γύρω δρόμους τις βραδινές ώρες είναι σχετικά εύκολο (5 στα 10). Στο εστιατόριο οδηγείται κανείς από ένα διάδρομο, η πρόσοψή του δεν εφάπτεται δηλαδή στη λεωφόρο, πράγμα που έχει και υπέρ (σχεδόν καθόλου θόρυβος από την κίνηση) και κατά (ένα αίσθημα κλεισούρας).
Θετικά κρίνω το όλο στήσιμο, που επιτρέπει την άνετη χρήση της στεγασμένη αίθουσας και σε υψηλές θερμοκρασίες, ενώ ο έξω χώρος, μια πολύ φροντισμένη αυλή με μπόλικη σκιά, έχει μεν αρκετό πράσινο, αλλά και αρκετό τσιμέντο, ενώ – το πιο άσχημο – περιβάλλεται από τις περισσότερες πλευρές από πολυκατοικίες. Η διάταξη των άνετων τραπεζιών και καθισμάτων όσο αραιά χρειάζεται, για να φας και να κουβεντιάσεις με την ησυχία σου. Απαλά χρώματα, αρκετό ξύλο και πέτρα, αρκετά καλή art de la table, πολύ καλή μουσική συνοδεία καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας.
Εξυπηρέτηση υποδειγματική, ουδέν παράπονο. Ο κατάλογος όχι μακροσκελής, χωρίζεται σε ομάδες πιάτων: περί ορέξεως, τα κάναμε σαλάτα, η θάλασσα στο πιάτο σας, ζυμαρικά, για να πάμε στο ψητό και γλυκιά γεύση. Μας ανέφεραν και κάποια – λίγα – πιάτα ημέρας, τα οποία δεν μας έκαναν κλικ. Επειδή είχαμε καιρό να τα πούμε, βάλαμε αρχικά στη μέση δύο σαλάτες (εξαιρετικές αμφότερες, τόσο η απλή με χόρτα εποχής, βρασμένα όπως ακριβώς πρέπει, με αρωματικό λάδι και χοντρό αλάτι, όσο και η σύνθετη με διάφορες πράσινες σαλάτες, ξινόμηλο, μπέικον και ξερά φρούτα, τέλειος συνδυασμός γεύσεων, 8,50 € εκάστη) τις κασιώτικες μακαρούνες (τις θυμόμουν από την προηγούμενη φορά!), με ψιλοκομμένο τσιγαριστό απάκι και καραμελωμένο κρεμμύδι, το συστήνω ενθέρμως, επίσης 8,50 €, πιτάκια του βοσκού, γεμιστά με αρνίσιο (;) κιμά και παστουρμά (6,50 €) και μια τάρτα με ντοματίνια με κατσικίσιο τυρί, σάλτσα ντομάτας και πέστο βασιλικού (επίσης 6,50 €). Είχε προηγηθεί για το καλωσόρισμα ένα πιάτο με λίγη φάβα (ικανοποιητική) και ελίτσες. Νερό από μπουκάλι εμφιαλωμένο, ο προσεκτικός σερβιτόρος δεν άφησε τα ποτήρια μας ούτε στιγμή άδεια. Ψωμί μάλλον ζυμωτό, το οποίο δεν ενθουσίασε. Κρασί μοσχοφίλερο λευκό, αρκούντως αρωματικό και σε σωστή θερμοκρασία.
Για κύρια βάλαμε στη μέση ένα κερκυραϊκό σοφρίτο, καλομαγειρεμένο με λευκή σάλτσα και νόστιμο πουρέ (στα 15 €, αν θυμάμαι καλά) και μια γιγαντιαίων διαστάσεων κόντρα μοσχαρίσια ribeye (26 €), σωστά ψημένη, με ψητά λαχανικά και πατατούλες για γαρνιτούρα. Πόντους κερδίζει το ΝΗΣΩΝ ΓΗ οπωσδήποτε από τα γλυκά του. Επειδή είχαμε αρχίσει να βαραίνουμε, περιοριστήκαμε σε μια πιατέλα λουκουμάδες με παγωτό μαστίχα (6 €) και ένα μιλφέιγ με απαλή κρέμα και ψιλοκομμένες φρέσκες φράουλες (6,50 €), και τα δύο πολύ νόστιμα. Παρέα με τα επιδόρπια ήρθε και ένα καραφάκι με σορμπέ λιμοντσέλο.
Ο λογαριασμός κινήθηκε λίγο πάνω από τα 35 ευρώ ανά άτομο, ποσό ανεκτό κρίνοντας με βάση το περιβάλλον, την εξυπηρέτηση και την ποιότητα των εδεσμάτων. Χαίρομαι που οι τιμές δεν δείχνουν να έχουν πάρει την ανηφόρα, μπορώ συνεπώς χωρίς άλλο να σας συστήσω μια επίσκεψη στο ΝΗΣΩΝ ΓΗ, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, όπως μας ενημέρωσαν κατά την αναχώρησή μας, διατίθεται και για οργανωμένες κοινωνικές εκδηλώσεις.