Το Ντιλή τον ξέρουν καλά οι ντόπιοι. Τώρα πια και εμείς. Και αν διαβάσετε το eatingout, και εσείς!
Βρεθήκαμε με μια φίλη στη μαγευτική Αγιάσο, και όταν ρωτήσαμε που να πάμε να φάμε μας είπαν στο Καμπούδι. Στο περιβόητο Καμπούδι θα πάτε απο το δρόμο απέναντι στην πυροσβεστική που λέει Προς Πλωμάρι.
Ο χώρος υπέροχος. Παραδοσιακός, μικρός και όμορφα στολισμένος. Στον τοίχο έχει μια τεράστια φωτογραφία της Αγιάσου τόσο ζωντανή που νομίζεις οτι είσαι σε παράθυρο με θέα.
Η εξυπηρέτηση απο την κυρία Ουρανία απλά εξαιρετικη. Σε κάνει να νιώθεις σαν στο σπίτι σου. Ήρθε πρόσχαρη να μας παρει παραγγελία και μετά ακολούθησε ενας ευγενέστατος κύριος. Μας προσγειώθηκε στο τραπέζι μια κανατούλα με κόκκινο ημίγλυκο κρασί, σε παραδοσιακά ποτηράκια Αγιασιώτικα. Απλά μαγεία.
Η τυροκαυτερή με τα χόρτα εποχής, σωστά βρασμένα έγιναν ανάρπαστα, αλλά η παστουρμαδόπιτα ήταν αυτή που έγινε το μήλο της έριδος ποιος θα φάει περισσότερο. Εκπληκτική σε όλα τα επίπεδα. ο παστουρμάς τόσο όσο, το ψήσιμο σωστό, και καθόλου βαρύ το φύλλο. Ένας απο τους πολλούς λόγους για να ξανα παω.
Η μοσχαρίσια μπριζόλα ψημένη στα κάρβουνα ήρθε όπως ακριβώς τη ζητήσαμε, μαλακή και ζουμερή με μπόλικη ρίγανη, και τηγανητές πατάτες στο πλαι για να μην ξεχνιόμαστε. Και εννοείται οτι πήραμε και λεπίδια στα κάρβουνα για να έχουμε και ολοκληρωμένη άποψη για τον κατάλογο.
Πληρώσαμε σκάρτα 20 ευρώ το άτομο και σκάσαμε απο το φαι. Το καλύτερο όμως το φυλάμε για το τέλος. Πάμε να φύγουμε και μας λέει η κυρία Ουρανία. Τι? έτσι? Χωρίς κέρασμα? Ντροπή. Και σκάει στο τραπέζι γιαούρτι με γλυκό βύσσινο. Και μετά και δυο ποτηράκια με ρακόμελο. Και αντε να φύγεις απο κει. Αλλά έλα που θα χάναμε και την πτήση μας.
“Να μας ξανα έρθετε. Θα ψήσουμε κάστανα στα κάρβουνα και θα φτιάξουμε κρέπες.”
Θα σας ξανα έρθουμε!!! Είναι ήδη προγραμματισμένο!!!!
Καλές Γιορτές!!!
Υ.Γ. Αυτή η Λέσβος έχει ομορφιές που σε κάθε επίσκεψη στο νησί ανακαλύπτω και κάτι νέο.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Το Ντιλή τον ξέρουν καλά οι ντόπιοι. Τώρα πια και εμείς. Και αν διαβάσετε το eatingout, και εσείς!
Βρεθήκαμε με μια φίλη στη μαγευτική Αγιάσο, και όταν ρωτήσαμε που να πάμε να φάμε μας είπαν στο Καμπούδι. Στο περιβόητο Καμπούδι θα πάτε απο το δρόμο απέναντι στην πυροσβεστική που λέει Προς Πλωμάρι.
Ο χώρος υπέροχος. Παραδοσιακός, μικρός και όμορφα στολισμένος. Στον τοίχο έχει μια τεράστια φωτογραφία της Αγιάσου τόσο ζωντανή που νομίζεις οτι είσαι σε παράθυρο με θέα.
Η εξυπηρέτηση απο την κυρία Ουρανία απλά εξαιρετικη. Σε κάνει να νιώθεις σαν στο σπίτι σου. Ήρθε πρόσχαρη να μας παρει παραγγελία και μετά ακολούθησε ενας ευγενέστατος κύριος. Μας προσγειώθηκε στο τραπέζι μια κανατούλα με κόκκινο ημίγλυκο κρασί, σε παραδοσιακά ποτηράκια Αγιασιώτικα. Απλά μαγεία.
Η τυροκαυτερή με τα χόρτα εποχής, σωστά βρασμένα έγιναν ανάρπαστα, αλλά η παστουρμαδόπιτα ήταν αυτή που έγινε το μήλο της έριδος ποιος θα φάει περισσότερο. Εκπληκτική σε όλα τα επίπεδα. ο παστουρμάς τόσο όσο, το ψήσιμο σωστό, και καθόλου βαρύ το φύλλο. Ένας απο τους πολλούς λόγους για να ξανα παω.
Η μοσχαρίσια μπριζόλα ψημένη στα κάρβουνα ήρθε όπως ακριβώς τη ζητήσαμε, μαλακή και ζουμερή με μπόλικη ρίγανη, και τηγανητές πατάτες στο πλαι για να μην ξεχνιόμαστε. Και εννοείται οτι πήραμε και λεπίδια στα κάρβουνα για να έχουμε και ολοκληρωμένη άποψη για τον κατάλογο.
Πληρώσαμε σκάρτα 20 ευρώ το άτομο και σκάσαμε απο το φαι. Το καλύτερο όμως το φυλάμε για το τέλος. Πάμε να φύγουμε και μας λέει η κυρία Ουρανία. Τι? έτσι? Χωρίς κέρασμα? Ντροπή. Και σκάει στο τραπέζι γιαούρτι με γλυκό βύσσινο. Και μετά και δυο ποτηράκια με ρακόμελο. Και αντε να φύγεις απο κει. Αλλά έλα που θα χάναμε και την πτήση μας.
“Να μας ξανα έρθετε. Θα ψήσουμε κάστανα στα κάρβουνα και θα φτιάξουμε κρέπες.”
Θα σας ξανα έρθουμε!!! Είναι ήδη προγραμματισμένο!!!!
Καλές Γιορτές!!!
Υ.Γ. Αυτή η Λέσβος έχει ομορφιές που σε κάθε επίσκεψη στο νησί ανακαλύπτω και κάτι νέο.