Είχα πάντα την άποψη ότι σε μουσικό μεζεδοπωλείο δεν πας για να φας, αλλά για να χορέψεις, ίσως γιατί στο παρελθόν είχα φάει πολλές φόλες στην ανάγκη μου να χορέψω και να διασκεδάσω, μοιράζοντας έτσι, πολλά συγχωροχάρτια. Στο οινοσχολείο όμως, τα πράγματα εξελίχθηκαν λίγο εως πολύ διαφορετικά. Πρώτη μου επαφή ήταν κάπου στο 2019, προ πανδημίας και θυμάμαι είχα περάσει καλά. Μετά ήρθε η πανδημία και η διασκέδαση φάνταζε κρυφή αμαρτία, με αποτέλεσμα να κρύβεται στα έγκατα του ανθρώπινου μυαλού. Και αισίως ερχόμαστε στο σήμερα, που βγαίνουμε με πιστοποιητικά και ταυτότητες, προκειμένου να χαρούμε, και νιώθοντας ότι είμαστε άρτια αφιχθέντες από την εποχή της ποτοαπαγόρευσης.
Το Οινοσχολείο ήταν κάποτε σχολείο, πριν από 100 χρόνια, και παρέμεινε σχολείο, για να μάθει σε όλες τις ηλικίες τι θα πει διασκέδαση και να γίνεσαι παρέα με όλο τον κόσμο, συνειδητοποιώντας για λίγο ότι δεν έχεις να χωρίσεις τίποτα με κανέναν. Είναι ένας αρκετά μεγάλος χώρος, παραλληλόγραμμος χωρισμένος σε δύο επίπεδα, με μία μικρή πίστα στη μέση. Οι τοίχοι πέτρινοι και τούβλινοι, με καφέ πυρσούς για φωτισμό, και ψηλοτάβανο, οπότε δε νιώθεις ότι πνίγεσαι.
Η εξυπηρέτηση γίνεται από νέα παιδιά με επαγγελματισμό και ευγένεια, και φαίνεται να λειτουργούν όλα ρολόι. Ο υπεύθυνος είναι εκεί για να ελέγχει τα πάντα, και μέχρι και τον εργαζόμενο στην υποδοχή, όλα είναι άψογα εκτελεσμένα.
Ο κατάλογος έχει επιλογές από 4 σαλάτες, μερικά ορεκτικά, κυρίως πιάτα με κρεατικά καθώς και ποικιλίες. Εμείς ό,τι δοκιμάσαμε μας άρεσε, αυτό όμως που με εντυπωσίασε ήταν ότι κάποια πιάτα είχαν μια παιχνιδιάρικη όψη και γεύση, ψιλο γκουρμέ.
Εκτός από την ποικιλία κρεατικών που περιείχε κοτόπουλο ψητό, μπιφτέκι, πανσέτα και πιτούλες στη μέση, συνοδευόμενη με μουστάρδα και κέτσαπ. Δοκιμάσαμε μια σαλάτα με ανάμεικτα λαχανικά, πολύ καλή και σε καλή ποσότητα και παρουσίαση, μια μερίδα ψητό κοτόπουλο με πατάτες country και πάπρικα, τυροκαυτερή, ιδιαίτερα καυτερή, που την τιμήσαμε δεόντως, πουγκάκια κοτόπουλο τυλιχτά με φύλλο, τυρί κατσικίσιο με μαρμελάδα φράουλα, εκπληκτικό, και ρολά λαχανικών με γλυκόξινη σάλτσα. Στο τέλος μας κέρασαν και γλυκό, το οποίο δε θυμάμαι τι ακριβώς ήταν, αλλά μου άρεσε. Το ροζέ κρασί τους ήταν ημίγλυκο πάρα πολύ ωραίο, το οποίο το ήπιαμε επαναλαμβανόμενα!
Για όλα τα παραπάνω μας βγήκε 20 ευρώ το άτομο, εξαιρετική τιμή, γιατί φάγαμε κανονικά και μας άρεσε κιόλας. Ενώ ταυτόχρονα, χορέψαμε και διασκεδάσαμε μέχρι τελικής πτώσης. Το προτείνω ανεπιφύλακτα, γιατί πραγματικά συνδυάζει φαγητό, καλή παρέα και χορό, χωρίς να πληρώνεις μία περιουσία. Αν θέλετε να το δοκιμάσετε, απλά προνοείστε και κλείστε τραπέζι. Αλλιώς σας βλέπω εκτός!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Είχα πάντα την άποψη ότι σε μουσικό μεζεδοπωλείο δεν πας για να φας, αλλά για να χορέψεις, ίσως γιατί στο παρελθόν είχα φάει πολλές φόλες στην ανάγκη μου να χορέψω και να διασκεδάσω, μοιράζοντας έτσι, πολλά συγχωροχάρτια. Στο οινοσχολείο όμως, τα πράγματα εξελίχθηκαν λίγο εως πολύ διαφορετικά. Πρώτη μου επαφή ήταν κάπου στο 2019, προ πανδημίας και θυμάμαι είχα περάσει καλά. Μετά ήρθε η πανδημία και η διασκέδαση φάνταζε κρυφή αμαρτία, με αποτέλεσμα να κρύβεται στα έγκατα του ανθρώπινου μυαλού. Και αισίως ερχόμαστε στο σήμερα, που βγαίνουμε με πιστοποιητικά και ταυτότητες, προκειμένου να χαρούμε, και νιώθοντας ότι είμαστε άρτια αφιχθέντες από την εποχή της ποτοαπαγόρευσης.
Το Οινοσχολείο ήταν κάποτε σχολείο, πριν από 100 χρόνια, και παρέμεινε σχολείο, για να μάθει σε όλες τις ηλικίες τι θα πει διασκέδαση και να γίνεσαι παρέα με όλο τον κόσμο, συνειδητοποιώντας για λίγο ότι δεν έχεις να χωρίσεις τίποτα με κανέναν. Είναι ένας αρκετά μεγάλος χώρος, παραλληλόγραμμος χωρισμένος σε δύο επίπεδα, με μία μικρή πίστα στη μέση. Οι τοίχοι πέτρινοι και τούβλινοι, με καφέ πυρσούς για φωτισμό, και ψηλοτάβανο, οπότε δε νιώθεις ότι πνίγεσαι.
Η εξυπηρέτηση γίνεται από νέα παιδιά με επαγγελματισμό και ευγένεια, και φαίνεται να λειτουργούν όλα ρολόι. Ο υπεύθυνος είναι εκεί για να ελέγχει τα πάντα, και μέχρι και τον εργαζόμενο στην υποδοχή, όλα είναι άψογα εκτελεσμένα.
Ο κατάλογος έχει επιλογές από 4 σαλάτες, μερικά ορεκτικά, κυρίως πιάτα με κρεατικά καθώς και ποικιλίες. Εμείς ό,τι δοκιμάσαμε μας άρεσε, αυτό όμως που με εντυπωσίασε ήταν ότι κάποια πιάτα είχαν μια παιχνιδιάρικη όψη και γεύση, ψιλο γκουρμέ.
Εκτός από την ποικιλία κρεατικών που περιείχε κοτόπουλο ψητό, μπιφτέκι, πανσέτα και πιτούλες στη μέση, συνοδευόμενη με μουστάρδα και κέτσαπ. Δοκιμάσαμε μια σαλάτα με ανάμεικτα λαχανικά, πολύ καλή και σε καλή ποσότητα και παρουσίαση, μια μερίδα ψητό κοτόπουλο με πατάτες country και πάπρικα, τυροκαυτερή, ιδιαίτερα καυτερή, που την τιμήσαμε δεόντως, πουγκάκια κοτόπουλο τυλιχτά με φύλλο, τυρί κατσικίσιο με μαρμελάδα φράουλα, εκπληκτικό, και ρολά λαχανικών με γλυκόξινη σάλτσα. Στο τέλος μας κέρασαν και γλυκό, το οποίο δε θυμάμαι τι ακριβώς ήταν, αλλά μου άρεσε. Το ροζέ κρασί τους ήταν ημίγλυκο πάρα πολύ ωραίο, το οποίο το ήπιαμε επαναλαμβανόμενα!
Για όλα τα παραπάνω μας βγήκε 20 ευρώ το άτομο, εξαιρετική τιμή, γιατί φάγαμε κανονικά και μας άρεσε κιόλας. Ενώ ταυτόχρονα, χορέψαμε και διασκεδάσαμε μέχρι τελικής πτώσης. Το προτείνω ανεπιφύλακτα, γιατί πραγματικά συνδυάζει φαγητό, καλή παρέα και χορό, χωρίς να πληρώνεις μία περιουσία. Αν θέλετε να το δοκιμάσετε, απλά προνοείστε και κλείστε τραπέζι. Αλλιώς σας βλέπω εκτός!