Ούζο, τσίπουρο, ρακή, ελληνικά αποστάγματα που η ιστορία τους χάνεται στα βάθη των αιώνων, είτε στα μοναστήρια του Αγίου Όρους, είτε στην Κρήτη, είτε στα μεγαλεία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Λευκά στην εμφάνιση, πίνονται σε σφηνάκι ή σε ημίψηλο ποτήρι, πάντα παγωμένα ή προσθέτοντας πάγο, δροσίζουν αλλά και ευφραίνουν τον ουρανίσκο. Σερβίρονται στα γνωστά ουζερί ή τσιπουράδικα και αργοπίνονται πάντα με τη συνοδεία μεζέ. Τσιμπολογώντας συζητώντας, πίνοντας ευφραίνεται και η καρδία και ξεχνάς τα προβλήματα που σε ταλανίζουν.
Αυτό κάναμε και εμείς με τον κουμπάρο, στο τελευταίο αδερφάκι της οικογένειας Παπαϊωάννου το οποίο δημιουργήθηκε μέσα στην covid period.
Στο κέντρο της πόλης λοιπόν – πιο κέντρο δεν γίνεται- στη γωνία της Βαλαωρίτου, άνοιξε ένα χαριτωμένο μαγαζί γωνία, με vintage πινελιές στα τραπέζια και τις καρέκλες, στον εσωτερικό τοίχο με το έντονα μπλε χρώμα και τις παλιές διαφημίσεις, ακόμα και στα φυτά αλλά και την τέντα που ντύνει το μαγαζί. Χαίρεσαι να κάθεσαι, να τρως, να πίνεις και να συζητάς τα τεκταινόμενα που τελευταία είναι πολλά.
Το φαγητό κινείται στη λογική, ψαρο και κρεατομεζέδες στη μέση συνοδεία δροσερού αποστάγματος, αυτός και ο λόγος που έρχεται σε μικρά πιατάκια. Υπάρχει και η δυνατότητα ούζου ή τσίπουρου με μεζέ στην τιμή των 7 ευρώ. Στα υπόψη για την επόμενη φορά.
Συνοδεία λοιπόν ‘’Αγιονερίου’’, ενός διαφορετικού ημιπαλαιωμένου αποστάγματος από τα Μετέωρα, με φρουτώδη χαρακτηριστικά και απαλές χρυσοκίτρινες ανταύγειες (το προτείνω ανεπιφύλακτα) δοκιμάσαμε:
Λευκές και μαύρες φέτες ψημένου ψωμιού, μαζί με μια αρωματική σάλτσα ντομάτας. Εδώ θα περίμενα μια πιο αρχοντική παρουσίαση του ψωμιού, για να ταιριάξει με το όλο concept του μαγαζιού, μιας και οι φέτες ήταν λεπτοκομμένες από μηχάνημα και δεν βοηθούσαν καθόλου.
Σαλάτα με μαυρομάτικα, ντομάτα, βότανα και μυρωδικά λουσμένη σε μια απίθανη σάλτσα ντομάτας που δεν χόρταινες να τρως και νόστιμη και δροσερή πατατοσαλάτα με ντοματίνια, ελιές, ψιλοκομμένη πιπεριά, φρέσκο κρεμμύδι και μυρωδικά.
Αεράτο και αφράτο τηγανητό καλαμάρι συνοδεία μόνο λεμονιού, πολύ νόστιμο, που έβγαζε φρεσκάδα και μαρίδα αφρός, με ελάχιστο κουρκούτι που τρωγόταν όπως την έβλεπες στο πιάτο.
Ωραία τηγανισμένοι γαυροκεφτέδες, ανάλαφροι, τέσσερεις τον αριθμό, σερβιρισμένοι σε στο τηγανάκι της γιαγιάς, με λίγα μυρωδικά και γεύση θάλασσας. Όταν έχεις όρεξη και αγαπάς τη δουλεία σου, ακόμα και με ένα 2ης διαλογής ψάρι μπορείς να κάνεις εξαιρετικά πιάτα.
Κλείσαμε με χαλβά σιμιγδαλένιο κερασμένο, εδώ χρειάζεται το κάτι παραπάνω και αφράτους λουκουμάδες με σοκολάτα.
Η εξυπηρέτηση ένα τικ κάτω από τα αναμενόμενα. Στο τραπέζι ήρθε νερό εμφιαλωμένο χωρίς να ερωτηθούμε και ένα πιάτο ξεχάστηκε και ήρθε κατόπιν υπενθύμισης.
Αν θέλω να γκρινιάξω, θα πω ότι το όνομα Παπαϊωάννου το έχουμε συνδυάσει με θάλασσα, οπότε κατά την άποψη μου ο κατάλογος θα μπορούσε να περιέχει παραπάνω θαλασσο και καθόλου κρεατομεζέδες. Άλλωστε αυτή είναι η χαρά σε αυτά τα μαγαζιά. Πας για μια κατηγορία φαγητού, στη προκειμένη περίπτωση θαλασσινά και δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις.
Οι τιμές για την ποιότητα το μέρος και το όνομα είναι πολύ καλές και εκπλήσσουν ευχάριστα.
Το ‘’ouzeri by…’’ ήρθε για να μείνει. Αν και ήμουν επιφυλακτικός λόγω του χώρου που στήθηκε, όσο περνούσε η ώρα με ευχαριστούσε όλο και περισσότερο και σίγουρα θα το ξαναπροτιμήσω. Το brand name έλειπε από το κέντρο και με το ‘’ouzeri’’, αποζημιώνει αυτούς που το ζητούσαν.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Ούζο, τσίπουρο, ρακή, ελληνικά αποστάγματα που η ιστορία τους χάνεται στα βάθη των αιώνων, είτε στα μοναστήρια του Αγίου Όρους, είτε στην Κρήτη, είτε στα μεγαλεία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Λευκά στην εμφάνιση, πίνονται σε σφηνάκι ή σε ημίψηλο ποτήρι, πάντα παγωμένα ή προσθέτοντας πάγο, δροσίζουν αλλά και ευφραίνουν τον ουρανίσκο. Σερβίρονται στα γνωστά ουζερί ή τσιπουράδικα και αργοπίνονται πάντα με τη συνοδεία μεζέ. Τσιμπολογώντας συζητώντας, πίνοντας ευφραίνεται και η καρδία και ξεχνάς τα προβλήματα που σε ταλανίζουν.
Αυτό κάναμε και εμείς με τον κουμπάρο, στο τελευταίο αδερφάκι της οικογένειας Παπαϊωάννου το οποίο δημιουργήθηκε μέσα στην covid period.
Στο κέντρο της πόλης λοιπόν – πιο κέντρο δεν γίνεται- στη γωνία της Βαλαωρίτου, άνοιξε ένα χαριτωμένο μαγαζί γωνία, με vintage πινελιές στα τραπέζια και τις καρέκλες, στον εσωτερικό τοίχο με το έντονα μπλε χρώμα και τις παλιές διαφημίσεις, ακόμα και στα φυτά αλλά και την τέντα που ντύνει το μαγαζί. Χαίρεσαι να κάθεσαι, να τρως, να πίνεις και να συζητάς τα τεκταινόμενα που τελευταία είναι πολλά.
Το φαγητό κινείται στη λογική, ψαρο και κρεατομεζέδες στη μέση συνοδεία δροσερού αποστάγματος, αυτός και ο λόγος που έρχεται σε μικρά πιατάκια. Υπάρχει και η δυνατότητα ούζου ή τσίπουρου με μεζέ στην τιμή των 7 ευρώ. Στα υπόψη για την επόμενη φορά.
Συνοδεία λοιπόν ‘’Αγιονερίου’’, ενός διαφορετικού ημιπαλαιωμένου αποστάγματος από τα Μετέωρα, με φρουτώδη χαρακτηριστικά και απαλές χρυσοκίτρινες ανταύγειες (το προτείνω ανεπιφύλακτα) δοκιμάσαμε:
Λευκές και μαύρες φέτες ψημένου ψωμιού, μαζί με μια αρωματική σάλτσα ντομάτας. Εδώ θα περίμενα μια πιο αρχοντική παρουσίαση του ψωμιού, για να ταιριάξει με το όλο concept του μαγαζιού, μιας και οι φέτες ήταν λεπτοκομμένες από μηχάνημα και δεν βοηθούσαν καθόλου.
Σαλάτα με μαυρομάτικα, ντομάτα, βότανα και μυρωδικά λουσμένη σε μια απίθανη σάλτσα ντομάτας που δεν χόρταινες να τρως και νόστιμη και δροσερή πατατοσαλάτα με ντοματίνια, ελιές, ψιλοκομμένη πιπεριά, φρέσκο κρεμμύδι και μυρωδικά.
Αεράτο και αφράτο τηγανητό καλαμάρι συνοδεία μόνο λεμονιού, πολύ νόστιμο, που έβγαζε φρεσκάδα και μαρίδα αφρός, με ελάχιστο κουρκούτι που τρωγόταν όπως την έβλεπες στο πιάτο.
Ωραία τηγανισμένοι γαυροκεφτέδες, ανάλαφροι, τέσσερεις τον αριθμό, σερβιρισμένοι σε στο τηγανάκι της γιαγιάς, με λίγα μυρωδικά και γεύση θάλασσας. Όταν έχεις όρεξη και αγαπάς τη δουλεία σου, ακόμα και με ένα 2ης διαλογής ψάρι μπορείς να κάνεις εξαιρετικά πιάτα.
Κλείσαμε με χαλβά σιμιγδαλένιο κερασμένο, εδώ χρειάζεται το κάτι παραπάνω και αφράτους λουκουμάδες με σοκολάτα.
Η εξυπηρέτηση ένα τικ κάτω από τα αναμενόμενα. Στο τραπέζι ήρθε νερό εμφιαλωμένο χωρίς να ερωτηθούμε και ένα πιάτο ξεχάστηκε και ήρθε κατόπιν υπενθύμισης.
Αν θέλω να γκρινιάξω, θα πω ότι το όνομα Παπαϊωάννου το έχουμε συνδυάσει με θάλασσα, οπότε κατά την άποψη μου ο κατάλογος θα μπορούσε να περιέχει παραπάνω θαλασσο και καθόλου κρεατομεζέδες. Άλλωστε αυτή είναι η χαρά σε αυτά τα μαγαζιά. Πας για μια κατηγορία φαγητού, στη προκειμένη περίπτωση θαλασσινά και δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις.
Οι τιμές για την ποιότητα το μέρος και το όνομα είναι πολύ καλές και εκπλήσσουν ευχάριστα.
Το ‘’ouzeri by…’’ ήρθε για να μείνει. Αν και ήμουν επιφυλακτικός λόγω του χώρου που στήθηκε, όσο περνούσε η ώρα με ευχαριστούσε όλο και περισσότερο και σίγουρα θα το ξαναπροτιμήσω. Το brand name έλειπε από το κέντρο και με το ‘’ouzeri’’, αποζημιώνει αυτούς που το ζητούσαν.