Σήμερα θα μιλήσω για το αγαπημένο μου έδεσμα. Θέλεις να το πω σουβλάκι, θες καλαμάκι, θες τυλιχτό, θες σάντουιτς; Πες το όπως θες, προφανώς ανάλογα με το που κατοικείς. Η ουσία παραμένει ίδια. Η νοστιμιά και η πλούσια γεύση από ζουμερά κομματάκια κρέατος περασμένα σε ξυλάκι είτε σκέτο είτε σφιχταγκαλιασμένο από πίτα. Το καλύτερο street food του κόσμου!
Σημειώνω πως, καθώς έχω μεγαλώσει στην Αθήνα, θα αποκαλώ «καλαμάκι» το αντικείμενο της σημερινής κριτικής, αν και οι Θεσσαλονικείς έχουν σοβαρό point στο συγκεκριμένο ζήτημα. Φαντάζομαι δεν είμαι μόνο εγώ η τρελή που, αχάραγα στη λαϊκή της γειτονιάς μου, έχω λιμπιστεί και φυσικά αγοράσει-κατασπαράξει 2 καλαμάκια με το συνοδευτικό ψωμάκι που έχει ρουφήξει όλα τα ζουμιά. Αν ήμουν μόνο εγώ, δε θα τραβούσε χειρόφρενο κάθε φορά στο συγκεκριμένο σημείο το αγαπημένο βαν… Κάπως έτσι ξεκίνησε λοιπόν ο κύριος Πάνος (εξού και το λογοπαίγνιο ΠΑΝΟΣτιμο) και στην πορεία στέγασε τις υπηρεσίες που προσφέρει στην πρώτη παράλληλο της Συγγρού από την πλευρά της Καλλιθέας. Επιτέλους, βγήκαμε κι εμείς, τα έρμαια της λιγούρας μας, από τη δύσκολη θέση να περιμένουμε συγκεκριμένη ώρα, συγκεκριμένη μέρα και συγκεκριμένο τρόπο κατανάλωσης (αποκλειστικά στο όρθιο) για να το καταναλώσουμε.
Το μαγαζί πολύ μικρό, δίνεται (δινόταν αν θέλω να είμαι ακριβέστερη) η δυνατότητα να κάτσεις, αλλά δεν προτείνεται. Παραγγέλνεις καλαμάκια σκέτα. Δεν υπάρχουν τυλιχτά. Έχω δοκιμάσει μόνο τα χοιρινά (έχει ακόμα κοτόπουλο και κεμπάπ) και γι’ αυτά έχω άποψη. Την καλύτερη άποψη που θα μπορούσα να έχω. Σερβίρονται με έναν πλούσιο ζωμό από κρεμμύδια, λεμόνι, αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, ρίγανη, που τα μετατρέπει σε θεϊκό έδεσμα και φρατζολάκι ψημένο ψωμί, γιατί τι να το κάνεις το ζουμί αν δεν μπορείς να το φας. Κάποιοι περίεργοι τα ζητούν χωρίς κρεμμύδι, μη με ρωτάς, δεν τους κατάλαβα ποτέ. Έχω άποψη και για τις τηγανητές πατάτες, πάντα τραγανές και νόστιμες. Στις άπειρες παραγγελίες που έχουμε κάνει, δεν έχει συμπεριληφθεί ποτέ οτιδήποτε άλλο. Το καλαμάκι στο 1,5€ και οι πατάτες στα 2€, τίμιο.
Συνοψίζοντας, αν θες καλαμάκι και βρίσκεσαι στο πεδίο που εξυπηρετεί, παράγγειλε από το ΠΑΝΟΣτιμο. Δε θα το μετανιώσεις!
Σας ορκίζομαι ότι δεν έφαγα μαζί με την Tomie ( μου έχει υποσχεθεί, βέβαια, κάτι κεράσματα τα οποία δεν ξεχνώ)…
Έφαγα με άλλη φίλη με την οποία είχαμε αρχίσει να καθιερώνουμε την, εξαιρετική, ρουτίνα του τρώγειν μετά τη δουλειά (after work lunch για να το καταλάβει κι ο Fratello).
Είχαμε κάνει κι οι δύο rapid test εκείνη τη μέρα και είμαστε καθαρές. Έχουμε και οι δύο κουραστεί. Η δεύτερη καραντίνα είναι πολύ χειρότερη από την πρώτη (if you ask me). Αποφασίσαμε να φάμε παρέα στο σπίτι της. Γελάσαμε πολύ με τον τρόπο μεταφοράς.
– Τι ώρα τελειώνεις να περάσω να σε πάρω με ταξί?
– Hello κουκλίτσα, δε μπορούμε να μπούμε δύο άτομα.
Τα καταφέραμε παρόλα αυτά.
Πήγα σχεδόν έτοιμη! Τι σημαίνει αυτό? Είχα στο μυαλό μου τι ήθελα να φάω. Για να πω την πάσα αλήθεια το κορίτσι προσπάθησε να με δελεάσει και με άλλες προτάσεις αλλά άπαξ και μου καρφωθεί κάτι στο κεφάλι, δεν αλλάζω γνώμη με τίποτα (ξεροκέφαλο μοναχοπαίδι… τι να πει κανείς?).
Το Πανόστιμο υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στην Καλλιθέα. Χώρος για να καθίσεις στην πραγματικότητα δεν υφίσταται απλά 3-4 τραπεζάκια που μάλλον εξυπηρετούν αυτούς που περιμένουν να ετοιμαστεί η παραγγελία τους. Άντε να πιουν και μια μπύρα όσο περιμένουν.
Πριν κάποια χρόνια που το είχα επισκεφθεί μου είχε κάνει εντύπωση τόσο η καθαριότητα του χώρου όσο και η ευγένεια των ιδιοκτητών. Ελπίζω τίποτα από τα προηγούμενα να μην έχει αλλάξει. Επί του παρόντος θα πρέπει να αναφέρω ότι ο χρόνος παράδοσης ήταν, σαφώς, ικανοποιητικός κρατώντας στα υπόψη, ότι όλα ψήνονται τη στιγμή της παραγγελίας, οι μερίδες μεγάλες και η συσκευασία μια χαρά.
Το μενού είναι αυστηρά, συγκεκριμένο. Καλαμάκια και μόνον καλαμάκια. Πριν λίγο καιρό μόνο χοιρινά όμως πλέον έχει εμπλουτισθεί και με κοτόπουλο και κεμπάπ.
Δικαίως ίσως αναρωτηθείτε… Ε και? Ούτε το πρώτο είναι ούτε το τελευταίο. Τι το κάνει να ξεχωρίζει?
Το υπέροχο ζουμί από χοντροκομμένα, μαριναρισμένα κρεμμύδια, λεμόνι, πάπρικα κι άλλα συστατικά που δε μπορώ, ούτε και θέλω, να προσδιορίσω, αυτό το κάνει. Ακόμη κι αν επρόκειτο να φιλήσω μετά …(κενό…βάλτε το ανδρικό ή γυναικείο ιδεώδες σας) δε θα με σταμάταγε από το να το φάω.
Αρκετά όμως με τις γενικότητες πάμε να δούμε αναλυτικά την παραγγελία μας…
• Σαλάτα ντομάτα. Εντυπωσιακή η νοστιμιά της ντομάτας τέτοιον καιρό. Ώραίο λάδι. Ειδική μνεία στο τεράστιο και πολύ νόστιμο κομμάτι φέτας.
• Τζάτζίκι. Εδώ απογοητεύθηκα διότι μου έκανε ετοιματζίδικο.
• Πατατούλες, μάλλον φρέσκες, χρυσοτηγανισμένες.
• Καλαμάκια χοιρινά. Θαυμάσια ψημένα και καρυκευμένα. Ζουμερά και με τόσο όσο λιπάκι χρειαζόταν.
• Καλαμάκια κοτόπουλο. Αποκάλυψη. Τρυφερά και χυμώδη.
• Κεμπάπ. Καλής ποιότητας αλλά δεν έκαναν τη διαφορά.
• Απίστευτη ποσότητα φρυγανισμένου ψωμιού. Αν ζούσε η μαμά μου θα έλεγε “να φαν σαράντα βλάχοι”. Εγώ ήμουν μία από αυτούς αφού δε σταμάτησα να βουτώ μπουκιές στον ζωμό του Δρυίδη.
Οι τιμές είναι πολύ οικονομικές. Λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στο site τους. Η φιλενάς αρνήθηκε να με αφήσει να πληρώσω ή, έστω, να δω το ποσό του λογαριασμού.
Έφυγα πλήρης (τελευταία στιγμή πριν ισχύσει η απαγόρευση κυκλοφορίας). Όχι μόνον από το φαγητό. Από την κουβέντα, τη διάθεση φιλοξενίας, τα κουτσομπολιά, τα γέλια. Εκτός αυτών, βέβαια, θα πρέπει να σας πω ότι έφυγα φορτωμένη με, απίστευτα, δώρα. Θα τη φωνάζω Alladin από δω και πέρα.
Το όνομα της φιλενάδας είναι Nemo. Μου λείπουν τα μεσημέρια μας. Μου λείπει η παρέα της, μου λείπουν οι ακριβείς κι εύστοχες κριτικές της. Σειρά της να έρθει στο Παγκράτι. Υπόσχομαι, δημοσίως, να την αφήσω να παραγγείλει ότι θέλει. Το μόνον που θα ζητήσω είναι να δω κριτική …
Το Πανόστιμο το είχα γνωρίσει, αρκετά χρόνια πριν, από κάποια κριτική στην παλιά μας στέγη. Έτρωγα, κατά καιρούς, αρκετά συχνά,ώσπου μία μέρα που πήρα, δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο και, απλά, το διέγραψα από το μυαλό και τις επιλογές μου..
Πρόσφατα όμως η Indulge το ξανάβαλε στη μνήμη μου και, απλά, αισθάνθηκα ότι ΈΠΡΕΠΕ, να του δώσω άλλη μια ευκαιρία.
Τα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν δε βοηθούσαν,οπότε έψαχνα την κατάλληλη αφορμή για να βρεθώ στην περιοχή.
Ένα απόγευμα καθημερινής έτυχε να έχω επαγγελματικό ραντεβού εκεί γύρω και το Πανόστιμο στην επιστροφή ήταν μονόδρομος.
Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Πατάτες τηγανιτές, καλαμάκι χοιρινό ή κοτόπουλο και άφθονο ψωμάκι να βουτάς στο υπέροχο ζουμάκι που δημιουργείται από τα χοντροκομμένα κρεμμύδια πάνω στα οποία ξαπλώνουν τα καλαμάκια.
Τα καλαμάκια, αμφότερα, είναι μαριναρισμένα και πεντανόστιμα. Πάντα καλοψημένα και ζουμερά.
Αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν είναι ο “μαγικός” ζωμός,που σίγουρα αποτελείται από κρεμμύδια μπόλικα, πάπρικα και αλατοπίπερο.
Όταν πάτε να φροντίσετε να έχετε τη δυνατότητα να το γευτείτε.
Οι πατάτες είναι προτηγανισμένες και εγώ δεν τις προτιμώ ιδιαίτερα, για κάποιους, όμως, αποτελεί, απαραίτητο, συνοδευτικό.
Τα καλαμάκια ψήνονται επί τόπου κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον επιλέγω να έχω κάνει ένα τηλεφώνημα εκ των προτέρων, ούτως ώστε να είναι έτοιμα την ώρα που θέλω.
Για τον χώρο δε θα σχολιάσω κάτι, καθώς είναι μόνο για take away! Διεκπεραιωτικός.
Ανέκαθεν θυμόμουν ότι ήταν μια οικονομική επιλογή! Την τελευταία φορά έδωσα για 10 καλαμάκια χοιρινά, 5 κοτόπουλο (συνοδεύονται με μπόλικο ψωμί) και 2 μερίδες πατάτες 26.50€. Ακριβώς το κόστος δεν το ξέρω για το τεμάχιο.
Η παραπάνω ποσότητα ήταν υπεραρκετή για 4 φαγανά άτομα!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Σήμερα θα μιλήσω για το αγαπημένο μου έδεσμα. Θέλεις να το πω σουβλάκι, θες καλαμάκι, θες τυλιχτό, θες σάντουιτς; Πες το όπως θες, προφανώς ανάλογα με το που κατοικείς. Η ουσία παραμένει ίδια. Η νοστιμιά και η πλούσια γεύση από ζουμερά κομματάκια κρέατος περασμένα σε ξυλάκι είτε σκέτο είτε σφιχταγκαλιασμένο από πίτα. Το καλύτερο street food του κόσμου!
Σημειώνω πως, καθώς έχω μεγαλώσει στην Αθήνα, θα αποκαλώ «καλαμάκι» το αντικείμενο της σημερινής κριτικής, αν και οι Θεσσαλονικείς έχουν σοβαρό point στο συγκεκριμένο ζήτημα. Φαντάζομαι δεν είμαι μόνο εγώ η τρελή που, αχάραγα στη λαϊκή της γειτονιάς μου, έχω λιμπιστεί και φυσικά αγοράσει-κατασπαράξει 2 καλαμάκια με το συνοδευτικό ψωμάκι που έχει ρουφήξει όλα τα ζουμιά. Αν ήμουν μόνο εγώ, δε θα τραβούσε χειρόφρενο κάθε φορά στο συγκεκριμένο σημείο το αγαπημένο βαν… Κάπως έτσι ξεκίνησε λοιπόν ο κύριος Πάνος (εξού και το λογοπαίγνιο ΠΑΝΟΣτιμο) και στην πορεία στέγασε τις υπηρεσίες που προσφέρει στην πρώτη παράλληλο της Συγγρού από την πλευρά της Καλλιθέας. Επιτέλους, βγήκαμε κι εμείς, τα έρμαια της λιγούρας μας, από τη δύσκολη θέση να περιμένουμε συγκεκριμένη ώρα, συγκεκριμένη μέρα και συγκεκριμένο τρόπο κατανάλωσης (αποκλειστικά στο όρθιο) για να το καταναλώσουμε.
Το μαγαζί πολύ μικρό, δίνεται (δινόταν αν θέλω να είμαι ακριβέστερη) η δυνατότητα να κάτσεις, αλλά δεν προτείνεται. Παραγγέλνεις καλαμάκια σκέτα. Δεν υπάρχουν τυλιχτά. Έχω δοκιμάσει μόνο τα χοιρινά (έχει ακόμα κοτόπουλο και κεμπάπ) και γι’ αυτά έχω άποψη. Την καλύτερη άποψη που θα μπορούσα να έχω. Σερβίρονται με έναν πλούσιο ζωμό από κρεμμύδια, λεμόνι, αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, ρίγανη, που τα μετατρέπει σε θεϊκό έδεσμα και φρατζολάκι ψημένο ψωμί, γιατί τι να το κάνεις το ζουμί αν δεν μπορείς να το φας. Κάποιοι περίεργοι τα ζητούν χωρίς κρεμμύδι, μη με ρωτάς, δεν τους κατάλαβα ποτέ. Έχω άποψη και για τις τηγανητές πατάτες, πάντα τραγανές και νόστιμες. Στις άπειρες παραγγελίες που έχουμε κάνει, δεν έχει συμπεριληφθεί ποτέ οτιδήποτε άλλο. Το καλαμάκι στο 1,5€ και οι πατάτες στα 2€, τίμιο.
Συνοψίζοντας, αν θες καλαμάκι και βρίσκεσαι στο πεδίο που εξυπηρετεί, παράγγειλε από το ΠΑΝΟΣτιμο. Δε θα το μετανιώσεις!
Σας ορκίζομαι ότι δεν έφαγα μαζί με την Tomie ( μου έχει υποσχεθεί, βέβαια, κάτι κεράσματα τα οποία δεν ξεχνώ)…
Έφαγα με άλλη φίλη με την οποία είχαμε αρχίσει να καθιερώνουμε την, εξαιρετική, ρουτίνα του τρώγειν μετά τη δουλειά (after work lunch για να το καταλάβει κι ο Fratello).
Είχαμε κάνει κι οι δύο rapid test εκείνη τη μέρα και είμαστε καθαρές. Έχουμε και οι δύο κουραστεί. Η δεύτερη καραντίνα είναι πολύ χειρότερη από την πρώτη (if you ask me). Αποφασίσαμε να φάμε παρέα στο σπίτι της. Γελάσαμε πολύ με τον τρόπο μεταφοράς.
– Τι ώρα τελειώνεις να περάσω να σε πάρω με ταξί?
– Hello κουκλίτσα, δε μπορούμε να μπούμε δύο άτομα.
Τα καταφέραμε παρόλα αυτά.
Πήγα σχεδόν έτοιμη! Τι σημαίνει αυτό? Είχα στο μυαλό μου τι ήθελα να φάω. Για να πω την πάσα αλήθεια το κορίτσι προσπάθησε να με δελεάσει και με άλλες προτάσεις αλλά άπαξ και μου καρφωθεί κάτι στο κεφάλι, δεν αλλάζω γνώμη με τίποτα (ξεροκέφαλο μοναχοπαίδι… τι να πει κανείς?).
Το Πανόστιμο υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στην Καλλιθέα. Χώρος για να καθίσεις στην πραγματικότητα δεν υφίσταται απλά 3-4 τραπεζάκια που μάλλον εξυπηρετούν αυτούς που περιμένουν να ετοιμαστεί η παραγγελία τους. Άντε να πιουν και μια μπύρα όσο περιμένουν.
Πριν κάποια χρόνια που το είχα επισκεφθεί μου είχε κάνει εντύπωση τόσο η καθαριότητα του χώρου όσο και η ευγένεια των ιδιοκτητών. Ελπίζω τίποτα από τα προηγούμενα να μην έχει αλλάξει. Επί του παρόντος θα πρέπει να αναφέρω ότι ο χρόνος παράδοσης ήταν, σαφώς, ικανοποιητικός κρατώντας στα υπόψη, ότι όλα ψήνονται τη στιγμή της παραγγελίας, οι μερίδες μεγάλες και η συσκευασία μια χαρά.
Το μενού είναι αυστηρά, συγκεκριμένο. Καλαμάκια και μόνον καλαμάκια. Πριν λίγο καιρό μόνο χοιρινά όμως πλέον έχει εμπλουτισθεί και με κοτόπουλο και κεμπάπ.
Δικαίως ίσως αναρωτηθείτε… Ε και? Ούτε το πρώτο είναι ούτε το τελευταίο. Τι το κάνει να ξεχωρίζει?
Το υπέροχο ζουμί από χοντροκομμένα, μαριναρισμένα κρεμμύδια, λεμόνι, πάπρικα κι άλλα συστατικά που δε μπορώ, ούτε και θέλω, να προσδιορίσω, αυτό το κάνει. Ακόμη κι αν επρόκειτο να φιλήσω μετά …(κενό…βάλτε το ανδρικό ή γυναικείο ιδεώδες σας) δε θα με σταμάταγε από το να το φάω.
Αρκετά όμως με τις γενικότητες πάμε να δούμε αναλυτικά την παραγγελία μας…
• Σαλάτα ντομάτα. Εντυπωσιακή η νοστιμιά της ντομάτας τέτοιον καιρό. Ώραίο λάδι. Ειδική μνεία στο τεράστιο και πολύ νόστιμο κομμάτι φέτας.
• Τζάτζίκι. Εδώ απογοητεύθηκα διότι μου έκανε ετοιματζίδικο.
• Πατατούλες, μάλλον φρέσκες, χρυσοτηγανισμένες.
• Καλαμάκια χοιρινά. Θαυμάσια ψημένα και καρυκευμένα. Ζουμερά και με τόσο όσο λιπάκι χρειαζόταν.
• Καλαμάκια κοτόπουλο. Αποκάλυψη. Τρυφερά και χυμώδη.
• Κεμπάπ. Καλής ποιότητας αλλά δεν έκαναν τη διαφορά.
• Απίστευτη ποσότητα φρυγανισμένου ψωμιού. Αν ζούσε η μαμά μου θα έλεγε “να φαν σαράντα βλάχοι”. Εγώ ήμουν μία από αυτούς αφού δε σταμάτησα να βουτώ μπουκιές στον ζωμό του Δρυίδη.
Οι τιμές είναι πολύ οικονομικές. Λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στο site τους. Η φιλενάς αρνήθηκε να με αφήσει να πληρώσω ή, έστω, να δω το ποσό του λογαριασμού.
Έφυγα πλήρης (τελευταία στιγμή πριν ισχύσει η απαγόρευση κυκλοφορίας). Όχι μόνον από το φαγητό. Από την κουβέντα, τη διάθεση φιλοξενίας, τα κουτσομπολιά, τα γέλια. Εκτός αυτών, βέβαια, θα πρέπει να σας πω ότι έφυγα φορτωμένη με, απίστευτα, δώρα. Θα τη φωνάζω Alladin από δω και πέρα.
Το όνομα της φιλενάδας είναι Nemo. Μου λείπουν τα μεσημέρια μας. Μου λείπει η παρέα της, μου λείπουν οι ακριβείς κι εύστοχες κριτικές της. Σειρά της να έρθει στο Παγκράτι. Υπόσχομαι, δημοσίως, να την αφήσω να παραγγείλει ότι θέλει. Το μόνον που θα ζητήσω είναι να δω κριτική …
Το Πανόστιμο το είχα γνωρίσει, αρκετά χρόνια πριν, από κάποια κριτική στην παλιά μας στέγη. Έτρωγα, κατά καιρούς, αρκετά συχνά,ώσπου μία μέρα που πήρα, δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο και, απλά, το διέγραψα από το μυαλό και τις επιλογές μου..
Πρόσφατα όμως η Indulge το ξανάβαλε στη μνήμη μου και, απλά, αισθάνθηκα ότι ΈΠΡΕΠΕ, να του δώσω άλλη μια ευκαιρία.
Τα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν δε βοηθούσαν,οπότε έψαχνα την κατάλληλη αφορμή για να βρεθώ στην περιοχή.
Ένα απόγευμα καθημερινής έτυχε να έχω επαγγελματικό ραντεβού εκεί γύρω και το Πανόστιμο στην επιστροφή ήταν μονόδρομος.
Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Πατάτες τηγανιτές, καλαμάκι χοιρινό ή κοτόπουλο και άφθονο ψωμάκι να βουτάς στο υπέροχο ζουμάκι που δημιουργείται από τα χοντροκομμένα κρεμμύδια πάνω στα οποία ξαπλώνουν τα καλαμάκια.
Τα καλαμάκια, αμφότερα, είναι μαριναρισμένα και πεντανόστιμα. Πάντα καλοψημένα και ζουμερά.
Αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν είναι ο “μαγικός” ζωμός,που σίγουρα αποτελείται από κρεμμύδια μπόλικα, πάπρικα και αλατοπίπερο.
Όταν πάτε να φροντίσετε να έχετε τη δυνατότητα να το γευτείτε.
Οι πατάτες είναι προτηγανισμένες και εγώ δεν τις προτιμώ ιδιαίτερα, για κάποιους, όμως, αποτελεί, απαραίτητο, συνοδευτικό.
Τα καλαμάκια ψήνονται επί τόπου κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον επιλέγω να έχω κάνει ένα τηλεφώνημα εκ των προτέρων, ούτως ώστε να είναι έτοιμα την ώρα που θέλω.
Για τον χώρο δε θα σχολιάσω κάτι, καθώς είναι μόνο για take away! Διεκπεραιωτικός.
Ανέκαθεν θυμόμουν ότι ήταν μια οικονομική επιλογή! Την τελευταία φορά έδωσα για 10 καλαμάκια χοιρινά, 5 κοτόπουλο (συνοδεύονται με μπόλικο ψωμί) και 2 μερίδες πατάτες 26.50€. Ακριβώς το κόστος δεν το ξέρω για το τεμάχιο.
Η παραπάνω ποσότητα ήταν υπεραρκετή για 4 φαγανά άτομα!