Pars restaurant, Περσική κουζίνα, αφράτα κεμπάπ και πολύχρωμα πιλάφια……
Το Pars βρίσκεται στο Χαλάνδρι, περιοχή που αποφεύγω λόγω του πολύ υψηλού βαθμού δυσκολίας ανεύρεσης στάθμευσης.
Το Pars όμως βρίσκεται στην οδό Παλαιολόγου, μακριά από το πολύβουο κέντρο του Χαλανδρίου, με σχετικά εύκολο parking–οπότε δε σιχτιρίζουμε κάνοντας μάταιες προσπάθειες να βρούμε μια θεσούλα για το αυτοκίνητο.
Φτάνουμε λίγο νωρίτερα από την ώρα της κράτησής μας, η ευγενική κοπέλα στην είσοδο μας καλωσορίζει και μας δίνει 2-3 επιλογές θέσεων τραπεζιών που θα μπορούσαμε να καθίσουμε.
Επειδή μία ψύχρα την ένιωσα μόλις μπήκαμε στην αίθουσα, ο Θεός με φώτισε και δεν επιλέξαμε τραπέζι που εφάπτεται στην τζαμαρία.
Παρόλο που ήταν ένα γλυκό βράδυ του Οκτωβρίου –ακόμη πιο γλυκό βέβαια εκεί στο Νότο που μένω, οπότε το dress code μου ήταν ελαφρύ φθινοπωρινό- μέσα στο Pars έμεινα με το μπουφάν (!) και πάλι δεν μπορώ να πω ότι ζεστάθηκα.
Οι υπόλοιποι (λιγοστοί) πελάτες φορούσαν πουλόβερ και ζεστά χειμωνιάτικα ρούχα –μάλλον ήταν διαβασμένοι για τις αντίξοες καιρικές συνθήκες του χώρου-που προφανώς μπάζει από παντού.
Η διακόσμηση, παραπέμπει σε έθνικ εστιατόριο.
Μουσταρδί χρώμα στους τοίχους, περσικά χαλιά στο πάτωμα, ναργιλέδες σε μία άκρη –για όποιον θέλει να φουμάρει μυρωδάτο καπνό, 2-3 σεπαρέ με τοξωτές πολύχρωμες αψίδες.
Η περσική μουσική παίζει με παραπάνω ένταση από ότι χρειάζεται και ο χώρος θα μπορούσε να είναι κατάλληλα θερμαινόμενος για να είναι ευχάριστος.
Οι κατάλογοι ήρθαν μαζί με εμφιαλωμένο νερό.
Ερωτηθήκαμε εάν θέλουμε να μας φέρουν το περσικό κουβέρ (πιτούλες).
Στον κατάλογο υπάρχει ειδική σημείωση για τα πολύ πικάντικα πιάτα, προς γνώση και συμμόρφωση.
Αν και είχαν περάσει περίπου 3 χρόνια από την τελευταία μου επίσκεψη, θυμόμουν ακόμη τα γευστικά κεμπάπ τους, για αυτό επιλέξαμε και παλιές γνωστές γεύσεις και κάποιες νέες, έτσι για αλλαγή :
Σαλάτα ταμπουλέ, φρέσκια με αρκετό μαϊντανό αλλά τόσο-όσο, με το λεμόνι να το ισορροπεί.
Τσελό κεμπάπ (από αρνίσιο κιμά με ρύζι και ψητή ντομάτα) εξαιρετικό το κρέας και το ψήσιμο, το ίδιο νόστιμο και το συνοδευτικό ρύζι.
Ζερέσκ πολό, μαγειρεμένο κοτόπουλο με αρωματικό ρύζι, φραγκοστάφυλο, φυστίκι Αιγίνης και αμύγδαλο.
Το ρύζι υπέροχο, η μερίδα κοτόπουλο όμως ήταν μπούτι το οποίο μας ήρθε με το κόκαλο(!) και αυτό με «χάλασε» αρκετά.
Χορές τε γκειμέ, μοσχαρίσιο κρέας σε κόκκινη σάλτσα, πουρέ μελιτζάνας, μοσχολέμονο και ρύζι.
Σαμπουσέ ,τηγανητά πιτάκια γεμιστά με μοσχαρίσιο κιμά, πράσο, μαϊντανό και πατάτα.
Το συγκεκριμένο πιάτο ήταν μια μεγάλη αστοχία.
Αυτό που κυριαρχούσε ήταν το ταγγισμένο λάδι στο οποίο είχαν τηγανιστεί τα πιτάκια και η –όποια (?) γεύση είχε αλλοιωθεί.
Στην αρχή επιλέξαμε το χύμα κόκκινο κρασί τους, το οποίο δεν ήταν καθόλου καλό, οπότε το αλλάξαμε σε λευκό που είχε μία σχετική αξιοπρέπεια.
Όταν χρεώνεις χύμα κρασί € 12,00/lt δεν επιτρέπεται να το προσφέρεις «αρπαγμένο»
Κόστος στα € 55,00 (χωρίς τα ποτά)
Στο Pars μπορείς να απολαύσεις τσάι που σερβίρουν σε παραδοσιακή τσαγιέρα και γυάλινα ποτηράκια με χρυσό στόμιο, όπως ακριβώς κάνουν στην Ανατολή.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Pars restaurant, Περσική κουζίνα, αφράτα κεμπάπ και πολύχρωμα πιλάφια……
Το Pars βρίσκεται στο Χαλάνδρι, περιοχή που αποφεύγω λόγω του πολύ υψηλού βαθμού δυσκολίας ανεύρεσης στάθμευσης.
Το Pars όμως βρίσκεται στην οδό Παλαιολόγου, μακριά από το πολύβουο κέντρο του Χαλανδρίου, με σχετικά εύκολο parking–οπότε δε σιχτιρίζουμε κάνοντας μάταιες προσπάθειες να βρούμε μια θεσούλα για το αυτοκίνητο.
Φτάνουμε λίγο νωρίτερα από την ώρα της κράτησής μας, η ευγενική κοπέλα στην είσοδο μας καλωσορίζει και μας δίνει 2-3 επιλογές θέσεων τραπεζιών που θα μπορούσαμε να καθίσουμε.
Επειδή μία ψύχρα την ένιωσα μόλις μπήκαμε στην αίθουσα, ο Θεός με φώτισε και δεν επιλέξαμε τραπέζι που εφάπτεται στην τζαμαρία.
Παρόλο που ήταν ένα γλυκό βράδυ του Οκτωβρίου –ακόμη πιο γλυκό βέβαια εκεί στο Νότο που μένω, οπότε το dress code μου ήταν ελαφρύ φθινοπωρινό- μέσα στο Pars έμεινα με το μπουφάν (!) και πάλι δεν μπορώ να πω ότι ζεστάθηκα.
Οι υπόλοιποι (λιγοστοί) πελάτες φορούσαν πουλόβερ και ζεστά χειμωνιάτικα ρούχα –μάλλον ήταν διαβασμένοι για τις αντίξοες καιρικές συνθήκες του χώρου-που προφανώς μπάζει από παντού.
Η διακόσμηση, παραπέμπει σε έθνικ εστιατόριο.
Μουσταρδί χρώμα στους τοίχους, περσικά χαλιά στο πάτωμα, ναργιλέδες σε μία άκρη –για όποιον θέλει να φουμάρει μυρωδάτο καπνό, 2-3 σεπαρέ με τοξωτές πολύχρωμες αψίδες.
Η περσική μουσική παίζει με παραπάνω ένταση από ότι χρειάζεται και ο χώρος θα μπορούσε να είναι κατάλληλα θερμαινόμενος για να είναι ευχάριστος.
Οι κατάλογοι ήρθαν μαζί με εμφιαλωμένο νερό.
Ερωτηθήκαμε εάν θέλουμε να μας φέρουν το περσικό κουβέρ (πιτούλες).
Στον κατάλογο υπάρχει ειδική σημείωση για τα πολύ πικάντικα πιάτα, προς γνώση και συμμόρφωση.
Αν και είχαν περάσει περίπου 3 χρόνια από την τελευταία μου επίσκεψη, θυμόμουν ακόμη τα γευστικά κεμπάπ τους, για αυτό επιλέξαμε και παλιές γνωστές γεύσεις και κάποιες νέες, έτσι για αλλαγή :
Σαλάτα ταμπουλέ, φρέσκια με αρκετό μαϊντανό αλλά τόσο-όσο, με το λεμόνι να το ισορροπεί.
Τσελό κεμπάπ (από αρνίσιο κιμά με ρύζι και ψητή ντομάτα) εξαιρετικό το κρέας και το ψήσιμο, το ίδιο νόστιμο και το συνοδευτικό ρύζι.
Ζερέσκ πολό, μαγειρεμένο κοτόπουλο με αρωματικό ρύζι, φραγκοστάφυλο, φυστίκι Αιγίνης και αμύγδαλο.
Το ρύζι υπέροχο, η μερίδα κοτόπουλο όμως ήταν μπούτι το οποίο μας ήρθε με το κόκαλο(!) και αυτό με «χάλασε» αρκετά.
Χορές τε γκειμέ, μοσχαρίσιο κρέας σε κόκκινη σάλτσα, πουρέ μελιτζάνας, μοσχολέμονο και ρύζι.
Σαμπουσέ ,τηγανητά πιτάκια γεμιστά με μοσχαρίσιο κιμά, πράσο, μαϊντανό και πατάτα.
Το συγκεκριμένο πιάτο ήταν μια μεγάλη αστοχία.
Αυτό που κυριαρχούσε ήταν το ταγγισμένο λάδι στο οποίο είχαν τηγανιστεί τα πιτάκια και η –όποια (?) γεύση είχε αλλοιωθεί.
Στην αρχή επιλέξαμε το χύμα κόκκινο κρασί τους, το οποίο δεν ήταν καθόλου καλό, οπότε το αλλάξαμε σε λευκό που είχε μία σχετική αξιοπρέπεια.
Όταν χρεώνεις χύμα κρασί € 12,00/lt δεν επιτρέπεται να το προσφέρεις «αρπαγμένο»
Κόστος στα € 55,00 (χωρίς τα ποτά)
Στο Pars μπορείς να απολαύσεις τσάι που σερβίρουν σε παραδοσιακή τσαγιέρα και γυάλινα ποτηράκια με χρυσό στόμιο, όπως ακριβώς κάνουν στην Ανατολή.