Έπειτα από έναν αγώνα βόλεϊ που είχα στη Γλυφάδα, είχαμε κάνει κράτηση για 3 άτομα στην “Πασιφάη”. Το συγκεκριμένο μαγαζί το γνώριζαν από τον Κορυδαλλό, ο σύντροφός μου και η μητέρα του, οπότε η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Εκτός αυτού έχουν ρίζες από την Κρήτη και έτσι η κρητική κουζίνα είναι πολύ οικεία.
Μας υποδέχθηκαν με πολλή ευγένεια. Ο χώρος είναι ζεστός με έντονο το κρητικό στοιχείο, όπως ήταν βέβαια αναμενόμενο. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν οι καρέκλες, ναι οι καρέκλες, οι οποίες είχαν χαραγμένη την Κρήτη και την ονομασία του μαγαζιού. Ο κατάλογος είναι εκτενής με πολλές παραδοσιακές επιλογές. Σε περίπτωση που δυσκολευτείτε, η “Πασιφάη” θα σας δώσει τη λύση μιας και υπάρχουν τηλεοράσεις στον χώρο με slide show αρκετών πιάτων που προσφέρονται.
Το καλωσόρισμα τους (αν και έχω την εντύπωση πως χρεώνεται) δεν ήταν άλλο από κρητική ρακή, ελιές και μικρά παξιμαδάκια. Η παραγγελία μας είχε ως εξής :
– Λαντουριστό. Μη σας προβληματίσει η ονομασία, γίνεται λόγος για τον γνωστό μας κρητικό ντάκο. Παξιμάδι στη βάση, το οποίο ήταν τόσο όσο βρεγμένο. Τριμμένη, δροσερή ντομάτα με μπόλικη μυζήθρα από πάνω.
– Πατάτες με στάκα. Καλοψημένες στρογγυλές πατάτες με στάκα στην κορυφή. Έχοντας φάει αρκετή στάκα στη ζωή μου, θεωρώ πως ήταν αρκετά αραιωμένη γευστικά.
– Κρεατότουρτα. Πίτα γεμιστή με αρνίσιο ξεψαχνισμένο κρέας με τυρί. Το φύλλο με το σουσάμι του μου ξύπνησε μνήμες από την αγαπημένη οικογενειακή Χανιώτισσα φίλη μας και τα αλμύρα σκαλτσούνια της. Για εμένα η πίτα, αν εξαιρέσω το φύλλο της, ήταν αδιάφορη. Στον σύντροφό μου όμως άρεσε.
– Σεβντάς του χοίρου. Χοιρινά καπνιστά μπριζολάκια με σάλτσα οξύμελου και πουρέ καπνιστής μελιτζάνας. Τα μπριζολάκια είχαν έντονη καπνιστή γεύση, μαλακά και γευστικά. Ταίριαζαν πάρα πολύ με τη σάλτσα που νομίζω πως έκλεψε την παράσταση. Ο πουρές εύγευστος χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Όσον αφορά την υφή του, παρέπεμπε περισσότερο σε μελιτζανοσαλάτα και όχι σε πουρέ.
Εκτός των πιάτων, πήραμε μια Green Cola, μια μπύρα Άλφα 500 ml και ένα καραφάκι ρακή. Το δείπνο μας κόστισε 60€.
Στο τέλος μας πρόσφεραν κέρασμα γιαούρτι με βύσσινο. Ήταν αυτό που χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί η βραδιά.
Να σημειώσω ότι η εξυπηρέτηση ήταν ευγενική, με τον ιδιοκτήτη να κλέβει την παράσταση μιας και ήταν ντυμένος με ρούχα που παρέπεμπαν στο νησί του και έδειξε ενδιαφέρον να μάθει την άποψή μας για τα πιάτα.
Συνολικά, μείναμε ευχαριστημένοι από το φαγητό και το γενικό κλίμα. Αν κάποιος θέλει να φάει αρκετά καλές κρητικές γεύσεις, δεν έχει παρά να επισκεφθεί την “Πασιφάη”.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Έπειτα από έναν αγώνα βόλεϊ που είχα στη Γλυφάδα, είχαμε κάνει κράτηση για 3 άτομα στην “Πασιφάη”. Το συγκεκριμένο μαγαζί το γνώριζαν από τον Κορυδαλλό, ο σύντροφός μου και η μητέρα του, οπότε η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Εκτός αυτού έχουν ρίζες από την Κρήτη και έτσι η κρητική κουζίνα είναι πολύ οικεία.
Μας υποδέχθηκαν με πολλή ευγένεια. Ο χώρος είναι ζεστός με έντονο το κρητικό στοιχείο, όπως ήταν βέβαια αναμενόμενο. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν οι καρέκλες, ναι οι καρέκλες, οι οποίες είχαν χαραγμένη την Κρήτη και την ονομασία του μαγαζιού. Ο κατάλογος είναι εκτενής με πολλές παραδοσιακές επιλογές. Σε περίπτωση που δυσκολευτείτε, η “Πασιφάη” θα σας δώσει τη λύση μιας και υπάρχουν τηλεοράσεις στον χώρο με slide show αρκετών πιάτων που προσφέρονται.
Το καλωσόρισμα τους (αν και έχω την εντύπωση πως χρεώνεται) δεν ήταν άλλο από κρητική ρακή, ελιές και μικρά παξιμαδάκια. Η παραγγελία μας είχε ως εξής :
– Λαντουριστό. Μη σας προβληματίσει η ονομασία, γίνεται λόγος για τον γνωστό μας κρητικό ντάκο. Παξιμάδι στη βάση, το οποίο ήταν τόσο όσο βρεγμένο. Τριμμένη, δροσερή ντομάτα με μπόλικη μυζήθρα από πάνω.
– Πατάτες με στάκα. Καλοψημένες στρογγυλές πατάτες με στάκα στην κορυφή. Έχοντας φάει αρκετή στάκα στη ζωή μου, θεωρώ πως ήταν αρκετά αραιωμένη γευστικά.
– Κρεατότουρτα. Πίτα γεμιστή με αρνίσιο ξεψαχνισμένο κρέας με τυρί. Το φύλλο με το σουσάμι του μου ξύπνησε μνήμες από την αγαπημένη οικογενειακή Χανιώτισσα φίλη μας και τα αλμύρα σκαλτσούνια της. Για εμένα η πίτα, αν εξαιρέσω το φύλλο της, ήταν αδιάφορη. Στον σύντροφό μου όμως άρεσε.
– Σεβντάς του χοίρου. Χοιρινά καπνιστά μπριζολάκια με σάλτσα οξύμελου και πουρέ καπνιστής μελιτζάνας. Τα μπριζολάκια είχαν έντονη καπνιστή γεύση, μαλακά και γευστικά. Ταίριαζαν πάρα πολύ με τη σάλτσα που νομίζω πως έκλεψε την παράσταση. Ο πουρές εύγευστος χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Όσον αφορά την υφή του, παρέπεμπε περισσότερο σε μελιτζανοσαλάτα και όχι σε πουρέ.
Εκτός των πιάτων, πήραμε μια Green Cola, μια μπύρα Άλφα 500 ml και ένα καραφάκι ρακή. Το δείπνο μας κόστισε 60€.
Στο τέλος μας πρόσφεραν κέρασμα γιαούρτι με βύσσινο. Ήταν αυτό που χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί η βραδιά.
Να σημειώσω ότι η εξυπηρέτηση ήταν ευγενική, με τον ιδιοκτήτη να κλέβει την παράσταση μιας και ήταν ντυμένος με ρούχα που παρέπεμπαν στο νησί του και έδειξε ενδιαφέρον να μάθει την άποψή μας για τα πιάτα.
Συνολικά, μείναμε ευχαριστημένοι από το φαγητό και το γενικό κλίμα. Αν κάποιος θέλει να φάει αρκετά καλές κρητικές γεύσεις, δεν έχει παρά να επισκεφθεί την “Πασιφάη”.