Μέχρι τώρα – βλέπε προηγούμενη κριτική μου – είχα ανακηρύξει την ΑΞΙΩΤΙΣΣΑ ως το υπ’ αριθμόν 1 over all εστιατόριο της Νάξου. Ε λοιπόν, λίγο έλειψε να της αφαιρέσω τον τίτλο και να τον απονείμω στο ΠΕΤΡΙΝΟ (ή PETRINO, όπως μου επεσήμαναν οι κέρβεροι υπεύθυνοι του σάιτ ότι είναι η επίσημη ονομασία του). Αυτό τελικά δεν συνέβη εξαιτίας ενός φάουλ, που θα αναφέρω στο τέλος της κριτικής, γιατί δεν είναι σωστό να ξεκινάμε μια κατά 90% επαινετική κριτική με το ψεγάδι του 10%.
Για να βρείτε το ΠΕΤΡΙΝΟ, θα πάρετε τον παραθαλάσσιο δρόμο της Πλάκας με κατεύθυνση από την Αγία Άννα προς το Καστράκι. Την ημέρα η διαδρομή αυτή παρουσιάζει ενδιαφέρον μόνον ως προς την ατέλειωτη πλαζ με ομπρέλες, ξαπλώστρες, μπαράκια για καφέ και πρόχειρο φαγητό και τα συναφή. Το βράδυ όμως ανάβουν τα φώτα και το ένα ελκυστικό και καλοστημένο μαγαζί διαδέχεται το άλλο. Στο τέλος αυτής της ωραίας βόλτας θα πέσετε πάνω στο ΠΕΤΡΙΝΟ. Μια μεγάλη πλακόστρωτη αυλή, σκεπασμένη ολόκληρη με κλιματσίδες, σκιερή και δροσερή, με τα γνωστά ξύλινα τραπέζια και τις κλασικές ψάθινες καρέκλες προσφέρει χώρο για – όπως υπολόγισα – 60 με 80 επισκέπτες. Η πελατεία μεικτή, Έλληνες τε και αλλοδαποί. Η υποδοχή με χαμόγελο και η εξυπηρέτηση σβέλτη, ακριβής, με γνώση των προσφερομένων εδεσμάτων και απροσποίητο ενδιαφέρον για το αν οι πελάτες είναι ευχαριστημένοι με το φαγητό και αν περνάνε καλά.
Η κουζίνα στηρίζεται σε φρέσκα ντόπια υλικά, σχεδόν παντού με μια έμπνευση του μάγειρα που αποσπά χαμόγελο επιβράβευσης. Έτσι στα ορεκτικά θα βρείτε μεν τις απαραίτητες τηγανητές πατάτες Νάξου, αλλά και κυκλαδίτικη φάβα με λιαστό κρασί και ημίλιαστα ντοματάκια καθώς και τζατζίκι με ντόπιο γιαούρτι ντοπαρισμένο με ούζο. Το ορεκτικό όμως που τα σπάει είναι το «μουσακάτο» (8,90 €), δηλαδή ένας αποδομημένος μουσακάς με τον κιμά σιγομαγειρεμένο σε κρέμα καπνιστής μελιτζάνας, κολοκυθάκια και πατάτες σε κύβους και μπεσαμέλ ενισχυμένη με αρσενικό τυρί Νάξου. Η παρουσίαση του πιάτου είναι αριστοτεχνική, η νοστιμιά του μοναδική.
Στις σαλάτες αφήστε την κλασική χωριάτικη για τους ξένους επισκέπτες και δοκιμάστε την «τούρτα Νάξου» (9,20 €), μια τούρτα με φρέσκια πρασινάδα στη βάση, ξινομυζήθρα και καρύδια στη μέση, ντομάτα ξεφλουδισμένη σε κυβάκια και ντρέσινγκ από αρωματισμένο λαδόξυδο.
Στα λεγόμενα «κυρίως πιάτα» είπαμε να δοκιμάσουμε ένα θαλασσινό κι ένα κρεατικό. Το πρώτο ήταν κάτι σαν γιουβέτσι με ένα γεμιστό καλαμάρι από πάνω (14,80 €), μαμαδίστικά μαγειρεμένο, όμως η γέμιση δεν μίλησε στους γευστικούς μου κάλυκες. Αντίθετα το κρεατικό, με την ονομασία «Κρόνος» (17,90 €), ήταν ένα ασύλληπτα πρωτότυπο και πεντανόστιμο πιάτο: Αγριοκάτσικο σιτεμένο με αγριόκεδρο, που ευδοκιμεί στη Νάξο, ψημένο στον ξυλόφουρνο και θρονιασμένο σε μια πορτοκαλί σάλτσα από αφρό καρότου και καλοκαιρινή μαύρη τρούφα. Πιάτο επίσης ινσταγκραμικά παρουσιασμένο.
Στον ξυλόφουρνο μαγειρεύονται κόκκορας παστιτσάδα, μοσχαράκι γιουβέτσι, αρνάκι ελεύθερης βοσκής στη γάστρα, βιολογικός μαύρος χοίρος, αστακομακαρονάδα και χταποδομακαρονάδα, αποθέωση της ποικιλίας. Υπάρχουν επίσης πιάτα ημέρας, όπως γεμιστά ή σουτζουκάκια, όμως ο κατάλογος σε τραβά να κάνεις στην παραγγελία σου την υπέρβαση. Και δεν θα το μετανιώσετε.
Κάτι επίσης άξιο αναφοράς είναι ότι στο ΠΕΤΡΙΝΟ σερβίρουν πολύ καλό κρασί, γιατί εδώ που τα λέμε στη Νάξο το καλό ντόπιο κρασί είναι είδος δυσεύρετο. Ο κατάλογος στη wine list, όπου όλες οι τιμές αρχίζουν με 3 ή 4, αρχικά σε προβληματίζει. Εμείς προτιμήσαμε ροζέ χύμα (7,20 € το μισόκιλο) και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι.
Και πού είναι το φάουλ που σας υποσχέθηκα; Οι έμπειροι αναγνώστες μάλλον θα το έχουν ψυλλιαστεί: ούτε μια ελίτσα, ούτε ένα ντιπάκι στην αρχή, ούτε ένα φρουτάκι, ούτε ένα γλυκάκι στο τέλος. Θεωρώ ότι ένα – ας μη γελιόμαστε – ακριβούτσικο εστιατόριο οφείλει σ’ αυτό το σημείο να δείχνεται πιο γαλαντόμο στους επισκέπτες του. Αυτό το φάουλ δεν θα με αποτρέψει από το να ξαναεπισκεφθώ το ΠΕΤΡΙΝΟ, απλώς του στέρησε (προς το παρόν;) την πρώτη θέση στη λίστα των top 5 εστιατορίων του νησιού. Εσείς όμως να πάτε, αξίζει 100% τον κόπο!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Μέχρι τώρα – βλέπε προηγούμενη κριτική μου – είχα ανακηρύξει την ΑΞΙΩΤΙΣΣΑ ως το υπ’ αριθμόν 1 over all εστιατόριο της Νάξου. Ε λοιπόν, λίγο έλειψε να της αφαιρέσω τον τίτλο και να τον απονείμω στο ΠΕΤΡΙΝΟ (ή PETRINO, όπως μου επεσήμαναν οι κέρβεροι υπεύθυνοι του σάιτ ότι είναι η επίσημη ονομασία του). Αυτό τελικά δεν συνέβη εξαιτίας ενός φάουλ, που θα αναφέρω στο τέλος της κριτικής, γιατί δεν είναι σωστό να ξεκινάμε μια κατά 90% επαινετική κριτική με το ψεγάδι του 10%.
Για να βρείτε το ΠΕΤΡΙΝΟ, θα πάρετε τον παραθαλάσσιο δρόμο της Πλάκας με κατεύθυνση από την Αγία Άννα προς το Καστράκι. Την ημέρα η διαδρομή αυτή παρουσιάζει ενδιαφέρον μόνον ως προς την ατέλειωτη πλαζ με ομπρέλες, ξαπλώστρες, μπαράκια για καφέ και πρόχειρο φαγητό και τα συναφή. Το βράδυ όμως ανάβουν τα φώτα και το ένα ελκυστικό και καλοστημένο μαγαζί διαδέχεται το άλλο. Στο τέλος αυτής της ωραίας βόλτας θα πέσετε πάνω στο ΠΕΤΡΙΝΟ. Μια μεγάλη πλακόστρωτη αυλή, σκεπασμένη ολόκληρη με κλιματσίδες, σκιερή και δροσερή, με τα γνωστά ξύλινα τραπέζια και τις κλασικές ψάθινες καρέκλες προσφέρει χώρο για – όπως υπολόγισα – 60 με 80 επισκέπτες. Η πελατεία μεικτή, Έλληνες τε και αλλοδαποί. Η υποδοχή με χαμόγελο και η εξυπηρέτηση σβέλτη, ακριβής, με γνώση των προσφερομένων εδεσμάτων και απροσποίητο ενδιαφέρον για το αν οι πελάτες είναι ευχαριστημένοι με το φαγητό και αν περνάνε καλά.
Η κουζίνα στηρίζεται σε φρέσκα ντόπια υλικά, σχεδόν παντού με μια έμπνευση του μάγειρα που αποσπά χαμόγελο επιβράβευσης. Έτσι στα ορεκτικά θα βρείτε μεν τις απαραίτητες τηγανητές πατάτες Νάξου, αλλά και κυκλαδίτικη φάβα με λιαστό κρασί και ημίλιαστα ντοματάκια καθώς και τζατζίκι με ντόπιο γιαούρτι ντοπαρισμένο με ούζο. Το ορεκτικό όμως που τα σπάει είναι το «μουσακάτο» (8,90 €), δηλαδή ένας αποδομημένος μουσακάς με τον κιμά σιγομαγειρεμένο σε κρέμα καπνιστής μελιτζάνας, κολοκυθάκια και πατάτες σε κύβους και μπεσαμέλ ενισχυμένη με αρσενικό τυρί Νάξου. Η παρουσίαση του πιάτου είναι αριστοτεχνική, η νοστιμιά του μοναδική.
Στις σαλάτες αφήστε την κλασική χωριάτικη για τους ξένους επισκέπτες και δοκιμάστε την «τούρτα Νάξου» (9,20 €), μια τούρτα με φρέσκια πρασινάδα στη βάση, ξινομυζήθρα και καρύδια στη μέση, ντομάτα ξεφλουδισμένη σε κυβάκια και ντρέσινγκ από αρωματισμένο λαδόξυδο.
Στα λεγόμενα «κυρίως πιάτα» είπαμε να δοκιμάσουμε ένα θαλασσινό κι ένα κρεατικό. Το πρώτο ήταν κάτι σαν γιουβέτσι με ένα γεμιστό καλαμάρι από πάνω (14,80 €), μαμαδίστικά μαγειρεμένο, όμως η γέμιση δεν μίλησε στους γευστικούς μου κάλυκες. Αντίθετα το κρεατικό, με την ονομασία «Κρόνος» (17,90 €), ήταν ένα ασύλληπτα πρωτότυπο και πεντανόστιμο πιάτο: Αγριοκάτσικο σιτεμένο με αγριόκεδρο, που ευδοκιμεί στη Νάξο, ψημένο στον ξυλόφουρνο και θρονιασμένο σε μια πορτοκαλί σάλτσα από αφρό καρότου και καλοκαιρινή μαύρη τρούφα. Πιάτο επίσης ινσταγκραμικά παρουσιασμένο.
Στον ξυλόφουρνο μαγειρεύονται κόκκορας παστιτσάδα, μοσχαράκι γιουβέτσι, αρνάκι ελεύθερης βοσκής στη γάστρα, βιολογικός μαύρος χοίρος, αστακομακαρονάδα και χταποδομακαρονάδα, αποθέωση της ποικιλίας. Υπάρχουν επίσης πιάτα ημέρας, όπως γεμιστά ή σουτζουκάκια, όμως ο κατάλογος σε τραβά να κάνεις στην παραγγελία σου την υπέρβαση. Και δεν θα το μετανιώσετε.
Κάτι επίσης άξιο αναφοράς είναι ότι στο ΠΕΤΡΙΝΟ σερβίρουν πολύ καλό κρασί, γιατί εδώ που τα λέμε στη Νάξο το καλό ντόπιο κρασί είναι είδος δυσεύρετο. Ο κατάλογος στη wine list, όπου όλες οι τιμές αρχίζουν με 3 ή 4, αρχικά σε προβληματίζει. Εμείς προτιμήσαμε ροζέ χύμα (7,20 € το μισόκιλο) και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι.
Και πού είναι το φάουλ που σας υποσχέθηκα; Οι έμπειροι αναγνώστες μάλλον θα το έχουν ψυλλιαστεί: ούτε μια ελίτσα, ούτε ένα ντιπάκι στην αρχή, ούτε ένα φρουτάκι, ούτε ένα γλυκάκι στο τέλος. Θεωρώ ότι ένα – ας μη γελιόμαστε – ακριβούτσικο εστιατόριο οφείλει σ’ αυτό το σημείο να δείχνεται πιο γαλαντόμο στους επισκέπτες του. Αυτό το φάουλ δεν θα με αποτρέψει από το να ξαναεπισκεφθώ το ΠΕΤΡΙΝΟ, απλώς του στέρησε (προς το παρόν;) την πρώτη θέση στη λίστα των top 5 εστιατορίων του νησιού. Εσείς όμως να πάτε, αξίζει 100% τον κόπο!