Κλασική η έξοδος για θέατρο, όσο και αν έχει δυσκολέψει τα πράγματα αυτός ο ιός. Αραίωσαν μεν αυτές οι έξοδοι, δεν τις καταργήσαμε δε. Μετά το τέλος της θεατρικής παράστασης λοιπόν, την προτελευταία Παρασκευή του Νοεμβρίου και η αφεντιά μου μαζί με αγαπημένη φίλη ξεχυθήκαμε στα στενά του κέντρου. Δεν ήμαστε σίγουρες αν θέλουμε ποτό ή φαγητό, μπήκαμε σε διάφορα μαγαζιά στα Εξάρχεια, αλλά τα περισσότερα δεν είχαν διαθέσιμα τραπέζια ούτε καν για δύο άτομα.
Αυτό το κακό σερί έσπασε το Salero με διαθέσιμο τραπέζι και στον εσωτερικό χώρο και στην αυλίτσα. Προτιμήσαμε την πανέμορφη αυλή, αν και γεμάτη από κόσμο. Μας έφεραν άμεσα τον τιμοκατάλογο και θέλοντας να δειπνήσουμε ελαφριά είχαμε καταλήξει σε δύο σούπες και ένα-δυο ορεκτικά. Τα σχέδια άλλαξαν, όταν ενημερωθήκαμε ότι από τα τρία είδη σούπας, μόνο το ένα ήταν διαθέσιμο. Μην κράξεις πολύ, εγώ ήμουν η αλλοπρόσαλλη που αφού δεν είχε βελουτέ κολοκύθας, πήρα κόκορα με linguini (!).
Τελικά παραγγείλαμε:
· Ψωμί
Το ψωμί ήταν υπέροχο! Από τα ωραιότερα ψωμιά που έχω δοκιμάσει σε εστιατόριο, ζεστό, λαχταριστό και πεντανόστιμο. Κάπου διάβασα ότι προμηθεύονται αρτοπαρασκευάσματα από τον διάσημο φούρνο Πνύκα, αλλά δεν το γνωρίζω με σιγουριά.
· Ρολάκια γεμιστά με mozzarella, τυρί κρέμα, φέτα, μέλι και μαύρο σουσάμι
Τι σκέφτεσαι; Φύλλο-τυριά-μέλι-σουσάμι, πόσο άσχημα μπορεί να πάει αυτό; Ε, πήγε όσο άσχημα μπορούσε να πάει. Άθλιο, άψητο ζυμάρι στη μέση, ανύπαρκτη γεύση τυριού, μόνο γλύκα από το μέλι, δεν κατάφερα να φάω ένα ολόκληρο.
· Βελουτέ γλυκοπατάτας
Σερβιρίστηκε με κρουτόνς. Δεν έχω ιδία άποψη, διότι η γλυκοπατάτα δεν είναι η αγαπημένη μου. Η φίλη μου όμως την τίμησε δεόντως με πολλή χαρά και όρεξη.
· Κοκκινιστό κόκορα με linguini
Κόκορας αυτός δεν ήταν σίγουρα, όχι βέβαια ότι περίμενα να είναι. Σερβιρίστηκε με καλής ποιότητας παρμεζάνα χωριστά, την οποία και χρησιμοποίησα χωρίς φειδώ. Η γεύση όμως της σάλτσας και κατά συνέπεια όλου του πιάτου, δε με τρέλανε. Είχε μεν τα μπαχάρια της, την κανέλλα της, το γαρύφαλλό της, αλλά ήταν παραπάνω γλυκιά από όσο θα ήθελα και μου έβγαζε μια γεύση ετοιματζίδικου φαγητού. Προς Θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι ήταν έτοιμη σάλτσα, απλώς προσπαθώ να την περιγράψω όσο γίνεται καλύτερα.
· 1 ποτήρι λευκό κρασί
· 1 αναψυκτικό
Ο χώρος ήταν όμορφος, αν και με αρκετή βαβούρα, η εξυπηρέτηση σωστή, αν και έπρεπε να μας ενημερώσουν εξαρχής για τα μη διαθέσιμα πιάτα και ο λογαριασμός για τα παραπάνω ήταν κάτω από 30 ευρώ.
Δεν πιστεύω ότι με 3 πιάτα μπορώ να κρίνω ολόσωστα την κουζίνα ενός εστιατορίου, όμως υπήρχε ένα κακό, ένα μέτριο και ένα καλό πιάτο στα τρία πιάτα συνολικά. Πλέον, με τόσο περιορισμένες εξόδους για φαγητό και τόσα εστιατόρια από τα οποία έχουμε μείνει πλήρως ικανοποιημένοι, δε θα έδινα δεύτερη ευκαιρία στο Salero και δε θα το πρότεινα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Κλασική η έξοδος για θέατρο, όσο και αν έχει δυσκολέψει τα πράγματα αυτός ο ιός. Αραίωσαν μεν αυτές οι έξοδοι, δεν τις καταργήσαμε δε. Μετά το τέλος της θεατρικής παράστασης λοιπόν, την προτελευταία Παρασκευή του Νοεμβρίου και η αφεντιά μου μαζί με αγαπημένη φίλη ξεχυθήκαμε στα στενά του κέντρου. Δεν ήμαστε σίγουρες αν θέλουμε ποτό ή φαγητό, μπήκαμε σε διάφορα μαγαζιά στα Εξάρχεια, αλλά τα περισσότερα δεν είχαν διαθέσιμα τραπέζια ούτε καν για δύο άτομα.
Αυτό το κακό σερί έσπασε το Salero με διαθέσιμο τραπέζι και στον εσωτερικό χώρο και στην αυλίτσα. Προτιμήσαμε την πανέμορφη αυλή, αν και γεμάτη από κόσμο. Μας έφεραν άμεσα τον τιμοκατάλογο και θέλοντας να δειπνήσουμε ελαφριά είχαμε καταλήξει σε δύο σούπες και ένα-δυο ορεκτικά. Τα σχέδια άλλαξαν, όταν ενημερωθήκαμε ότι από τα τρία είδη σούπας, μόνο το ένα ήταν διαθέσιμο. Μην κράξεις πολύ, εγώ ήμουν η αλλοπρόσαλλη που αφού δεν είχε βελουτέ κολοκύθας, πήρα κόκορα με linguini (!).
Τελικά παραγγείλαμε:
· Ψωμί
Το ψωμί ήταν υπέροχο! Από τα ωραιότερα ψωμιά που έχω δοκιμάσει σε εστιατόριο, ζεστό, λαχταριστό και πεντανόστιμο. Κάπου διάβασα ότι προμηθεύονται αρτοπαρασκευάσματα από τον διάσημο φούρνο Πνύκα, αλλά δεν το γνωρίζω με σιγουριά.
· Ρολάκια γεμιστά με mozzarella, τυρί κρέμα, φέτα, μέλι και μαύρο σουσάμι
Τι σκέφτεσαι; Φύλλο-τυριά-μέλι-σουσάμι, πόσο άσχημα μπορεί να πάει αυτό; Ε, πήγε όσο άσχημα μπορούσε να πάει. Άθλιο, άψητο ζυμάρι στη μέση, ανύπαρκτη γεύση τυριού, μόνο γλύκα από το μέλι, δεν κατάφερα να φάω ένα ολόκληρο.
· Βελουτέ γλυκοπατάτας
Σερβιρίστηκε με κρουτόνς. Δεν έχω ιδία άποψη, διότι η γλυκοπατάτα δεν είναι η αγαπημένη μου. Η φίλη μου όμως την τίμησε δεόντως με πολλή χαρά και όρεξη.
· Κοκκινιστό κόκορα με linguini
Κόκορας αυτός δεν ήταν σίγουρα, όχι βέβαια ότι περίμενα να είναι. Σερβιρίστηκε με καλής ποιότητας παρμεζάνα χωριστά, την οποία και χρησιμοποίησα χωρίς φειδώ. Η γεύση όμως της σάλτσας και κατά συνέπεια όλου του πιάτου, δε με τρέλανε. Είχε μεν τα μπαχάρια της, την κανέλλα της, το γαρύφαλλό της, αλλά ήταν παραπάνω γλυκιά από όσο θα ήθελα και μου έβγαζε μια γεύση ετοιματζίδικου φαγητού. Προς Θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι ήταν έτοιμη σάλτσα, απλώς προσπαθώ να την περιγράψω όσο γίνεται καλύτερα.
· 1 ποτήρι λευκό κρασί
· 1 αναψυκτικό
Ο χώρος ήταν όμορφος, αν και με αρκετή βαβούρα, η εξυπηρέτηση σωστή, αν και έπρεπε να μας ενημερώσουν εξαρχής για τα μη διαθέσιμα πιάτα και ο λογαριασμός για τα παραπάνω ήταν κάτω από 30 ευρώ.
Δεν πιστεύω ότι με 3 πιάτα μπορώ να κρίνω ολόσωστα την κουζίνα ενός εστιατορίου, όμως υπήρχε ένα κακό, ένα μέτριο και ένα καλό πιάτο στα τρία πιάτα συνολικά. Πλέον, με τόσο περιορισμένες εξόδους για φαγητό και τόσα εστιατόρια από τα οποία έχουμε μείνει πλήρως ικανοποιημένοι, δε θα έδινα δεύτερη ευκαιρία στο Salero και δε θα το πρότεινα.