Χαλαρό βράδυ Πέμπτης λοιπόν και η λιγούρα όλο και εντεινόταν. Το ψυγείο ως γνωστόν πρόσφερε τις κλασικές επιλογές που αρνούμαι και έτσι γυρως στις 22.00 θυμήθηκα την ύπαρξη ενός σχετικά νέου τότε μαγαζιού – καντίνας ονόματι Souvlatzides. Έχοντας επίσης ακούσει θετικά σχόλια για το μαγαζί από φίλους πήρα την απόφαση να το give it a try όπως λένε και οι φίλοι μας από Αγγλία μεριά. Από το μαγαζί είχα περάσει αρκετές φορές χωρίς όμως να τολμήσω να το δοκιμάσω.
Ένα μικρό σε όψη μαγαζί με φώτα διαφόρων ειδών χρωμάτων που δίνουν μια παιδιάτικη αίσθηση στην καντίνα. Έξω τραπεζάκια και πάγκοι που προσδίδουν μια ευχάριστη διάθεση κάνοντας σε να ξεχάσεις την ύπαρξη του take away μαγαζιού. Γενικότερα η όψη του από μόνη της σε ελκύει.
Η παραγγελία μου περιλάμβανε ένα ποτήρι κοντοσούβλι χοιρινό ένα τυλιχτό- με σουβλάκι κοτόπουλο μια μερίδα πατάτες και ένα από τα ορεκτικά κολοκυθοκεφτέδες. Γυρως στο 20λεπτο για να ετοιμαστεί το φαγητό και να πω την αλήθεια δεν μπορούσα να συγκρατηθώ σαν το μικρό παιδί που περιμένει να ανοίξει τα δώρα του. Η εικόνα έριξε λίγο τον ενθουσιασμό καθώς οι πατάτες ήταν κάπως κολλημένες και λίγο χοντροκομμένες. Το ποτήρι δεν είχε ένα ικανοποιητικό μέγεθος αλλά η γεύση του με αντάμειψε. Πολύ καλά κομμένο κοντοσούβλι χωρίς ίχνος λίπους. Οι πατάτες ζεστές προσέδιδαν όγκο στο ποτήρι κάνοντας με να νομίσω ότι υπήρχε αρκετό κρέας. Για πρώτη φορά δεν άφησα ούτε ελάχιστο από το κρέας (απεχθάνομαι το λίπος) και έτσι έφτασα στη δοκιμή των επιμέρους πριν πάμε στον αρχηγό του γεύματος που ήταν αναμφισβήτητα η πίτα. Δυστυχώς οι πατάτες ήταν αρκετά κρύες χωρίς ίχνος αλατιού και με μια υφή που θύμιζε πατάτα under στο τηγάνισμα. Οι κολοκυθοκεφτέδες ήταν ο ορισμός της λέξη flat. Δεν ήταν για πέταμα αλλά ούτε για να τους τρως καθημερινά. Φανταστείτε ένα γεμάτο γήπεδο που όταν νιώθεις μια γεύση οι θεατές πανηγυρίζουν και φωνάζουν έτσι όταν γευτείς τους συγκεκριμένους κολοκυθοκεφτέδες το γήπεδο θα σιγήσει και δε θα ακούγεται τίποτα. Όσον αναφορά το τυλιχτό τώρα: Η πίτα δεν διέθετε καθόλου λάδι (έτσι για τη νοστιμιά) πάρα μόνο ήταν ψιλό ξερή όπως τις πίτες που ψήνουμε στο grill και τις αφήνουνε κάνα 10λεπτο έξω χωρίς κάλυμμα. Το κοτόπουλο εξαιρετικά ψημένο αλλά χωρίς καθόλου seasoning αφού επίσης δεν περιείχε τίποτα από αλάτι. Λίγο αλάτι ρε παιδιά! Οι συγκεκριμένες πατάτες δεν ξέρω πως αλλά ήταν κάπως ζεστές. Καυτές σε σχέση με αυτές της μερίδας. Η σως μουστάρδας που επέλεξα ήταν άρτια εκτελεσμένη χωρίς να κόψει.
Τελειώνοντας το γεύμα μου έφτασε η ώρα της πληρωμής. Δεν θεωρώ ότι η τιμή αντικατοπτρίζει το τι έφαγα. Το 3.90 για ένα ποτήρι που περιλάμβανε τη διπλάσια ποσότητα πατάτας από χοιρινό είναι εγκληματικό σε αντίθεση με τα 2€ για τέσσερις κολοκυθοκεφτέδες που βλεπόταν κάπως. Οι τιμές για τα τυλιχτά έχουν ξεφύγει και δεν θα έδινα τα λεφτά μου στο συγκεκριμένο. Η μερίδα πατάτες που είναι το πιο συνηθισμένο σε ένα σουβλατζίδικο θα έπρεπε να είναι άριστες και σίγουρα να μην κοστίζουν 3.20. Ήταν 20-30 πατάτες και αυτές άγευστες. Αν δεν δοκίμαζα κάτι άλλο θα πίστευα ότι νοσούσα από covid.
Ίσως δε μπορείς να κρίνεις κάτι από μια φορά και σίγουρα θα ήθελα να ξαναδοκιμάσω όχι όμως στο σύντομο μέλλον. Μέχρι τότε βλέπουμε…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Χαλαρό βράδυ Πέμπτης λοιπόν και η λιγούρα όλο και εντεινόταν. Το ψυγείο ως γνωστόν πρόσφερε τις κλασικές επιλογές που αρνούμαι και έτσι γυρως στις 22.00 θυμήθηκα την ύπαρξη ενός σχετικά νέου τότε μαγαζιού – καντίνας ονόματι Souvlatzides. Έχοντας επίσης ακούσει θετικά σχόλια για το μαγαζί από φίλους πήρα την απόφαση να το give it a try όπως λένε και οι φίλοι μας από Αγγλία μεριά. Από το μαγαζί είχα περάσει αρκετές φορές χωρίς όμως να τολμήσω να το δοκιμάσω.
Ένα μικρό σε όψη μαγαζί με φώτα διαφόρων ειδών χρωμάτων που δίνουν μια παιδιάτικη αίσθηση στην καντίνα. Έξω τραπεζάκια και πάγκοι που προσδίδουν μια ευχάριστη διάθεση κάνοντας σε να ξεχάσεις την ύπαρξη του take away μαγαζιού. Γενικότερα η όψη του από μόνη της σε ελκύει.
Η παραγγελία μου περιλάμβανε ένα ποτήρι κοντοσούβλι χοιρινό ένα τυλιχτό- με σουβλάκι κοτόπουλο μια μερίδα πατάτες και ένα από τα ορεκτικά κολοκυθοκεφτέδες. Γυρως στο 20λεπτο για να ετοιμαστεί το φαγητό και να πω την αλήθεια δεν μπορούσα να συγκρατηθώ σαν το μικρό παιδί που περιμένει να ανοίξει τα δώρα του. Η εικόνα έριξε λίγο τον ενθουσιασμό καθώς οι πατάτες ήταν κάπως κολλημένες και λίγο χοντροκομμένες. Το ποτήρι δεν είχε ένα ικανοποιητικό μέγεθος αλλά η γεύση του με αντάμειψε. Πολύ καλά κομμένο κοντοσούβλι χωρίς ίχνος λίπους. Οι πατάτες ζεστές προσέδιδαν όγκο στο ποτήρι κάνοντας με να νομίσω ότι υπήρχε αρκετό κρέας. Για πρώτη φορά δεν άφησα ούτε ελάχιστο από το κρέας (απεχθάνομαι το λίπος) και έτσι έφτασα στη δοκιμή των επιμέρους πριν πάμε στον αρχηγό του γεύματος που ήταν αναμφισβήτητα η πίτα. Δυστυχώς οι πατάτες ήταν αρκετά κρύες χωρίς ίχνος αλατιού και με μια υφή που θύμιζε πατάτα under στο τηγάνισμα. Οι κολοκυθοκεφτέδες ήταν ο ορισμός της λέξη flat. Δεν ήταν για πέταμα αλλά ούτε για να τους τρως καθημερινά. Φανταστείτε ένα γεμάτο γήπεδο που όταν νιώθεις μια γεύση οι θεατές πανηγυρίζουν και φωνάζουν έτσι όταν γευτείς τους συγκεκριμένους κολοκυθοκεφτέδες το γήπεδο θα σιγήσει και δε θα ακούγεται τίποτα. Όσον αναφορά το τυλιχτό τώρα: Η πίτα δεν διέθετε καθόλου λάδι (έτσι για τη νοστιμιά) πάρα μόνο ήταν ψιλό ξερή όπως τις πίτες που ψήνουμε στο grill και τις αφήνουνε κάνα 10λεπτο έξω χωρίς κάλυμμα. Το κοτόπουλο εξαιρετικά ψημένο αλλά χωρίς καθόλου seasoning αφού επίσης δεν περιείχε τίποτα από αλάτι. Λίγο αλάτι ρε παιδιά! Οι συγκεκριμένες πατάτες δεν ξέρω πως αλλά ήταν κάπως ζεστές. Καυτές σε σχέση με αυτές της μερίδας. Η σως μουστάρδας που επέλεξα ήταν άρτια εκτελεσμένη χωρίς να κόψει.
Τελειώνοντας το γεύμα μου έφτασε η ώρα της πληρωμής. Δεν θεωρώ ότι η τιμή αντικατοπτρίζει το τι έφαγα. Το 3.90 για ένα ποτήρι που περιλάμβανε τη διπλάσια ποσότητα πατάτας από χοιρινό είναι εγκληματικό σε αντίθεση με τα 2€ για τέσσερις κολοκυθοκεφτέδες που βλεπόταν κάπως. Οι τιμές για τα τυλιχτά έχουν ξεφύγει και δεν θα έδινα τα λεφτά μου στο συγκεκριμένο. Η μερίδα πατάτες που είναι το πιο συνηθισμένο σε ένα σουβλατζίδικο θα έπρεπε να είναι άριστες και σίγουρα να μην κοστίζουν 3.20. Ήταν 20-30 πατάτες και αυτές άγευστες. Αν δεν δοκίμαζα κάτι άλλο θα πίστευα ότι νοσούσα από covid.
Ίσως δε μπορείς να κρίνεις κάτι από μια φορά και σίγουρα θα ήθελα να ξαναδοκιμάσω όχι όμως στο σύντομο μέλλον. Μέχρι τότε βλέπουμε…