Ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας, ο Φάνης Χριστοδούλου και ο Πανιώνιος! Τι κοινά έχουν όλοι αυτοί;
Ο πρώτος μαγαζάτορας έμοιαζε με τον Λεχ Βαλέσα (πρώην πρόεδρος της Πολωνίας), έμεινε στην ιστορία της περιοχής με αυτό το όνομα, αφού παρέπεμπε σε εκείνον. Ιστορικό σημείο συνάντησης των Πανιωνίων, μέχρι και συμβόλαια μπορεί να έχουν υπογραφεί στα τραπέζια του όπως ενημερώθηκα.
Ο Βαλέσας είναι μια πολύ καλή και τίμια πρόταση ώστε να φας καλά, αρκετά και έχει στόχο να τον επισκεφτείς ξανά. Εμένα προσωπικά με κέρδισε. Πήρα το “Πανιωνάκι μου” μαζί μου και συνολικά 4 άτομα, Δευτέρα βράδυ, βγήκαμε μια βόλτα. Τέτοια φωτιά τα πιρούνια, δεν θυμάμαι να έχουν πάρει τελευταία! Σε ένα μαγαζί με αρκετό κόσμο, σχεδόν γεμάτο, στον εξωτερικό του χώρο φυσικά.
Στον Βαλέσα απουσιάζουν τα πιάτα. Θα τα βρεις μόνο στα ορεκτικά. Οι μερίδες έρχονται στη λαδόκολλα. Είναι μαγαζί γειτονιάς και δεν προσφέρεται για μη μου άπτου καταστάσεις. Ξεχνάς του καλούς σου τρόπους.
Η εξυπηρέτηση είναι φιλική, γρήγορη, φιλόξενη, ανθρώπινη ρε φίλε. Δεν είναι η τυπική και τυποποιημένη επαγγελματική εξυπηρέτηση. Η παρέα αναβίωσε τις παλιές καλές στιγμές, με την παλιά ονομασία. Για κάποια χρόνια λειτούργησε με άλλη ονομασία και άλλο ύφος στον συγκεκριμένο χώρο.
Όπως είναι λογικό, καθίσαμε στον εξωτερικό χώρο. Καθαρός, με απόσταση μεταξύ των τραπεζιών. Από ό,τι πήρε το μάτι μου, εσωτερικά, έχει κάποια αντικείμενα παλιάς εποχής. Από παλιά τηλεόραση μέχρι ραπτομηχανή. Παλαιότερα υπήρξαν και συνθήματα που τραγουδούσαν οι φίλαθλοι του Πανιωνίου, δεν γνωρίζω αν υπάρχουν και τώρα.
Δοκιμάσαμε τα εξης:
– Ψωμί ψημένο που έρχεται στη λαδόκολλα,με λάδι και ρίγανη. Χρήσιμο όπως αποδείχθηκε.
– Τζατζίκι, στα 2.7 ευρώ. Αρκετά δυνατό και αυτό άρεσε. Με ωραίο γιαούρτι και το αγγούρι ήταν αισθητό.
– Τυροκαυτερή, στα 3.2 ευρώ. Πορτοκαλίζουσα σε χρώμα, με αρκετά χοντρά κομμάτια τυριού. Στην τελική επίγευσή της ήταν αρκετά καυτερή. Μου άρεσε.
– Χωριάτικη σαλάτα, στα 5.7 ευρώ. Ωραία ντομάτα, αρκετή πιπεριά και κρεμμύδι που περίσσεψε κάμποσο. Μεγάλο κομμάτι φέτας στην κορυφή με ρίγανη και λάδι.
– Κασερόπιτα στα 2.5 ή 3 ευρώ. Ήρθε ένα μεγάλο κομμάτι με κρατσανιστή κρούστα λόγω και του σουσαμιού. Ωραίο φύλλο και σούπερ τυρένια γέμιση με πολύ πολύ τυρί. Μου άρεσε ιδιαιτέρως και εύχομαι να τη δοκιμάσω πάλι. Ήταν στα πιάτα ημέρας! Θύμιζε πιάτο που βρίσκεις σε χωριό.
– Μελένια, στα 3.9 ευρώ. Η κλασική φέτα, τυλιγμένη σε φύλλο κρούστας, πασπαλισμένη με σουσάμι. Ωραία ζύμη, χωρίς περιττή λαδίλα. Η γέμιση ήταν τόση όση χρειαζόταν ώστε να μην υποστείς overdose. Μου άρεσε, όχι όμως όσο η κασερόπιτα.
– Μπάσταρδη ποικιλία, στα 8.9 ευρώ. Λαδόκολλα που στη βάση της περιλαμβάνει νόστιμες τηγανιτές πατάτες. Αναπαύονται πάνω τους μπιφτεκάκια, μπριζολάκια και λουκάνικα, τρία τεμάχια από το κάθε είδος. Κορυφαία με διαφορά τα ζουμερά μπριζολάκια! Την επόμενη φορά θα τα τιμήσω σε μερίδα. Τα λουκάνικα του μέσου όρου, χωρίς να είναι πολύ βαριά. Τα μπιφτεκάκια ούτε κρύο ούτε ζέστη, έχω δοκιμάσει και καλύτερα.
– Κοντοσούβλι κοτόπουλο, στα 8.6 ευρώ. Δεν μπορούσαμε να μην φάμε και λίγο κοτοπουλάκι. Ίδια φάση, λαδόκολλα με τηγανιτές πατάτες. Μια μεγάλη βέργα, καλή ποσότητα. Τα περισσότερα κομμάτια ήταν εξαιρετικά. Συνολικά καλές εντυπώσεις.
– Μπουκαλάκια Coca Cola στα 1.8 ευρω/250 ml και παγωμένο ποτήρι μπύρας Mythos, στα 2.8 ευρω/500 ml!
Για το τέλος, δεν μπορούσαμε να μην κλείσουμε με γλυκό!
– Ραβανί με παγωτό, στα 4.5 ευρώ. Ινδοκάρυδο στην κορυφή, αρκετά ζουμερό προς την κορυφή. Φαινόταν αρκετά λαχταριστό, το κρίνω ως λίγο καλύτερο από του μέσου όρου. Πολύ μεγάλο κομμάτι.
– Πορτοκαλόπιτα με παγωτό, στα 4.5 ευρώ. Ίδια ποσότητα, όπως και το ραβανί. Τεχνική με φύλλο κρούστας, τίποτα ιδιαίτερο σε γεύση. Ωραίο το παγωτό μηχανής που συνόδευε τα γλυκά.
Κέρασμα στο τέλος καραφάκι φράουλα (τιμολογείται στα 3.5 ευρω/100 ml). Ευγενική κίνηση, γενικά άρεσε, αν κ γευστικά θύμιζε σε κάποιον…σιρόπι για τον βήχα!
Πληρώσαμε 54 ευρώ και φύγαμε με άριστες εντυπώσεις! Πρόκειται για τίμια επιχείρηση με πολύ καλό value for money. Δεν θα βρείτε εξεζητημένες κοπές ή ψαγμένα υλικά. Σίγουρα όμως έχουν αρκετή φροντίδα σε ό, τι κάνουν και απ’ ό, τι πήρε το μάτι μου, επισκέφθηκαν αρκετά τραπέζια ώστε να συνομιλήσουν με τους θαμώνες!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Μαθήματα ιστορίας!
Ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας, ο Φάνης Χριστοδούλου και ο Πανιώνιος! Τι κοινά έχουν όλοι αυτοί;
Ο πρώτος μαγαζάτορας έμοιαζε με τον Λεχ Βαλέσα (πρώην πρόεδρος της Πολωνίας), έμεινε στην ιστορία της περιοχής με αυτό το όνομα, αφού παρέπεμπε σε εκείνον. Ιστορικό σημείο συνάντησης των Πανιωνίων, μέχρι και συμβόλαια μπορεί να έχουν υπογραφεί στα τραπέζια του όπως ενημερώθηκα.
Ο Βαλέσας είναι μια πολύ καλή και τίμια πρόταση ώστε να φας καλά, αρκετά και έχει στόχο να τον επισκεφτείς ξανά. Εμένα προσωπικά με κέρδισε. Πήρα το “Πανιωνάκι μου” μαζί μου και συνολικά 4 άτομα, Δευτέρα βράδυ, βγήκαμε μια βόλτα. Τέτοια φωτιά τα πιρούνια, δεν θυμάμαι να έχουν πάρει τελευταία! Σε ένα μαγαζί με αρκετό κόσμο, σχεδόν γεμάτο, στον εξωτερικό του χώρο φυσικά.
Στον Βαλέσα απουσιάζουν τα πιάτα. Θα τα βρεις μόνο στα ορεκτικά. Οι μερίδες έρχονται στη λαδόκολλα. Είναι μαγαζί γειτονιάς και δεν προσφέρεται για μη μου άπτου καταστάσεις. Ξεχνάς του καλούς σου τρόπους.
Η εξυπηρέτηση είναι φιλική, γρήγορη, φιλόξενη, ανθρώπινη ρε φίλε. Δεν είναι η τυπική και τυποποιημένη επαγγελματική εξυπηρέτηση. Η παρέα αναβίωσε τις παλιές καλές στιγμές, με την παλιά ονομασία. Για κάποια χρόνια λειτούργησε με άλλη ονομασία και άλλο ύφος στον συγκεκριμένο χώρο.
Όπως είναι λογικό, καθίσαμε στον εξωτερικό χώρο. Καθαρός, με απόσταση μεταξύ των τραπεζιών. Από ό,τι πήρε το μάτι μου, εσωτερικά, έχει κάποια αντικείμενα παλιάς εποχής. Από παλιά τηλεόραση μέχρι ραπτομηχανή. Παλαιότερα υπήρξαν και συνθήματα που τραγουδούσαν οι φίλαθλοι του Πανιωνίου, δεν γνωρίζω αν υπάρχουν και τώρα.
Δοκιμάσαμε τα εξης:
– Ψωμί ψημένο που έρχεται στη λαδόκολλα,με λάδι και ρίγανη. Χρήσιμο όπως αποδείχθηκε.
– Τζατζίκι, στα 2.7 ευρώ. Αρκετά δυνατό και αυτό άρεσε. Με ωραίο γιαούρτι και το αγγούρι ήταν αισθητό.
– Τυροκαυτερή, στα 3.2 ευρώ. Πορτοκαλίζουσα σε χρώμα, με αρκετά χοντρά κομμάτια τυριού. Στην τελική επίγευσή της ήταν αρκετά καυτερή. Μου άρεσε.
– Χωριάτικη σαλάτα, στα 5.7 ευρώ. Ωραία ντομάτα, αρκετή πιπεριά και κρεμμύδι που περίσσεψε κάμποσο. Μεγάλο κομμάτι φέτας στην κορυφή με ρίγανη και λάδι.
– Κασερόπιτα στα 2.5 ή 3 ευρώ. Ήρθε ένα μεγάλο κομμάτι με κρατσανιστή κρούστα λόγω και του σουσαμιού. Ωραίο φύλλο και σούπερ τυρένια γέμιση με πολύ πολύ τυρί. Μου άρεσε ιδιαιτέρως και εύχομαι να τη δοκιμάσω πάλι. Ήταν στα πιάτα ημέρας! Θύμιζε πιάτο που βρίσκεις σε χωριό.
– Μελένια, στα 3.9 ευρώ. Η κλασική φέτα, τυλιγμένη σε φύλλο κρούστας, πασπαλισμένη με σουσάμι. Ωραία ζύμη, χωρίς περιττή λαδίλα. Η γέμιση ήταν τόση όση χρειαζόταν ώστε να μην υποστείς overdose. Μου άρεσε, όχι όμως όσο η κασερόπιτα.
– Μπάσταρδη ποικιλία, στα 8.9 ευρώ. Λαδόκολλα που στη βάση της περιλαμβάνει νόστιμες τηγανιτές πατάτες. Αναπαύονται πάνω τους μπιφτεκάκια, μπριζολάκια και λουκάνικα, τρία τεμάχια από το κάθε είδος. Κορυφαία με διαφορά τα ζουμερά μπριζολάκια! Την επόμενη φορά θα τα τιμήσω σε μερίδα. Τα λουκάνικα του μέσου όρου, χωρίς να είναι πολύ βαριά. Τα μπιφτεκάκια ούτε κρύο ούτε ζέστη, έχω δοκιμάσει και καλύτερα.
– Κοντοσούβλι κοτόπουλο, στα 8.6 ευρώ. Δεν μπορούσαμε να μην φάμε και λίγο κοτοπουλάκι. Ίδια φάση, λαδόκολλα με τηγανιτές πατάτες. Μια μεγάλη βέργα, καλή ποσότητα. Τα περισσότερα κομμάτια ήταν εξαιρετικά. Συνολικά καλές εντυπώσεις.
– Μπουκαλάκια Coca Cola στα 1.8 ευρω/250 ml και παγωμένο ποτήρι μπύρας Mythos, στα 2.8 ευρω/500 ml!
Για το τέλος, δεν μπορούσαμε να μην κλείσουμε με γλυκό!
– Ραβανί με παγωτό, στα 4.5 ευρώ. Ινδοκάρυδο στην κορυφή, αρκετά ζουμερό προς την κορυφή. Φαινόταν αρκετά λαχταριστό, το κρίνω ως λίγο καλύτερο από του μέσου όρου. Πολύ μεγάλο κομμάτι.
– Πορτοκαλόπιτα με παγωτό, στα 4.5 ευρώ. Ίδια ποσότητα, όπως και το ραβανί. Τεχνική με φύλλο κρούστας, τίποτα ιδιαίτερο σε γεύση. Ωραίο το παγωτό μηχανής που συνόδευε τα γλυκά.
Κέρασμα στο τέλος καραφάκι φράουλα (τιμολογείται στα 3.5 ευρω/100 ml). Ευγενική κίνηση, γενικά άρεσε, αν κ γευστικά θύμιζε σε κάποιον…σιρόπι για τον βήχα!
Πληρώσαμε 54 ευρώ και φύγαμε με άριστες εντυπώσεις! Πρόκειται για τίμια επιχείρηση με πολύ καλό value for money. Δεν θα βρείτε εξεζητημένες κοπές ή ψαγμένα υλικά. Σίγουρα όμως έχουν αρκετή φροντίδα σε ό, τι κάνουν και απ’ ό, τι πήρε το μάτι μου, επισκέφθηκαν αρκετά τραπέζια ώστε να συνομιλήσουν με τους θαμώνες!
Το προτείνω!