Οι χαλαρές βραδινές Κυριακές, απαιτούν κάποιες φορές έξοδο με φίλους για φαγητό, ποτό και κουβέντα. Τα Πιατάκια αποδείχθηκαν πως ήταν το ιδανικό μέρος ώστε να περάσουμε τέλεια και να προγραμματίσουμε την επόμενη συνάντηση μας!
Τα Πιατάκια τα γνώρισα στο τέλος του 2016 με τους συμφοιτητές μου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα που παρακολουθούσα εκείνη την εποχή. Όλοι θα γνωρίζετε πως υπάρχουν καταστήματα όσο φας και όσο πιείς με κόστος στα 13-15 ευρώ. Αυτό το προσφέρει και το Νησί, ακριβώς δίπλα από τα Πιατάκια. Ε, η ίδια ιδιοκτησία σκέφτηκε να το κάνει με κρεατικά. Και ομολογώ πως από τότε μου είχε αφήσει καλές εντυπώσεις για το στυλ του.
Κυριακή βράδυ λοιπόν, κατά τις 21.15 και τι ευχάριστη έκπληξη! Αρκετός κόσμος, κυρίως κάτω των 35, σε ένα σκηνικό μιας άλλης εποχής. Αν και πάνω στην Ιερά Οδό, δεν μας ενόχλησε ούτε ο θόρυβος από τα διερχόμενα αυτοκίνητα, ούτε οι υπόλοιποι θαμώνες. Τόσο χαλαρό και απολαυστικό σκηνικό, αν και τόσο απλό. Καλοκαίρι στην πλατεία.
Για την διακόσμηση δεν χρειάζεται να αναφέρω κάτι παραπάνω. Λόγω covid, δεν επιτρεπόταν η πρόσβαση στον εσωτερικό χώρο. Κανένα πρόβλημα όμως. Προσοχή στα δέντρα αν τυχόν φυσάει, μιας και πέφτουν λουλουδάκι-φυλλαράκια!
Το προσφερόμενο μενού είναι συγκεκριμένο, με μερικά πιάτα που αν τυχόν τα παραγγείλετε (π.χ. παϊδάκια, ψαρονέφρι), θα χρεωθείτε εξτρά. Οι επιλογές είναι αρκετές και αξιοπρεπείς, καθώς και το ποτό. Στις μπύρες της προσφοράς θα συναντήσετε τη Βεργίνα.
Αποφύγαμε τις τυπικές σαλάτες, με πιο “ιδιαίτερη” την χωριάτικη και παίξαμε με ορεκτικά. Πριν ξεκινήσω με τα πιάτα, να αναφέρω πως οι μερίδες ποσοτικά είναι μέτριες, όμως μπορείτε να παραγγείλετε ό, τι και όσο θέλετε. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά λοιπόν.
Ξεκινήσαμε με μια τυπική τυροκαυτερή που δεν ξεχώριζε για τη γεύση της. Αρκετά τυπική, σαν συνοδευτική όμως ήταν μια χαρά. Το μόνο πιατάκι που κάτι περίσσεψε. Μαζί ήρθαν και κάτι στρογγυλά ψωμάκια που δεν τιμήθηκαν ιδιαιτέρως η αλήθεια είναι.
Συνεχίσαμε με τραγανά τριγωνικά κομματάκια από σαγανάκι, με ωραία μαστιχωτή υφή. Οι κολοκυθοκεφτέδες και αυτοί τραγανοί εξωτερικά, χωρίς κάποια αξιομνημόνευτη γεύση όμως.
Το ορεκτικό που ξεχώρισε και το παραγγείλαμε ξανά, ήταν τα απλωμένα αυγά μάτια πάνω σε πατάτες τηγανιτές. Τέσσερα αυγά μάτια με κρόκο που έσπαγε και αγκάλιαζε τις τραγανές πατάτες. Το μπέικον μαζί με το τυρί, ταίριαζε στο όλο αποτέλεσμα.
Μιας και είχα το ελεύθερο να παραγγείλω για όλη την παρέα και παρά το παράπονο μου, όταν βγαίνω με τον Jim Magg, που δεν βγαίνει για ζυμαρικά αφού φτιάχνει και στο σπίτι του, αιφνιδίασα την παρέα και παρήγγειλα τις χωριάτικες πένες. Παραδόξως, ήταν αρκετά νόστιμες! Ωραία σάλτσα με ελιές, πιπεριά, μελιτζάνα και ντομάτα σε ψιλοκομμένη μορφή και αρκετό τυράκι. Οι πένες δεν είχαν λασπώσει! Θα πω την αμαρτία μου αλλά γευστικά η σάλτσα, θύμιζε αρκετά την σπιτική της αγαπημένης μου γιαγιάς!
Και μιας και τα πρώτα ζυμαρικά ήταν γευστικά, τολμήσαμε να παραγγείλουμε και πένες καρμπονάρα. Εντάξει, δεν περιμέναμε ιταλικού στυλ αλλά για την “εξελληνισμένη” παρασκευή της ήταν και αυτή μια χαρά. Βράσιμο σωστό, όπως και στις χωριάτικες πένες. Η κρέμα γάλακτος δεν έπνιγε τα υπόλοιπα υλικά. Το τριμμένο τυρί από πάνω ήταν όσο χρειαζόταν για να μην μπουχτίσεις. Καθαρίσαμε και τα 2 πιάτα!
Θα κλείσω με τα κρεατικά. Μπριζολάκια με πατάτες, καλό ψήσιμο αλλά η ποιότητα κρέατος δεν ξεχώριζε. Μαζί με το ποτό όμως και τις τηγανιτές πατάτες, ήταν μια χαρά. Μπιφτέκια ψητά, νόστιμα και ζουμερά. Αρκετά μαλακά και καθόλου βαριά. Μου άρεσαν.
Για το τέλος κράτησα το κεμπάπ κοτόπουλου. Το παραγγείλαμε αρκετά επιφυλακτικά αλλά αποδείχθηκε η ευχάριστη έκπληξη! Δεν θυμάμαι να έχω φάει τόσο ζουμερό κεμπάπ, πόσο μάλλον αν αυτό είναι και κοτόπουλο. Μικρή μερίδα με μόλις 2, ήρθε στο κλείσιμο της βραδιάς. Το λεμόνι το απογειώνει!
Παγωμένες μπύρες Βεργίνα σε μικρό ποτήρι αλλά και κόκκινο κρασί που ήταν αρκετά εύγευστο για ξηρό.
Για την εξυπηρέτηση δεν θα αναφέρω πολλά, τυπικά ευγενική. Τρέχουν και δεν φτάνουν με τις παραγγελίες.
Κλείνοντας θα πω ότι θα πήγαινα ξανά. Γιατί; Γιατί είναι παρεΐστικο το περιβάλλον και πολύ χαλαρό όπως ανέφερα για καλοκαίρι. Αν θέλετε να πιείτε πολύ, εδώ δεν θα αγχωθείτε καθόλου. Και οι γεύσεις όπως γράφω και παραπάνω, δεν θα σας δυσκολέψουν.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Οι χαλαρές βραδινές Κυριακές, απαιτούν κάποιες φορές έξοδο με φίλους για φαγητό, ποτό και κουβέντα. Τα Πιατάκια αποδείχθηκαν πως ήταν το ιδανικό μέρος ώστε να περάσουμε τέλεια και να προγραμματίσουμε την επόμενη συνάντηση μας!
Τα Πιατάκια τα γνώρισα στο τέλος του 2016 με τους συμφοιτητές μου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα που παρακολουθούσα εκείνη την εποχή. Όλοι θα γνωρίζετε πως υπάρχουν καταστήματα όσο φας και όσο πιείς με κόστος στα 13-15 ευρώ. Αυτό το προσφέρει και το Νησί, ακριβώς δίπλα από τα Πιατάκια. Ε, η ίδια ιδιοκτησία σκέφτηκε να το κάνει με κρεατικά. Και ομολογώ πως από τότε μου είχε αφήσει καλές εντυπώσεις για το στυλ του.
Κυριακή βράδυ λοιπόν, κατά τις 21.15 και τι ευχάριστη έκπληξη! Αρκετός κόσμος, κυρίως κάτω των 35, σε ένα σκηνικό μιας άλλης εποχής. Αν και πάνω στην Ιερά Οδό, δεν μας ενόχλησε ούτε ο θόρυβος από τα διερχόμενα αυτοκίνητα, ούτε οι υπόλοιποι θαμώνες. Τόσο χαλαρό και απολαυστικό σκηνικό, αν και τόσο απλό. Καλοκαίρι στην πλατεία.
Για την διακόσμηση δεν χρειάζεται να αναφέρω κάτι παραπάνω. Λόγω covid, δεν επιτρεπόταν η πρόσβαση στον εσωτερικό χώρο. Κανένα πρόβλημα όμως. Προσοχή στα δέντρα αν τυχόν φυσάει, μιας και πέφτουν λουλουδάκι-φυλλαράκια!
Το προσφερόμενο μενού είναι συγκεκριμένο, με μερικά πιάτα που αν τυχόν τα παραγγείλετε (π.χ. παϊδάκια, ψαρονέφρι), θα χρεωθείτε εξτρά. Οι επιλογές είναι αρκετές και αξιοπρεπείς, καθώς και το ποτό. Στις μπύρες της προσφοράς θα συναντήσετε τη Βεργίνα.
Αποφύγαμε τις τυπικές σαλάτες, με πιο “ιδιαίτερη” την χωριάτικη και παίξαμε με ορεκτικά. Πριν ξεκινήσω με τα πιάτα, να αναφέρω πως οι μερίδες ποσοτικά είναι μέτριες, όμως μπορείτε να παραγγείλετε ό, τι και όσο θέλετε. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά λοιπόν.
Ξεκινήσαμε με μια τυπική τυροκαυτερή που δεν ξεχώριζε για τη γεύση της. Αρκετά τυπική, σαν συνοδευτική όμως ήταν μια χαρά. Το μόνο πιατάκι που κάτι περίσσεψε. Μαζί ήρθαν και κάτι στρογγυλά ψωμάκια που δεν τιμήθηκαν ιδιαιτέρως η αλήθεια είναι.
Συνεχίσαμε με τραγανά τριγωνικά κομματάκια από σαγανάκι, με ωραία μαστιχωτή υφή. Οι κολοκυθοκεφτέδες και αυτοί τραγανοί εξωτερικά, χωρίς κάποια αξιομνημόνευτη γεύση όμως.
Το ορεκτικό που ξεχώρισε και το παραγγείλαμε ξανά, ήταν τα απλωμένα αυγά μάτια πάνω σε πατάτες τηγανιτές. Τέσσερα αυγά μάτια με κρόκο που έσπαγε και αγκάλιαζε τις τραγανές πατάτες. Το μπέικον μαζί με το τυρί, ταίριαζε στο όλο αποτέλεσμα.
Μιας και είχα το ελεύθερο να παραγγείλω για όλη την παρέα και παρά το παράπονο μου, όταν βγαίνω με τον Jim Magg, που δεν βγαίνει για ζυμαρικά αφού φτιάχνει και στο σπίτι του, αιφνιδίασα την παρέα και παρήγγειλα τις χωριάτικες πένες. Παραδόξως, ήταν αρκετά νόστιμες! Ωραία σάλτσα με ελιές, πιπεριά, μελιτζάνα και ντομάτα σε ψιλοκομμένη μορφή και αρκετό τυράκι. Οι πένες δεν είχαν λασπώσει! Θα πω την αμαρτία μου αλλά γευστικά η σάλτσα, θύμιζε αρκετά την σπιτική της αγαπημένης μου γιαγιάς!
Και μιας και τα πρώτα ζυμαρικά ήταν γευστικά, τολμήσαμε να παραγγείλουμε και πένες καρμπονάρα. Εντάξει, δεν περιμέναμε ιταλικού στυλ αλλά για την “εξελληνισμένη” παρασκευή της ήταν και αυτή μια χαρά. Βράσιμο σωστό, όπως και στις χωριάτικες πένες. Η κρέμα γάλακτος δεν έπνιγε τα υπόλοιπα υλικά. Το τριμμένο τυρί από πάνω ήταν όσο χρειαζόταν για να μην μπουχτίσεις. Καθαρίσαμε και τα 2 πιάτα!
Θα κλείσω με τα κρεατικά. Μπριζολάκια με πατάτες, καλό ψήσιμο αλλά η ποιότητα κρέατος δεν ξεχώριζε. Μαζί με το ποτό όμως και τις τηγανιτές πατάτες, ήταν μια χαρά. Μπιφτέκια ψητά, νόστιμα και ζουμερά. Αρκετά μαλακά και καθόλου βαριά. Μου άρεσαν.
Για το τέλος κράτησα το κεμπάπ κοτόπουλου. Το παραγγείλαμε αρκετά επιφυλακτικά αλλά αποδείχθηκε η ευχάριστη έκπληξη! Δεν θυμάμαι να έχω φάει τόσο ζουμερό κεμπάπ, πόσο μάλλον αν αυτό είναι και κοτόπουλο. Μικρή μερίδα με μόλις 2, ήρθε στο κλείσιμο της βραδιάς. Το λεμόνι το απογειώνει!
Παγωμένες μπύρες Βεργίνα σε μικρό ποτήρι αλλά και κόκκινο κρασί που ήταν αρκετά εύγευστο για ξηρό.
Για την εξυπηρέτηση δεν θα αναφέρω πολλά, τυπικά ευγενική. Τρέχουν και δεν φτάνουν με τις παραγγελίες.
Κλείνοντας θα πω ότι θα πήγαινα ξανά. Γιατί; Γιατί είναι παρεΐστικο το περιβάλλον και πολύ χαλαρό όπως ανέφερα για καλοκαίρι. Αν θέλετε να πιείτε πολύ, εδώ δεν θα αγχωθείτε καθόλου. Και οι γεύσεις όπως γράφω και παραπάνω, δεν θα σας δυσκολέψουν.
Θα επιστρέψουμε κάποια στιγμή!