Βράδυ Παρασκευής με το τριήμερο της 28ης προ των πυλών βρεθήκαμε τρεις φίλες στο Μεταξουργείο και κινήσαμε στοχευμένα για το Λαϊνι. Ένας μικρός κρητικός καφενές, παραδοσιακός και χύμα, που ανέδυε ατμόσφαιρα Κρήτης. Θες από τον αναρτημένο στον τοίχο πίνακα με λέξεις της κρητικής διαλέκτου και τη σημασία τους, θες από τις μικρές διακοσμητικές πινελιές που σε ταξιδεύουν προς Μεγαλόνησο; Την πήραμε την τζούρα μας και ήταν ωραία!
Ο χώρος είναι μικρός και είναι όντως καφενειακός. Κρατήσεις δεν γίνονται. Εμείς καταφθάσαμε γύρω στις 8μιση το βραδάκι και ήμασταν υπεράνετες στο πού θα κάτσουμε και επιλέξαμε ένα από τα μικρά τραπεζάκια μέσα. Μετά από λίγη ώρα έγινε ένας καλός χαμούλης, οπότε έχετε υπόψιν ότι ίσως αξίζει να πάτε πριν τις 9. Γέμισαν τα τραπεζάκια έξω, τα μέσα, μέχρι και το μπαρ γεμάτο ήταν. Η εξυπηρέτηση γίνεται από μία κοπέλα, η οποία τρέχει και δεν φτάνει, αλλά είναι πολύ αποτελεσματικη, ευγενική και φίνα. Κάποιες φορές μπορεί να πεταχτεί από την (ανοιχτή) κουζίνα και ο (επίσης συμπαθέστατος) μάγειρας και να σερβίρει και από κάτι που έχει ετοιμάσει. Σίγουρα μπορεί για κάποια συμπληρώματα στην παραγγελία να χρειαστεί να κάνετε λίγη υπομονή, αλλά τίποτα υπερβολικό.
Ο κατάλογος είναι ευσύνοπτος και περιεκτικότατος. Περιλαμβάνει μεζέδες, όλοι κρητικής προέλευσης και είναι όλοι ένας και ένας, εκλεκτοί. Στην αρχή σε βάζουν στο κλίμα με κέρασμα ρακής και ψωμάκια και παξιμαδάκια. Η ρακή είναι απ’ αυτές που σε χτυπάνε στο δόξα πατρί και δεν το είχαμε για σκληρό αλκοόλ εκείνο το βράδυ, οπότε προκρίναμε ρακόμελο με πορτοκάλι! Ήταν εξαιρετικό! Αρχίσαμε μάλιστα με ένα κατοσταράκι, αλλά συνεχίσαμε με διακοσάρι καραφάκι, οτιδήποτε λιγότερο απλά δεν είχε νόημα. Στα φαγητά μας τώρα: Πήραμε ένα λουκάνικο ξυδάτο, ήρθαν δύο χοντρές κομμάτες, ζουμερές και νόστιμες. Πατάτα οφτή με ξύγαλο, ωραία, μεγάλη και με μπόλικο, πολύ νόστιμο ξύγαλο. Ευχαρίστηση! Στο κλίμα του ξυδάτου, επιλέξαμε και το χταποδάκι το ξυδάτο και ήταν μια νοστιμιά. Πήραμε τη φάβα, η οποία ήταν από αυτές που έχουν τα κομματάκια τους, δεν ήταν δηλαδή φουλ πολτοποιημένη, πράγμα που εμένα μου αρέσει. Ωστόσο θα τη θέλαμε λίγο πιο υδαρή. Ήταν πάντως νόστιμη. Πήραμε και σφακιανή τυρόπιτα με μέλι, ελαφριά και επίσης νόστιμη. Χρειαστήκαμε ένα συμπλήρωμα και έτσι παραγγείλαμε μετά και (καλο)φάγαμε και ένα απάκι κοτόπουλο. Ήταν μούρλια!
Με όλα αυτά εμείς οι τρεις χορτάσαμε και ευχαριστηθήκαμε! Και μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη ήταν και ο λογαριασμός στο τέλος, ο οποίος μας ανακοινώθηκε στα 40€! Δεν ξέρω από πότε έχω να πληρώσω στην Αθήνα τόσο οικονομικά. Χίλια μπράβο γενικά, γίνεται υπέροχη δουλειά στο καφενείο αυτό του Μεταξουργείου. Αν σας αρέσει το λίγο πιο χύμα και θέλετε να ταξιδέψετε νοερά προς Κρήτη ή απλά να φάτε ωραίες μεζεδονοστιμιές, εγώ σας το προτείνω. Έξτρα πόντοι στο γεγονός ότι ενώ κάτσαμε μέσα και τα μαγειρέματα γίνονταν στον ίδιο χώρο, δεν λιβανιστήκαμε καθόλου, φύγαμε μοσχομυρωδάτες. Πάντα τέτοια!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Βράδυ Παρασκευής με το τριήμερο της 28ης προ των πυλών βρεθήκαμε τρεις φίλες στο Μεταξουργείο και κινήσαμε στοχευμένα για το Λαϊνι. Ένας μικρός κρητικός καφενές, παραδοσιακός και χύμα, που ανέδυε ατμόσφαιρα Κρήτης. Θες από τον αναρτημένο στον τοίχο πίνακα με λέξεις της κρητικής διαλέκτου και τη σημασία τους, θες από τις μικρές διακοσμητικές πινελιές που σε ταξιδεύουν προς Μεγαλόνησο; Την πήραμε την τζούρα μας και ήταν ωραία!
Ο χώρος είναι μικρός και είναι όντως καφενειακός. Κρατήσεις δεν γίνονται. Εμείς καταφθάσαμε γύρω στις 8μιση το βραδάκι και ήμασταν υπεράνετες στο πού θα κάτσουμε και επιλέξαμε ένα από τα μικρά τραπεζάκια μέσα. Μετά από λίγη ώρα έγινε ένας καλός χαμούλης, οπότε έχετε υπόψιν ότι ίσως αξίζει να πάτε πριν τις 9. Γέμισαν τα τραπεζάκια έξω, τα μέσα, μέχρι και το μπαρ γεμάτο ήταν. Η εξυπηρέτηση γίνεται από μία κοπέλα, η οποία τρέχει και δεν φτάνει, αλλά είναι πολύ αποτελεσματικη, ευγενική και φίνα. Κάποιες φορές μπορεί να πεταχτεί από την (ανοιχτή) κουζίνα και ο (επίσης συμπαθέστατος) μάγειρας και να σερβίρει και από κάτι που έχει ετοιμάσει. Σίγουρα μπορεί για κάποια συμπληρώματα στην παραγγελία να χρειαστεί να κάνετε λίγη υπομονή, αλλά τίποτα υπερβολικό.
Ο κατάλογος είναι ευσύνοπτος και περιεκτικότατος. Περιλαμβάνει μεζέδες, όλοι κρητικής προέλευσης και είναι όλοι ένας και ένας, εκλεκτοί. Στην αρχή σε βάζουν στο κλίμα με κέρασμα ρακής και ψωμάκια και παξιμαδάκια. Η ρακή είναι απ’ αυτές που σε χτυπάνε στο δόξα πατρί και δεν το είχαμε για σκληρό αλκοόλ εκείνο το βράδυ, οπότε προκρίναμε ρακόμελο με πορτοκάλι! Ήταν εξαιρετικό! Αρχίσαμε μάλιστα με ένα κατοσταράκι, αλλά συνεχίσαμε με διακοσάρι καραφάκι, οτιδήποτε λιγότερο απλά δεν είχε νόημα. Στα φαγητά μας τώρα: Πήραμε ένα λουκάνικο ξυδάτο, ήρθαν δύο χοντρές κομμάτες, ζουμερές και νόστιμες. Πατάτα οφτή με ξύγαλο, ωραία, μεγάλη και με μπόλικο, πολύ νόστιμο ξύγαλο. Ευχαρίστηση! Στο κλίμα του ξυδάτου, επιλέξαμε και το χταποδάκι το ξυδάτο και ήταν μια νοστιμιά. Πήραμε τη φάβα, η οποία ήταν από αυτές που έχουν τα κομματάκια τους, δεν ήταν δηλαδή φουλ πολτοποιημένη, πράγμα που εμένα μου αρέσει. Ωστόσο θα τη θέλαμε λίγο πιο υδαρή. Ήταν πάντως νόστιμη. Πήραμε και σφακιανή τυρόπιτα με μέλι, ελαφριά και επίσης νόστιμη. Χρειαστήκαμε ένα συμπλήρωμα και έτσι παραγγείλαμε μετά και (καλο)φάγαμε και ένα απάκι κοτόπουλο. Ήταν μούρλια!
Με όλα αυτά εμείς οι τρεις χορτάσαμε και ευχαριστηθήκαμε! Και μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη ήταν και ο λογαριασμός στο τέλος, ο οποίος μας ανακοινώθηκε στα 40€! Δεν ξέρω από πότε έχω να πληρώσω στην Αθήνα τόσο οικονομικά. Χίλια μπράβο γενικά, γίνεται υπέροχη δουλειά στο καφενείο αυτό του Μεταξουργείου. Αν σας αρέσει το λίγο πιο χύμα και θέλετε να ταξιδέψετε νοερά προς Κρήτη ή απλά να φάτε ωραίες μεζεδονοστιμιές, εγώ σας το προτείνω. Έξτρα πόντοι στο γεγονός ότι ενώ κάτσαμε μέσα και τα μαγειρέματα γίνονταν στον ίδιο χώρο, δεν λιβανιστήκαμε καθόλου, φύγαμε μοσχομυρωδάτες. Πάντα τέτοια!