Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη Τοξότης; Το πιθανότερο είναι να τη συνδυάσετε με ωροσκόπια, αστρολογικούς χάρτες και την Άση Μπίλιου να κάνει αναλύσεις σε κάποια από τις εκπομπές της. Άντε να πούμε πως εγώ το έχω συνδυάσει με το τοπικό βιβλιοπωλείο που βρισκόταν στο σχολείο μου. Το ότι θα ήταν ονομασία πιτσαρίας το 2021 όμως; Σίγουρα δεν το σκεφτήκατε.
Για να είμαι ακριβής, αυτή η ονομασία υπάρχει εδώ και 43 χρόνια, από το 1978. Με την πάροδο του χρόνου, με τόσες αλλαγές που έχουν συμβεί, οι ιδιοκτήτες συνεχίζουν να τη διατηρούν αναλλοίωτη, δίχως μοντερνισμούς και φανφάρες.
Σε μια ήσυχη και όμορφη πλατεία του Κορυδαλλού όπου ακόμη θα δεις παιδιά να παίζουν ανέμελα ποδόσφαιρο, στέκεται μια γωνιακή πιτσαρία και δίπλα της το αδελφό Cafe της. Η πλατεία είναι τόσο γραφική που θα βρεις και έναν πωλητή με μαλλί της γριάς. Αναβιώνει κανείς στο έπακρον αναμνήσεις μιας άλλης εποχής που συνόδευε τα παιδικά μας χρόνια.
Τις δύο καλοκαιρινές επισκέψεις που κάναμε για κάτι χαλαρό, εξυπηρετηθήκαμε στον εξωτερικό χώρο. Άνετος, χαλαρός και γεμάτο κόσμο! Δεν θα βρείτε μοντέρνα τραπεζομάντιλα, περίεργα σκεύη κλπ. Είναι η πιτσαρία της γειτονιάς. Αν εισέλθετε στον εσωτερικό χώρο πάλι, η ζυμαρίλα (με την καλή έννοια) και η μυρωδιά της σάλτσας θα σε ταξιδέψουν στη δεκαετία του 1990. Μου θύμισε εποχές Zeas Pizza, τότε που λαχταρούσα τα φρεσκοφουρνιστά λαζάνια μου, με τον πατέρα μου να έχει διπλοπαρκάρει περιμένοντάς με.
Ο Τοξότης λοιπόν, στα δικά μου μάτια είναι μια τέτοια περίπτωση. Χωρίς να διαφημίζεται στο διαδίκτυο, προσφέρει πίτσα ελληνικού στυλ. Αυτή που όλοι αγαπάμε αλλά δεν το φωνάζουμε. Αν ψάχνετε γνήσια ιταλική πίτσα, μπορείτε να δείτε κάποια άλλη κριτική.
Στον Τοξότη θα σου προσφέρουν την πίτσα μέσα σε μεταλλικό δίσκο, όπου έρχεται φρεσκοφουρνιστή. Οι επιλογές αρκετές, τόσο στα υλικά όσο και στη γέμιση της ζύμης! Προσφέρουν τυρί κρέμα, τυρί γκούντα ή μπέϊκον στο στεφάνι της.
Την πρώτη φορά δοκιμάσαμε γεμιστή με τυρί κρέμα ήταν αρκούντως ικανοποιητική και χορταστική. Πλούσιο κίτρινο τυρί χωρίς να σε μπουκώνει. Χορταίνει σε ποσότητα σίγουρα ένα άτομο, χωρίς να παραγγείλει κάτι άλλο. Οι τιμές κυμαίνονται στα 8 με 11 ευρώ, αναλόγως τα υλικά. Στη δεύτερη επίσκεψή μας δοκιμάσαμε την κοτόπουλο με σάλτσα μπάρμπεκιου, λίγο πιο βαριά σε γεύση, χωρίς όμως να γίνεται δυσάρεστη.
Το πεϊνιρλί του είναι σε καλό επίπεδο. Ωραία ζύμη, γλυκιά όσο πρέπει χωρίς περιττό ζυμάρι. Σε ικανοποιεί και γευστικά και ποσοτικά, ενώ τα υλικά του δεν σε μπουχτίζουν. Δοκιμάσαμε με κιμά, αρκετά μυρωδάτος και γλυκός, καταλάβαινες την κανέλα. Στα 5-6 ευρώ, είναι δίκαιη τιμολόγηση.
Δοκιμάσαμε και τις φλογέρες του με ζαμπόν – τυρί ως ορεκτικό (4 ευρώ) και δεν ήταν ούτε του ύψους ούτε του βάθους. Λίγο πιο τραχύ φύλλο, χωρίς να κρατάει λαδίλα.
Για τα ζυμαρικά του δεν μπορώ να έχω σίγουρη άποψη. Δοκιμάσαμε τορτελίνια φούρνου α λα κρεμ, στα 7 ευρώ. Ήρθαν σε ωραίο πήλινο, καυτό σκεύος. Πλούσια υλικά όπως ζαμπόν, μπέϊκον και κρέμα γάλακτος περικλείονται από μια ωραία τυρένια κρούστα στην κορυφή. Όπως είναι λογικό, δεν περιμέναμε φρέσκα τορτελίνια. Νομίζω πως το πρόβλημα ήταν η κρέμα γάλακτος. Σα να ήταν κομμένη, σα να ήταν πολύ στεγνή.
Η εξυπηρέτηση έτρεχε και δεν έφτανε, αφού και στις δύο επισκέψεις μας είχαν αρκετά τραπέζια να κουμαντάρουν. Στη δεύτερη επίσκεψή μας υπήρξε μεγαλύτερο “πρόβλημα” και ο σερβιτόρος χρειάστηκε να απολογηθεί για την καθυστέρηση. Τουλάχιστον ήταν τίμιος!
Κλείνοντας θα πω πως πρόκειται για μαγαζί παλαιάς κοπής. Μου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια, έχει τη δική του πελατεία και αξιοπρεπέστατη πίτσα και πεϊνιρλί. Αν για κάποιο λόγο βρεθείτε στην περιοχή και θέλετε κάτι χαλαρό, δοκιμάστε το.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη Τοξότης; Το πιθανότερο είναι να τη συνδυάσετε με ωροσκόπια, αστρολογικούς χάρτες και την Άση Μπίλιου να κάνει αναλύσεις σε κάποια από τις εκπομπές της. Άντε να πούμε πως εγώ το έχω συνδυάσει με το τοπικό βιβλιοπωλείο που βρισκόταν στο σχολείο μου. Το ότι θα ήταν ονομασία πιτσαρίας το 2021 όμως; Σίγουρα δεν το σκεφτήκατε.
Για να είμαι ακριβής, αυτή η ονομασία υπάρχει εδώ και 43 χρόνια, από το 1978. Με την πάροδο του χρόνου, με τόσες αλλαγές που έχουν συμβεί, οι ιδιοκτήτες συνεχίζουν να τη διατηρούν αναλλοίωτη, δίχως μοντερνισμούς και φανφάρες.
Σε μια ήσυχη και όμορφη πλατεία του Κορυδαλλού όπου ακόμη θα δεις παιδιά να παίζουν ανέμελα ποδόσφαιρο, στέκεται μια γωνιακή πιτσαρία και δίπλα της το αδελφό Cafe της. Η πλατεία είναι τόσο γραφική που θα βρεις και έναν πωλητή με μαλλί της γριάς. Αναβιώνει κανείς στο έπακρον αναμνήσεις μιας άλλης εποχής που συνόδευε τα παιδικά μας χρόνια.
Τις δύο καλοκαιρινές επισκέψεις που κάναμε για κάτι χαλαρό, εξυπηρετηθήκαμε στον εξωτερικό χώρο. Άνετος, χαλαρός και γεμάτο κόσμο! Δεν θα βρείτε μοντέρνα τραπεζομάντιλα, περίεργα σκεύη κλπ. Είναι η πιτσαρία της γειτονιάς. Αν εισέλθετε στον εσωτερικό χώρο πάλι, η ζυμαρίλα (με την καλή έννοια) και η μυρωδιά της σάλτσας θα σε ταξιδέψουν στη δεκαετία του 1990. Μου θύμισε εποχές Zeas Pizza, τότε που λαχταρούσα τα φρεσκοφουρνιστά λαζάνια μου, με τον πατέρα μου να έχει διπλοπαρκάρει περιμένοντάς με.
Ο Τοξότης λοιπόν, στα δικά μου μάτια είναι μια τέτοια περίπτωση. Χωρίς να διαφημίζεται στο διαδίκτυο, προσφέρει πίτσα ελληνικού στυλ. Αυτή που όλοι αγαπάμε αλλά δεν το φωνάζουμε. Αν ψάχνετε γνήσια ιταλική πίτσα, μπορείτε να δείτε κάποια άλλη κριτική.
Στον Τοξότη θα σου προσφέρουν την πίτσα μέσα σε μεταλλικό δίσκο, όπου έρχεται φρεσκοφουρνιστή. Οι επιλογές αρκετές, τόσο στα υλικά όσο και στη γέμιση της ζύμης! Προσφέρουν τυρί κρέμα, τυρί γκούντα ή μπέϊκον στο στεφάνι της.
Την πρώτη φορά δοκιμάσαμε γεμιστή με τυρί κρέμα ήταν αρκούντως ικανοποιητική και χορταστική. Πλούσιο κίτρινο τυρί χωρίς να σε μπουκώνει. Χορταίνει σε ποσότητα σίγουρα ένα άτομο, χωρίς να παραγγείλει κάτι άλλο. Οι τιμές κυμαίνονται στα 8 με 11 ευρώ, αναλόγως τα υλικά. Στη δεύτερη επίσκεψή μας δοκιμάσαμε την κοτόπουλο με σάλτσα μπάρμπεκιου, λίγο πιο βαριά σε γεύση, χωρίς όμως να γίνεται δυσάρεστη.
Το πεϊνιρλί του είναι σε καλό επίπεδο. Ωραία ζύμη, γλυκιά όσο πρέπει χωρίς περιττό ζυμάρι. Σε ικανοποιεί και γευστικά και ποσοτικά, ενώ τα υλικά του δεν σε μπουχτίζουν. Δοκιμάσαμε με κιμά, αρκετά μυρωδάτος και γλυκός, καταλάβαινες την κανέλα. Στα 5-6 ευρώ, είναι δίκαιη τιμολόγηση.
Δοκιμάσαμε και τις φλογέρες του με ζαμπόν – τυρί ως ορεκτικό (4 ευρώ) και δεν ήταν ούτε του ύψους ούτε του βάθους. Λίγο πιο τραχύ φύλλο, χωρίς να κρατάει λαδίλα.
Για τα ζυμαρικά του δεν μπορώ να έχω σίγουρη άποψη. Δοκιμάσαμε τορτελίνια φούρνου α λα κρεμ, στα 7 ευρώ. Ήρθαν σε ωραίο πήλινο, καυτό σκεύος. Πλούσια υλικά όπως ζαμπόν, μπέϊκον και κρέμα γάλακτος περικλείονται από μια ωραία τυρένια κρούστα στην κορυφή. Όπως είναι λογικό, δεν περιμέναμε φρέσκα τορτελίνια. Νομίζω πως το πρόβλημα ήταν η κρέμα γάλακτος. Σα να ήταν κομμένη, σα να ήταν πολύ στεγνή.
Η εξυπηρέτηση έτρεχε και δεν έφτανε, αφού και στις δύο επισκέψεις μας είχαν αρκετά τραπέζια να κουμαντάρουν. Στη δεύτερη επίσκεψή μας υπήρξε μεγαλύτερο “πρόβλημα” και ο σερβιτόρος χρειάστηκε να απολογηθεί για την καθυστέρηση. Τουλάχιστον ήταν τίμιος!
Κλείνοντας θα πω πως πρόκειται για μαγαζί παλαιάς κοπής. Μου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια, έχει τη δική του πελατεία και αξιοπρεπέστατη πίτσα και πεϊνιρλί. Αν για κάποιο λόγο βρεθείτε στην περιοχή και θέλετε κάτι χαλαρό, δοκιμάστε το.