Μπορεί ένα εστιατόριο θαλασσινών να έχει αδελφάκι ένα κρεατάδικο; Μπορεί! Ειδικά αν είναι δημιούργημα δύο αδελφών!
Μπορεί ένα εστιατόριο θαλασσινών να έχει ξενόφερτη ονομασία, όπου μάλιστα δεν παραπέμπει ούτε κατά διάνοια σε φαγητό αλλά σε ηθοποιό του Holywood που έγινε γνωστός για τις χορευτικές του ικανότητες σε παλιά ταινία που έγραψε ιστορία; Κι όμως μπορεί!
Αφού λοιπόν όλα γίνονται, θα σας παραθέσουμε τη δική μας εμπειρία από τις Ημέρες Βραβευμένης Γαστρονομίας 2023! Ειδικοί δεν είμαστε, ερασιτέχνες είμαστε και ευτυχώς υπάρχει τούτο εδώ το σάιτ για να φιλοξενήσει όσους έχουν αγάπη για τις εξόδους και το φαγητό.
Η ιστορία του Τραβόλτα της νέας εποχής, ξεκινά από το 2012 και οφείλει την ονομασία του στον θρυλικό χορευτή της περιοχής με το όνομα Τραβόλτα (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΤΖΟΝ) όπου διατηρούσε την επιχείρηση πολλά χρόνια πριν. Αυτή πέρασε σε υπάλληλο που δούλευε μια ζωή, από μικρό παιδί, στο κατάστημα. Μπορείτε πολύ εύκολα να ενημερωθείτε με περισσότερες λεπτομέρειες από το διαδίκτυο ώστε να μη μακρηγορήσουμε περισσότερο.
Η δική μας εμπειρία, δύο ατόμων, συνέβη την Τρίτη 26/9 στις 21.30! Ήταν από εκείνες τις ημέρες που η χώρα και κυρίως η Θεσσαλία μαστιζόταν από τις φονικές πλημμύρες. Όλο και κάποια μηνύματα έπεφταν από το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα, αλλά δεν πτοηθήκαμε!
Σε ό,τι αφορά την τοποθεσία, το Τραβόλτα κατοικοεδρεύει σε πολύ ήσυχη περιοχή, όπου δεν θα δυσκολευτείτε να παρκάρετε. Βρίσκεται κοντά σε σταθμό μετρό, ενώ η πρόσβαση είναι εύκολη μέσω της εθνικής οδού. Μην ανησυχείτε! Εσωτερικά, κυριαρχεί το κρεμ χρώμα, φωτεινό και με όμορφη art de la table. Όπως είναι λογικό, σε τέτοιου είδους κατάστημα θα δειπνήσετε πάνω σε λευκό τραπεζομάντηλο. Η διακόσμηση παραπέμπει σε θαλασσινά στοιχεία, αρκετά διακριτική και καθόλου κιτς. Τέλος, η απόσταση μεταξύ των τραπεζιών είναι σε εξαιρετικά επίπεδα άνεσης.
Η εξυπηρέτηση βρίσκεται επίσης σε άριστα επίπεδα. Πολυπρόσωπη και καταρτισμένη, ώστε να επεξηγεί οτιδήποτε μπορεί να αφορά την εμπειρία του πελάτη. Μια μικρή παρανόηση υπήρξε στον τελικό λογαριασμό, λύθηκε όμως ταχύτατα χωρίς προβλήματα.
Και προχωράμε στο παρασύνθημα. Αρχικά, να αναφέρουμε ότι πάνω στα τραπέζια θα βρείτε τα απαραίτητα συνοδευτικά, λεμόνια, αλατοπίπερα και βιολογικό παρθένο ελαιόλαδο, ειδικά συσκευασμένο για τα καταστήματα του ομίλου (Base Grill, Τραβόλτα, Hoocut).
Η εμπειρία μας κοστολογήθηκε στα 45 ευρώ ανά άτομο και από τώρα σας ενημερώνουμε πως ΑΞΙΖΕ 100% !!! Εδώ, να σημειώσουμε ότι το μενού προσφέρθηκε με 50% έκπτωση.
– Καλωσόρισμα με amouche bouche. Τραγανά κρακεράκια με ταραμοσαλάτα απλωμένη πάνω τους και αυγά σολωμού. Όμορφη αρχή!
– Ψωμί. Χειροποίητο, με αλεύρι ζέας, μαυραγάνι και φαγόπυρο. Εξαιρετικό, κατέφθασε ζεστό και φαγώθηκε μετά μανίας. Άρεσε ιδιαίτερα η κόρα του μιας και ήταν τόσο τραγανή!
– Sashimi με ψάρι ημέρας. Στην προκειμένη περίπτωση γευτήκαμε φαγκρί. Παρουσιασμένο σε μορφή πυραμίδας με αυγά σολωμού σε δεύτερο ρόλο, όπου ξεκινούσε στην πιατέλα από μικρού μεγέθους κομμάτι και κατέληγε στο μεγαλύτερο. Παιχνιδιάρικη αίσθηση, με χρήση wasabi που πρέπει να έχεις το νου σου, γιατί στην τελική επίγευση καιγόσουν!
– Σαλάτα Τραβόλτα. ΟΚ, δεν είχε κάποια έντονη δημιουργικότητα, ήταν φρεσκότατη και σε πολύ καλή ποσότητα. Πράσινα σαλατικά, ραπανάκι (μικρή ποσότητα), ξεφλουδισμένη ζουμερή ντομάτα και αρκετή δόση παρμεζάνας! Δροσερότατη!
– Ταραμοσαλάτα με αυγά σολωμού. Ευχάριστα αλμυρή, επίσης σε υπεραρκετή ποσότητα. Όχι υπερβολικά τραχιά, ίδια με το καλωσόρισμα που γευτήκαμε νωρίτερα. Φαγώθηκε ευχάριστα μαζί με το ψωμί.
– Χέλι καπνιστό με φάβα Σχοινούσας. Όμορφη παλέτα χρωμάτων. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πιο δυσεύρετη λόγω μικρής έκτασης της περιοχής και η καλύτερη του είδους της. Απαλή αίσθηση, ελαφρώς γλυκίζουσα. Καλοψημένο χέλι, σε 8 μπουκιές που έλιωναν στο στόμα.
– Κοντοσούβλι με φρέσκο καλαμάρι και το μελάνι του. Υπάρχουν τρία μέρη στην πιατέλα που φτάνει στο τραπέζι, το καλαμάρι, το μελάνι και το λάδι με την κάππαρη. Έρχεται ο σερβιτόρος ώστε να κάνει την παρουσίαση, να βγάλει το καλαμάρι από τη σούβλα και να τα αναμείξει όλα μαζί. Νόστιμο; Ναι! Το καλύτερο της βραδιάς; Όχι!
Ακολουθούν οι 2 ανέλπιστοι πρωταγωνιστές της βραδιάς!
– Φρέσκια σουπιά με κριθαράκι. Ο άνδρας των Food Destinations θα λέγαμε ότι αντιπαθεί σφόδρα τη σουπιά. Ε, σε αυτήν εδώ την περίσταση, αν και αρκετά επιφυλακτικός, μια χαρά τα κατάφερε. Κριθαράκι που κολυμπούσε σε μελάνι σουπιάς και σουπιά που είχες την αίσθηση ότι έτρωγες ζουμερό μανιτάρι ή κρέας! Αυτό όμως που απογείωσε το αποτέλεσμα ήταν το τυρί με καταγωγή από την Ίο! Βουτυράτο, έλιωνε και αγκάλιαζε όλα τα υλικά! Αν δεν κάνουμε λάθος, πρόκειται για γραβιέρα που παράγεται πολύ κοντά σε θαλασσινή περιοχή!
Ο απρόσμενος νικητής της βραδιάς ήταν …
– Μιλφέιγ σαρδέλας! Ταπεινής καταγωγής, με αμφιλεγόμενη στο άκουσμα ονομασία! Ε και; Ζουμερή σάρκα και τραγανή κρούστα από φιλεταρισμένο ψάρι που τρωγόταν κυριολεκτικά σαν τσιπς! Βασικά, τύφλα να έχουν τα τσιπς! Οπτικά, θα παρατηρήσετε τα κομμάτια σαρδέλας να έχουν ως βάση μια πινελιά από παντζάρι. Μπορείτε να τις “χρωματίσετε” ελαφρώς και να απογειώσετε τη γεύση!
– Ροζέ κρασί με την επωνυμία της επιχείρησης. Αν δεν κάνουμε λάθος, η εμφιάλωση πραγματοποιείται από το κτήμα Γκιρλέμη. Στα 24.5 ευρώ το μπουκάλι.
– Εκμέκ. Δεν θυμόμαστε πολλές λεπτομέρειες, παρατηρήσαμε πιο ενδιαφέροντα γλυκά να πηγαίνουν σε άλλα τραπέζια. Δροσερό, με σάλτσα βύσσινο και φιστίκι. Σίγουρα όχι αξιομνημόνευτο!
* Ευγενικό κέρασμα το ολόκληρο καραφάκι μαστίχας. Τους ευχαριστούμε για αυτό!
Σύνολο: 114.5 ευρώ.
Άξιζε η εμπειρία! Μερίδες που πραγματικά σε χόρταιναν, στο τέλος παλέψαμε ώστε να τα καταφέρουμε. Πολλές, διαφορετικές γεύσεις, φρεσκάδα υλικών και ευχάριστο χαμόγελο. Δεν είναι από τα καταστήματα που μπορείς να επισκέπτεσαι συχνά, είναι όμως από αυτά που μια στο τόσο δε θα σκεφτείς το κόστος αλλά την εμπειρία που θα βιώσεις!
Ημέρες βραβευμένης γαστρονομίας ’22 και αδράξαμε την ευκαιρία με την αδερφή μου για γκουρμέ λιχουδιές στον Τραβόλτα. Δεν είχαμε πάει ποτέ πιο πριν και δεν ήμασταν σίγουρες για το τι να περιμένουμε. Ανταμειφθήκαμε, όμως!
Ο Τραβόλτα βρίσκεται στο Περιστέρι και αξίζει να βρεθεί κανείς εκεί από την άλλη μεριά της Αθήνας, όπως κάναμε εμείς. Η περιστεριώτικη γειτονιά του είναι πολύ ήσυχη και το πάρκινγκ πανευκολουρα.
Η υποδοχή ήταν θερμή και οικεία και αντίστοιχα συνεχίστηκε η εξυπηρέτηση καθ’όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στο μαγαζί. Μιας που δεν καπνίζουμε καθίσαμε στον εσωτερικό χώρο, όπου το ερκον δούλευε με τρέλα! Το τραπέζι μας ωραίο και άνετο και γενικά το κλίμα φίνο για το τσιμπούσι που ακολούθησε.
Το μενού που δοκιμάσαμε ήταν προκαθορισμένο, αλλά εμπλουτίστηκε και με μερικές επιπλέον λιχουδιές. Οπότε με το που καθίσαμε μας κέρασαν μπουκίτσες με ταραμοσαλάτα για το καλωσόρισμα. Ακολούθησε όμως και γενναία μερίδα ταραμοσαλάτας, εκτός του μενού, η οποία ήταν ο,τι έπρεπε για να συνοδεύσει το προζυμένιο χειροποίητο ψωμί από αλεύρι ζέας, μαυραγάνι και φαγόπυρο. Η αδερφή μου βέβαια βρήκε λίγο αλμυρό τον ταραμά, εγώ από την άλλη έμεινα ικανοποιημένη.
Το επόμενο πιάτο που ήρθε ήταν μια συγκλονιστική αποκάλυψη και σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Σταμναγκάθι με γαρίδα μέσα σε μια πεντανόστιμη σος, το οποίο ήταν και καυτερό από τις πιπερίτσες που εμπεριεχονταν. Η μερίδα πλουσιότατη, τα χόρτα φανταστικά μαγειρεμένα, πρόκειται για ένα υπέροχο πιάτο που θα ήθελα πολύ να ξαναγευτώ. Δείτε το και στη φωτό, είναι εξαιρετικά φωτογενές πιάτο!
Ακολούθησε το ταρταρ τσιπούρας, που σύμφωνα με την αδερφή μου ήταν το αγαπημένο της πιάτο. Πολύ γευστικό, ισορροπημένη γεύση, δροσερό, ανάλαφρο, εξαιρετικό. Και γι αυτό το πιάτο θα ξαναπήγαινα με χαρά.
Λίγο μετα ήρθαν και τα μύδια σε κόκκινη σάλτσα ντομάτας και πιπεριάς Φλωρίνης. Πλούσια και αυτή η μερίδα, τα μύδια νόστιμα, ψωμωμένα, μου έβγαζαν μια έντονη βουτυράτη αίσθηση.
Επόμενο εξαιρετικό και υπερλιμπιστο πιάτο η τηγανιτή γόπα πάνω σε σάλτσα πιπεριάς. Ήρθαν τέσσερα φιλετακια γευστικότατης γόπας, η οποία από μόνη της ήταν πεντανόστιμη και η σάλτσα την απογείωνε. Κατά την αδερφή μου το δεύτερο καλύτερο πιάτο μετά το ταρταρ, μάλλον συμφωνώ κι εγώ σε αυτό. Κι αυτό το πιάτο το θέλω πάλι!
Τελευταίο πιάτο από τα αλμυρά η τσιπούρα σε χουνκιάρ. Η τσιπούρα ήταν σε πικάντικη σάλτσα και ο πουρές μελιτζάνας πολύ καλός. Η αλήθεια είναι ότι μου έπεσε λίγο βαρύ το συγκεκριμένο πιάτο, ωστόσο αυτό μπορεί να είχε να κάνει και με το ότι είχα ήδη φάει το καταπέτασμα.
Το κλείσιμο ήρθε με γλυκό bitter, μια σοκολατένια μπόμπα, η οποία ίσως ήταν υπερβολικά γλυκιά για τα δικά μου γούστα.
Το μενού συμπεριλάμβανε από ένα ποτήρι κρασί, είτε λευκό είτε ροζέ. Διαλέξαμε το σαρντονε που εμφιαλώνεται για τους ίδιους, το οποίο μας άρεσε πολύ κι έτσι λοιπόν παραγγείλαμε κι από ένα ακόμη ποτήρι.
Το συγκεκριμένο μενού είχε αποτιμηθεί στα 40€/άτομο, έξτρα πληρώσαμε μόνο τα επιπλέον ποτήρια κρασί. Το VfM επομένως συγκλονιστικό. Ωστόσο, η κουζίνα ήταν εξαιρετική, η εμπειρία όλη πάρα πολύ καλή και με χαρά θα επιστρέψω γνωρίζοντας ότι θα πληρώσω περισσότερα, αλλά έχοντας την επίγνωση ότι τα αξίζει τα χρήματα του και με το παραπάνω.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Μπορεί ένα εστιατόριο θαλασσινών να έχει αδελφάκι ένα κρεατάδικο; Μπορεί! Ειδικά αν είναι δημιούργημα δύο αδελφών!
Μπορεί ένα εστιατόριο θαλασσινών να έχει ξενόφερτη ονομασία, όπου μάλιστα δεν παραπέμπει ούτε κατά διάνοια σε φαγητό αλλά σε ηθοποιό του Holywood που έγινε γνωστός για τις χορευτικές του ικανότητες σε παλιά ταινία που έγραψε ιστορία; Κι όμως μπορεί!
Αφού λοιπόν όλα γίνονται, θα σας παραθέσουμε τη δική μας εμπειρία από τις Ημέρες Βραβευμένης Γαστρονομίας 2023! Ειδικοί δεν είμαστε, ερασιτέχνες είμαστε και ευτυχώς υπάρχει τούτο εδώ το σάιτ για να φιλοξενήσει όσους έχουν αγάπη για τις εξόδους και το φαγητό.
Η ιστορία του Τραβόλτα της νέας εποχής, ξεκινά από το 2012 και οφείλει την ονομασία του στον θρυλικό χορευτή της περιοχής με το όνομα Τραβόλτα (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΤΖΟΝ) όπου διατηρούσε την επιχείρηση πολλά χρόνια πριν. Αυτή πέρασε σε υπάλληλο που δούλευε μια ζωή, από μικρό παιδί, στο κατάστημα. Μπορείτε πολύ εύκολα να ενημερωθείτε με περισσότερες λεπτομέρειες από το διαδίκτυο ώστε να μη μακρηγορήσουμε περισσότερο.
Η δική μας εμπειρία, δύο ατόμων, συνέβη την Τρίτη 26/9 στις 21.30! Ήταν από εκείνες τις ημέρες που η χώρα και κυρίως η Θεσσαλία μαστιζόταν από τις φονικές πλημμύρες. Όλο και κάποια μηνύματα έπεφταν από το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα, αλλά δεν πτοηθήκαμε!
Σε ό,τι αφορά την τοποθεσία, το Τραβόλτα κατοικοεδρεύει σε πολύ ήσυχη περιοχή, όπου δεν θα δυσκολευτείτε να παρκάρετε. Βρίσκεται κοντά σε σταθμό μετρό, ενώ η πρόσβαση είναι εύκολη μέσω της εθνικής οδού. Μην ανησυχείτε! Εσωτερικά, κυριαρχεί το κρεμ χρώμα, φωτεινό και με όμορφη art de la table. Όπως είναι λογικό, σε τέτοιου είδους κατάστημα θα δειπνήσετε πάνω σε λευκό τραπεζομάντηλο. Η διακόσμηση παραπέμπει σε θαλασσινά στοιχεία, αρκετά διακριτική και καθόλου κιτς. Τέλος, η απόσταση μεταξύ των τραπεζιών είναι σε εξαιρετικά επίπεδα άνεσης.
Η εξυπηρέτηση βρίσκεται επίσης σε άριστα επίπεδα. Πολυπρόσωπη και καταρτισμένη, ώστε να επεξηγεί οτιδήποτε μπορεί να αφορά την εμπειρία του πελάτη. Μια μικρή παρανόηση υπήρξε στον τελικό λογαριασμό, λύθηκε όμως ταχύτατα χωρίς προβλήματα.
Και προχωράμε στο παρασύνθημα. Αρχικά, να αναφέρουμε ότι πάνω στα τραπέζια θα βρείτε τα απαραίτητα συνοδευτικά, λεμόνια, αλατοπίπερα και βιολογικό παρθένο ελαιόλαδο, ειδικά συσκευασμένο για τα καταστήματα του ομίλου (Base Grill, Τραβόλτα, Hoocut).
Η εμπειρία μας κοστολογήθηκε στα 45 ευρώ ανά άτομο και από τώρα σας ενημερώνουμε πως ΑΞΙΖΕ 100% !!! Εδώ, να σημειώσουμε ότι το μενού προσφέρθηκε με 50% έκπτωση.
– Καλωσόρισμα με amouche bouche. Τραγανά κρακεράκια με ταραμοσαλάτα απλωμένη πάνω τους και αυγά σολωμού. Όμορφη αρχή!
– Ψωμί. Χειροποίητο, με αλεύρι ζέας, μαυραγάνι και φαγόπυρο. Εξαιρετικό, κατέφθασε ζεστό και φαγώθηκε μετά μανίας. Άρεσε ιδιαίτερα η κόρα του μιας και ήταν τόσο τραγανή!
– Sashimi με ψάρι ημέρας. Στην προκειμένη περίπτωση γευτήκαμε φαγκρί. Παρουσιασμένο σε μορφή πυραμίδας με αυγά σολωμού σε δεύτερο ρόλο, όπου ξεκινούσε στην πιατέλα από μικρού μεγέθους κομμάτι και κατέληγε στο μεγαλύτερο. Παιχνιδιάρικη αίσθηση, με χρήση wasabi που πρέπει να έχεις το νου σου, γιατί στην τελική επίγευση καιγόσουν!
– Σαλάτα Τραβόλτα. ΟΚ, δεν είχε κάποια έντονη δημιουργικότητα, ήταν φρεσκότατη και σε πολύ καλή ποσότητα. Πράσινα σαλατικά, ραπανάκι (μικρή ποσότητα), ξεφλουδισμένη ζουμερή ντομάτα και αρκετή δόση παρμεζάνας! Δροσερότατη!
– Ταραμοσαλάτα με αυγά σολωμού. Ευχάριστα αλμυρή, επίσης σε υπεραρκετή ποσότητα. Όχι υπερβολικά τραχιά, ίδια με το καλωσόρισμα που γευτήκαμε νωρίτερα. Φαγώθηκε ευχάριστα μαζί με το ψωμί.
– Χέλι καπνιστό με φάβα Σχοινούσας. Όμορφη παλέτα χρωμάτων. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πιο δυσεύρετη λόγω μικρής έκτασης της περιοχής και η καλύτερη του είδους της. Απαλή αίσθηση, ελαφρώς γλυκίζουσα. Καλοψημένο χέλι, σε 8 μπουκιές που έλιωναν στο στόμα.
– Κοντοσούβλι με φρέσκο καλαμάρι και το μελάνι του. Υπάρχουν τρία μέρη στην πιατέλα που φτάνει στο τραπέζι, το καλαμάρι, το μελάνι και το λάδι με την κάππαρη. Έρχεται ο σερβιτόρος ώστε να κάνει την παρουσίαση, να βγάλει το καλαμάρι από τη σούβλα και να τα αναμείξει όλα μαζί. Νόστιμο; Ναι! Το καλύτερο της βραδιάς; Όχι!
Ακολουθούν οι 2 ανέλπιστοι πρωταγωνιστές της βραδιάς!
– Φρέσκια σουπιά με κριθαράκι. Ο άνδρας των Food Destinations θα λέγαμε ότι αντιπαθεί σφόδρα τη σουπιά. Ε, σε αυτήν εδώ την περίσταση, αν και αρκετά επιφυλακτικός, μια χαρά τα κατάφερε. Κριθαράκι που κολυμπούσε σε μελάνι σουπιάς και σουπιά που είχες την αίσθηση ότι έτρωγες ζουμερό μανιτάρι ή κρέας! Αυτό όμως που απογείωσε το αποτέλεσμα ήταν το τυρί με καταγωγή από την Ίο! Βουτυράτο, έλιωνε και αγκάλιαζε όλα τα υλικά! Αν δεν κάνουμε λάθος, πρόκειται για γραβιέρα που παράγεται πολύ κοντά σε θαλασσινή περιοχή!
Ο απρόσμενος νικητής της βραδιάς ήταν …
– Μιλφέιγ σαρδέλας! Ταπεινής καταγωγής, με αμφιλεγόμενη στο άκουσμα ονομασία! Ε και; Ζουμερή σάρκα και τραγανή κρούστα από φιλεταρισμένο ψάρι που τρωγόταν κυριολεκτικά σαν τσιπς! Βασικά, τύφλα να έχουν τα τσιπς! Οπτικά, θα παρατηρήσετε τα κομμάτια σαρδέλας να έχουν ως βάση μια πινελιά από παντζάρι. Μπορείτε να τις “χρωματίσετε” ελαφρώς και να απογειώσετε τη γεύση!
– Ροζέ κρασί με την επωνυμία της επιχείρησης. Αν δεν κάνουμε λάθος, η εμφιάλωση πραγματοποιείται από το κτήμα Γκιρλέμη. Στα 24.5 ευρώ το μπουκάλι.
– Εκμέκ. Δεν θυμόμαστε πολλές λεπτομέρειες, παρατηρήσαμε πιο ενδιαφέροντα γλυκά να πηγαίνουν σε άλλα τραπέζια. Δροσερό, με σάλτσα βύσσινο και φιστίκι. Σίγουρα όχι αξιομνημόνευτο!
* Ευγενικό κέρασμα το ολόκληρο καραφάκι μαστίχας. Τους ευχαριστούμε για αυτό!
Σύνολο: 114.5 ευρώ.
Άξιζε η εμπειρία! Μερίδες που πραγματικά σε χόρταιναν, στο τέλος παλέψαμε ώστε να τα καταφέρουμε. Πολλές, διαφορετικές γεύσεις, φρεσκάδα υλικών και ευχάριστο χαμόγελο. Δεν είναι από τα καταστήματα που μπορείς να επισκέπτεσαι συχνά, είναι όμως από αυτά που μια στο τόσο δε θα σκεφτείς το κόστος αλλά την εμπειρία που θα βιώσεις!
Ημέρες βραβευμένης γαστρονομίας ’22 και αδράξαμε την ευκαιρία με την αδερφή μου για γκουρμέ λιχουδιές στον Τραβόλτα. Δεν είχαμε πάει ποτέ πιο πριν και δεν ήμασταν σίγουρες για το τι να περιμένουμε. Ανταμειφθήκαμε, όμως!
Ο Τραβόλτα βρίσκεται στο Περιστέρι και αξίζει να βρεθεί κανείς εκεί από την άλλη μεριά της Αθήνας, όπως κάναμε εμείς. Η περιστεριώτικη γειτονιά του είναι πολύ ήσυχη και το πάρκινγκ πανευκολουρα.
Η υποδοχή ήταν θερμή και οικεία και αντίστοιχα συνεχίστηκε η εξυπηρέτηση καθ’όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στο μαγαζί. Μιας που δεν καπνίζουμε καθίσαμε στον εσωτερικό χώρο, όπου το ερκον δούλευε με τρέλα! Το τραπέζι μας ωραίο και άνετο και γενικά το κλίμα φίνο για το τσιμπούσι που ακολούθησε.
Το μενού που δοκιμάσαμε ήταν προκαθορισμένο, αλλά εμπλουτίστηκε και με μερικές επιπλέον λιχουδιές. Οπότε με το που καθίσαμε μας κέρασαν μπουκίτσες με ταραμοσαλάτα για το καλωσόρισμα. Ακολούθησε όμως και γενναία μερίδα ταραμοσαλάτας, εκτός του μενού, η οποία ήταν ο,τι έπρεπε για να συνοδεύσει το προζυμένιο χειροποίητο ψωμί από αλεύρι ζέας, μαυραγάνι και φαγόπυρο. Η αδερφή μου βέβαια βρήκε λίγο αλμυρό τον ταραμά, εγώ από την άλλη έμεινα ικανοποιημένη.
Το επόμενο πιάτο που ήρθε ήταν μια συγκλονιστική αποκάλυψη και σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Σταμναγκάθι με γαρίδα μέσα σε μια πεντανόστιμη σος, το οποίο ήταν και καυτερό από τις πιπερίτσες που εμπεριεχονταν. Η μερίδα πλουσιότατη, τα χόρτα φανταστικά μαγειρεμένα, πρόκειται για ένα υπέροχο πιάτο που θα ήθελα πολύ να ξαναγευτώ. Δείτε το και στη φωτό, είναι εξαιρετικά φωτογενές πιάτο!
Ακολούθησε το ταρταρ τσιπούρας, που σύμφωνα με την αδερφή μου ήταν το αγαπημένο της πιάτο. Πολύ γευστικό, ισορροπημένη γεύση, δροσερό, ανάλαφρο, εξαιρετικό. Και γι αυτό το πιάτο θα ξαναπήγαινα με χαρά.
Λίγο μετα ήρθαν και τα μύδια σε κόκκινη σάλτσα ντομάτας και πιπεριάς Φλωρίνης. Πλούσια και αυτή η μερίδα, τα μύδια νόστιμα, ψωμωμένα, μου έβγαζαν μια έντονη βουτυράτη αίσθηση.
Επόμενο εξαιρετικό και υπερλιμπιστο πιάτο η τηγανιτή γόπα πάνω σε σάλτσα πιπεριάς. Ήρθαν τέσσερα φιλετακια γευστικότατης γόπας, η οποία από μόνη της ήταν πεντανόστιμη και η σάλτσα την απογείωνε. Κατά την αδερφή μου το δεύτερο καλύτερο πιάτο μετά το ταρταρ, μάλλον συμφωνώ κι εγώ σε αυτό. Κι αυτό το πιάτο το θέλω πάλι!
Τελευταίο πιάτο από τα αλμυρά η τσιπούρα σε χουνκιάρ. Η τσιπούρα ήταν σε πικάντικη σάλτσα και ο πουρές μελιτζάνας πολύ καλός. Η αλήθεια είναι ότι μου έπεσε λίγο βαρύ το συγκεκριμένο πιάτο, ωστόσο αυτό μπορεί να είχε να κάνει και με το ότι είχα ήδη φάει το καταπέτασμα.
Το κλείσιμο ήρθε με γλυκό bitter, μια σοκολατένια μπόμπα, η οποία ίσως ήταν υπερβολικά γλυκιά για τα δικά μου γούστα.
Το μενού συμπεριλάμβανε από ένα ποτήρι κρασί, είτε λευκό είτε ροζέ. Διαλέξαμε το σαρντονε που εμφιαλώνεται για τους ίδιους, το οποίο μας άρεσε πολύ κι έτσι λοιπόν παραγγείλαμε κι από ένα ακόμη ποτήρι.
Το συγκεκριμένο μενού είχε αποτιμηθεί στα 40€/άτομο, έξτρα πληρώσαμε μόνο τα επιπλέον ποτήρια κρασί. Το VfM επομένως συγκλονιστικό. Ωστόσο, η κουζίνα ήταν εξαιρετική, η εμπειρία όλη πάρα πολύ καλή και με χαρά θα επιστρέψω γνωρίζοντας ότι θα πληρώσω περισσότερα, αλλά έχοντας την επίγνωση ότι τα αξίζει τα χρήματα του και με το παραπάνω.