Θρυλικό μαγαζί στον Βύρωνα. Δεν ξέρω που να το κατατάξω είναι η αλήθεια.. Ψητοπωλείο? Ψησταριά? Ταβέρνα?
Δε θα το ήξερα επίσης αν εδώ και πολλά πολλά χρόνια η κολλητή δε μου έλεγε… “Πλάκα μου κάνεις … δεν έχεις πάει ποτέ?”
Και πήγαμε…και ξαναπήγαμε και πηγαίναμε με τις τότε μικρές, νυν φοιτήτριες πλέον, κόρες μας.
Βλέπετε η τοποθεσία του στην Πλ. Αγ. Λαζάρου το καθιστούσε ιδανικό. Τα μικρά έπαιζαν εκεί κι εμείς είχαμε χρόνο να πούμε τα δικά μας.
Έχει ταΐσει πολλούς και διάσημους (μεταξύ αυτών και τον Αντετοκούμπο) ενώ υπήρξε εκτενής αναφορά και ρεπορτάζ στην εκπομπή του Καλλίδη.
Ο χώρος του είναι πολύ απλός. Συνοικιακή ψησταριά αλλά όπως είπαμε έχει το αβαντάζ της πλατείας στην οποία δεν έχω καμία αντίρρηση να κάθομαι ανοιξιάτικα μεσημέρια και καλοκαιρινά βραδάκια. Αυτή τη στιγμή βέβαια δε θα είχα αντίρρηση να κάτσω οπουδήποτε αρκεί να ήμουν με τους φίλους μου και να με σέρβιραν… Αααχ! Ομολογώ ότι δε με είχαν εντυπωσιάσει τα ψητά σχάρας του όμως οι σούβλες με τα κοκορέτσια και τα κοντοσούβλια ήταν πραγματικά αξιομνημόνευτες.
Η όρεξη ζητά σουβλάκι. Το μάτι μου πέφτει στον Τζίμη μέσω της πλατφόρμας e-food. Συνεννοούμαι με τη στρίτζω της οικογένειας, σε θέματα φαγητού, και δίνει τη συγκατάθεσή της.
• 2 τυλιχτά με τζατζίκι/πατάτες (2.70e έκαστο). Βλέπετε στα 18 με ύψος, σχεδόν, 1.70 και βάρος 46 κιλά μπορείτε να τρώτε όσους υδατάνθρακες μαζεμένους θέλετε. Μου κάνει εντύπωση το μέγεθος σε πρώτη φάση ενώ η μυρωδιά από το τζατζίκι δίνει την εντύπωση του πολλά υποσχόμενου. Η δεσποινίς μόλις δαγκώνει την πρώτη μπουκιά αφήνει ένα επιφώνημα ικανοποίησης.
• 2 τυλιχτά με κεμπάπ (στην ίδια τιμή) με από όλα αυτή τη φορά. Ακόμη εντυπωσιακότερου μεγέθους. Δεν άντεξα και έκλεψα μια μπουκιά. Δε μπορώ να πω ότι θύμιζε παραδοσιακό κεμπάπ. Περισσότερο σε ένα, πολύ νόστιμο, μπιφτέκι έφερνε με όλα τα μυρωδικά του.
• Μπριζόλα μοσχαρίσια για μένα (13.00e). Ήμουν σίγουρη ότι θα απογοητευθώ από τον βαθμό ψησίματος και θα με πιάσουν τα νεύρα μου αλλά ας όψεται η δίαιτα… Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν ήρθε, σχεδόν, ψημένη όπως την ήθελα. Οκ… δεν ήταν με αίμα αλλά ήταν μαλακή, ελαφρώς ροζ στο κέντρο, κρατούσε τους χυμούς της και φαγώθηκε εξαιρετικά ευχάριστα. Άφθονες τηγανιτές πατάτες ( με τις οποίες έχω πάρει διαζύγιο) και σαλάτα συμπλήρωναν τη διόλου ευκαταφρόνητη μερίδα.
• Μανιτάρια πλευρώτους στη σχάρα με λεμονάτη σος (7.00e). Με μυρωδιά κάρβουνου, χυμώδη και νόστιμα όμως κάτι το λεμόνι, κάτι η μουστάρδα κάτι το λίγο παραπάνω αλάτι τα έκανε ιδανικό μεζέ για κρασί και τσίπουρο μεν, υπερβολικά αλατισμένα για ένα Σαββατόβραδο στο σπίτι δε.
• Πιπεριές καυτερές σχάρας (4.00e). Αρωματικές, άφθονες, με λαδόξιδο και όση κάψα έπρεπε έτσι ώστε να είναι ορεκτικές χωρίς να είναι απαγορευτικές.
Ομολογώ ότι μου είχε μείνει απωθημένο να δοκιμάσω το σουβλάκι τους οπότε επαναλάβαμε την παραγγελία, έκανα την παρασπονδία στη διατροφή μου και δοκίμασα. Πίτα αλάδωτη κι όμως αφράτη. Φρεσκότατη ντομάτα και κρεμμύδι με ζωντανό μαϊντανό σε άφθονη ποσότητα. Τζατζίκι σπιτικό και τίμιο. Κρέας ζουμερό χωρίς λίπος το οποίο θα ήθελε λίγο extra αλάτι για να αναδειχθεί καλύτερα. Η αλήθεια είναι ότι κατάφερα μόνο το ένα γιατί έσκασα.
Να σημειώσω, επίσης, την πολύ ωραία συσκευασία στην οποία ήρθαν όλα και πάνω από όλα την ταχύτητα. Το να τρως φρεσκοψημένο και καυτό σουβλάκι είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής δε νομίζετε? Νηστεία βέβαια τώρα αλλά μόλις τελειώσει θα επανέλθω στο συγκεκριμένο μαγαζί. Αν εσείς μπορείτε και μένετε σε ακτίνα βολής σας προτείνω να το δοκιμάσετε. Αν όχι όταν ανοίξει, με το καλό η εστίαση δε θα είναι μια καθόλου άσχημη ιδέα να καθίσετε στα τραπέζια του.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Θρυλικό μαγαζί στον Βύρωνα. Δεν ξέρω που να το κατατάξω είναι η αλήθεια.. Ψητοπωλείο? Ψησταριά? Ταβέρνα?
Δε θα το ήξερα επίσης αν εδώ και πολλά πολλά χρόνια η κολλητή δε μου έλεγε… “Πλάκα μου κάνεις … δεν έχεις πάει ποτέ?”
Και πήγαμε…και ξαναπήγαμε και πηγαίναμε με τις τότε μικρές, νυν φοιτήτριες πλέον, κόρες μας.
Βλέπετε η τοποθεσία του στην Πλ. Αγ. Λαζάρου το καθιστούσε ιδανικό. Τα μικρά έπαιζαν εκεί κι εμείς είχαμε χρόνο να πούμε τα δικά μας.
Έχει ταΐσει πολλούς και διάσημους (μεταξύ αυτών και τον Αντετοκούμπο) ενώ υπήρξε εκτενής αναφορά και ρεπορτάζ στην εκπομπή του Καλλίδη.
Ο χώρος του είναι πολύ απλός. Συνοικιακή ψησταριά αλλά όπως είπαμε έχει το αβαντάζ της πλατείας στην οποία δεν έχω καμία αντίρρηση να κάθομαι ανοιξιάτικα μεσημέρια και καλοκαιρινά βραδάκια. Αυτή τη στιγμή βέβαια δε θα είχα αντίρρηση να κάτσω οπουδήποτε αρκεί να ήμουν με τους φίλους μου και να με σέρβιραν… Αααχ! Ομολογώ ότι δε με είχαν εντυπωσιάσει τα ψητά σχάρας του όμως οι σούβλες με τα κοκορέτσια και τα κοντοσούβλια ήταν πραγματικά αξιομνημόνευτες.
Η όρεξη ζητά σουβλάκι. Το μάτι μου πέφτει στον Τζίμη μέσω της πλατφόρμας e-food. Συνεννοούμαι με τη στρίτζω της οικογένειας, σε θέματα φαγητού, και δίνει τη συγκατάθεσή της.
• 2 τυλιχτά με τζατζίκι/πατάτες (2.70e έκαστο). Βλέπετε στα 18 με ύψος, σχεδόν, 1.70 και βάρος 46 κιλά μπορείτε να τρώτε όσους υδατάνθρακες μαζεμένους θέλετε. Μου κάνει εντύπωση το μέγεθος σε πρώτη φάση ενώ η μυρωδιά από το τζατζίκι δίνει την εντύπωση του πολλά υποσχόμενου. Η δεσποινίς μόλις δαγκώνει την πρώτη μπουκιά αφήνει ένα επιφώνημα ικανοποίησης.
• 2 τυλιχτά με κεμπάπ (στην ίδια τιμή) με από όλα αυτή τη φορά. Ακόμη εντυπωσιακότερου μεγέθους. Δεν άντεξα και έκλεψα μια μπουκιά. Δε μπορώ να πω ότι θύμιζε παραδοσιακό κεμπάπ. Περισσότερο σε ένα, πολύ νόστιμο, μπιφτέκι έφερνε με όλα τα μυρωδικά του.
• Μπριζόλα μοσχαρίσια για μένα (13.00e). Ήμουν σίγουρη ότι θα απογοητευθώ από τον βαθμό ψησίματος και θα με πιάσουν τα νεύρα μου αλλά ας όψεται η δίαιτα… Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν ήρθε, σχεδόν, ψημένη όπως την ήθελα. Οκ… δεν ήταν με αίμα αλλά ήταν μαλακή, ελαφρώς ροζ στο κέντρο, κρατούσε τους χυμούς της και φαγώθηκε εξαιρετικά ευχάριστα. Άφθονες τηγανιτές πατάτες ( με τις οποίες έχω πάρει διαζύγιο) και σαλάτα συμπλήρωναν τη διόλου ευκαταφρόνητη μερίδα.
• Μανιτάρια πλευρώτους στη σχάρα με λεμονάτη σος (7.00e). Με μυρωδιά κάρβουνου, χυμώδη και νόστιμα όμως κάτι το λεμόνι, κάτι η μουστάρδα κάτι το λίγο παραπάνω αλάτι τα έκανε ιδανικό μεζέ για κρασί και τσίπουρο μεν, υπερβολικά αλατισμένα για ένα Σαββατόβραδο στο σπίτι δε.
• Πιπεριές καυτερές σχάρας (4.00e). Αρωματικές, άφθονες, με λαδόξιδο και όση κάψα έπρεπε έτσι ώστε να είναι ορεκτικές χωρίς να είναι απαγορευτικές.
Ομολογώ ότι μου είχε μείνει απωθημένο να δοκιμάσω το σουβλάκι τους οπότε επαναλάβαμε την παραγγελία, έκανα την παρασπονδία στη διατροφή μου και δοκίμασα. Πίτα αλάδωτη κι όμως αφράτη. Φρεσκότατη ντομάτα και κρεμμύδι με ζωντανό μαϊντανό σε άφθονη ποσότητα. Τζατζίκι σπιτικό και τίμιο. Κρέας ζουμερό χωρίς λίπος το οποίο θα ήθελε λίγο extra αλάτι για να αναδειχθεί καλύτερα. Η αλήθεια είναι ότι κατάφερα μόνο το ένα γιατί έσκασα.
Να σημειώσω, επίσης, την πολύ ωραία συσκευασία στην οποία ήρθαν όλα και πάνω από όλα την ταχύτητα. Το να τρως φρεσκοψημένο και καυτό σουβλάκι είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής δε νομίζετε? Νηστεία βέβαια τώρα αλλά μόλις τελειώσει θα επανέλθω στο συγκεκριμένο μαγαζί. Αν εσείς μπορείτε και μένετε σε ακτίνα βολής σας προτείνω να το δοκιμάσετε. Αν όχι όταν ανοίξει, με το καλό η εστίαση δε θα είναι μια καθόλου άσχημη ιδέα να καθίσετε στα τραπέζια του.