Μπορεί να είμαστε φίλαθλοι του Ολυμπιακού (ως Πειραιώτης) και του Πανιωνίου (ως Νεοσμυρνιώτισα) αλλά δεν παύουμε να σεβόμαστε τις αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύει έκαστος αθλητικός σύλλογος για τον καθένα ξεχωριστά. Σε μια εποχή άκρατου φανατισμού, προσπαθούμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία και τη λογική μας!
Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά για τον 92χρονο παππού Δημοσθένη από τη Σπάρτη που είναι υποστηρικτής της ΑΕΚ! Καιρό του υποσχόμαστε την επίσκεψη στο νέο στολίδι της ποδοσφαιρικής ομάδας και έστω και με καθυστέρηση μερικών εβδομάδων βρήκαμε τον χρόνο, ώστε να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία του! Οι αναβολές είχαν να κάνουν λόγω των ποδοσφαιρικών αγώνων!
Γιατί το λέμε αυτό ; Γιατί λόγω ηλικίας η πρόσβαση θα ήταν δύσκολη και σε πολύ αργούς ρυθμούς, ενώ το εστιατόριο παραμένει ανοικτό μόνο για τους VIP κάποιες ώρες πριν την διεξαγωγή των αγώνων αλλά και μετά!
Ας ξεκινήσουμε όμως με την εμπειρία μας …
Σάββατο μεσημέρι, χωρίς αγώνα λοιπόν, και γύρω στις 15.00 να φτάνουμε έξω από το γήπεδο. Το πάρκινγκ αρκετά εύκολο, αφήσαμε τον παππού έξω ακριβώς από την είσοδο.
Μπροστά από την είσοδο δεσπόζει ο δικέφαλος αετός, σύμβολο της ΑΕΚ! Βγάζουμε τις κλασσικές αναμνηστικές φωτογραφίες! Καμάρι ο παππούς με τις δύο εγγονές του! Να αναφέρουμε εδώ πως ο παππούς έγινε viral με το διάπλατο χαμόγελό του που κέρδιζε ακόμη και τους περαστικούς!
Προσπεράσαμε προσωρινά την μπουτίκ της ομάδος και με τη χρήση του ασανσέρ φτάσαμε στον δεύτερο όροφο. Τρομερά εξυπηρετικό όλο το προσωπικό, μας άφησε τη δυνατότητα να επιλέξουμε το τραπέζι που επιθυμούσαμε. Όπως ήταν λογικό, επιλέξαμε τη θέα προς τον αγωνιστικό χώρο.
Η θέα στον αγωνιστικό χώρο δεν κρίνεται πανοραμική, γιατί μέρος της, κρύβεται από το άνω διάζωμα της εξέδρας. Σημειώνουμε εδώ πως το εστιατόριο έχει θέα πίσω από τα τέρματα του αγωνιστικού χώρου.
Και πάμε στο κυρίως θέμα που είναι η γευστική δοκιμή της επίσκεψής μας!
Υπάρχουν ψηλά σταντ αλλά και ευρύχωρα τραπέζια, όπως και μπάρα για να πιείς το ποτό σου! Όλα σε κίτρινο ή μαύρο χρώμα για ευνόητους λόγους! Πιάτα και ποτήρια όμορφης αισθητικής, ιδιαίτερη σημασία έδωσα στα χρυσαφένια μαχαιροπίρουνα! Εντάξει, μην περιμένετε τραπεζομάντιλα, σε σουπλά θα γευματίσετε. Για να πω την αλήθεια, το μόνο που δεν ταίριαζε με την υπόλοιπη εικόνα του καταστήματος, ήταν οι τιμοκατάλογοι. Το μενού παρουσιάζεται σε μια διπλωμένη κόλλα Α4. Μπορώ να το αιτιολογήσω μόνο γιατί βρίσκονται σε λειτουργία πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Το μενού συνδυάζει τα πάντα. Έχει επιλογές σε κρεατικά αλλά υπάρχει και το φιλέτο σφυρίδας αν θελήσετε ψάρι. Θα βρείτε πιάτο με γαρίδες ή και μπέργκερ και γενικότερα κάτι θα βρείτε να ικανοποιηθείτε! Οι τιμές όμως είναι αρκετά τσιμπημένες σε κάποια πιάτα, οπότε προσέξτε μην σας έρθει ο κούκος … Αραούχο (ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ)!
Ξεκινήσαμε με τα ποτά:
– 2 αναψυκτικά Pepsi Cola 250 ml, στα 7 ευρώ.
– Μπύρα Heineken free 0% αλκοόλ 330 ml, στα 6 ευρώ.
– Μπύρα Άλφα 330 ml, στα 8 ευρώ.
– Ψωμί και dips 4 ατόμων, στα 8 ευρώ. Φέτες άσπρου και μαύρου ψωμιού με ελιές σε μπολάκι. Φάνηκαν χρήσιμα λόγω της διατροφής του παππού.
Μοιραστήκαμε στη μέση τα εξης:
– Φρέσκες τηγανιτές πατάτες, στα 4 ευρώ. Είχαμε την ελπίδα ότι θα προετοιμάζονταν χωρίς μπαχαρικά, λόγω του παππού βεβαίως βεβαίως. Περιείχαν πάπρικα όμως, ευχάριστες και τραγανές ως συνοδευτικές μαζί με ένα μπολάκι κίτρινης σως. Σχηματικά έμοιαζαν σε country style.
– Πιτάκια Καισαρείας με παστουρμά, κασέρι και ντομάτα, στα 8.2 ευρώ. Μοιραστήκαμε 3 ευμεγέθη κομμάτια που συνοδεύονταν από σως γιαουρτιού. Ικανοποιητικό φύλλο αν και λιγάκι πανιασμένο στην κορυφή, χωρίς όμως να κρατάει το λάδι. Η γέμιση τόση όση χρειαζόταν, χωρίς να ψάχνεις τον παστουρμά.
– Λουκάνικο πρόβειο με κρέμα στραπατσάδας και φρέσκια ρίγανη, στα 9.2 ευρώ. Λιγάκι σκληρό περίβλημα, χωρίς πολλά μπαχαρικά και χωρίς πολλές εντάσεις. Την κρέμα στραπατσάδας δεν ξέρω πως να τη χαρακτηρίσω, φάνηκε αρκετά νερουλή και γευόσουν πιπεριές. Υπήρξε η ίδια κίτρινη σως σε μπολάκι αλλά και τριγωνικά κομμάτια αραβικής πίτας με μπαχαρικά.
– Κιουνεφέ με μοτσαρέλα, μέλι τρούφας και καβουρδισμένο σουσάμι, στα 7 ευρώ. ‘Οοοχι, δεν ανήκει στον κατάλογο των επιδορπίων αλλά στους ζεστούς μεζέδες. Χρυσαφένιο χρώμα με βρώσιμο λουλουδάκι στην κορυφή, ωραίο σιρόπιασμα που δεν ήταν λιγωτικό. Οι απόψεις διίστανται γευστικά στο αν άρεσε ή οχι. Ίσως χρειαζόταν περισσότερο τυρί στη γέμιση.
– Κρεμώδης χαλβάς με παστέλι σουσαμιού, στα 7.8 ευρώ. Νόστιμος και αρκετά βανιλένιος, θα ταίριαζε και η σταφίδα εκτός από το κουκουνάρι που περιείχε. Και εδώ υπήρξε ως ντεκόρ το βρώσιμο λουλουδάκι. Το παστέλι άφηνε την αίσθηση του φρέσκου και χειροποίητου. Ευπαρουσίαστο πιάτο.
– Μπακλαβάς με πραλίνα φυστικιού Αιγίνης και παγωτό καϊμάκι, στα 8.2 ευρώ. Πολύ νόστιμος και γεμάτος σε γεύση, άφηνε ωραιά αίσθηση η κρέμα φυστικιού. Γλυκός χωρίς να λιγώνει ούτε αυτός, με πλούσια ποσότητα φυστικιού και στη βάση του πιάτου ως ντεκόρ. Το παγωτό καϊμάκι ήταν τυπικό, θα έπρεπε να το αναμείξουμε με το γλυκό και όχι να το δοκιμάσουμε χωριστά από το μπολάκι του.
Συνολικό κόστος: 73.4 ευρώ.
Ας μιλήσουμε για τη συνολική εμπειρία. Σε απόλυτες τιμές, σίγουρα δεν πρόκειται για οικονομική επιλογή. Παραδείγματος χάριν, αν θελήσετε cheeseburger θα πληρώσετε 18 ευρώ ή αν λιμπιστήκατε μοσχαρίσιο κοντοσούβλι θα σας κοστίσει 26 ευρώ. Και θα πείτε ” Ρε Μελισσανίδη, εμείς θα πληρώσουμε το νέο γήπεδο; ”
Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος.
Η άλλη πλευρά του νομίσματος περιέχει νοσταλγία για χαμένες πατρίδες, αναμνήσεις από ποδοσφαιρικούς αγώνες, έστω και από τηλεοπτική μετάδοση, και σίγουρα κάτι από την παιδική μας ηλικία. Ακόμη και αν ο Ντέμης Νικολαΐδης σκόραρε ακατάπαυστα εναντίον των ομάδων μας, δεν έχουμε παρά να σεβαστούμε την ιστορία της κάθε ομάδος και να γευτούμε νέες συγκινήσεις. Την ιστορία την γράφεις μόνο με έναν άξιο αντίπαλο απέναντί σου.
Το σημαντικότερο όμως από αυτήν την κριτική έχει να κάνει με τη χαρά του παππού, με τις φωτογραφίες που θα μείνουν χαραγμένες στην ψυχή και την καρδιά μας, όπως και στη νοσταλγία που στο μέλλον θα δημιουργηθεί όταν θα θυμόμαστε εκείνο το Σαββατιάτικο μεσημέρι.
Πάντα θα υπάρχει το χαμογελαστό πρόσωπο με το κασκόλ της ΑΕΚ μπροστά από τον δικέφαλο αετό …
Οπότε μιλάμε για αξία …. ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ, ακόμη και αν δεν γράφτηκε η ιστορία στο γήπεδο της ομάδας μας …
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Μπορεί να είμαστε φίλαθλοι του Ολυμπιακού (ως Πειραιώτης) και του Πανιωνίου (ως Νεοσμυρνιώτισα) αλλά δεν παύουμε να σεβόμαστε τις αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύει έκαστος αθλητικός σύλλογος για τον καθένα ξεχωριστά. Σε μια εποχή άκρατου φανατισμού, προσπαθούμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία και τη λογική μας!
Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά για τον 92χρονο παππού Δημοσθένη από τη Σπάρτη που είναι υποστηρικτής της ΑΕΚ! Καιρό του υποσχόμαστε την επίσκεψη στο νέο στολίδι της ποδοσφαιρικής ομάδας και έστω και με καθυστέρηση μερικών εβδομάδων βρήκαμε τον χρόνο, ώστε να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία του! Οι αναβολές είχαν να κάνουν λόγω των ποδοσφαιρικών αγώνων!
Γιατί το λέμε αυτό ; Γιατί λόγω ηλικίας η πρόσβαση θα ήταν δύσκολη και σε πολύ αργούς ρυθμούς, ενώ το εστιατόριο παραμένει ανοικτό μόνο για τους VIP κάποιες ώρες πριν την διεξαγωγή των αγώνων αλλά και μετά!
Ας ξεκινήσουμε όμως με την εμπειρία μας …
Σάββατο μεσημέρι, χωρίς αγώνα λοιπόν, και γύρω στις 15.00 να φτάνουμε έξω από το γήπεδο. Το πάρκινγκ αρκετά εύκολο, αφήσαμε τον παππού έξω ακριβώς από την είσοδο.
Μπροστά από την είσοδο δεσπόζει ο δικέφαλος αετός, σύμβολο της ΑΕΚ! Βγάζουμε τις κλασσικές αναμνηστικές φωτογραφίες! Καμάρι ο παππούς με τις δύο εγγονές του! Να αναφέρουμε εδώ πως ο παππούς έγινε viral με το διάπλατο χαμόγελό του που κέρδιζε ακόμη και τους περαστικούς!
Προσπεράσαμε προσωρινά την μπουτίκ της ομάδος και με τη χρήση του ασανσέρ φτάσαμε στον δεύτερο όροφο. Τρομερά εξυπηρετικό όλο το προσωπικό, μας άφησε τη δυνατότητα να επιλέξουμε το τραπέζι που επιθυμούσαμε. Όπως ήταν λογικό, επιλέξαμε τη θέα προς τον αγωνιστικό χώρο.
Η θέα στον αγωνιστικό χώρο δεν κρίνεται πανοραμική, γιατί μέρος της, κρύβεται από το άνω διάζωμα της εξέδρας. Σημειώνουμε εδώ πως το εστιατόριο έχει θέα πίσω από τα τέρματα του αγωνιστικού χώρου.
Και πάμε στο κυρίως θέμα που είναι η γευστική δοκιμή της επίσκεψής μας!
Υπάρχουν ψηλά σταντ αλλά και ευρύχωρα τραπέζια, όπως και μπάρα για να πιείς το ποτό σου! Όλα σε κίτρινο ή μαύρο χρώμα για ευνόητους λόγους! Πιάτα και ποτήρια όμορφης αισθητικής, ιδιαίτερη σημασία έδωσα στα χρυσαφένια μαχαιροπίρουνα! Εντάξει, μην περιμένετε τραπεζομάντιλα, σε σουπλά θα γευματίσετε. Για να πω την αλήθεια, το μόνο που δεν ταίριαζε με την υπόλοιπη εικόνα του καταστήματος, ήταν οι τιμοκατάλογοι. Το μενού παρουσιάζεται σε μια διπλωμένη κόλλα Α4. Μπορώ να το αιτιολογήσω μόνο γιατί βρίσκονται σε λειτουργία πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Το μενού συνδυάζει τα πάντα. Έχει επιλογές σε κρεατικά αλλά υπάρχει και το φιλέτο σφυρίδας αν θελήσετε ψάρι. Θα βρείτε πιάτο με γαρίδες ή και μπέργκερ και γενικότερα κάτι θα βρείτε να ικανοποιηθείτε! Οι τιμές όμως είναι αρκετά τσιμπημένες σε κάποια πιάτα, οπότε προσέξτε μην σας έρθει ο κούκος … Αραούχο (ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ)!
Ξεκινήσαμε με τα ποτά:
– 2 αναψυκτικά Pepsi Cola 250 ml, στα 7 ευρώ.
– Μπύρα Heineken free 0% αλκοόλ 330 ml, στα 6 ευρώ.
– Μπύρα Άλφα 330 ml, στα 8 ευρώ.
– Ψωμί και dips 4 ατόμων, στα 8 ευρώ. Φέτες άσπρου και μαύρου ψωμιού με ελιές σε μπολάκι. Φάνηκαν χρήσιμα λόγω της διατροφής του παππού.
Μοιραστήκαμε στη μέση τα εξης:
– Φρέσκες τηγανιτές πατάτες, στα 4 ευρώ. Είχαμε την ελπίδα ότι θα προετοιμάζονταν χωρίς μπαχαρικά, λόγω του παππού βεβαίως βεβαίως. Περιείχαν πάπρικα όμως, ευχάριστες και τραγανές ως συνοδευτικές μαζί με ένα μπολάκι κίτρινης σως. Σχηματικά έμοιαζαν σε country style.
– Πιτάκια Καισαρείας με παστουρμά, κασέρι και ντομάτα, στα 8.2 ευρώ. Μοιραστήκαμε 3 ευμεγέθη κομμάτια που συνοδεύονταν από σως γιαουρτιού. Ικανοποιητικό φύλλο αν και λιγάκι πανιασμένο στην κορυφή, χωρίς όμως να κρατάει το λάδι. Η γέμιση τόση όση χρειαζόταν, χωρίς να ψάχνεις τον παστουρμά.
– Λουκάνικο πρόβειο με κρέμα στραπατσάδας και φρέσκια ρίγανη, στα 9.2 ευρώ. Λιγάκι σκληρό περίβλημα, χωρίς πολλά μπαχαρικά και χωρίς πολλές εντάσεις. Την κρέμα στραπατσάδας δεν ξέρω πως να τη χαρακτηρίσω, φάνηκε αρκετά νερουλή και γευόσουν πιπεριές. Υπήρξε η ίδια κίτρινη σως σε μπολάκι αλλά και τριγωνικά κομμάτια αραβικής πίτας με μπαχαρικά.
– Κιουνεφέ με μοτσαρέλα, μέλι τρούφας και καβουρδισμένο σουσάμι, στα 7 ευρώ. ‘Οοοχι, δεν ανήκει στον κατάλογο των επιδορπίων αλλά στους ζεστούς μεζέδες. Χρυσαφένιο χρώμα με βρώσιμο λουλουδάκι στην κορυφή, ωραίο σιρόπιασμα που δεν ήταν λιγωτικό. Οι απόψεις διίστανται γευστικά στο αν άρεσε ή οχι. Ίσως χρειαζόταν περισσότερο τυρί στη γέμιση.
– Κρεμώδης χαλβάς με παστέλι σουσαμιού, στα 7.8 ευρώ. Νόστιμος και αρκετά βανιλένιος, θα ταίριαζε και η σταφίδα εκτός από το κουκουνάρι που περιείχε. Και εδώ υπήρξε ως ντεκόρ το βρώσιμο λουλουδάκι. Το παστέλι άφηνε την αίσθηση του φρέσκου και χειροποίητου. Ευπαρουσίαστο πιάτο.
– Μπακλαβάς με πραλίνα φυστικιού Αιγίνης και παγωτό καϊμάκι, στα 8.2 ευρώ. Πολύ νόστιμος και γεμάτος σε γεύση, άφηνε ωραιά αίσθηση η κρέμα φυστικιού. Γλυκός χωρίς να λιγώνει ούτε αυτός, με πλούσια ποσότητα φυστικιού και στη βάση του πιάτου ως ντεκόρ. Το παγωτό καϊμάκι ήταν τυπικό, θα έπρεπε να το αναμείξουμε με το γλυκό και όχι να το δοκιμάσουμε χωριστά από το μπολάκι του.
Συνολικό κόστος: 73.4 ευρώ.
Ας μιλήσουμε για τη συνολική εμπειρία. Σε απόλυτες τιμές, σίγουρα δεν πρόκειται για οικονομική επιλογή. Παραδείγματος χάριν, αν θελήσετε cheeseburger θα πληρώσετε 18 ευρώ ή αν λιμπιστήκατε μοσχαρίσιο κοντοσούβλι θα σας κοστίσει 26 ευρώ. Και θα πείτε ” Ρε Μελισσανίδη, εμείς θα πληρώσουμε το νέο γήπεδο; ”
Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος.
Η άλλη πλευρά του νομίσματος περιέχει νοσταλγία για χαμένες πατρίδες, αναμνήσεις από ποδοσφαιρικούς αγώνες, έστω και από τηλεοπτική μετάδοση, και σίγουρα κάτι από την παιδική μας ηλικία. Ακόμη και αν ο Ντέμης Νικολαΐδης σκόραρε ακατάπαυστα εναντίον των ομάδων μας, δεν έχουμε παρά να σεβαστούμε την ιστορία της κάθε ομάδος και να γευτούμε νέες συγκινήσεις. Την ιστορία την γράφεις μόνο με έναν άξιο αντίπαλο απέναντί σου.
Το σημαντικότερο όμως από αυτήν την κριτική έχει να κάνει με τη χαρά του παππού, με τις φωτογραφίες που θα μείνουν χαραγμένες στην ψυχή και την καρδιά μας, όπως και στη νοσταλγία που στο μέλλον θα δημιουργηθεί όταν θα θυμόμαστε εκείνο το Σαββατιάτικο μεσημέρι.
Πάντα θα υπάρχει το χαμογελαστό πρόσωπο με το κασκόλ της ΑΕΚ μπροστά από τον δικέφαλο αετό …
Οπότε μιλάμε για αξία …. ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ, ακόμη και αν δεν γράφτηκε η ιστορία στο γήπεδο της ομάδας μας …