Βόλτα στο πάλαι ποτέ κραταιό Κολωνάκι, εκεί που σίγουρα χτυπούσε η καρδιά της κοσμικής νύχτας, όχι μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά και όλης της χειμερινής περιόδου. Δυστυχώς τα πράγματα άλλαξαν, και εν έτει 2021 το Κολωνάκι αποτελεί μια σκιά του εαυτού του, με δυσκολία παρκαρίσματος 1/10 επιβεβαιώνοντας την ανωτέρω δήλωση.
Βράδυ λοιπόν με φίλη στο Zurbaran επί της Πατριάρχου Ιωακείμ. Μια φορά πριν χρόνια, είχα κάκιστη εμπειρία από την εξυπηρέτηση, για αυτό και δεν ξανά πάτησα το κατώφλι του. Ένεκα της φίλης που ήθελε να πιει κοκτέιλ, το ξανά πέρασα, αντιμετωπίζοντας σαφώς καλύτερη μεταχείριση, αλλά με εντελώς άδειο πορτοφόλι. Η παραγγελία μας ήταν μικρή, αλλά με αυτές τις τιμές, δε νομίζω ότι θα είχα και για παραπάνω βλέψεις.
Εκτός από ένα κοκτέιλ spicy margarita, το οποίο κατά τη φίλη ήταν πολύ καλό, και ένα ποτήρι κρασί, είπαμε να παραγγείλουμε και φαγητό. Δοκιμάσαμε λοιπόν τα εξής
Από ζυμαρικά το cacao e pepe tartufo, με φρέσκια μαύρη τρούφα, pecorino romano και πιπέρι Μαδαγασκάρης, το οποίο κατά τη φίλη ήταν εξαιρετικό, με τα ζυμαρικά να είναι σωστά βρασμένα και η γεύση πολύ δυνατή.
Black Angus Burger γεμισμένο με μαγιονέζα vinegar, μπέικον, cheddar και πίκλες. Το όλο αποτέλεσμα δε με δικαίωσε, καθώς ήταν πολύ λιπαρό, οι πίκλες έκαναν φιλότιμες προσπάθειες να φέρουν ισορροπία σε ένα αλμυρό bacon, και τελικά κατέληξα να το φάω γιατί ήταν ακριβό! Συνοδευόταν από πατάτες τηγανητές, τύπου ταχυφαγείου, που τουλάχιστον, για το μέρος, περιμένεις και μία τσαχπινιά, ευτυχώς που δεν είχαν αλάτι, οπότε εξισορρόπησαν το burger που σε έστελνε με υψηλή πίεση απευθείας στον καρδιολόγο.
Για όλα αυτά πληρώσαμε λίγο παραπάνω από 80 ευρώ, και η διαμάχη με τη φίλη μου ήταν ότι είναι ένα καλό μαγαζί, άρα έχει λογική. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που μπορώ να πάω και σε πιο ακριβά μαγαζιά να φάω, αλλά το θέμα είναι να ανταποκρίνονται στις δικές μου προσδοκίες. Όταν ένα ζυμαρικό έχει 36 ευρώ, επειδή από πάνω έχει πέντε φύλλα μαύρης τρούφας, εμένα με ξεπερνάει. Οι σαλάτες ξεκινούσαν από τα 16 ευρώ, οπότε είπα ας αφήσω το χορταρικό στην άκρη.
Όσο και αν η εξυπηρέτηση ήταν καλή, επαγγελματική, αλλά μέχρι εκεί, και ο χώρος περιποιημένος, καθαρός και πραγματικά πολύ όμορφα στολισμένος, όλο το υπόλοιπο δε με ενθουσίασε, οπότε δε με βλέπω να το ξανα επισκέπτομαι. Κλείνοντας να πω, ότι η εστίαση έχει πάρει φωτιά προς τα πάνω, χωρίς απαραίτητα, να παίρνει και η ποιότητα την ανιούσα, και το value for money, τείνει και αυτό να χάνεται όπως χάθηκαν άλλες πιο σοβαρές αξίες. Ευτυχώς μας έμεινε η δυνατότητα της επιλογής. Αυτό που δε μας έμεινε, όμως, είναι η αντίληψη για να κρίνουμε… και μέχρι να την αποκτήσουμε, θα πληρώνουμε ένα πιάτο ζυμαρικών 36 ευρώ, και θα λέμε μπράβο για τα κατορθώματα μας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Βόλτα στο πάλαι ποτέ κραταιό Κολωνάκι, εκεί που σίγουρα χτυπούσε η καρδιά της κοσμικής νύχτας, όχι μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά και όλης της χειμερινής περιόδου. Δυστυχώς τα πράγματα άλλαξαν, και εν έτει 2021 το Κολωνάκι αποτελεί μια σκιά του εαυτού του, με δυσκολία παρκαρίσματος 1/10 επιβεβαιώνοντας την ανωτέρω δήλωση.
Βράδυ λοιπόν με φίλη στο Zurbaran επί της Πατριάρχου Ιωακείμ. Μια φορά πριν χρόνια, είχα κάκιστη εμπειρία από την εξυπηρέτηση, για αυτό και δεν ξανά πάτησα το κατώφλι του. Ένεκα της φίλης που ήθελε να πιει κοκτέιλ, το ξανά πέρασα, αντιμετωπίζοντας σαφώς καλύτερη μεταχείριση, αλλά με εντελώς άδειο πορτοφόλι. Η παραγγελία μας ήταν μικρή, αλλά με αυτές τις τιμές, δε νομίζω ότι θα είχα και για παραπάνω βλέψεις.
Εκτός από ένα κοκτέιλ spicy margarita, το οποίο κατά τη φίλη ήταν πολύ καλό, και ένα ποτήρι κρασί, είπαμε να παραγγείλουμε και φαγητό. Δοκιμάσαμε λοιπόν τα εξής
Από ζυμαρικά το cacao e pepe tartufo, με φρέσκια μαύρη τρούφα, pecorino romano και πιπέρι Μαδαγασκάρης, το οποίο κατά τη φίλη ήταν εξαιρετικό, με τα ζυμαρικά να είναι σωστά βρασμένα και η γεύση πολύ δυνατή.
Black Angus Burger γεμισμένο με μαγιονέζα vinegar, μπέικον, cheddar και πίκλες. Το όλο αποτέλεσμα δε με δικαίωσε, καθώς ήταν πολύ λιπαρό, οι πίκλες έκαναν φιλότιμες προσπάθειες να φέρουν ισορροπία σε ένα αλμυρό bacon, και τελικά κατέληξα να το φάω γιατί ήταν ακριβό! Συνοδευόταν από πατάτες τηγανητές, τύπου ταχυφαγείου, που τουλάχιστον, για το μέρος, περιμένεις και μία τσαχπινιά, ευτυχώς που δεν είχαν αλάτι, οπότε εξισορρόπησαν το burger που σε έστελνε με υψηλή πίεση απευθείας στον καρδιολόγο.
Για όλα αυτά πληρώσαμε λίγο παραπάνω από 80 ευρώ, και η διαμάχη με τη φίλη μου ήταν ότι είναι ένα καλό μαγαζί, άρα έχει λογική. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που μπορώ να πάω και σε πιο ακριβά μαγαζιά να φάω, αλλά το θέμα είναι να ανταποκρίνονται στις δικές μου προσδοκίες. Όταν ένα ζυμαρικό έχει 36 ευρώ, επειδή από πάνω έχει πέντε φύλλα μαύρης τρούφας, εμένα με ξεπερνάει. Οι σαλάτες ξεκινούσαν από τα 16 ευρώ, οπότε είπα ας αφήσω το χορταρικό στην άκρη.
Όσο και αν η εξυπηρέτηση ήταν καλή, επαγγελματική, αλλά μέχρι εκεί, και ο χώρος περιποιημένος, καθαρός και πραγματικά πολύ όμορφα στολισμένος, όλο το υπόλοιπο δε με ενθουσίασε, οπότε δε με βλέπω να το ξανα επισκέπτομαι. Κλείνοντας να πω, ότι η εστίαση έχει πάρει φωτιά προς τα πάνω, χωρίς απαραίτητα, να παίρνει και η ποιότητα την ανιούσα, και το value for money, τείνει και αυτό να χάνεται όπως χάθηκαν άλλες πιο σοβαρές αξίες. Ευτυχώς μας έμεινε η δυνατότητα της επιλογής. Αυτό που δε μας έμεινε, όμως, είναι η αντίληψη για να κρίνουμε… και μέχρι να την αποκτήσουμε, θα πληρώνουμε ένα πιάτο ζυμαρικών 36 ευρώ, και θα λέμε μπράβο για τα κατορθώματα μας.