Το πιάτο που μου λείπει – Αναμνήσεις από την Ελλάδα
‘’Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό’’. Γιώργος Σεφέρης
Εμείς όμως το γλυκαίνουμε. Θυμόμαστε τα αγαπημένα μας πιάτα εκτός Αθηνών κι ανυπομονούμε να τα γευθούμε ξανά.
O George G. και 4 Άγγελοι του ‘’EatingOut’’, σας μιλούν για τα πιάτα που τους έμειναν αξέχαστα, τα νοσταλγούν κι ελπίζουν σύντομα, να τα δοκιμάσουν εκ νέου!
Χανιώτικα μπουρέκια στον “Λεβέντη” στα Χανιά. (George G.)
Στον Άνω Σταλό Χανίων βρίσκεται η ταβέρνα του “Λεβέντη”, ιδιοκτησίας της οικογένειας Χατζημανωλάκη.
Πολλά είναι τα πιάτα που μπορεί κάποιος να γευτεί και να απολαύσει, ενδεικτικά θα αναφέρω το τσιγαριαστό αρνί, την κρητική σαλάτα με λάδι δικής τους παραγωγής, μα περισσότερο με έχουν εντυπωσιάσει τα Χανιώτικα μπουρέκια!
Πιάτο απλό, καλοκαιρινό και πεντανόστιμο: Φρέσκα, ψιλοκομμένα, τρυφερά, κολοκυθάκια, πατάτες, γευστική κρητική μυζήθρα, υπέροχα μυρωδικά, εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο στη γέμιση, σουσάμι στο χειροποίητο φύλλο…
Το αποτέλεσμα: Απλά καταπληκτικό!
Μοσχαρίσια μπριζόλα στον ‘’Σκλημπόσιο’’ στην Αρκαδία. (Indulge)
Υπάρχει μια οικογενειακή ταβέρνα στο πολύ γλυκό, μικρό και γραφικό χωριουδάκι Ελαιοχώρι Αρκαδίας. Αυτή η ταβέρνα λέγεται ‘’Σκλημπόσιος’’ (gps only). Παραγγείλετε με κλειστά μάτια ό,τι σας κάνει κούκου. Σαλάτες από τον κήπο τους, πεντανόστιμες πατάτες, πίτες με χειροποίητο φύλλο, παραδοσιακά μαγειρευτά, εξαιρετικά ψητά, πλούσιο γιαούρτι με homemade γλυκό κουταλιού, σιροπιαστά, επίσης σπιτικά.
Θα τα λατρέψετε όλα. Ρωτήστε την κυρία Ελένη ποια είναι η μεγαλύτερη παραγγελία που της έχουν κάνει ποτέ. Τραπέζι 14 ατόμων παρήγγειλαν 28 κυρίως πιάτα, χώρια οι σαλάτες και τα ορεκτικά. Μαντέψτε ποιανού παρέα ήταν και μαντέψτε το λόγο.
Κανένας δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη μοσχαρίσια μπριζόλα. Διάλεγες το κυρίως, κότσαρες και μια μοσχαρίσια από δίπλα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ αυτό το αριστοτεχνικό ψήσιμο (όπως ζητηθεί), σε συνδυασμό με αυτήν την ποιότητα κρέατος. ‘’Ζωή να ‘χετε’’, έλεγε και ξανάλεγε η κυρία Ελένη.
Κανονίστε καημένοι μου, τώρα που μοιράστηκα το μυστικό μου, να πηγαίνω Σαββατοκύριακο μετά την καραντίνα και να μη βρίσκω τραπέζι, θα σας δείξω εγώ, όλα στον Κάκαλο!
Μακαρονάδα του ψαρά στο ”Bella Vista” στην Εύβοια. (Julie05)
Είναι η καταγωγή μου που με κάνει να αγαπάω αυτό το μέρος ή είναι το ίδιο το μέρος που με καλεί να το αγαπήσω; Είναι το νησί της διπλανής πόρτας, που κρατάει τα μυστικά του καλά φυλαγμένα. Όπως και τα πιάτα του.
Θα έκανα άνετα 200km για τη μακαρονάδα του ψαρά στο ‘’Bella Vista’’, στο δρόμο για Ροβιές μετά τη Λίμνη. Δεν είναι για έναν ούτε για δύο, ούτε για τρεις, αλλά για παραπάνω.
Μια ποικιλία θαλασσινών, γεμάτη από γαρίδες, μύδια και πετροσωλήνες πάνω σε μια πιατέλα, για να μη βρέχεσαι μόνο από το Βόρειο Ευβοϊκό, αλλά να τον γεύεσαι και στον ουρανίσκο σου!!!
Χοιρινά καλαμάκια στου ”Πασχαλιά” στην Ικαρία. (Tzia)
Πιάτο από την επαρχία που μου έχει μείνει αξέχαστο;
Μα τι με βάζετε να κάνω τώρα; Δύσκολη απόφαση, καθότι έχω παραπάνω από ένα στη συγκεκριμένη λίστα, αλλά θα ξεκινήσω με το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό. Σηματοδοτεί καλοκαίρι, ανεμελιά, διακοπές και παρέες. Τώρα βέβαια αν περιμένετε πιάτο που έχει κερδίσει αστέρι Michelin, χάσατε!
Μη γελάσετε αλλά θα αναφερθώ στο, ας πούμε, ταπεινό καλαμάκι που τρώω.
Που; (οξύμωρο μεν αληθές δε), στην Ικαρία!
Μικρό… Τόσο όσο σε κάνει να θες, τουλάχιστον, άλλα δύο. Κρέας βαθιάς rustique νοστιμιάς, από χοιρινά που εκτρέφουν, αποκλειστικά, οι ίδιοι. Ψήσιμο στα κάρβουνα. Καλοψημένο και, συνάμα ζουμερό. Ελάχιστο λιπάκι για τη νοστιμιά. Διακριτικά πασπαλισμένο με ρίγανη που, μαντέψτε, την έχουν μαζέψει, επίσης, οι ίδιοι. Με ψωμάκι και χωρίς λεμόνι (εγώ ζητάω). Η θρυλική σαλάτα, το τζατζίκι, όπως και όλα τα υπόλοιπα που αγαπώ, θα πρέπει να περιμένουν να καλοκαιριάσει, έτσι ώστε, να επανέλθω με την κριτική που τους αξίζει.
Γαριδάκι Συμιακό στη Σύμη. (Tomie)
Για μένα το φαγητό είναι απόλαυση, αλλά πάντα με καλή παρέα.
Δύο λόγοι θα με βρουν εκτός των τειχών της Αττικής: ο ένας είναι οι αποστολές για αγώνες με την ομάδα (ναι τρώμε αρκετά καλά μετά τους αγώνες, ιδιαίτερα αν έχουμε κερδίσει) και ο άλλος οι διακοπές.
Για μένα διακοπές = καλή παρέα + θάλασσα + καλό φαγητό.
Άλλη μια δύσκολη αποστολή, πόσο εύκολο είναι να ξεχωρίσεις ένα και μόνο πιάτο, από όσα έχεις γευτεί εκτός της πρωτεύουσας;;
Επειδή, όμως, αυτό που περιμένω όλο το χρόνο, είναι διακοπές και ουζάκι δίπλα στη θάλασσα και ως γνωστόν, αγαπώ τα θαλασσινά, Καλοκαίρια με φυσιολογικές διακοπές σε Ρόδος-Σύμη, αρκούν για να είναι όλα άψογα.
Έχω κάνει πολλές φορές το λάθος να παραγγείλω περίπλοκα πιάτα, πλέον πιστεύω ότι η ομορφιά κρύβεται στην απλότητα. Συμιακό γαριδάκι τηγανιτό, περιμένω να το γευτώ μήνες, το αυθεντικό, που ψαρεύεται συγκεκριμένους μήνες στα νερά των Δωδεκανήσων και δεν φτάνει μέχρι την Αθήνα.
Αν βρεθείτε στη Σύμη, στο Καστελόριζο ή στην Κάλυμνο, μην το χάσετε.
Δυστυχώς, ό,τι άλλο γευτήκαμε σε ένα από τα παραλιακά μαγαζιά στη Σύμη φέτος, δεν ήταν αξιοσημείωτο, οπότε να έχετε συγκεκριμένο στόχο.
Την τελευταία ημέρα των διακοπών, δοκίμασα το ίδιο πιάτο, στη σπιτική του εκδοχή σε φιλικό σπίτι και η γεύση με συντροφεύει ακόμη.