Σε αργίες, εθνικές εορτές, τριήμερα και διάφορα σημαίνοντα γεγονότα, μια βόλτα για φαγητό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε γολγοθά τόσο για αυτόν που θέλει να βγει όσο και για αυτόν που θα τον υποδεχτεί. Και τι κάνεις τελικά; Δε βγαίνεις; Είναι και αυτό μια ιδέα. Αν δεν μπορείς όμως να κάτσεις μέσα, τότε θα πρέπει να οπλιστείς με υπομονή και κατανόηση, αφού πρώτα έχεις κάνει τα απαραίτητα για να βρεις τραπέζι, τουλάχιστον πέντε μέρες πριν!
Και αφού πράξαμε τα προαπαιτούμενα δέοντα, αυτά της εύρεσης χώρου και τραπεζιού, όχι εγώ, η παρέα μου που ήθελε να μην κάτσει σπίτι, γιατί εγώ μια χαρά καθόμουν, καταλήξαμε στο Νικόλα της Σχοινούσας. Μεταξύ μας με τέτοιο καιρό, εγώ και στη Σχοινούσα πήγαινα, που μου έχει ξεφύγει κιόλας. Αλλά να αφού δε βρήκα πλοίο, λες και αυτό ήταν το μόνο θέμα, κατέληξα στη Γλυφάδα!
Χώρος εξωτερικός ωραίος, άνετος σε λευκό φόντο με θεά τη θάλασσα. Εννοείται γεμάτος ασφυκτικά, εννοείται ότι τα τραπέζια άδειαζαν και γέμιζαν σε χρόνο ρεκόρ, και εννοείται ότι οι άνθρωποι έκαναν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν. Ο εσωτερικός χώρος είναι σε λευκές αποχρώσεις, αλλά για την ημέρα δε φάνηκε να λειτουργούσε. Με τέτοιο ωραίο καιρό θα ήταν αμαρτία να κάτσεις έξω, αν και ο αέρας μέχρι να πέσει μας ταλαιπώρησε λίγο.
Η εξυπηρέτηση έκανε προσπάθεια να είναι σε σωστό χρόνο. Δεν τα κατάφερε ομολογουμένως, αλλά σε τέτοιες μέρες η κατανόηση είναι, ή πρέπει να είναι, δεδομένη, και η κριτική θα πρέπει να είναι τουλάχιστον θετική. Και ναι η κοπέλα που μας ανέλαβε, όχι μόνο εμάς βέβαια, ήταν ευγενέστατη, και επιχειρούσε να φέρνει τα απλά πράγματα στην ώρα τους. Τα υπόλοιπα ήταν μάλλον θέμα κουζίνας αλλά και πολυκοσμίας. Οφείλω να παραδεχτώ οτι είχε αρκετό κόσμο στην εξυπηρέτηση αλλά μάλλον ο κόσμος ήταν περισσότερος!
Στα του φαγητού, σαφώς οι γεύσεις συνολικά ήταν πολύ καλές, και μας ενθουσίασαν. Για τους περισσότερους δεν ήταν η πρώτη φορά που το επισκέπτονταν, όπως ούτε για μένα, όποτε ξέραμε τι θα γευτούμε.
Ξεκινήσαμε με σαλάτα πράσινη ανάμεικτη, πολύ δυνατή, αρκετή σε ποσότητα, δοκιμάσαμε όλοι.
Λευκή ταραμοσαλάτα, λίγο αλμυρούτσικη, καλή αλλά όχι και κάτι που με τρέλανε συνολικά. Εννοείται βέβαια ότι φαγώθηκε.
Μελιτζανοσαλάτα καπνιστή εξαιρετική. Και αυτή φαγώθηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα!
Η λαγάνα που συνοδεύτηκε με αγγουράκι τουρσί ήταν εξαιρετική και αποδείχτηκε εξαιρετικός σύμμαχος στις βούτες των αχνιστών μυδιών που προσγειώθηκαν στο τραπέζι μας και δε θέλαμε να δώσουμε πίσω το πιάτο μέχρι να το καθαρίσουμε όλο.
Σαγανάκι γαρίδα σωστά αλατισμένη η σάλτσα, και ωραία γεύση συνολικά, όπως επίσης και η μακαρονάδα με τις γαρίδες που ακολούθησε.
Το καλαμάρι σχάρας ήρθε κομμένο σε ροδέλες και ήταν πολύ ωραία ψημένο, όπως επίσης και το ριζότο με γαρίδες που ήταν ωραία χυλωμένο και απέπνεε πραγματικά μια θαλασσινή αύρα.
Εκτιμώ οτι το κρασί μας το κέρασαν λόγω αρκετής αναμονής, τα καλά πρέπει επίσης να λέγονται, ένα λευκό Βιβλία Χώρα, και πληρώσαμε για όλα αυτά λίγο παραπάνω απο 150€ για 4 άτομα. Οι γεύσεις μας αποζημίωσαν για να είμαστε ειλικρινείς, το αν χορτάσαμε είναι σχετικό, ποιος χορταίνει με θαλασσινά άλλωστε; Για το μέρος όμως η συνολική αποτίμηση είναι θετική και αξίζει σίγουρα την επίσκεψη του, γιατί οι γεύσεις του είναι πραγματικά καλές.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Σε αργίες, εθνικές εορτές, τριήμερα και διάφορα σημαίνοντα γεγονότα, μια βόλτα για φαγητό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε γολγοθά τόσο για αυτόν που θέλει να βγει όσο και για αυτόν που θα τον υποδεχτεί. Και τι κάνεις τελικά; Δε βγαίνεις; Είναι και αυτό μια ιδέα. Αν δεν μπορείς όμως να κάτσεις μέσα, τότε θα πρέπει να οπλιστείς με υπομονή και κατανόηση, αφού πρώτα έχεις κάνει τα απαραίτητα για να βρεις τραπέζι, τουλάχιστον πέντε μέρες πριν!
Και αφού πράξαμε τα προαπαιτούμενα δέοντα, αυτά της εύρεσης χώρου και τραπεζιού, όχι εγώ, η παρέα μου που ήθελε να μην κάτσει σπίτι, γιατί εγώ μια χαρά καθόμουν, καταλήξαμε στο Νικόλα της Σχοινούσας. Μεταξύ μας με τέτοιο καιρό, εγώ και στη Σχοινούσα πήγαινα, που μου έχει ξεφύγει κιόλας. Αλλά να αφού δε βρήκα πλοίο, λες και αυτό ήταν το μόνο θέμα, κατέληξα στη Γλυφάδα!
Χώρος εξωτερικός ωραίος, άνετος σε λευκό φόντο με θεά τη θάλασσα. Εννοείται γεμάτος ασφυκτικά, εννοείται ότι τα τραπέζια άδειαζαν και γέμιζαν σε χρόνο ρεκόρ, και εννοείται ότι οι άνθρωποι έκαναν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν. Ο εσωτερικός χώρος είναι σε λευκές αποχρώσεις, αλλά για την ημέρα δε φάνηκε να λειτουργούσε. Με τέτοιο ωραίο καιρό θα ήταν αμαρτία να κάτσεις έξω, αν και ο αέρας μέχρι να πέσει μας ταλαιπώρησε λίγο.
Η εξυπηρέτηση έκανε προσπάθεια να είναι σε σωστό χρόνο. Δεν τα κατάφερε ομολογουμένως, αλλά σε τέτοιες μέρες η κατανόηση είναι, ή πρέπει να είναι, δεδομένη, και η κριτική θα πρέπει να είναι τουλάχιστον θετική. Και ναι η κοπέλα που μας ανέλαβε, όχι μόνο εμάς βέβαια, ήταν ευγενέστατη, και επιχειρούσε να φέρνει τα απλά πράγματα στην ώρα τους. Τα υπόλοιπα ήταν μάλλον θέμα κουζίνας αλλά και πολυκοσμίας. Οφείλω να παραδεχτώ οτι είχε αρκετό κόσμο στην εξυπηρέτηση αλλά μάλλον ο κόσμος ήταν περισσότερος!
Στα του φαγητού, σαφώς οι γεύσεις συνολικά ήταν πολύ καλές, και μας ενθουσίασαν. Για τους περισσότερους δεν ήταν η πρώτη φορά που το επισκέπτονταν, όπως ούτε για μένα, όποτε ξέραμε τι θα γευτούμε.
Ξεκινήσαμε με σαλάτα πράσινη ανάμεικτη, πολύ δυνατή, αρκετή σε ποσότητα, δοκιμάσαμε όλοι.
Λευκή ταραμοσαλάτα, λίγο αλμυρούτσικη, καλή αλλά όχι και κάτι που με τρέλανε συνολικά. Εννοείται βέβαια ότι φαγώθηκε.
Μελιτζανοσαλάτα καπνιστή εξαιρετική. Και αυτή φαγώθηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα!
Η λαγάνα που συνοδεύτηκε με αγγουράκι τουρσί ήταν εξαιρετική και αποδείχτηκε εξαιρετικός σύμμαχος στις βούτες των αχνιστών μυδιών που προσγειώθηκαν στο τραπέζι μας και δε θέλαμε να δώσουμε πίσω το πιάτο μέχρι να το καθαρίσουμε όλο.
Σαγανάκι γαρίδα σωστά αλατισμένη η σάλτσα, και ωραία γεύση συνολικά, όπως επίσης και η μακαρονάδα με τις γαρίδες που ακολούθησε.
Το καλαμάρι σχάρας ήρθε κομμένο σε ροδέλες και ήταν πολύ ωραία ψημένο, όπως επίσης και το ριζότο με γαρίδες που ήταν ωραία χυλωμένο και απέπνεε πραγματικά μια θαλασσινή αύρα.
Εκτιμώ οτι το κρασί μας το κέρασαν λόγω αρκετής αναμονής, τα καλά πρέπει επίσης να λέγονται, ένα λευκό Βιβλία Χώρα, και πληρώσαμε για όλα αυτά λίγο παραπάνω απο 150€ για 4 άτομα. Οι γεύσεις μας αποζημίωσαν για να είμαστε ειλικρινείς, το αν χορτάσαμε είναι σχετικό, ποιος χορταίνει με θαλασσινά άλλωστε; Για το μέρος όμως η συνολική αποτίμηση είναι θετική και αξίζει σίγουρα την επίσκεψη του, γιατί οι γεύσεις του είναι πραγματικά καλές.