Είχα την τύχη να είμαι ο πρώτος που έβαλε τη ΜΟΜΟ στο γαστρονομικό χάρτη του πάλαι ποτέ a4f, ίσα που είχε ανοίξει, και θεωρώ ότι, καθώς την επισκεφθήκαμε έκτοτε αρκετές φορές, ενίοτε μάλιστα καλύπτοντας με τα πόδια την απόσταση από το σπίτι μας στη Νέα Σμύρνη, έχω υποχρέωση, μολονότι ο φίλος General ανάρτησε ήδη στο σάιτ μας μια εξαιρετική κριτική, να περιγράψω με δύο λόγια γιατί η ΜΟΜΟ είναι το καλύτερο που έχει να προσφέρει η Καλλιθέα σε all day κατάσταση.
Η πρόοδος που έχει κάνει η ΜΟΜΟ (γένους θηλυκού, γιατί ΜΟΜΟ είναι το όνομα της ηρωϊδας του ομώνυμου βιβλίου του Michael Ende) όλα αυτά τα χρόνια οφείλεται στις συνεχείς βελτιώσεις στο χώρο άλλα και στον εμπλουτισμό του μενού. Μόνο το θέμα της στάθμευσης παραμένει αγκάθι, αλλά εδώ είναι Καλλιθέα, δεν είναι παίξε γέλασε (τώρα πια 8 στα 10).Ο χώρος, με το ρουστίκ χειμωνιάτικο μέρος με την ανοικτή κουζίνα και το σκούρο ξύλο να κυριαρχεί παντού και τον υπέροχο αυθεντικό κήπο με το καμαράκι του μπαρ στο βάθος, χωρίς υπερβολή από τους καλύτερους της Αθήνας, με γλυκύτατο φωτισμό, που χωρά ίσως και 120 άτομα σε άνετα τραπέζια με βολικά καθίσματα, κάνει τη ΜΟΜΟ στέκι παντός καιρού, κάτι που λίγα μαγαζιά μπορούν πραγματικά να προσφέρουν.
Είναι το μαγαζί της παρέας, λίγο θορυβώδες ίσως, όμως με την ποικιλία σε ποτά και φαγητά σε εξαιρετική ποιότητα και πολύ σωστές τιμές ευνοεί την αυθόρμητη επιλογή όποια ώρα της ημέρας κι αν είναι. Τώρα μάλιστα που έβαλε και brunch στο μενού της έγινε ακόμα πιο ελκυστική. Για να είμαι ειλικρινής, μόνο στη ΜΟΜΟ και στο ΖΑΜΡΑΝΟ του Ψυρρή έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να παρασυρθεί στην απόλαυση της αμερικανιάς της εποχής.Ο κατάλογος είναι λίγο στριμωγμένος, καθότι μακροσκελής, νομίζω όμως ότι είναι συνειδητή επιλογή, η ΜΟΜΟ δεν μεγαλοδείχνει και δεν μεγαλοπιάνεται.
Να εστιάσετε την προσοχή σας στα melt cheese σάντουϊτς (γύρω στα 6 ευρώ) και στα ευφάνταστα, όπως φαίνεται από το όνομα που διάλεξαν, haute dogs (γύρω στα 6,50 ευρώ).
Αν πεινάτε περισσότερο και δεν είστε meat lover, η σίγουρη επιλογή, που επίσης δεν απαντάται συχνά στην Αθήνα, είναι τα mac & cheese (γύρω στα 8,50 ευρώ). Αν πάλι χωρίς κρέας δε θεωρείτε ότι έχετε φάει, τότε ένα από τα πολλά και εν μέρει ευρηματικά burger (γύρω στα 10 ευρώ ορφανά, +2 € με πατατούλες ή σαλάτα coleslaw) είναι σίγουρη επιλογή.
Τελευταία εισαγωγή στον κατάλογο τα shrimp buns (10 €), νοστιμότατα και χορταστικά, και διάφορες paellas, που δεν τις έχω δοκιμάσει ακόμα. Ποτά τα αναμενόμενα: από κρασιά ένα λευκό, ένα ροζέ κι ένα κόκκινο, μπίρες κυρίως εισαγωγής (φάουλ!).
Το σέρβις σε σύγκριση με τα πρώτα χρόνια έχει βελτιωθεί πολύ. Με κατά κεφαλήν κόστος γύρω στα 20- έως 20+ ευρώ το άτομο (όπως καταλαβαίνετε, αυτό κυρίως εξαρτάται από το πόσα ποτά θα καταναλώσετε), η ΜΟΜΟ εντάσσεται στην κατηγορία των τίμιων μαγαζιών.
Σας συνιστώ να της δώσετε μια ευκαιρία, ίσως για κυριακάτικο brunch.
Δεν θα το μετανιώσετε, και θα παρκάρετε πολύ πιο εύκολα.
Λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν, αλλά και λόγω καλοκαιρίας, ψάχνουμε μαγαζιά με άνετη αυλή. Στην ευρύτερη περιοχή – Παλαιού Φαλήρου – Νέας Σμύρνης – Καλλιθέας υπάρχει η δοκιμασμένη λύση του Momo. Μαγαζί που δεν παραπέμπει στις γνωστές καφετέριες.
All day κατάστημα που χωρίζεται σε 3 επίπεδα. Προσωπικά, από την πρώτη μου επίσκεψη πριν πολλά χρόνια, μου είχε αφήσει ευχάριστες εντυπώσεις ο εσωτερικός χώρος. Θύμιζε κάτι από το στέκι των Friends στη Νέα Υόρκη. Ειδική μνεία στον χώρο παρασκευής των φαγητών στην είσοδο αριστερά. Σε κοινή θέα.
Υπάρχει ένας διάδρομος με λίγα τραπεζάκια σε στενό χώρο και πίσω υπάρχει κρυμμένη μια ευχάριστη αυλή. Σε ελάχιστα μέτρα ξεφεύγεις από το καυσαέριο της πόλης. Αρκετά δέντρα, διαφορετικου τύπου τραπέζια ώστε να εξυπηρετηθούν όλοι. Επαρκέστατη σκίαση κατά τις μεσημεριανές ώρες. Ίσως το βράδυ χρειαζεται λίγο περισσότερος φωτισμός. Μου αρέσει πολύ το μικρό σπιτάκι όπου ο μπάρμαν ετοιμάζει τα ποτά και τα κοκτέιλ.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει ιδιαίτερα σάντουιτς (melt ή χωρίς) , mac n’ cheese σε διάφορες εκδοχές, σαλάτες, burgers, shrimp buns, παέγιες και haute dogs … Ναι καλά διαβάσατε. Hot dogs σε πιο “ψαγμένους” συνδυασμούς. Δεν λείπουν και τα γλυκά αλλά και κάποια συνοδευτικά ώστε να μην πίνετε ξεροσφύρι.
Μετά από κάμποσες επισκέψεις, σε μικρό χρονικό διάστημα, δοκιμάσαμε τα εξής:
– Haute dog haloumi, στα 6.3 ευρώ. Διπλό πικάντικο λουκάνικο, μανιτάρια και σάλτσα μουστάρδας. Τραγανό ψωμί, όχι άσχημο. Το λουκάνικο αξιοπρεπές. Νομίζω πως τα μανιτάρια δεν ήταν από τα δυνατά υλικά ώστε να δέσουν με την μουστάρδα, που θα την ήθελα σε περισσότερη ποσότητα. Το χαλούμι το συναντάμε στην κορυφή του πιάτου. 3 φέτες καλύπτουν από πάνω, εξωτερικά τα υπόλοιπα υλικά. Οι τελικές εντυπώσεις ουδέτερες. Ούτε κρύο ούτε ζέστη.
– Mac n’ cheese bolognese,στα 7.6 ευρώ. Σούπερ σε εμφάνιση, γευστικά όμως δεν με κέρδισε. Νοστιμότατη κρούστα τυριών στην κορυφή, εσωτερικά όμως ο κιμάς ήταν στεγνός και έδινε την εντύπωση σα να είχε μαγειρευτεί ξεχωριστά. Σάλτσα δυστυχώς δεν βρήκα, ούτε καν λιωμένο τυρί ώστε να δώσει κάποια ένταση.
– Jimmy’s favourite sandwich, στα 5.6 ευρώ. Σε λευκό ψωμί με spread μοτσαρέλας, κοτόπουλο πανέ και τραγανό μπέικον. Ένα νόστιμο πιάτο, αρκετά τυρένιο. Το ζεστό τυρί ίσως ήταν αυτό που μείωσε την τραγανότητα του μπέικον και του κοτόπουλου.
– Lemon mayo burger, στα 9.2 ευρώ (με τα συνοδευτικά). Αρκετά στεγνό μοσχαρίσιο μπιφτέκι, χωρίς πολλά πολλά μπαχαρικά και μυρωδικά. Σώζεται όμως από την έντονη γεύση του καπνιστό τυριού μετσοβόνε που απλώνεται πάνω του. Το ψωμάκι νόστιμο, γλύκιζε.Αρκετα συνοδευτικά και νόστιμα. Σαλάτα coleslaw και εξαιρετική λεπτοκομμένη πατάτα. Έγιναν αρκετές βουτιές στην επίσης πάαααρα πολύ ωραία μαγιονέζα. Έβγαζε αρκετά ευχάριστα τη γεύση του λεμονιού.
– Sandwich chicken bacon jam, στα 6.2 ευρώ. Κομμένο σε 2 κομμάτια. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ λευκό προζυμένιο ψωμί, αγκαλιαζόταν ιδανικά από το spread τυριού τσένταρ. Για να πω την αλήθεια, υπερίσχυσε έναντι της μαρμελάδας μπέικον. Χορταστικό, ελαφρώς γλύκιζε. Το κοτόπουλο ζουμερό, παρά το ότι ήταν στήθος. Μανιτάρια και τομάτα συμπλήρωσαν το πιάτο, ίσως θα μπορούσαν να ήταν περισσότερα σε ποσότητα τα μανιτάρια.
– Μιλφέιγ καραμέλας, στα 3.4 ευρώ. Ένα γλυκό που το περίμενα με ανυπομονησία αλλά αποδείχθηκε στην καλύτερη των περιπτώσεων, εντελώς αδιάφορο. Ίσως ευθύνεται η άβολη τοποθέτηση του σε στενό ποτήρι. Σίγουρα υπερίσχυσαν τα φύλλα αν και σε υπερβολικό βαθμό σπασμένα, ενώ και η κρέμα με βανίλια Μαδαγασκάρης δεν έδινε την αέρινη αίσθηση που επιθυμούσα. Για την ονομασία που είχε, θα περίμενα κάτι περισσότερο από ένα απλό σιρόπι καραμέλας.
– Zombie lemonade, στα 4.5 ευρώ. Φρούτα του πάθους, ανανάς, λεμόνι, δυόσμος και σόδα. Πολύ ωραία η alcohol free εκδοχή, δροσιστική και ξινή η παρασκευή του, όπως επιθυμούσαμε. Ο barman κατάφερε και το δημιούργησε σε επόμενη επίσκεψη μας, με αλκοόλ, και μας ικανοποίησε εξίσου. Συγχαρητήρια!
– Lost in the Caribbean κοκτέιλ, στα 8.5 ευρώ. Εξωτικά φρούτα, 3 διαφορετικά είδη από ρούμι. Εξαιρετικό vfm τιμης/ποσότητας. Όξινο τόσο όσο χρειαζόταν.
Όσον αφορά την εξυπηρέτηση. Τηρούν τα μέτρα με μάσκες και αντισηπτικά, και ήταν τυπικότατοι και με τις αποστάσεις! Μέτρησαν με μεζούρα την απόσταση 2 τραπεζιών και το είδα με τα μάτια μου! Αρκετό προσωπικό για την έκταση της αυλής, παίζουν σε καλές ταχύτητες. Αρκετά συγχρονισμένοι.
Θα ξαναπήγαινα; Ναι, θα πάω πάλι μιας και δεν έχω δοκιμάσει το πιο απλό, τον καφέ του. Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης στην κουζίνα τους και ίσως θα πρέπει να ανακατέψουν στην τράπουλα limited edition πιάτα. Χρειάζονται αρκετές επισκέψεις για να τα δοκιμάσεις όλα και δεν αρκούνται σε κλασικά club sandwiches.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Είχα την τύχη να είμαι ο πρώτος που έβαλε τη ΜΟΜΟ στο γαστρονομικό χάρτη του πάλαι ποτέ a4f, ίσα που είχε ανοίξει, και θεωρώ ότι, καθώς την επισκεφθήκαμε έκτοτε αρκετές φορές, ενίοτε μάλιστα καλύπτοντας με τα πόδια την απόσταση από το σπίτι μας στη Νέα Σμύρνη, έχω υποχρέωση, μολονότι ο φίλος General ανάρτησε ήδη στο σάιτ μας μια εξαιρετική κριτική, να περιγράψω με δύο λόγια γιατί η ΜΟΜΟ είναι το καλύτερο που έχει να προσφέρει η Καλλιθέα σε all day κατάσταση.
Η πρόοδος που έχει κάνει η ΜΟΜΟ (γένους θηλυκού, γιατί ΜΟΜΟ είναι το όνομα της ηρωϊδας του ομώνυμου βιβλίου του Michael Ende) όλα αυτά τα χρόνια οφείλεται στις συνεχείς βελτιώσεις στο χώρο άλλα και στον εμπλουτισμό του μενού. Μόνο το θέμα της στάθμευσης παραμένει αγκάθι, αλλά εδώ είναι Καλλιθέα, δεν είναι παίξε γέλασε (τώρα πια 8 στα 10).Ο χώρος, με το ρουστίκ χειμωνιάτικο μέρος με την ανοικτή κουζίνα και το σκούρο ξύλο να κυριαρχεί παντού και τον υπέροχο αυθεντικό κήπο με το καμαράκι του μπαρ στο βάθος, χωρίς υπερβολή από τους καλύτερους της Αθήνας, με γλυκύτατο φωτισμό, που χωρά ίσως και 120 άτομα σε άνετα τραπέζια με βολικά καθίσματα, κάνει τη ΜΟΜΟ στέκι παντός καιρού, κάτι που λίγα μαγαζιά μπορούν πραγματικά να προσφέρουν.
Είναι το μαγαζί της παρέας, λίγο θορυβώδες ίσως, όμως με την ποικιλία σε ποτά και φαγητά σε εξαιρετική ποιότητα και πολύ σωστές τιμές ευνοεί την αυθόρμητη επιλογή όποια ώρα της ημέρας κι αν είναι. Τώρα μάλιστα που έβαλε και brunch στο μενού της έγινε ακόμα πιο ελκυστική. Για να είμαι ειλικρινής, μόνο στη ΜΟΜΟ και στο ΖΑΜΡΑΝΟ του Ψυρρή έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να παρασυρθεί στην απόλαυση της αμερικανιάς της εποχής.Ο κατάλογος είναι λίγο στριμωγμένος, καθότι μακροσκελής, νομίζω όμως ότι είναι συνειδητή επιλογή, η ΜΟΜΟ δεν μεγαλοδείχνει και δεν μεγαλοπιάνεται.
Να εστιάσετε την προσοχή σας στα melt cheese σάντουϊτς (γύρω στα 6 ευρώ) και στα ευφάνταστα, όπως φαίνεται από το όνομα που διάλεξαν, haute dogs (γύρω στα 6,50 ευρώ).
Αν πεινάτε περισσότερο και δεν είστε meat lover, η σίγουρη επιλογή, που επίσης δεν απαντάται συχνά στην Αθήνα, είναι τα mac & cheese (γύρω στα 8,50 ευρώ). Αν πάλι χωρίς κρέας δε θεωρείτε ότι έχετε φάει, τότε ένα από τα πολλά και εν μέρει ευρηματικά burger (γύρω στα 10 ευρώ ορφανά, +2 € με πατατούλες ή σαλάτα coleslaw) είναι σίγουρη επιλογή.
Τελευταία εισαγωγή στον κατάλογο τα shrimp buns (10 €), νοστιμότατα και χορταστικά, και διάφορες paellas, που δεν τις έχω δοκιμάσει ακόμα. Ποτά τα αναμενόμενα: από κρασιά ένα λευκό, ένα ροζέ κι ένα κόκκινο, μπίρες κυρίως εισαγωγής (φάουλ!).
Το σέρβις σε σύγκριση με τα πρώτα χρόνια έχει βελτιωθεί πολύ. Με κατά κεφαλήν κόστος γύρω στα 20- έως 20+ ευρώ το άτομο (όπως καταλαβαίνετε, αυτό κυρίως εξαρτάται από το πόσα ποτά θα καταναλώσετε), η ΜΟΜΟ εντάσσεται στην κατηγορία των τίμιων μαγαζιών.
Σας συνιστώ να της δώσετε μια ευκαιρία, ίσως για κυριακάτικο brunch.
Δεν θα το μετανιώσετε, και θα παρκάρετε πολύ πιο εύκολα.
Λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν, αλλά και λόγω καλοκαιρίας, ψάχνουμε μαγαζιά με άνετη αυλή. Στην ευρύτερη περιοχή – Παλαιού Φαλήρου – Νέας Σμύρνης – Καλλιθέας υπάρχει η δοκιμασμένη λύση του Momo. Μαγαζί που δεν παραπέμπει στις γνωστές καφετέριες.
All day κατάστημα που χωρίζεται σε 3 επίπεδα. Προσωπικά, από την πρώτη μου επίσκεψη πριν πολλά χρόνια, μου είχε αφήσει ευχάριστες εντυπώσεις ο εσωτερικός χώρος. Θύμιζε κάτι από το στέκι των Friends στη Νέα Υόρκη. Ειδική μνεία στον χώρο παρασκευής των φαγητών στην είσοδο αριστερά. Σε κοινή θέα.
Υπάρχει ένας διάδρομος με λίγα τραπεζάκια σε στενό χώρο και πίσω υπάρχει κρυμμένη μια ευχάριστη αυλή. Σε ελάχιστα μέτρα ξεφεύγεις από το καυσαέριο της πόλης. Αρκετά δέντρα, διαφορετικου τύπου τραπέζια ώστε να εξυπηρετηθούν όλοι. Επαρκέστατη σκίαση κατά τις μεσημεριανές ώρες. Ίσως το βράδυ χρειαζεται λίγο περισσότερος φωτισμός. Μου αρέσει πολύ το μικρό σπιτάκι όπου ο μπάρμαν ετοιμάζει τα ποτά και τα κοκτέιλ.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει ιδιαίτερα σάντουιτς (melt ή χωρίς) , mac n’ cheese σε διάφορες εκδοχές, σαλάτες, burgers, shrimp buns, παέγιες και haute dogs … Ναι καλά διαβάσατε. Hot dogs σε πιο “ψαγμένους” συνδυασμούς. Δεν λείπουν και τα γλυκά αλλά και κάποια συνοδευτικά ώστε να μην πίνετε ξεροσφύρι.
Μετά από κάμποσες επισκέψεις, σε μικρό χρονικό διάστημα, δοκιμάσαμε τα εξής:
– Haute dog haloumi, στα 6.3 ευρώ. Διπλό πικάντικο λουκάνικο, μανιτάρια και σάλτσα μουστάρδας. Τραγανό ψωμί, όχι άσχημο. Το λουκάνικο αξιοπρεπές. Νομίζω πως τα μανιτάρια δεν ήταν από τα δυνατά υλικά ώστε να δέσουν με την μουστάρδα, που θα την ήθελα σε περισσότερη ποσότητα. Το χαλούμι το συναντάμε στην κορυφή του πιάτου. 3 φέτες καλύπτουν από πάνω, εξωτερικά τα υπόλοιπα υλικά. Οι τελικές εντυπώσεις ουδέτερες. Ούτε κρύο ούτε ζέστη.
– Mac n’ cheese bolognese,στα 7.6 ευρώ. Σούπερ σε εμφάνιση, γευστικά όμως δεν με κέρδισε. Νοστιμότατη κρούστα τυριών στην κορυφή, εσωτερικά όμως ο κιμάς ήταν στεγνός και έδινε την εντύπωση σα να είχε μαγειρευτεί ξεχωριστά. Σάλτσα δυστυχώς δεν βρήκα, ούτε καν λιωμένο τυρί ώστε να δώσει κάποια ένταση.
– Jimmy’s favourite sandwich, στα 5.6 ευρώ. Σε λευκό ψωμί με spread μοτσαρέλας, κοτόπουλο πανέ και τραγανό μπέικον. Ένα νόστιμο πιάτο, αρκετά τυρένιο. Το ζεστό τυρί ίσως ήταν αυτό που μείωσε την τραγανότητα του μπέικον και του κοτόπουλου.
– Lemon mayo burger, στα 9.2 ευρώ (με τα συνοδευτικά). Αρκετά στεγνό μοσχαρίσιο μπιφτέκι, χωρίς πολλά πολλά μπαχαρικά και μυρωδικά. Σώζεται όμως από την έντονη γεύση του καπνιστό τυριού μετσοβόνε που απλώνεται πάνω του. Το ψωμάκι νόστιμο, γλύκιζε.Αρκετα συνοδευτικά και νόστιμα. Σαλάτα coleslaw και εξαιρετική λεπτοκομμένη πατάτα. Έγιναν αρκετές βουτιές στην επίσης πάαααρα πολύ ωραία μαγιονέζα. Έβγαζε αρκετά ευχάριστα τη γεύση του λεμονιού.
– Sandwich chicken bacon jam, στα 6.2 ευρώ. Κομμένο σε 2 κομμάτια. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ λευκό προζυμένιο ψωμί, αγκαλιαζόταν ιδανικά από το spread τυριού τσένταρ. Για να πω την αλήθεια, υπερίσχυσε έναντι της μαρμελάδας μπέικον. Χορταστικό, ελαφρώς γλύκιζε. Το κοτόπουλο ζουμερό, παρά το ότι ήταν στήθος. Μανιτάρια και τομάτα συμπλήρωσαν το πιάτο, ίσως θα μπορούσαν να ήταν περισσότερα σε ποσότητα τα μανιτάρια.
– Μιλφέιγ καραμέλας, στα 3.4 ευρώ. Ένα γλυκό που το περίμενα με ανυπομονησία αλλά αποδείχθηκε στην καλύτερη των περιπτώσεων, εντελώς αδιάφορο. Ίσως ευθύνεται η άβολη τοποθέτηση του σε στενό ποτήρι. Σίγουρα υπερίσχυσαν τα φύλλα αν και σε υπερβολικό βαθμό σπασμένα, ενώ και η κρέμα με βανίλια Μαδαγασκάρης δεν έδινε την αέρινη αίσθηση που επιθυμούσα. Για την ονομασία που είχε, θα περίμενα κάτι περισσότερο από ένα απλό σιρόπι καραμέλας.
– Βαρελίσια μπύρα Αθηνέο, στα 3.9 ευρω/ 400 μλ. Άκρως ενδιαφέρουσα!
– Zombie lemonade, στα 4.5 ευρώ. Φρούτα του πάθους, ανανάς, λεμόνι, δυόσμος και σόδα. Πολύ ωραία η alcohol free εκδοχή, δροσιστική και ξινή η παρασκευή του, όπως επιθυμούσαμε. Ο barman κατάφερε και το δημιούργησε σε επόμενη επίσκεψη μας, με αλκοόλ, και μας ικανοποίησε εξίσου. Συγχαρητήρια!
– Lost in the Caribbean κοκτέιλ, στα 8.5 ευρώ. Εξωτικά φρούτα, 3 διαφορετικά είδη από ρούμι. Εξαιρετικό vfm τιμης/ποσότητας. Όξινο τόσο όσο χρειαζόταν.
Όσον αφορά την εξυπηρέτηση. Τηρούν τα μέτρα με μάσκες και αντισηπτικά, και ήταν τυπικότατοι και με τις αποστάσεις! Μέτρησαν με μεζούρα την απόσταση 2 τραπεζιών και το είδα με τα μάτια μου! Αρκετό προσωπικό για την έκταση της αυλής, παίζουν σε καλές ταχύτητες. Αρκετά συγχρονισμένοι.
Θα ξαναπήγαινα; Ναι, θα πάω πάλι μιας και δεν έχω δοκιμάσει το πιο απλό, τον καφέ του. Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης στην κουζίνα τους και ίσως θα πρέπει να ανακατέψουν στην τράπουλα limited edition πιάτα. Χρειάζονται αρκετές επισκέψεις για να τα δοκιμάσεις όλα και δεν αρκούνται σε κλασικά club sandwiches.
Αρκετά καλή all day επιλογή!