Δεν ξέρω αν ότι ετοιμάστηκε και ήρθε στο τραπέζι μας, έγινε με τον chef παρόντα.
Δεν ξέρω αν έχω γευματίσει σε άλλο μέρος όπου έχουν γίνει τόσα λάθη μαζεμένα.
Δεν μπορώ να ξέρω γιατί σε ένα από τα καλά μαγαζιά της πρωτεύουσας του κάμπου, έτυχαν τόσες αστοχίες μαζεμένες.
Σίγουρα όμως ξέρω τον λόγο που δεν έκανα παράπονα στον υπεύθυνο και τον λόγο που φάγαμε ότι προσγειώθηκε στο τραπέζι.
Σάββατο μεσημέρι λοιπόν, βρεθήκαμε στο κέντρο της πόλης με τη τρομερή ζέστη και σε έναν από τους πιο παλιούς πεζόδρομους κοντά στην κεντρική πλατεία. Εκεί πέραν των υπολοίπων χώρων εστίασης, έχει δημιουργηθεί ένας υπέροχος minimal χώρος με όμορφη διακόσμηση βασισμένη στον διακριτικό φωτισμό, τα άνετα τραπεζοκαθίσματα, τα φυτά εσωτερικού χώρου, την ανοιχτή κάβα και τα pal χρώματα στους τοίχους συνεπικουρούμενα από αφαιρετικά σχέδια.
Αν προσθέσεις την άψογη εξυπηρέτηση αλλά και το μικρό αλλά εξαιρετικό μενού, έχεις την άποψη ότι θα περάσεις υπέροχα.
Αμ δε. Υπέροχα περάσαμε, αλλά μόνο λόγω της παρέας.
Τρία άτομα λοιπόν, μιας και ο κουμπάρος καίγεται αυτό το διάστημα, αποφασίσαμε να γευματίσουμε στην πόλη που καίει/καίγεται, υπερβολικά αυτό το διάστημα.
Εσωτερικός χώρος υπάρχει, με καλή δροσιά προτείνει η κουμπάρα και επαυξάνει η χαμογελαστή σερβιτόρα. Φύγαμε λουσμένοι στον ιδρώτα. Ο υπεύθυνος του χώρου μάλλον δεν ήξερε πώς να κάνει το μηχάνημα να μας κλείσει στη δροσιά του ή το μηχάνημα είχε θέμα. Προς διερεύνηση.
Ξεκινήσαμε με την βουβαλίσια μπουράτα. Έκανα τρομερή περιγραφή στις κυρίες της παρέας τι θα γευτούν, μιας και είναι αγαπημένο μου τυρί.
Αμ δε δεύτερο. Η μπουράτα κόπηκε αλλά δεν έλουσε το πιάτο όσο και αν περιμέναμε. Πολύ στερεή σε υφή και βέβαια αδιάφορη σε γεύση. Ο λόγος προφανής, δεν χρειάζεται ανάλυση. Η πίκλα σταφυλιού τα ντοματίνια και το αρωματικό λάδι ικανοποιητικά αλλά μόνα τους στο πιάτο, ο βασιλικός δεν ακούγονταν πουθενά, το χώμα ελιάς αδιάφορο.
Spare ribs για μένα μιας και τα είχα πεθυμήσει αρκετό καιρό και διέκρινα στον κατάλογο μια εξειδίκευση στο κρέας.
Αμ δε τρίτο. Οι country πατάτες ήταν τραγανές και χρυσαφένιες, η καπνιστή bbq είναι φούστα μπλούζα με τα ribs, το κρέας επί της ουσίας ήταν ζουμερό και νόστιμο αλλά δεν ήταν της ημέρας. Χαρακτηριστικά καμένο και όχι εκείνης της ώρας κάψιμο, που φαινόταν στα άκρα του κομματιού. Η δε σάλτσα verde ήταν κάτι άλλο και όχι σάλτσα. Και επί της ουσίας, δεν πηγαίνουν σε οποιοδήποτε κομμάτι κρέατος 2 δυνατές σάλτσες. Αλληλοαναιρούνται.
Σαλάτα ceasar’s και ανάμεικτή σαλάτα, για τις κυρίες που θέλουν να φάνε ελαφρά για να διατηρήσουν τη σιλουέτα τους. Δεν μπορείς να κάνεις λάθος σε μια σαλάτα.
Αμ δε πολλά. Οι σάλτσες και στις δύο σαλάτες ήταν γευστικές και τέλος. Όλες οι πρασινάδες ήταν μαραγκιασμένες. Το κρουτόν που δεν ήταν κρουτόν, ήταν μισή λεπτή φλοίδα ψωμιού απλά ξεροψημένη, το αβοκάντο το έψαχνες, το ελαιόλαδο πορτοκαλιού δεν ακουγόταν πουθενά. Και πάμε στα κύρια υλικά που περιείχαν. Αφού θες να τις τιμολογείς σε σχετικά υψηλή τιμή, οφείλεις να προσέχεις τα υλικά σου. Δεν βάζεις φέτες σολομού γνωστής εταιρίας, δεν βάζεις υποκατάστατο καβουριού και φυσικά στη ceasar’s δεν βάζεις φέτες γαλοπούλας γνωστής εταιρίας!!! Αυτό πρέπει να είναι παγκόσμια πρώτη.
Οι τιμές του, αν σερβίρονταν ότι υπόσχονταν ο κατάλογος, θα ήταν πολύ καλές. Δυστυχώς όμως το γεύμα είχε πολλά αλλά και πάρα πολλές αστοχίες.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται και άλλη επίσκεψη στο συγκεκριμένο μαγαζί, ξέρω σίγουρα ότι όταν υπόσχεσαι urban gastronomy θα πρέπει να την παρέχεις σε ποσοστό υψηλό. Αλλιώς το we μεταφράζεται, σε απλά ελληνικά, σε me, myself and I!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Δεν ξέρω αν ότι ετοιμάστηκε και ήρθε στο τραπέζι μας, έγινε με τον chef παρόντα.
Δεν ξέρω αν έχω γευματίσει σε άλλο μέρος όπου έχουν γίνει τόσα λάθη μαζεμένα.
Δεν μπορώ να ξέρω γιατί σε ένα από τα καλά μαγαζιά της πρωτεύουσας του κάμπου, έτυχαν τόσες αστοχίες μαζεμένες.
Σίγουρα όμως ξέρω τον λόγο που δεν έκανα παράπονα στον υπεύθυνο και τον λόγο που φάγαμε ότι προσγειώθηκε στο τραπέζι.
Σάββατο μεσημέρι λοιπόν, βρεθήκαμε στο κέντρο της πόλης με τη τρομερή ζέστη και σε έναν από τους πιο παλιούς πεζόδρομους κοντά στην κεντρική πλατεία. Εκεί πέραν των υπολοίπων χώρων εστίασης, έχει δημιουργηθεί ένας υπέροχος minimal χώρος με όμορφη διακόσμηση βασισμένη στον διακριτικό φωτισμό, τα άνετα τραπεζοκαθίσματα, τα φυτά εσωτερικού χώρου, την ανοιχτή κάβα και τα pal χρώματα στους τοίχους συνεπικουρούμενα από αφαιρετικά σχέδια.
Αν προσθέσεις την άψογη εξυπηρέτηση αλλά και το μικρό αλλά εξαιρετικό μενού, έχεις την άποψη ότι θα περάσεις υπέροχα.
Αμ δε. Υπέροχα περάσαμε, αλλά μόνο λόγω της παρέας.
Τρία άτομα λοιπόν, μιας και ο κουμπάρος καίγεται αυτό το διάστημα, αποφασίσαμε να γευματίσουμε στην πόλη που καίει/καίγεται, υπερβολικά αυτό το διάστημα.
Εσωτερικός χώρος υπάρχει, με καλή δροσιά προτείνει η κουμπάρα και επαυξάνει η χαμογελαστή σερβιτόρα. Φύγαμε λουσμένοι στον ιδρώτα. Ο υπεύθυνος του χώρου μάλλον δεν ήξερε πώς να κάνει το μηχάνημα να μας κλείσει στη δροσιά του ή το μηχάνημα είχε θέμα. Προς διερεύνηση.
Ξεκινήσαμε με την βουβαλίσια μπουράτα. Έκανα τρομερή περιγραφή στις κυρίες της παρέας τι θα γευτούν, μιας και είναι αγαπημένο μου τυρί.
Αμ δε δεύτερο. Η μπουράτα κόπηκε αλλά δεν έλουσε το πιάτο όσο και αν περιμέναμε. Πολύ στερεή σε υφή και βέβαια αδιάφορη σε γεύση. Ο λόγος προφανής, δεν χρειάζεται ανάλυση. Η πίκλα σταφυλιού τα ντοματίνια και το αρωματικό λάδι ικανοποιητικά αλλά μόνα τους στο πιάτο, ο βασιλικός δεν ακούγονταν πουθενά, το χώμα ελιάς αδιάφορο.
Spare ribs για μένα μιας και τα είχα πεθυμήσει αρκετό καιρό και διέκρινα στον κατάλογο μια εξειδίκευση στο κρέας.
Αμ δε τρίτο. Οι country πατάτες ήταν τραγανές και χρυσαφένιες, η καπνιστή bbq είναι φούστα μπλούζα με τα ribs, το κρέας επί της ουσίας ήταν ζουμερό και νόστιμο αλλά δεν ήταν της ημέρας. Χαρακτηριστικά καμένο και όχι εκείνης της ώρας κάψιμο, που φαινόταν στα άκρα του κομματιού. Η δε σάλτσα verde ήταν κάτι άλλο και όχι σάλτσα. Και επί της ουσίας, δεν πηγαίνουν σε οποιοδήποτε κομμάτι κρέατος 2 δυνατές σάλτσες. Αλληλοαναιρούνται.
Σαλάτα ceasar’s και ανάμεικτή σαλάτα, για τις κυρίες που θέλουν να φάνε ελαφρά για να διατηρήσουν τη σιλουέτα τους. Δεν μπορείς να κάνεις λάθος σε μια σαλάτα.
Αμ δε πολλά. Οι σάλτσες και στις δύο σαλάτες ήταν γευστικές και τέλος. Όλες οι πρασινάδες ήταν μαραγκιασμένες. Το κρουτόν που δεν ήταν κρουτόν, ήταν μισή λεπτή φλοίδα ψωμιού απλά ξεροψημένη, το αβοκάντο το έψαχνες, το ελαιόλαδο πορτοκαλιού δεν ακουγόταν πουθενά. Και πάμε στα κύρια υλικά που περιείχαν. Αφού θες να τις τιμολογείς σε σχετικά υψηλή τιμή, οφείλεις να προσέχεις τα υλικά σου. Δεν βάζεις φέτες σολομού γνωστής εταιρίας, δεν βάζεις υποκατάστατο καβουριού και φυσικά στη ceasar’s δεν βάζεις φέτες γαλοπούλας γνωστής εταιρίας!!! Αυτό πρέπει να είναι παγκόσμια πρώτη.
Οι τιμές του, αν σερβίρονταν ότι υπόσχονταν ο κατάλογος, θα ήταν πολύ καλές. Δυστυχώς όμως το γεύμα είχε πολλά αλλά και πάρα πολλές αστοχίες.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται και άλλη επίσκεψη στο συγκεκριμένο μαγαζί, ξέρω σίγουρα ότι όταν υπόσχεσαι urban gastronomy θα πρέπει να την παρέχεις σε ποσοστό υψηλό. Αλλιώς το we μεταφράζεται, σε απλά ελληνικά, σε me, myself and I!