Το brunch ποτέ δεν με ξετρέλαινε ως ιδέα. Προτιμώ μια έξοδός μου να είναι για δείπνο, παρά για κάτι μεταξύ πρωινού και μεσημεριανού. Επίσης,το brunch το έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με αβγά. Σίγουρα τα λατρεύουμε οι περισσότεροι, αλλά μπορούμε με κάποιον τρόπο να τα προετοιμάσουμε και στο σπίτι μας. Λαθεύω; Πιθανώς!
Το τελευταίο διάστημα όμως, λόγω προγράμματος, είχαμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο τα πρωινά μας. Πήραμε και τον τρομερό Σέρλοκ για βόλτα και ξεχυθήκαμε στους δρόμους. Όπου Σέρλοκ σημειώστε σκύλος ράτσας beagle.
Το Στόρι δεν το γνωρίζαμε. Έτυχε να το μάθω μέσω ενός follow του Instagram. Και αφού ψάχναμε και ψάχναμε, 4 άτομα, που θα “brunchάρουμε”, τελικά έδωσα την λύση. Σε 13 λεπτά φτάσαμε από το Παλαιό Φάληρο.
Θα συναντήσετε το Στόρι στο Παγκράτι. Όχι σε σημεία γνωστά, κλασικά και με δύσκολο παρκάρισμα. Βρίσκεται στο σημείο Γούβα, σε πεζόδρομο και θα παρατηρήσετε πως υπάρχουν ανοιχτά γηπεδάκια μπάσκετ που κάνουν προπόνηση ακαδημίες. Βάλτε GPS, αν και δεν είναι δύσκολο να προσεγγίσετε την περιοχή. Βρίσκεται σχετικά κοντά στην λεωφόρο Βουλιαγμένης.
Μίλησα για ακαδημίες μπάσκετ. Τι μου θύμισαν! Είδα γονείς και κηδεμόνες να πίνουν το καφεδάκι τους στο Στόρι και στην διπλανή καφετέρια, αναμένοντας το τέλος την προπόνησης των εκκολαπτόμενων wanna be Αντετοκούνμπο. Εποχές που έζησα και εγώ στην παιδική μου ηλικία.
Στα του μαγαζιού όμως! Στο Στόρι δεσπόζει η Τρούφα! Η Τρούφα λοιπόν είναι σκυλίτσα ράτσας westie. Στέκεται δίπλα στον ιδιοκτήτη (υποθέτω) του καταστήματος και έχει ρόλο τσεκαδόρου! Πολύ χαδιάρα, η μασκότ του καταστήματος! Το κατάστημα είναι pet friendly. Μας τοποθέτησαν έξτρα τραπέζι για να έχουμε την άνεσή μας, ενώ δεν παρέλειψαν να φέρουν ειδικό μπολάκι για τον beaglαρο μας. Ενδιαφέρθηκαν για την εμπειρία μας και είχαν χαμόγελο που σπανίως έσβηνε από τα χείλη τους. Κάποιες μικρές καθυστερήσεις που σημειώθηκαν τις θεωρώ λογικές γιατί η πληρότητα ήταν άνω του 90% Κυριακή 12.00 το μεσημέρι!
Δυνατό σημείο του καταστήματος είναι ο πεζόδρομος και όχι ο εσωτερικός του χώρος που τον θεωρώ μικρό. Τις ηλιόλουστες μέρες έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετήσει αρκετούς θαμώνες. Στα θετικά του καταστήματος είναι ότι έχουν προνοήσει για τουαλέτες ΑΜΕΑ, ενώ η καθαριότητα παίρνει πολύ καλό βαθμό.
Ο κατάλογος στο Στόρι παίζει με το τρίπτυχο Καφέ-Πίτσα-Κοκτέιλ. Διαθέτει επίσης club sandwich, burger και ζυμαρικά. Σε λίγες επιλογές αλλά αρκετά καλά επιμελημένες εκ του αποτελέσματος. Αφού διαλέξαμε τους καφέδες μας, συνεχίσαμε και παραγγείλαμε τα εξης:
– Club sandwich με κοτόπουλο στα 7 ευρώ. Ωραίο ψήσιμο στο ψωμί, ακόμη πιο νόστιμες οι φρέσκες τηγανιτές πατάτες. Μια χαρά και το μπέϊκον με την ντομάτα και την πράσινη λόλα, αυτό που διαφοροποίησε όμως το club sandwich από αλλά του είδους ήταν το πέστο βασιλικού. Έδινε άλλη νότα σε σχέση με τη μαγιονέζα και ήταν αρκετά αρωματικό.
– Χειροποίητο πεϊνιρλί με παλαιωμένη γραβιέρα Κρήτης, πιπεριά, γαλοπούλα και τηγανητό αβγό, στα 7 ευρώ. Συνοδευόταν από πλούσια πράσινη σαλάτα με σως μελιού (αν θυμάμαι καλά). Ωραίο ζυμάρι, δίνει όντως την αίσθηση χειροποίητου. Ζουμερό και το αβγό. Μόνο την πιπεριά δεν καταλάβαμε έντονα. Δεν στεναχωρηθήκαμε κιόλας!
– Greek madame σε ζεστό χωριάτικο ψωμί, ζαμπόν, γραβιέρα Ξάνθης, τηγανητό αβγό και ελαφριά κρέμα μπεσαμέλ, στα 8 ευρώ. Νοστιμότατο το βασικότερο υλικό, το ψωμί. Νομίζαμε ότι θα πέτρωνε αλλά διαψευστήκαμε πανηγυρικά. Το αβγό βρισκόταν στην κορυφή μαζί με την πρώτη στρώση μπεσαμέλ που χυνόταν ως την βάση του πιάτου χωρίς να αναμειχθεί (σε πρώτη φάση) με το τυρί. Φαγώθηκε με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση! Νόστιμη η μπεσαμέλ, έδενε με τα υπόλοιπα υλικά. Και εδώ υπήρξε η ίδια συνοδευτική σαλάτα.
– Πικάντικη πίτσα, στα 12 ευρώ. Σάλτσα φρέσκιας ντομάτας, μοτσαρέλα, σαλάδο Κέρκυρας, καραμελωμένα κρεμμύδια, ντοματίνια confit και nduja. Περίεργος συνδυασμός που άφηνε στο τέλος μια αψάδα αλλά ταυτόχρονα υπήρχε και το γλυκό στοιχείο από τα κρεμμύδια. Ωραίο το ζυμάρι, όπως και η σάλτσα που δεν ήταν τυποποιημένη.
Από γλυκά, αφού συμβουλευτήκαμε την σερβιτόρα επιλέξαμε:
– Σιροπιαστό τσουρέκι με κρέμα ταχίνι, καραμέλα βουτύρου και φιλέ αμυγδάλου, στα 7 ευρώ. Περίεργος συνδυασμός που δεν μας ξετρέλανε γιατί τα υλικά δεν έδεναν αρμονικά μεταξύ τους. Γευτήκαμε πολύ σιρόπι που σε συνδυασμό με την καραμέλα βουτύρου χανόταν η όποια γεύση. Η κρέμα ταχίνι καλή με crumble από χαλβά τριγύρω.
– Ρολάκια γαλακτομπούρεκο με σιρόπι από Μοσχάτο Τυρνάβου, παγωτό και ζάχαρη άχνη, στα 7 ευρώ. Πολύ πιο ευχάριστο και γευστικό. Τραγανά ρολά χωρίς περιττά λάδια, πλούσια σε γεύση και καυτή κρέμα γαλακτομπούρεκου. Μόνο το σιρόπι δεν καταλάβαμε με βάση την ετικέτα που του είχε δοθεί. Το παγωτό καϊμάκι ήταν ένα μικρό έξτρα, ώστε να αναμειχθούν τα τρίμματα του φύλλου. Μακάρι να ήταν περισσότερα από 2 τα μακρόστενα ρολά.
Επίσης, παραγγείλαμε μια βαρελίσια μπύρα στα ~ 4.5 ευρώ.
Συνολικό κόστος στα 62 ευρώ, για 4 άτομα.
Συμπερασματικά: Το Στόρι δεν θα το βρείτε στα “brunchoάρθρα” του διαδικτύου, είναι και εκτός πιάτσας. Έχουν όμως μεράκι, έχουν ευγένεια και διάθεση να παίξουν με ελληνικές πρώτες ύλες. Έφυγα πολύ ικανοποιημένος από την εμπειρία και την γενικότερη αντιμετώπισή τους και ευχαρίστως θα επέστρεφα για να δοκιμάσω κάποια άλλα πιάτα τους. Θέλω να πιστεύω ότι θα εξελίσσονται και θα ανανεώνουν το μενού τους!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Το brunch ποτέ δεν με ξετρέλαινε ως ιδέα. Προτιμώ μια έξοδός μου να είναι για δείπνο, παρά για κάτι μεταξύ πρωινού και μεσημεριανού. Επίσης,το brunch το έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με αβγά. Σίγουρα τα λατρεύουμε οι περισσότεροι, αλλά μπορούμε με κάποιον τρόπο να τα προετοιμάσουμε και στο σπίτι μας. Λαθεύω; Πιθανώς!
Το τελευταίο διάστημα όμως, λόγω προγράμματος, είχαμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο τα πρωινά μας. Πήραμε και τον τρομερό Σέρλοκ για βόλτα και ξεχυθήκαμε στους δρόμους. Όπου Σέρλοκ σημειώστε σκύλος ράτσας beagle.
Το Στόρι δεν το γνωρίζαμε. Έτυχε να το μάθω μέσω ενός follow του Instagram. Και αφού ψάχναμε και ψάχναμε, 4 άτομα, που θα “brunchάρουμε”, τελικά έδωσα την λύση. Σε 13 λεπτά φτάσαμε από το Παλαιό Φάληρο.
Θα συναντήσετε το Στόρι στο Παγκράτι. Όχι σε σημεία γνωστά, κλασικά και με δύσκολο παρκάρισμα. Βρίσκεται στο σημείο Γούβα, σε πεζόδρομο και θα παρατηρήσετε πως υπάρχουν ανοιχτά γηπεδάκια μπάσκετ που κάνουν προπόνηση ακαδημίες. Βάλτε GPS, αν και δεν είναι δύσκολο να προσεγγίσετε την περιοχή. Βρίσκεται σχετικά κοντά στην λεωφόρο Βουλιαγμένης.
Μίλησα για ακαδημίες μπάσκετ. Τι μου θύμισαν! Είδα γονείς και κηδεμόνες να πίνουν το καφεδάκι τους στο Στόρι και στην διπλανή καφετέρια, αναμένοντας το τέλος την προπόνησης των εκκολαπτόμενων wanna be Αντετοκούνμπο. Εποχές που έζησα και εγώ στην παιδική μου ηλικία.
Στα του μαγαζιού όμως! Στο Στόρι δεσπόζει η Τρούφα! Η Τρούφα λοιπόν είναι σκυλίτσα ράτσας westie. Στέκεται δίπλα στον ιδιοκτήτη (υποθέτω) του καταστήματος και έχει ρόλο τσεκαδόρου! Πολύ χαδιάρα, η μασκότ του καταστήματος! Το κατάστημα είναι pet friendly. Μας τοποθέτησαν έξτρα τραπέζι για να έχουμε την άνεσή μας, ενώ δεν παρέλειψαν να φέρουν ειδικό μπολάκι για τον beaglαρο μας. Ενδιαφέρθηκαν για την εμπειρία μας και είχαν χαμόγελο που σπανίως έσβηνε από τα χείλη τους. Κάποιες μικρές καθυστερήσεις που σημειώθηκαν τις θεωρώ λογικές γιατί η πληρότητα ήταν άνω του 90% Κυριακή 12.00 το μεσημέρι!
Δυνατό σημείο του καταστήματος είναι ο πεζόδρομος και όχι ο εσωτερικός του χώρος που τον θεωρώ μικρό. Τις ηλιόλουστες μέρες έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετήσει αρκετούς θαμώνες. Στα θετικά του καταστήματος είναι ότι έχουν προνοήσει για τουαλέτες ΑΜΕΑ, ενώ η καθαριότητα παίρνει πολύ καλό βαθμό.
Ο κατάλογος στο Στόρι παίζει με το τρίπτυχο Καφέ-Πίτσα-Κοκτέιλ. Διαθέτει επίσης club sandwich, burger και ζυμαρικά. Σε λίγες επιλογές αλλά αρκετά καλά επιμελημένες εκ του αποτελέσματος. Αφού διαλέξαμε τους καφέδες μας, συνεχίσαμε και παραγγείλαμε τα εξης:
– Club sandwich με κοτόπουλο στα 7 ευρώ. Ωραίο ψήσιμο στο ψωμί, ακόμη πιο νόστιμες οι φρέσκες τηγανιτές πατάτες. Μια χαρά και το μπέϊκον με την ντομάτα και την πράσινη λόλα, αυτό που διαφοροποίησε όμως το club sandwich από αλλά του είδους ήταν το πέστο βασιλικού. Έδινε άλλη νότα σε σχέση με τη μαγιονέζα και ήταν αρκετά αρωματικό.
– Χειροποίητο πεϊνιρλί με παλαιωμένη γραβιέρα Κρήτης, πιπεριά, γαλοπούλα και τηγανητό αβγό, στα 7 ευρώ. Συνοδευόταν από πλούσια πράσινη σαλάτα με σως μελιού (αν θυμάμαι καλά). Ωραίο ζυμάρι, δίνει όντως την αίσθηση χειροποίητου. Ζουμερό και το αβγό. Μόνο την πιπεριά δεν καταλάβαμε έντονα. Δεν στεναχωρηθήκαμε κιόλας!
– Greek madame σε ζεστό χωριάτικο ψωμί, ζαμπόν, γραβιέρα Ξάνθης, τηγανητό αβγό και ελαφριά κρέμα μπεσαμέλ, στα 8 ευρώ. Νοστιμότατο το βασικότερο υλικό, το ψωμί. Νομίζαμε ότι θα πέτρωνε αλλά διαψευστήκαμε πανηγυρικά. Το αβγό βρισκόταν στην κορυφή μαζί με την πρώτη στρώση μπεσαμέλ που χυνόταν ως την βάση του πιάτου χωρίς να αναμειχθεί (σε πρώτη φάση) με το τυρί. Φαγώθηκε με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση! Νόστιμη η μπεσαμέλ, έδενε με τα υπόλοιπα υλικά. Και εδώ υπήρξε η ίδια συνοδευτική σαλάτα.
– Πικάντικη πίτσα, στα 12 ευρώ. Σάλτσα φρέσκιας ντομάτας, μοτσαρέλα, σαλάδο Κέρκυρας, καραμελωμένα κρεμμύδια, ντοματίνια confit και nduja. Περίεργος συνδυασμός που άφηνε στο τέλος μια αψάδα αλλά ταυτόχρονα υπήρχε και το γλυκό στοιχείο από τα κρεμμύδια. Ωραίο το ζυμάρι, όπως και η σάλτσα που δεν ήταν τυποποιημένη.
Από γλυκά, αφού συμβουλευτήκαμε την σερβιτόρα επιλέξαμε:
– Σιροπιαστό τσουρέκι με κρέμα ταχίνι, καραμέλα βουτύρου και φιλέ αμυγδάλου, στα 7 ευρώ. Περίεργος συνδυασμός που δεν μας ξετρέλανε γιατί τα υλικά δεν έδεναν αρμονικά μεταξύ τους. Γευτήκαμε πολύ σιρόπι που σε συνδυασμό με την καραμέλα βουτύρου χανόταν η όποια γεύση. Η κρέμα ταχίνι καλή με crumble από χαλβά τριγύρω.
– Ρολάκια γαλακτομπούρεκο με σιρόπι από Μοσχάτο Τυρνάβου, παγωτό και ζάχαρη άχνη, στα 7 ευρώ. Πολύ πιο ευχάριστο και γευστικό. Τραγανά ρολά χωρίς περιττά λάδια, πλούσια σε γεύση και καυτή κρέμα γαλακτομπούρεκου. Μόνο το σιρόπι δεν καταλάβαμε με βάση την ετικέτα που του είχε δοθεί. Το παγωτό καϊμάκι ήταν ένα μικρό έξτρα, ώστε να αναμειχθούν τα τρίμματα του φύλλου. Μακάρι να ήταν περισσότερα από 2 τα μακρόστενα ρολά.
Επίσης, παραγγείλαμε μια βαρελίσια μπύρα στα ~ 4.5 ευρώ.
Συνολικό κόστος στα 62 ευρώ, για 4 άτομα.
Συμπερασματικά: Το Στόρι δεν θα το βρείτε στα “brunchoάρθρα” του διαδικτύου, είναι και εκτός πιάτσας. Έχουν όμως μεράκι, έχουν ευγένεια και διάθεση να παίξουν με ελληνικές πρώτες ύλες. Έφυγα πολύ ικανοποιημένος από την εμπειρία και την γενικότερη αντιμετώπισή τους και ευχαρίστως θα επέστρεφα για να δοκιμάσω κάποια άλλα πιάτα τους. Θέλω να πιστεύω ότι θα εξελίσσονται και θα ανανεώνουν το μενού τους!
Προτείνεται!