Στο InTown βρεθήκαμε εντελώς τυχαία με τη φίλη μου, Σάββατο βράδυ, αφού για αλλού κινήσαμε και αλλού η ζωή μας πήγε, που λέει και το τραγούδι. Στο σύνολο ήταν μια ωραία βραδιά, αφού ήπιαμε το κρασί μας, σε ένα μέρος ήσυχο, ζεστό και οικείο, σε ύφος vintage, και ολίγον τι, μάλλον χριστουγεννιάτικο. Προσωπικά μου άρεσε ο χώρος. Και σε συνδυασμό με την ησυχία και την ωραία μουσική, συνέθεσε στα μάτια μου ένα ωραίο σκηνικό.
Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ όμως ήταν ότι οι σερβιτόροι ήταν χαμογελαστοί, χωρίς καμία προσποίηση και εξαιρετικοί στην αναποδιά του air condition, που για κάποιο λόγο, σταμάτησε να λειτουργεί, με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να κρυώνουμε.
Ο κατάλογος έχει αρκετές επιλογές, και μπορείς να κάτσεις και για καφέ ή γλυκό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι γεύσεις γενικά είναι ανεπανάληπτες ή μοναδικές. Εμείς δοκιμάσαμε ένα risotto με μανιτάρια και τρούφα, σωστά χυλωμένο, αλλά λίγο βαρύ. Αρκετά καλό στη γεύση αλλά μέχρι εκεί. Η φίλη μου δοκίμασε πένες με σολομό, ένα πιάτο που αγαπάει ιδιαίτερα. Αρκετά καλό στη γεύση, αλλά όχι αξιομνημόνευτο. Ωραία βρασμένες οι πένες, μικρά κομμάτια σολομού, και λίγο σε ποσότητα, και μέχρι εκεί. Δοκιμάσαμε επίσης γλυκό ημέρας, σουφλέ σοκολάτας, το οποίο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ίσως και το καλύτερο πιάτο της βραδιάς.
Μαζί με δύο ποτήρια κρασί house wine, πληρώσαμε λίγο παραπάνω από 20 ευρώ η καθεμία, ποσό που δεν το λες απαγορευτικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι είσαι και στο κέντρο που όλα είναι πανάκριβα, αλλά δε δοκιμάσαμε και κάτι που θα το θυμόμαστε. Θα θυμόμαστε σίγουρα την αναποδιά της βραδιάς, για το πώς καταλήξαμε εκεί, αλλά όχι το φαγητό. Αυτό δε σημαίνει ότι μια επίσκεψη και μια ευκαιρία δεν αξίζει τον κόπο, διότι η ατμόσφαιρα είναι όντως πολύ καλή και μπορείς να συζητήσεις άνετα χωρίς να ξελαρυγγιαστείς ή να μάθει η περιοχή τα προσωπικά σου. Οπότε σας δίνω ένα καλό λόγο για να το επισκεφτείτε.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Στο InTown βρεθήκαμε εντελώς τυχαία με τη φίλη μου, Σάββατο βράδυ, αφού για αλλού κινήσαμε και αλλού η ζωή μας πήγε, που λέει και το τραγούδι. Στο σύνολο ήταν μια ωραία βραδιά, αφού ήπιαμε το κρασί μας, σε ένα μέρος ήσυχο, ζεστό και οικείο, σε ύφος vintage, και ολίγον τι, μάλλον χριστουγεννιάτικο. Προσωπικά μου άρεσε ο χώρος. Και σε συνδυασμό με την ησυχία και την ωραία μουσική, συνέθεσε στα μάτια μου ένα ωραίο σκηνικό.
Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ όμως ήταν ότι οι σερβιτόροι ήταν χαμογελαστοί, χωρίς καμία προσποίηση και εξαιρετικοί στην αναποδιά του air condition, που για κάποιο λόγο, σταμάτησε να λειτουργεί, με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να κρυώνουμε.
Ο κατάλογος έχει αρκετές επιλογές, και μπορείς να κάτσεις και για καφέ ή γλυκό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι γεύσεις γενικά είναι ανεπανάληπτες ή μοναδικές. Εμείς δοκιμάσαμε ένα risotto με μανιτάρια και τρούφα, σωστά χυλωμένο, αλλά λίγο βαρύ. Αρκετά καλό στη γεύση αλλά μέχρι εκεί. Η φίλη μου δοκίμασε πένες με σολομό, ένα πιάτο που αγαπάει ιδιαίτερα. Αρκετά καλό στη γεύση, αλλά όχι αξιομνημόνευτο. Ωραία βρασμένες οι πένες, μικρά κομμάτια σολομού, και λίγο σε ποσότητα, και μέχρι εκεί. Δοκιμάσαμε επίσης γλυκό ημέρας, σουφλέ σοκολάτας, το οποίο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ίσως και το καλύτερο πιάτο της βραδιάς.
Μαζί με δύο ποτήρια κρασί house wine, πληρώσαμε λίγο παραπάνω από 20 ευρώ η καθεμία, ποσό που δεν το λες απαγορευτικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι είσαι και στο κέντρο που όλα είναι πανάκριβα, αλλά δε δοκιμάσαμε και κάτι που θα το θυμόμαστε. Θα θυμόμαστε σίγουρα την αναποδιά της βραδιάς, για το πώς καταλήξαμε εκεί, αλλά όχι το φαγητό. Αυτό δε σημαίνει ότι μια επίσκεψη και μια ευκαιρία δεν αξίζει τον κόπο, διότι η ατμόσφαιρα είναι όντως πολύ καλή και μπορείς να συζητήσεις άνετα χωρίς να ξελαρυγγιαστείς ή να μάθει η περιοχή τα προσωπικά σου. Οπότε σας δίνω ένα καλό λόγο για να το επισκεφτείτε.