Στο ‘’για δύο’’ πήγαμε τρεις. Φάγαμε όμως για δύο. Ήπιαμε τσίπουρα για δύο, παρότι τρεις. Οι ετικέτες όμως δεν ήταν δύο, ήταν τρεις.
Ξύνει κανείς το κεφάλι ως νέος Κύρος Γρανάζης;
Εδώ είμαι για ανάλυση.
Μικρό, χαριτωμένο, κουκλίστικο, με μικρό χρόνο ζωής και σπιτικές μυρωδιές να γεμίζουν το χώρο καθώς διαβείς το κατώφλι του. Αυτό το μέρος διάλεξαν οι δύο φίλοι ο Βρασίδας και ο Χαρίλαος να ξαποστάσουν και να δροσίσουν τον ουρανίσκο τους. Σε λίγο θα ερχόταν και ο Λούλης, ο γιός του Χαρίλαου που είχε επαγγελματικό ραντεβού.
– Δεν θα πιω πολύ είπε ο Χαρίλαος, έχω και ταξίδι επιστροφής, άσε που φωνάζει η Λουκία.
– Ούτε εγώ αποκρίθηκε ο Βρασίδας φωνάζει και η δικιά μου η Λουκία. – Πιείτε ελεύθερα φώναξε από μακριά ο Λούλης θα σας καλύψω εγώ στις Λουκίες.
– Η εξυπηρέτηση ζωντανή, με άποψη και στυλ, με προτάσεις και χαμόγελο, απεφάνθη ο Βρασίδας και ο Χαρίλαος συμφώνησε.
– Το πρώτο χύμα τσίπουρο γευστικό με ωραία επίγευση, γαργαλάει ευχάριστα τον ουρανίσκο αλλά δυνατούτσικο, απεφάνθη ο Χαρίλαος και ο Βρασίδας συμφώνησε.
Ο Λούλης από την άλλη, μιας και είναι στην ανάπτυξη, ξεκίνησε να τρώει. Έπεσε με τα μούτρα στο σπετσοφάι με μύδια, που ήταν μπουκιά και συχώριο. Βούτες και ξανά βούτες, έσβηναν την κάψα από το τσίπουρο και προετοίμαζαν τις αισθήσεις για τους επόμενους μεζέδες. Μαζί με αυτό, γεύτηκαν σωστά βρασμένα κολοκυθάκια με παστό ψάρι, πατατοσαλάτα σπιτική μυρωδάτη με κρεμμυδάκι και κρίταμο και τυροκαυτερή την κλασσική βολιώτικη, ελαφρώς ροζ και πριν κοκκινίσει από αυτά που άκουγε από τη συζήτηση των τριών φίλων.
– Λέω να πιούμε κάτι Μακεδονικό απεφάνθη ο Βρασίδας και ο Χαρίλαος συμφώνησε. Και νάσου ο Δραμινός παραγωγός που έχει γίνει συνήθεια στους τρεις φίλους και νάσου και το ζεστό ρύζι με την ντελικάτη εκτέλεση, μαζί με γαριδούλες, να και η βελούδινη φάβα με τα ψιλοκομμένα αρώματα στην κορυφή, παρέα με το σκουμπρί στο φούρνο με εξαιρετική σάλτσα, για συνέχεια στις βούτες και τα τσιτσίραβλα με αυγό.
– Η αλήθεια είναι Βρασίδα, ότι το αυγό δεν κολλάει πουθενά, απεφάνθη ο Λούλης και για να το ξεπεράσουμε θέλουμε άλλη μια τελευταία γύρα.
– Θα συμφωνήσω Λούλη, άσε που οι Λουκίες άρχισαν να τηλεφωνούν, απεφάνθη ο Βρασίδας και ο Χαρίλαος παρήγγειλε την τρίτη και τελευταία γύρα από Θεσσαλό παραγωγό περιοχής Τρικάλων.
– Θυμήσου Χαρίλαε να σου πω μια ιστορία για το χωριό παραγωγής απεφάνθη ο Βρασίδας, καθώς απολάμβανε ένα γευστικό ντελικάτο tapas αποτελούμενο από γαριδούλες, semi hot sauce και άνηθο.
Ο δε Λούλης είχε πλευρίσει τις σουπιές με τα χόρτα που μόλις είχαν βγει από την κατσαρόλα, μαζί με μαρίδα ψιλή, καυτή και ξυδάτη που περίμενε υπομονετικά κάποιος να την προσεγγίσει.
Με αυτά και με αυτά, οι τρεις φίλοι, έφαγαν νόστιμα και αρκετά, το μεσημέρι κύλησε όμορφα, ευχαριστήθηκαν το φαγητό το ποτό και τη συζήτηση και έζησαν αυτοί καλά και εσείς καλύτερα.
Υ.Γ. Για την ιστορία και για όσους ξέρουν ‘’Το ξεχασμένο πηγάδι’’ του Μήτσου με τον ‘’Εξαδάκτυλο’’, οι 3 δικοί μας φίλοι δεν έπεσαν μέσα. Ο Βρασίδας γύρισε στη Λουκία η οποία χάρηκε γιατί τον είδε νηφάλιο, ο Χαρίλαος γύρισε στη Λουκία η οποία χάρηκε διότι τον είδε νηφάλιο και το αυτοκίνητο θα φτιαχτεί με χαμηλό κόστος και ο Λούλης συνέχισε το διάβασμα για να προλάβει την εξεταστική!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Στο ‘’για δύο’’ πήγαμε τρεις. Φάγαμε όμως για δύο. Ήπιαμε τσίπουρα για δύο, παρότι τρεις. Οι ετικέτες όμως δεν ήταν δύο, ήταν τρεις.
Ξύνει κανείς το κεφάλι ως νέος Κύρος Γρανάζης;
Εδώ είμαι για ανάλυση.
Μικρό, χαριτωμένο, κουκλίστικο, με μικρό χρόνο ζωής και σπιτικές μυρωδιές να γεμίζουν το χώρο καθώς διαβείς το κατώφλι του. Αυτό το μέρος διάλεξαν οι δύο φίλοι ο Βρασίδας και ο Χαρίλαος να ξαποστάσουν και να δροσίσουν τον ουρανίσκο τους. Σε λίγο θα ερχόταν και ο Λούλης, ο γιός του Χαρίλαου που είχε επαγγελματικό ραντεβού.
– Δεν θα πιω πολύ είπε ο Χαρίλαος, έχω και ταξίδι επιστροφής, άσε που φωνάζει η Λουκία.
– Ούτε εγώ αποκρίθηκε ο Βρασίδας φωνάζει και η δικιά μου η Λουκία. – Πιείτε ελεύθερα φώναξε από μακριά ο Λούλης θα σας καλύψω εγώ στις Λουκίες.
– Η εξυπηρέτηση ζωντανή, με άποψη και στυλ, με προτάσεις και χαμόγελο, απεφάνθη ο Βρασίδας και ο Χαρίλαος συμφώνησε.
– Το πρώτο χύμα τσίπουρο γευστικό με ωραία επίγευση, γαργαλάει ευχάριστα τον ουρανίσκο αλλά δυνατούτσικο, απεφάνθη ο Χαρίλαος και ο Βρασίδας συμφώνησε.
Ο Λούλης από την άλλη, μιας και είναι στην ανάπτυξη, ξεκίνησε να τρώει. Έπεσε με τα μούτρα στο σπετσοφάι με μύδια, που ήταν μπουκιά και συχώριο. Βούτες και ξανά βούτες, έσβηναν την κάψα από το τσίπουρο και προετοίμαζαν τις αισθήσεις για τους επόμενους μεζέδες. Μαζί με αυτό, γεύτηκαν σωστά βρασμένα κολοκυθάκια με παστό ψάρι, πατατοσαλάτα σπιτική μυρωδάτη με κρεμμυδάκι και κρίταμο και τυροκαυτερή την κλασσική βολιώτικη, ελαφρώς ροζ και πριν κοκκινίσει από αυτά που άκουγε από τη συζήτηση των τριών φίλων.
– Λέω να πιούμε κάτι Μακεδονικό απεφάνθη ο Βρασίδας και ο Χαρίλαος συμφώνησε. Και νάσου ο Δραμινός παραγωγός που έχει γίνει συνήθεια στους τρεις φίλους και νάσου και το ζεστό ρύζι με την ντελικάτη εκτέλεση, μαζί με γαριδούλες, να και η βελούδινη φάβα με τα ψιλοκομμένα αρώματα στην κορυφή, παρέα με το σκουμπρί στο φούρνο με εξαιρετική σάλτσα, για συνέχεια στις βούτες και τα τσιτσίραβλα με αυγό.
– Η αλήθεια είναι Βρασίδα, ότι το αυγό δεν κολλάει πουθενά, απεφάνθη ο Λούλης και για να το ξεπεράσουμε θέλουμε άλλη μια τελευταία γύρα.
– Θα συμφωνήσω Λούλη, άσε που οι Λουκίες άρχισαν να τηλεφωνούν, απεφάνθη ο Βρασίδας και ο Χαρίλαος παρήγγειλε την τρίτη και τελευταία γύρα από Θεσσαλό παραγωγό περιοχής Τρικάλων.
– Θυμήσου Χαρίλαε να σου πω μια ιστορία για το χωριό παραγωγής απεφάνθη ο Βρασίδας, καθώς απολάμβανε ένα γευστικό ντελικάτο tapas αποτελούμενο από γαριδούλες, semi hot sauce και άνηθο.
Ο δε Λούλης είχε πλευρίσει τις σουπιές με τα χόρτα που μόλις είχαν βγει από την κατσαρόλα, μαζί με μαρίδα ψιλή, καυτή και ξυδάτη που περίμενε υπομονετικά κάποιος να την προσεγγίσει.
Με αυτά και με αυτά, οι τρεις φίλοι, έφαγαν νόστιμα και αρκετά, το μεσημέρι κύλησε όμορφα, ευχαριστήθηκαν το φαγητό το ποτό και τη συζήτηση και έζησαν αυτοί καλά και εσείς καλύτερα.
Υ.Γ. Για την ιστορία και για όσους ξέρουν ‘’Το ξεχασμένο πηγάδι’’ του Μήτσου με τον ‘’Εξαδάκτυλο’’, οι 3 δικοί μας φίλοι δεν έπεσαν μέσα. Ο Βρασίδας γύρισε στη Λουκία η οποία χάρηκε γιατί τον είδε νηφάλιο, ο Χαρίλαος γύρισε στη Λουκία η οποία χάρηκε διότι τον είδε νηφάλιο και το αυτοκίνητο θα φτιαχτεί με χαμηλό κόστος και ο Λούλης συνέχισε το διάβασμα για να προλάβει την εξεταστική!