Μερικές φορές η ζωή σου παίζει παιγνίδια και ενώ ξεκινάς για συγκεκριμένο προορισμό καταλήγεις αλλού. Καρμικά όλα τελικά.
Ξεκινήσαμε ένα ζεστό πρωινομεσήμερο για φαγητό, στην πορεία δεν τα βρήκαμε και είπαμε θα πιούμε καφέ, στην πορεία το ξαναχάσαμε και γυρίσαμε σε φαγητό και τελικά για να βολευτούν όλοι καταλήξαμε στο ‘’Agora’’ και δεν το μετανιώσαμε.
All day χώρος, βασισμένος σε Θεσσαλονικιώτικη ιδέα (Ergon, Σέμπρικο κλπ), με αγορά ντόπιων προϊόντων από σάλτσες, βότανα, όσπρια και ζυμαρικά μέχρι επιλεγμένα αποστάγματα και κρασιά. Πολυχώρος για να πιείς τον καφέ σου και να φας το γλυκό σου ή να φας πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό. Αν είσαι και του ποτού υπάρχει και μια συμμαζεμένη λίστα από δημιουργικά cocktail.
Ιδιαίτερη μνεία, στο καλαίσθητο κελάρι το οποίο χρονολογείται από το 1955 και φιλοξενεί κρασιά, παστά και ελαιόλαδα.
Το ‘’Agora’’ βρίσκεται δίπλα στο κεντρικό parking της Πορταριάς και σε κερδίζει αμέσως με την καλαισθησία του, την ανθισμένη αυλή του και την φρεσκάδα που αποπνέει.
Ξεκινήσαμε με καφέ σε μπακιρένιο μπρίκι, το κατάλληλο για να σου βγάλει όλα τα αρώματα, συνοδευόμενο από το κλασσικό λουκούμι του ‘’παππού’’. Μόνο αν δοκιμάσεις την μπουκιά του ‘’παππού’’ θα αισθανθείς την αυθεντική γεύση του λουκουμιού, που κατάφερε να διαδοθεί από γενιά σε γενιά.
Σπιτική βυσσινάδα όπως την έφτιαχναν κάποτε οι γιαγιάδες μας, με νερό και γλυκό του κουταλιού. Γεύση αλησμόνητη 2 σε 1, αφού έπινες τη βυσσινάδα και από τη βάση του ποτηριού με το κλασσικό κουταλάκι του ανακατέματος έτρωγες τα βύσσινα.
Νεράκι του βουνού των Κενταύρων για να καθαρίσει η γεύση και στη συνέχεια βουτυρωμένα scrambled eggs πάνω σε ζεστό χωριάτικο ψωμί, μαμαδίσια αρώματα όσο δεν παίρνει άλλο.
Η έκπληξη βέβαια στο τραπέζι ήρθε δοκιμάζοντας τους αλμυρούς λουκουμάδες.
Αδιανόητα όμοιοι λες και είχαν βγει από το ίδιο καλούπι, με τραγανό φλοιό και αφράτο εσωτερικό έδεναν διαστροφικά με το γαλοτύρι της βάσης, το θυμάρι και τα ντοματίνια.
Ιδανικοί για να ξεκινήσουν το πρωινό σε 2 άτομα, εξαφανίστηκαν γρηγορότερα από οποιοδήποτε πιάτο ήρθε στο τραπέζι.
Χορτάσαμε με τα κρέατα της ημέρας, λουκάνικο από χωριό της περιοχής, ζουμερό κρεατένιο, το κλασσικό χωρίς τα έξτρα μυρωδικά που του αλλάζουν τη γεύση και καπνιστή μπριζόλα σωστά σιτεμένη και ψημένη και μαεστρικά καπνισμένη. Συνοδεύονταν από ήπιες σάλτσες και πατάτες ‘’βραχάκια’’ τηγανισμένες με τη φλούδα τους σε ακανόνιστα κομμάτια εν ήδη πέτρας. Εδώ μπορούσε να αλλάξει το συνοδευτικό όπως και η σάλτσα, για το level παραπάνω.
Η εξυπηρέτηση flexible, ενημερωμένη, επεξηγηματική αλλά της υπομονής, διότι ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη’’ ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Οι τιμές αρκετά καλές για Πορταριά αλλά και για τον χώρο που κάθεσαι, θα μπορούσαν βέβαια να είναι λίγο πιο κάτω, Στην τελική βέβαια σε αύτη τη χώρα κανείς δεν είναι τέλειος.
Συμπερασματικά, το ‘’Agora 1955’’ αποτελεί χώρο που έλειπε από την περιοχή, όχι μόνο της Πορταριάς αλλά και ολόκληρης της Μαγνησίας, στοχεύοντας σε αγοραστικό κοινό που έχει παραστάσεις και ξέρει να επιλέγει.
Άλλωστε και το μεγαλύτερο αδερφάκι του το ‘’Αερικό’’ ανάμεσα σε Πορταριά και Μακρυνίτσα, έχει βάλει τα γυαλιά με σχετική άνεση, σε πολλούς παίκτες της εστίασης.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Μερικές φορές η ζωή σου παίζει παιγνίδια και ενώ ξεκινάς για συγκεκριμένο προορισμό καταλήγεις αλλού. Καρμικά όλα τελικά.
Ξεκινήσαμε ένα ζεστό πρωινομεσήμερο για φαγητό, στην πορεία δεν τα βρήκαμε και είπαμε θα πιούμε καφέ, στην πορεία το ξαναχάσαμε και γυρίσαμε σε φαγητό και τελικά για να βολευτούν όλοι καταλήξαμε στο ‘’Agora’’ και δεν το μετανιώσαμε.
All day χώρος, βασισμένος σε Θεσσαλονικιώτικη ιδέα (Ergon, Σέμπρικο κλπ), με αγορά ντόπιων προϊόντων από σάλτσες, βότανα, όσπρια και ζυμαρικά μέχρι επιλεγμένα αποστάγματα και κρασιά. Πολυχώρος για να πιείς τον καφέ σου και να φας το γλυκό σου ή να φας πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό. Αν είσαι και του ποτού υπάρχει και μια συμμαζεμένη λίστα από δημιουργικά cocktail.
Ιδιαίτερη μνεία, στο καλαίσθητο κελάρι το οποίο χρονολογείται από το 1955 και φιλοξενεί κρασιά, παστά και ελαιόλαδα.
Το ‘’Agora’’ βρίσκεται δίπλα στο κεντρικό parking της Πορταριάς και σε κερδίζει αμέσως με την καλαισθησία του, την ανθισμένη αυλή του και την φρεσκάδα που αποπνέει.
Ξεκινήσαμε με καφέ σε μπακιρένιο μπρίκι, το κατάλληλο για να σου βγάλει όλα τα αρώματα, συνοδευόμενο από το κλασσικό λουκούμι του ‘’παππού’’. Μόνο αν δοκιμάσεις την μπουκιά του ‘’παππού’’ θα αισθανθείς την αυθεντική γεύση του λουκουμιού, που κατάφερε να διαδοθεί από γενιά σε γενιά.
Σπιτική βυσσινάδα όπως την έφτιαχναν κάποτε οι γιαγιάδες μας, με νερό και γλυκό του κουταλιού. Γεύση αλησμόνητη 2 σε 1, αφού έπινες τη βυσσινάδα και από τη βάση του ποτηριού με το κλασσικό κουταλάκι του ανακατέματος έτρωγες τα βύσσινα.
Νεράκι του βουνού των Κενταύρων για να καθαρίσει η γεύση και στη συνέχεια βουτυρωμένα scrambled eggs πάνω σε ζεστό χωριάτικο ψωμί, μαμαδίσια αρώματα όσο δεν παίρνει άλλο.
Η έκπληξη βέβαια στο τραπέζι ήρθε δοκιμάζοντας τους αλμυρούς λουκουμάδες.
Αδιανόητα όμοιοι λες και είχαν βγει από το ίδιο καλούπι, με τραγανό φλοιό και αφράτο εσωτερικό έδεναν διαστροφικά με το γαλοτύρι της βάσης, το θυμάρι και τα ντοματίνια.
Ιδανικοί για να ξεκινήσουν το πρωινό σε 2 άτομα, εξαφανίστηκαν γρηγορότερα από οποιοδήποτε πιάτο ήρθε στο τραπέζι.
Χορτάσαμε με τα κρέατα της ημέρας, λουκάνικο από χωριό της περιοχής, ζουμερό κρεατένιο, το κλασσικό χωρίς τα έξτρα μυρωδικά που του αλλάζουν τη γεύση και καπνιστή μπριζόλα σωστά σιτεμένη και ψημένη και μαεστρικά καπνισμένη. Συνοδεύονταν από ήπιες σάλτσες και πατάτες ‘’βραχάκια’’ τηγανισμένες με τη φλούδα τους σε ακανόνιστα κομμάτια εν ήδη πέτρας. Εδώ μπορούσε να αλλάξει το συνοδευτικό όπως και η σάλτσα, για το level παραπάνω.
Η εξυπηρέτηση flexible, ενημερωμένη, επεξηγηματική αλλά της υπομονής, διότι ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη’’ ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Οι τιμές αρκετά καλές για Πορταριά αλλά και για τον χώρο που κάθεσαι, θα μπορούσαν βέβαια να είναι λίγο πιο κάτω, Στην τελική βέβαια σε αύτη τη χώρα κανείς δεν είναι τέλειος.
Συμπερασματικά, το ‘’Agora 1955’’ αποτελεί χώρο που έλειπε από την περιοχή, όχι μόνο της Πορταριάς αλλά και ολόκληρης της Μαγνησίας, στοχεύοντας σε αγοραστικό κοινό που έχει παραστάσεις και ξέρει να επιλέγει.
Άλλωστε και το μεγαλύτερο αδερφάκι του το ‘’Αερικό’’ ανάμεσα σε Πορταριά και Μακρυνίτσα, έχει βάλει τα γυαλιά με σχετική άνεση, σε πολλούς παίκτες της εστίασης.