Craving…
‘’Γιώργο, θέλω κοκορέτσι’’.
‘’Μα είναι τέσσερις το πρωί’’.
‘’Δε με νοιάζει, το μωρό ζητάει κοκορέτσι!’’
Γράφει το Χρυσανθεμάκι!!!
Και κάπως έτσι σηκώνεται ο δύσμοιρος να ψάχνει ψησταριές το χάραμα, ενώ σε τρεις ώρες σηκώνεται να πάει για δουλειά. Κάπου εδώ θα γίνω μαρτυριάρα και θα αποκαλύψω ένα ψέμα αιώνων: καμία δε τα ζητάει γιατί είναι ακατανίκητη η λιγούρα για καρπούζι Δεκέμβρη μήνα και θα υποφέρει αν δε το φάει. Το ζητάει γιατί είναι πρησμένη σαν το ανθρωπάκι της Michelin από την πατούσα ως τον σβέρκο, δε μπορεί να σκύψει να δέσει τα κορδόνια της και πονάει η μέση της. Αφού υποφέρει αυτή, θα υποφέρεις και συ!
Δεν είναι ψέμα, βέβαια, ότι οι διατροφικές συνήθειες αλλάζουν προς το φάσμα του ‘’είσαι σίγουρη ότι θα το φας αυτό;’’, αλλά και πάλι πιστεύω ότι είναι τα απωθημένα που βγήκαν απ’ το κουτί τους στο πίσω μέρος της ντουλάπας, όπου τα κρύβαμε μη μας πάρουν για λυσσάρες, και επιτέλους δικαιολογούνται στα μάτια των γύρω μας ως: ‘’μη την παρεξηγείς που βουτάει πίκλες στη nutella, είναι έγκυος!’’ Εμείς ,πάλι, του δίνουμε και καταλαβαίνει γιατί, θα γίνουμε που θα γίνουμε ντολμάδες με πόδια, ας το έχουμε χαρεί στην πορεία!
Εντάξει, εγώ δεν επιτρέπεται να μιλάω, αφού ήμουν η ντροπή των εγκύων. Το παιδί κόντεψε να βλαστήσει μέσα μου, από τις μελιτζάνες και τα φασολάκια που εξαφάνιζα ευτυχισμένη, όσο η υπόλοιπη οικογένεια έτρωγε δίπιτα κεμπάπ. Κοινό στοιχείο, όμως, όλων των εγκύων είναι η επιθυμία για ξινά, απ’ την οποία ούτε εγώ παρέκκλινα. Το τι πατατάκι/ ξίδι και πόσα ντοματίνια λουσμένα στο βαλσάμικο εξολόθρευσα δεν περιγράφεται.
Άλλος διάσημος συνδυασμός είναι το γλυκαλμυρό. Και επειδή δεν είμαστε τίποτα νορμάλ, η όμορφη Indulge το μετέφραζε σε πατατάκια βουτηγμένα στη μερέντα, η ξαδέλφη μου σε τυρόπιτα σφολιάτας με μαρμελάδα, μια γνωστή μου έκανε το απονενοημένο των μπισκότων Oreo με μουστάρδα και η Beyonce σε μπανάνα με κέτσαπ. Για να μην ξεχάσω τις επιλογές βάφλα με κοτόπουλο, κέικ με τυρί και, ήμαρτον, τσουρέκι με παστές σαρδέλες! Είμαι σχεδόν βέβαιη ότι κάπως έτσι προέκυψαν οι συνδυασμοί καρπούζι με φέτα και πεπόνι με προσούτο: Ο δημιουργός ήταν έγκυος.
Πάμε στην πιο γνωστή κατηγορία: υδατάνθρακας με υδατάνθρακα και dressing υδατάνθρακα από πάνω! Όλες οι εγκυούλες, της ξενέρωτης γράφουσας εξαιρουμένης, κάνουν το πάρτυ της θερμιδικής βόμβας. Από πίτσα με σουβλάκι και λίγη κρέπα συνοδευτικό, τα κλαμπ σάντουιτς που κατέβαζε αμάσητα η αδερφή μου, μέχρι τα πιο άβολα όπως μακαρόνια με φέτα και κέτσαπ της Tzia, ψωμί του τοστ με παγωτό, βάση βάφλας με ramen ή, για τις δυνατές, σάντουιτς με μακαρόνια και πατάτες τηγανιτές μέσα! Αν δεν κάνει πάρτι ο πολυσακχαρίτης δε μεγαλώνει το μωρό, είναι γνωστό αυτό!!
Είναι γνωστό ότι, οι περισσότερες κάνουν μια γυροβολιά και μπαίνουν με τις πάντες στη γειτονιά του αλατιού. Και δε μιλάμε για λίγο αλατάκι να νοστιμίζει το φαγητό, μιλάμε για ένα βήμα πριν τη Νεκρά θάλασσα. Ξέρω άνθρωπο που διπλοαλάτιζε τα πατατάκια πριν τα φάει, και άλλη που έτρωγε αλάτι με πατάτες τηγανιτές και όχι το αντίστροφο. Επίσης ξέρω κάνα δύο που αλάτιζαν τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια, αλλά δεν τις ελέγξαμε με εγκεφαλογράφημα όταν έπρεπε. Μάλλον δεν είναι τυχαίο που κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όλα τα παστά, αλίπαστα και τουρσοειδή τα κρύβουν στα πίσω πίσω ράφια οι συμβίοι μας μπας και γλιτώσουμε την υπέρταση.
Τέλος, είναι αυτές που αλλάζουν ριζικά και ξαφνικά απεχθάνονται όσα αγαπούσαν και ζητάνε πράγματα που ποτέ δε θέλησαν! Η νύφη μου που σε κανονικές συνθήκες είναι σαρκοβόρα ξαφνικά έκοψε το κρέας, εγώ που μόνο λέπια δεν έχω από το πολύ ψάρι δεν ήθελα ούτε να το μυρίσω και η μάνα μου ομολόγησε ότι από το πουθενά λαχταρούσε καφέ, η μάνα μου, που ούτε τυραμισού δεν τρώει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Tzia, που ξαφνικά δεν έτρωγε σουβλάκια, δεν έτρωγε κινέζικο, και πεθύμησε να φάει μόνο ψάρι ψητό, αυτή! Που το κοντινότερο σε ψάρι που είχε φάει ως τότε ήταν το ψαρονέφρι. Κάπως έτσι κατάλαβε ο άντρας της ότι ή ήταν σωσίας της, ή έγκυος!