Ιδού η Ρόδος… Τελεία.
Μας ταξιδεύει η Indulge.
Part 3
Τις πήγες τις εκδρομούλες σου, τα έκανες τα μπανάκια σου, πού θα φας όμως στη Ρόδο;
Pane di Capo (Πηγές Καλλιθέας).
Μην μπερδευτείς σαν εμένα όταν το γκουγκλάρεις και σε πετάξει σε αρτοποιία, ζαχαροπλαστική και catering. Η ίδια εταιρεία έχει αναλάβει την «καφετέρια» των Πηγών της Καλλιθέας και ομολογώ με μεγάλη επιτυχία, αν κρίνω από τη διοργάνωση, την εξυπηρέτηση και την ποιότητα και γεύση του φαγητού στην βάπτιση που ήμαστε καλεσμένοι.
Τα επιδόρπια ήταν φτιαγμένα με έμφαση στη λεπτομέρεια και με ιδανική γλυκύτητα. Δε θεωρώ ότι λόγω της privé εκδήλωσης ήταν όλα τόσο προσεγμένα και νόστιμα. Ο chef ή το έχει ή δεν το έχει. Ο συγκεκριμένος το έχει
4 Ροδιές (Πόλη Ρόδου)
Μεζεδοπωλείο από τα λίγα. Λόγω μεγάλης παρέας, δοκιμάσαμε όλο τον κατάλογο και ήταν όλα εξαίσια. Επιγραμματικά, σαλάτα 4 Ροδιές, σαλάτα προσούτο, χωριάτικη, πιταρούδια ροδίτικα, κεφτεδάκια, πακετάκια φέτας σε χειροποίητο φύλλο με μέλι, τηγανιά κοτόπουλο, ντολμαδάκια χειροποίητα, μουσακάς και παστίτσιο ψημένα σε μικρά πήλινα, γκιούλμπασι, χωριάτικο λουκάνικο Τρικάλων με πράσο, χειροποίητα κεμπάπ, πατάτες τηγανητές και ποικιλία ψητών κρεατικών.
Θύμιζαν όλα σπιτική κουζίνα, ιδιαίτερα ο μουσακάς και το παστίτσιο, τα οποία και θυμάμαι πιο έντονα. Ευγενική και άμεση εξυπηρέτηση από νέα ευδιάθετα παιδιά. Καθίσαμε στον εξωτερικό χώρο που ουσιαστικά είναι η αυλή της παλαιού τύπου μονοκατοικίας που στεγάζεται το εστιατόριο με τις πολλές -και όχι 4- ροδιές.
Έκρινα τις τιμές λογικές για την ποιότητα που προσφέρθηκε.
Μαγειροτεχνείο Παράγκα (Απόλλωνα Ρόδου)
Το χωριό απέχει 50km από την πόλη της Ρόδου. Μη σου λέω χαζομάρες. Δεν υπάρχει άλλος λόγος να κάνεις τόσο δρόμο προς το πανέμορφο κατά τα άλλα χωριουδάκι, εκτός από την Παράγκα. Ο ιδιοκτήτης είναι μερακλής και φαίνεται. Κατά πρώτο λόγο, από το χειροποίητο ψωμί, στη συνέχεια από την παραδοσιακή και ιδιαίτερη συνάμα νοστιμιά των πιάτων του, από την ποικιλία της διαθέσιμης κάβας και τέλος, από τον μοναδικό τρόπο που εξυπηρετεί.
Δοκιμάσαμε τζατζίκι, μελιτζανοσαλάτα με ταχίνι & γιαούρτι (μην παραλείψετε για κανένα λόγο αυτό το πιάτο από την παραγγελία σας), ροδίτικα ψωμιά με ντιπ τυριών, κεφτεδάκια, τυροκεφτέδες, γεμιστά με ντολμαδάκια, πατάτες τηγανητές, μανιτάρια με ούζο και κρέμα σκόρδου, κατσίκα στιφάδο ψημένη για μια νύχτα με κρεμμύδια και τοπικό κρασί (ονειρική!) και αρνί καπαμά μαγειρεμένο στον ξυλόφουρνο (απίστευτο!). Επιλέξαμε για επιδόρπιο μπακλαβά με ξηρούς καρπούς & παγωτό μαστίχα και κανταΐφι με παγωτό τριαντάφυλλο, πολύ καλά αμφότερα.
Οι τιμές λίγο ανεβασμένες, με μοναδικό παράπονο την υψηλή τιμολόγηση των αναψυκτικών (2,3€ τα 250ml). Περισσότερες λεπτομέρειες στην κριτική του εστιατορίου.
Το λημέρι του ληστή (Προφύλια Ρόδου)
Άλλος ένας λόγος να μπεις στο αυτοκίνητό σου και να διανύσεις 77 km παρακαλώ από την πόλη της Ρόδου. Παραγγείλαμε τζατζίκι, φέτα ψητή φούρνου, σπιτική μελιτζανοσαλάτα, ψητό συκώτι, λουκάνικο χωριάτικο, κόκορα μεθυσμένο με χυλοπίτες και κατσικάκι κοκκινιστό με πλιγούρι.
Η εξυπηρέτηση δεν ήταν ακριβώς εξυπηρέτηση, ήταν ροδίτικη φιλοξενία, λατρέψαμε οικογενειακώς τον κύριο Σάββα. Κανονικές τιμές, αστραφτερή καθαριότητα σε όλους τους χώρους.
Περισσότερες λεπτομέρειες στην κριτική του εστιατορίου.
Μαϊντανός Κρεμμύδι (Πόλη Ρόδου)
Προσωπικά, στο «Σουβλάκι Σακελλάρης» ήθελα να πάω, αλλά 7 μέρες δε μου έκανε τη χάρη. Μια δε βόλευε η περιοχή, μια δε βόλευε το ωράριο λειτουργίας του (άνοιγε στις 17:30 αν θυμάμαι καλά), πήγαμε στην επόμενη επιλογή που ήταν το «Μαϊντανός Κρεμμύδι». Τυλιχτά παραγγείλαμε και αναψυκτικά. Είτε με κανονική πίτα είτε με την τοπική λεπτή τηγανιτή πίτα, ήταν πεντανόστιμα.
Η εξυπηρέτηση θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη, τουλάχιστον τη συγκεκριμένη μέρα. Προτείνεται. Τουλάχιστον για τη γεύση.
Solo Gelato (Φαληράκι Ρόδου)
Διαμάντι κρυμμένο μέσα στον κακόγουστο τουριστικό χαμό της περιοχής. Πάνω στην παλιά παραλιακή, αν κλείσεις τα μάτια σε εκτρώματα τύπου είσοδος club στόμα τίγρης γιγαντιαίων διαστάσεων και κολοσσούς, θα σε περιμένει το Solo Gelato με παγωτό, που όμοιό του δε θα βρεις. Μας θύμισε Ρώμη στα καλύτερά της, όσον αφορά ποικιλία και γεύση.
Δε χρειάζεται να μείνεις μόνο στο παγωτό. Δείξε εμπιστοσύνη σε βάφλες, βαφλάκια, κρέπες, ακόμα και καφέ (Hausbrandt) και δε θα απογοητευτείς. Δεν το συγκρίνω καν με τη «Στάνη» στην πόλη της Ρόδου, για την οποία είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και δε με ενθουσίασε, αντιθέτως θα έλεγα.
Οι τιμές κανονικές, ο χώρος καλός και η εξυπηρέτηση άψογη!
Ταμάμ – Flaws (Πόλη Ρόδου)
Καταρχάς, να αναφέρω ότι η εξυπηρέτηση σε αυτό το μαγαζί ήταν άριστη, από την τηλεφωνική επικοινωνία για κράτηση τραπεζιού μέχρι τη στιγμή που καληνυχτίσαμε. Στη συνέχεια, η ποιότητα των πρώτων υλών, τα twists σε κλασικές συνταγές, το στήσιμο των πιάτων, η νοστιμιά τους και το πλουσιοπάροχο κέρασμα στο τέλος, μας κέρδισαν ολοκληρωτικά ως πελάτες. Αν ήμουν μόνιμη κάτοικος Ρόδου, θεωρώ πως θα ήταν στα must τουλάχιστον μια φορά το μήνα είτε για φαγητό είτε για ποτό.
Ενδεικτικά δοκιμάσαμε (αν τα θυμάμαι καλά όλα), εξαιρετική πράσινη σαλάτα με ντοματίνια, λιαστή ντομάτα και ψητό μανούρι, θεσπέσιο ψητό χαλούμι με μέλι και πλούσιο φιλέ αμυγδάλου, παπαρδέλες με γαρίδες και φινόκιο, ταλιατέλες με κοτόπουλο και μανιτάρια, μοσχάρι γκιουβέτσι με καπνιστό τυρί και μοσχάρι sirloin με μανιτάρια, ενώ μας κέρασαν σπιτικό λικέρ και σπιτικό παγωτό καϊμάκι με χειροποίητο γλυκό βύσσινο. Κάπου εδώ να διευκρινίσω ένα σημείο που προσωπικά μπερδεύτηκα, αλλά μου εξήγησε ο ευγενέστατος ιδιοκτήτης.
Το κλασικό Ταμάμ (Εστιατόριο σύγχρονης ευρωπαϊκής δημιουργικής κουζίνας) φέτος, λόγω covid19 και περιορισμένης τουριστικής κίνησης, δεν άνοιξε. «Φιλοξενείται» στο χώρο του Flaws (Cocktail lounge) ίδιας ιδιοκτησίας με μικρότερο μενού.
Ο λογαριασμός δεν ήταν χαμηλός, αλλά δε θα με ακούσετε ποτέ να παραπονιέμαι, εφόσον έχω ευχαριστηθεί το φαγητό κι εδώ δεν υπήρξε η παραμικρή αμφιβολία γι’ αυτό.
Dali Extraordinary Art Bistro (Πόλη Ρόδου)
Ούσα full ανάποδη, άφησα για το τέλος άλλο ένα μαγαζί που επιβάλλεται να επισκεφθείτε με το που θα πατήσετε το πόδι σας στο νησί. Βλέπετε εμείς πήγαμε την τελευταία μέρα των διακοπών και δε μου το συγχωρώ. Δεν είναι εστιατόριο, είναι θεϊκό brunchάδικο με τέλειο καφέ και bar το βράδυ. Παραγγείλαμε American sandwich, Tortilla κοτόπουλο, Pancake κοτόπουλο συνοδεία καφέδων, χυμών και ήταν όλα ανεπανάληπτα.
Ο χώρος είναι ζεστός και ταυτόχρονα μοντέρνος με απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα, πολύ προσεγμένος, η εξυπηρέτηση σωστή από νεαρά παιδιά και ο λογαριασμός περίπου στα 10€/άτομο για brunch.
Περισσότερες λεπτομέρειες στην κριτική του εστιατορίου.
Αυτά τα ”ολίγα” είχα να συμβουλεύσω για τη Ρόδο, σύμφωνα τουλάχιστον με τη δική μου οπτική και τις δικές μου εμπειρίες.
Ξεκίνησε για οδηγός τσέπης, κατέληξε σε μίνι εγκυκλοπαίδεια, εύχομαι να μη σε κούρασα και να σου φανούν χρήσιμα.
Θεού θέλοντος και covid επιτρέποντος, ευελπιστώ να ακολουθήσουν κι άλλα άρθρα για καινούρια μέρη…