Στο Ακρογιάλι στη Λάμψακο, λίγο πιο έξω από τη Χαλκίδα, θα πας και θα φας καλά. Θα πας κυρίως για τα θαλασσινά του. Όχι ότι υστερεί στα κρεατικά. Αλλά δίπλα στη θάλασσα με θέα την καινούρια γέφυρα, είναι αμαρτία να την αμαυρώσεις με μια μπριζόλα.
Ο χώρος είναι μεγάλος και έχει και ένα μικρό κομμάτι με δικό του τζάκι, λίγο πιο απομονωμένο, ντυμενο με πέτρα. Στη μεγάλη σάλα έχει επίσης ένα πολύ μεγάλο τζάκι και μπορεί να φιλοξενήσει και μεγάλες παρέες. Έχει ακόμα, ένα τεράστιο προαύλιο χώρο, ενώ για τους πιο τολμηρούς, το χειμώνα με καλή μέρα μπορείτε να καθίσετε και δίπλα στη θάλασσα. Αξία ανεκτίμητη.
Η εξυπηρέτηση είναι ευγενική και γρήγορη, αν και στις μέρες με πολύ κόσμο μπορεί να βιώσετε και κάποιες καθυστερήσεις. Γενικά όμως δε θα απογοητευτείτε, οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες.
Δοκιμάστε ό,τι τραβάει η ψυχή σας. Δε θα απογοητευτείτε. Δε θα φάτε extreme γεύσεις, αλλά θα φάτε καλά θαλασσινά, ωραία μαγειρεμένα και τα τηγανητά είναι ελαφριά. Στην τελευταία επίσκεψη διαλέξαμε
– Γαρίδες πανέ και σαγανάκι σε κόκκινη σάλτσα. Η σάλτσα πηχτή και ελαφρώς πικάντικη με το ψητό ψωμάκι να σκουπίζει το πιάτο. Οι πανέ πολύ γευστικές και τραγανές.
– Καλαμάρι ψητό και καλαμαράκια τηγανητά. Τα τηγανητά πολύ μαλακά και ελαφριά, ενώ το ψητό, ήταν πολύ μαλακό. Εξαιρετικό.
– Αθερίνα τηγανητή. Απλά υπέροχη. Τρωγόταν με το χέρι, όπως πάντα.
– Καβουροσαλάτα , αρκετά καλή, φαγώθηκε ευχάριστα.
– Τυροκαυτερή. Δε δοκίμασα, αλλά για να φαγωθεί μάλλον ήταν καλή.
– Σαλάτα από ανάμεικτα βραστά λαχανικά. Ωραία βρασμένα και κανονική μερίδα.
– Πατάτες τηγανητές. Με το χέρι φαγώθηκαν και αυτές, λες και δεν είχαμε πηρούνια.
– Χταπόδι ξυδάτο. Πολύ μαλακό και ισορροπημένο στο λάδι και το ξύδι.
Μαζί με κρασί και στο τέλος κέρασμα, πληρώσαμε περίπου 30 ευρώ το άτομο και φύγαμε φουλ ευχαριστημένοι και χορτάτοι. Γενικά είναι μια πολύ καλή επιλογή, αν θέλετε να φάτε λίγο πιο έξω από τη Χαλκίδα, με άνετο χώρο, και παρκινγκ πραγματικά ακριβώς απ έξω και με ένα vfm σε πολύ καλά επίπεδα, ανάλογο αυτού που προσφέρει. Προτιμήστε το και θα σας ανταμείψει.
Λάτρης των θαλασσινών και δεν έχετε πάει στο Ακρογιάλι; Εγώ με τα θαλασσινά προσωπικά δεν το έχω από τότε που με θυμάμαι να τρώω τις παιδικές μου κρέμες. Κρέας δώσε μου σε όλες τις μορφές, κοκκινιστά και με μπαχαρικά, αλλά όχι ψάρια και θαλασσινά σε οποιαδήποτε μορφή. Στο Ακρογιάλι όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Έχω πάει πάρα πολλές φορές, με διαφορετικές παρέες, έχω δοκιμάσει, αν όχι όλον, τουλάχιστον τα ¾ του καταλόγου και θεωρώ ως εμβληματικό πιάτο τη γαριδομακαρονάδα του.
Τι έχω δοκιμάσει εγώ ο κρεατοφάγος:
– Γαριδομακαρονάδα με τεράστιες, ολόφρεσκες, γαρίδες να κατακλύζουν το πιάτο. Η μερίδα θεωρητικά είναι για δυο άτομα, αλλά τρώνε άνετα τρεις. Η γεύση της γαρίδας είναι διάχυτη στο πιάτο, και αν και δεν έχω ανιχνεύσει όλα τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά που έχει μέσα, μπορώ να πω, μετά βεβαιότητας, ότι δε θα μείνει ούτε μισό μακαρόνι στο τέλος.
– Σαγανάκι γαρίδα σε όλες τις μορφές: κοκκινιστό παραδοσιακό και λευκό με ωραία σάλτσα. Και στις δυο περιπτώσεις χρειάζεται ένα κιλό ψωμί για βούτες.
– Γεμιστό θράψαλο. Αν και το θράψαλο υπολείπεται γευστικά του καλαμαριού, εδώ σας παροτρύνω να το επιλέξετε άφοβα. Ο μάγειρας δίνει ρεσιτάλ με μια γέμιση βασισμένη στο τυρί και την πιπεριά.
– Τηγανιτά καλαμαράκια γόνος. Ούτε λαστιχωτά, ούτε καμένα. Πραγματικός αφρός να λιώνουν στο στόμα.
– Αν σας αρέσουν τα οστρακοειδή, έχει μεγάλη ποικιλία και είναι πάντα φρεσκότατα. Αν θυμάμαι καλά, τις γυαλιστερές τις σερβίρει και ψητές στα κάρβουνα. Δεν είναι του γούστου μου, γιατί είπαμε, με τα θαλασσινά έχω τσακωθεί από μικρή ηλικία. Ο σύζυγος όμως τα τιμάει ιδιαίτερα.
Όλες οι μερίδες, ακόμα και οι σαλάτες και οι τηγανιτές πατάτες, είναι πολύ μεγάλες και πολύ χορταστικές.
Για να πάτε, θα ακολουθήσετε τη διαδρομή από Χαλκίδα προς Νότια Εύβοια, και θα στρίψετε στην ταμπέλα που πάει για Νέα Λάμψακο. Θα μπείτε σε ένα παραλιακό δρόμο και θα το δείτε στα αριστερά σας. Αν και η θάλασσα σε εκείνο το σημείο δεν είναι και η καλύτερη, ο εξωτερικός χώρος είναι καλός, ειδικά αν υπάρχουν παιδιά τα οποία μπορούν να παίξουν και να τρέξουν άφοβα. Ο εσωτερικός χώρος είναι άνετος και ευρύχωρος, ιδανικός και για χειμώνα.
Η εξυπηρέτηση είναι πολύ καλή, εμάς μας περιποιούνται πάντα και δεν έχουμε παράπονο. Αν είναι να πω κάτι, είναι ότι γενικά είναι λίγο πιο αργοί, αλλά από ότι ξέρω, τα φτιάχνουν όλα εκείνη την ώρα. Ο ιδιοκτήτης είναι πολύ καλός και πάντα μας ρωτάει αν είμαστε ευχαριστημένοι.
Υπολογίστε ότι οικονομικά βγαίνει γύρω στα 30 ευρώ το άτομο, αλλά αν αναλογιστείτε τις μερίδες και την ποιότητα των θαλασσινών, θεωρώ ότι αξίζει τα λεφτά του. Μια δοκιμή θα σας πείσει.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Στο Ακρογιάλι στη Λάμψακο, λίγο πιο έξω από τη Χαλκίδα, θα πας και θα φας καλά. Θα πας κυρίως για τα θαλασσινά του. Όχι ότι υστερεί στα κρεατικά. Αλλά δίπλα στη θάλασσα με θέα την καινούρια γέφυρα, είναι αμαρτία να την αμαυρώσεις με μια μπριζόλα.
Ο χώρος είναι μεγάλος και έχει και ένα μικρό κομμάτι με δικό του τζάκι, λίγο πιο απομονωμένο, ντυμενο με πέτρα. Στη μεγάλη σάλα έχει επίσης ένα πολύ μεγάλο τζάκι και μπορεί να φιλοξενήσει και μεγάλες παρέες. Έχει ακόμα, ένα τεράστιο προαύλιο χώρο, ενώ για τους πιο τολμηρούς, το χειμώνα με καλή μέρα μπορείτε να καθίσετε και δίπλα στη θάλασσα. Αξία ανεκτίμητη.
Η εξυπηρέτηση είναι ευγενική και γρήγορη, αν και στις μέρες με πολύ κόσμο μπορεί να βιώσετε και κάποιες καθυστερήσεις. Γενικά όμως δε θα απογοητευτείτε, οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες.
Δοκιμάστε ό,τι τραβάει η ψυχή σας. Δε θα απογοητευτείτε. Δε θα φάτε extreme γεύσεις, αλλά θα φάτε καλά θαλασσινά, ωραία μαγειρεμένα και τα τηγανητά είναι ελαφριά. Στην τελευταία επίσκεψη διαλέξαμε
– Γαρίδες πανέ και σαγανάκι σε κόκκινη σάλτσα. Η σάλτσα πηχτή και ελαφρώς πικάντικη με το ψητό ψωμάκι να σκουπίζει το πιάτο. Οι πανέ πολύ γευστικές και τραγανές.
– Καλαμάρι ψητό και καλαμαράκια τηγανητά. Τα τηγανητά πολύ μαλακά και ελαφριά, ενώ το ψητό, ήταν πολύ μαλακό. Εξαιρετικό.
– Αθερίνα τηγανητή. Απλά υπέροχη. Τρωγόταν με το χέρι, όπως πάντα.
– Καβουροσαλάτα , αρκετά καλή, φαγώθηκε ευχάριστα.
– Τυροκαυτερή. Δε δοκίμασα, αλλά για να φαγωθεί μάλλον ήταν καλή.
– Σαλάτα από ανάμεικτα βραστά λαχανικά. Ωραία βρασμένα και κανονική μερίδα.
– Πατάτες τηγανητές. Με το χέρι φαγώθηκαν και αυτές, λες και δεν είχαμε πηρούνια.
– Χταπόδι ξυδάτο. Πολύ μαλακό και ισορροπημένο στο λάδι και το ξύδι.
Μαζί με κρασί και στο τέλος κέρασμα, πληρώσαμε περίπου 30 ευρώ το άτομο και φύγαμε φουλ ευχαριστημένοι και χορτάτοι. Γενικά είναι μια πολύ καλή επιλογή, αν θέλετε να φάτε λίγο πιο έξω από τη Χαλκίδα, με άνετο χώρο, και παρκινγκ πραγματικά ακριβώς απ έξω και με ένα vfm σε πολύ καλά επίπεδα, ανάλογο αυτού που προσφέρει. Προτιμήστε το και θα σας ανταμείψει.
Λάτρης των θαλασσινών και δεν έχετε πάει στο Ακρογιάλι; Εγώ με τα θαλασσινά προσωπικά δεν το έχω από τότε που με θυμάμαι να τρώω τις παιδικές μου κρέμες. Κρέας δώσε μου σε όλες τις μορφές, κοκκινιστά και με μπαχαρικά, αλλά όχι ψάρια και θαλασσινά σε οποιαδήποτε μορφή. Στο Ακρογιάλι όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Έχω πάει πάρα πολλές φορές, με διαφορετικές παρέες, έχω δοκιμάσει, αν όχι όλον, τουλάχιστον τα ¾ του καταλόγου και θεωρώ ως εμβληματικό πιάτο τη γαριδομακαρονάδα του.
Τι έχω δοκιμάσει εγώ ο κρεατοφάγος:
– Γαριδομακαρονάδα με τεράστιες, ολόφρεσκες, γαρίδες να κατακλύζουν το πιάτο. Η μερίδα θεωρητικά είναι για δυο άτομα, αλλά τρώνε άνετα τρεις. Η γεύση της γαρίδας είναι διάχυτη στο πιάτο, και αν και δεν έχω ανιχνεύσει όλα τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά που έχει μέσα, μπορώ να πω, μετά βεβαιότητας, ότι δε θα μείνει ούτε μισό μακαρόνι στο τέλος.
– Σαγανάκι γαρίδα σε όλες τις μορφές: κοκκινιστό παραδοσιακό και λευκό με ωραία σάλτσα. Και στις δυο περιπτώσεις χρειάζεται ένα κιλό ψωμί για βούτες.
– Γεμιστό θράψαλο. Αν και το θράψαλο υπολείπεται γευστικά του καλαμαριού, εδώ σας παροτρύνω να το επιλέξετε άφοβα. Ο μάγειρας δίνει ρεσιτάλ με μια γέμιση βασισμένη στο τυρί και την πιπεριά.
– Τηγανιτά καλαμαράκια γόνος. Ούτε λαστιχωτά, ούτε καμένα. Πραγματικός αφρός να λιώνουν στο στόμα.
– Αν σας αρέσουν τα οστρακοειδή, έχει μεγάλη ποικιλία και είναι πάντα φρεσκότατα. Αν θυμάμαι καλά, τις γυαλιστερές τις σερβίρει και ψητές στα κάρβουνα. Δεν είναι του γούστου μου, γιατί είπαμε, με τα θαλασσινά έχω τσακωθεί από μικρή ηλικία. Ο σύζυγος όμως τα τιμάει ιδιαίτερα.
Όλες οι μερίδες, ακόμα και οι σαλάτες και οι τηγανιτές πατάτες, είναι πολύ μεγάλες και πολύ χορταστικές.
Για να πάτε, θα ακολουθήσετε τη διαδρομή από Χαλκίδα προς Νότια Εύβοια, και θα στρίψετε στην ταμπέλα που πάει για Νέα Λάμψακο. Θα μπείτε σε ένα παραλιακό δρόμο και θα το δείτε στα αριστερά σας. Αν και η θάλασσα σε εκείνο το σημείο δεν είναι και η καλύτερη, ο εξωτερικός χώρος είναι καλός, ειδικά αν υπάρχουν παιδιά τα οποία μπορούν να παίξουν και να τρέξουν άφοβα. Ο εσωτερικός χώρος είναι άνετος και ευρύχωρος, ιδανικός και για χειμώνα.
Η εξυπηρέτηση είναι πολύ καλή, εμάς μας περιποιούνται πάντα και δεν έχουμε παράπονο. Αν είναι να πω κάτι, είναι ότι γενικά είναι λίγο πιο αργοί, αλλά από ότι ξέρω, τα φτιάχνουν όλα εκείνη την ώρα. Ο ιδιοκτήτης είναι πολύ καλός και πάντα μας ρωτάει αν είμαστε ευχαριστημένοι.
Υπολογίστε ότι οικονομικά βγαίνει γύρω στα 30 ευρώ το άτομο, αλλά αν αναλογιστείτε τις μερίδες και την ποιότητα των θαλασσινών, θεωρώ ότι αξίζει τα λεφτά του. Μια δοκιμή θα σας πείσει.