Χρόνια πίσω, η πλατεία Ελπίδος στα Πετράλωνα, είχε μια μουντή και μελαγχολική όψη και μάζευε ετερόκλητο κοινό στην σκοτεινή αγκαλιά της, λόγω των ελάχιστων αλλά διαφορετικών μαγαζιών που υπήρχαν. Τα χρόνια πέρασαν και άλλοι χώροι, κυρίως εστίασης άνοιξαν και η περιοχή σφύζει από ζωή, χρώματα και άπλετο ή σχεδόν άπλετο φωτισμό.
Το ευρηματικό, δημιουργικό και μοντέρνο Park bench δεν το ήξερα, ταλαιπωρήθηκα λόγω πορείας για να φτάσω, το γνώρισα όμως για τα καλά και έφαγα υπέροχα. Εννοείται βοήθησε και η πολύ καλή παρέα, οπότε η επιλογή του αγαπημένου ‘’ξάδερφα’’ –από α’ ξαδέρφη της συζύγου- ήταν λίρα αληθινή.
Στην αρχή έγινε η επιλογή του κρασιού συνοδεία sushi τόνου. Ομολογώ ότι η σερβιτόρα ήταν εξαιρετικά διαβασμένη στις προτάσεις οίνου που έκανε. Το sushi που δοκίμασα –πρώτη φορά μιας και δεν τρώω- ούτε κρύο ούτε ζέστη. Ο τόνος τέλεια συνδυασμένος –δεν αποτελεί νέο – με το avocado, η γαρίδα αδιάφορη, οι γνώστες όμως που άδειασαν το πιάτο, είπαν τα καλύτερα.
Στη συνέχεια άρχισαν να έρχονται τα πιάτα για τη μέση που ομολογώ, ήταν χορταστικά εκλεπτυσμένα και μας ικανοποίησαν τα μάλα. Την κουζίνα θα την χαρακτήριζα ελληνική δημιουργική με μεσογειακοασιατικές πινελιές.
Ξεκινήσαμε με αγαπημένο και άρτια εκτελεσμένο λαβράκι carpaccio με slices από δροσερό αγγούρι και φύκια wakame με έντονη και ξεχωριστή γεύση, αρωματισμένο με φρούτα του δάσους και by side soya sauce. Και χωρίς τη soya το πιάτο έβγαζε εκπληκτικά αρώματα.
Η σωστά αρτυμένη σαλάτα ήταν μια παραλλαγή της ντακοσαλάτας με βάση την ντομάτα. Φρέσκια, σκληρή αλλά συνάμα ζουμερή, κρατούσε τα υγρά της αλλά και πότιζε τα χαρουποπαξίμαδα. Για το κάτι έξτρα τα καπαρόφυλλα και για να ανέβει η γεύση στο pick, ξινομυζήθρα ποτισμένη με λάδι βασιλικού.
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το τραπέζι οι κούπες, χαρακτηριστικός σπιτικός κυπριακός μεζές. Μπάλες από πλιγούρι ωοειδούς σχήματος, γεμισμένες με ανάμεικτο κιμά. Κανονικά συνοδεύονται μόνο με φέτες λεμονιού. Στάζεις και νοιώθεις την έκρηξη στο στόμα. Εδώ είχε μαζί και μια sauce γιαουρτιού με μυρωδικά, η οποία δεν έδινε το κάτι παραπάνω.
Πριν προχωρήσουμε στα κρέατα δοκιμάσαμε το πιάτο ημέρας, που ήταν ένα εξαιρετικό τατάκι τόνου με κρούστα μυρωδικών, πίκλες από διάφορα λαχανικά πάνω σε σαλάτα κινόα και πινελιές από σάλτσες miso και mango. Πιάτο που θεωρώ αξίζει να μπει και να μη βγει ποτέ από τον κατάλογο.
Και φτάσαμε στα κρέατα.
Ξεκινήσαμε με τη ναυαρχίδα του μαγαζιού, το αρνάκι μπρεζέ το οποίο καθόταν πάνω σε ένα διακριτικό πουρέ αγκινάρας. Τα συνοδευτικά του, baby καρότο και πατάτα confit, άρτια μαγειρεμένα.
Συνεχίσαμε με tri tip (το “τριγωνικό μέρος” του μοσχαριού, στο οπίσθιο τμήμα της ράχης του) σε εξαιρετικό medium ψήσιμο, συνοδευόμενο από πατάτα confit, διάφορα μανιτάρια και μια απαλή κρέμα Gorgonzola, ισορροπημένης σε αρώματα κρέμας και οξύτητας.
Κλείσαμε με άλλο ένα πιάτο ημέρας, σαλάτα από noodles με ένα αρκετά όξινο dressing, πίκλες λαχανικών, τα οποία συνόδευαν έναν σιγομαγειρεμένο χοιρινό λαιμό λουσμένο σε σάλτσα char siu (Η εναλλακτική πρόταση για bbq, φτιαγμένη από σόγια και μπαχαρικά, συνδυάζει άψογα το αλμυρό με το γλυκό).
Αλήθεια είναι, δεν ‘’σκάσαμε’’ από το φαγητό, το ευχαριστηθήκαμε πολύ, οπότε θέλαμε και γλυκό. Γλυκά για την ακρίβεια. Με το που ήρθαν, χόρτασε το μάτι, ο εγκέφαλος που επεξεργάστηκε την πληροφορία και σίγουρα το στομάχι.
Σε σκεύη εξαιρετικά από κάθε άποψη, ήρθαν στο τραπέζι η κρέμα λεμόνι με μαρέγκα κόκκινων φρούτων και παγωτό θυμάρι και η namelaka πικρής σοκολάτας πάνω σε φεγεντίνη, sauce από passion fruit και sorbet μάνγκο.
Η βραδιά έκλεισε χορταστικά και υπέροχα. Οι τιμές των πιάτων είναι αξιοπρεπέστατες (τα κυρίως δεν ξεπερνάνε τα 17 ευρώ) και άνετα χαρακτηρίζεται vfm ο χώρος.
Ο μέσα χώρος είναι όμορφος και προσεγμένος, το έξω κομμάτι όμως είναι αρκετά out of the box. Θα μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή τραπεζιών. Εμείς 6 άτομα δυσκολευτήκαμε να χωρέσουμε όλα τα πιάτα. Τέλος, ο φωτισμός παραπέμπει σε άλλου είδους χώρο εστίασης και είναι και ελάχιστος για να μπορέσεις να εκτιμήσεις και να δεις τι ακριβώς γεύεσαι. Πταίσματα βέβαια μπροστά στη γευστική πανδαισία του ‘’Park Bench’’ τα οποία διορθώνονται.
Αξίζει η γευστική προσέγγιση του ‘’Park Bench’’ και σίγουρα αξίζει αρκετές επισκέψεις, μια προσπάθεια νέων παιδιών που ξεκίνησε σε δύσκολους καιρούς και σίγουρα ήρθε για να μείνει.
Επίσκεψη στο PARK BENCH τέλη Σεπτέμβρη, Παρασκευή απόγευμα προς βραδάκι. Αν και φτάσαμε σχετικά νωρίς (γύρω στις 7), υπήρχαν ήδη κάποιες παρέες και μετά τις 8 μαζευόταν αρκετός κόσμος, ενώ μια ώρα μετά το μαγαζί είχε σχεδόν γεμίσει. Καλό σημάδι, σίγουρα, μεριμνήστε ωστόσο και για κράτηση.
Η τοποθεσία του βρίσκεται σε μια όμορφη και άνετη πλατεία, κάπου ανάμεσα στο Κουκάκι και τα Πετράλωνα. Το παρκάρισμα αποδείχτηκε απροσδόκητα εύκολη υπόθεση, στον παράδρομο της Καλλιρόης, αλλά και γύρω από την πλατεία υπήρχαν πάρα πολλές ελεύθερες θέσεις. Για το χώρο δεν έχω πολλά να πω, η πλατεία είναι χαλαρή και άνετη, οι αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών ικανοποιητικές, όσο ο καιρός το επιτρέπει σίγουρα θα απολαύσετε μια ευχάριστη έξοδο. Η φασαρία των αυτοκινήτων από τη διπλανή Καλλιρόης, ίσως κουράσει στην αρχή, γρήγορα ωστόσο θα τη συνηθίσετε.
Η εξυπηρέτηση κάπως αμήχανη και αργή στην αρχή, στη συνέχεια ωστόσο βρήκε ρυθμό. Νερό σε κανάτα που ανανεώθηκε, για ψωμάκι ερωτηθήκαμε αν θέλουμε, τα πιάτα ήρθαν με σωστό ρυθμό, ενδιαφέρθηκαν για τη γνώμη μας για τα πιάτα, δεν υπήρχε κάποιο παράπονο. Έλειψε βέβαια κάποιο καλωσόρισμα ή κέρασμα στο τέλος, δεν είναι σίγουρα υποχρεωτικό, το αναφέρω απλώς.
Ο κατάλογος περιέχει συγκεκριμένα πράγματα (6-7 ορεκτικά, 3 σαλάτες, 3 πιάτα με ψάρια-θαλασσινά, 2 κοπές μοσχαριού, 3 burgers και 3 γλυκά). Αν και σε πρώτη ανάγνωση τα πιάτα δεν φαίνονται πολλά, νομίζω καλύπτουν, μαζί με 2-3 πιάτα ημέρας, όλα τα γούστα. Επίσης να μην ξεχάσω ότι προσφέρεται και ειδικό sushi μενού (το οποίο είχε αρκετή πέραση, όπως διαπίστωσα), αλλά και παιδικό μενού. Τέλοσπάντων, εμείς 2 άτομα παραγγείλαμε :
– κολοκυθοκεφτέδες με κρέμα κάσιους, τσίλι και λάιμ (6.5 €). Νοστιμότατοι, καταναλώθηκαν με ευχαρίστιση. Έντονη η γεύση του κολοκυθιού, ενδιαφέρουσα και η κρέμα κάσιους, ως κάτι διαφορετικό, το λάιμ να πω την αλήθεια δεν το πολυκατάλαβα. Καυτερή σαλτσούλα υπήρχε σε μικρή ποσότητα και έδινε την αναγκαία ισορροπία. Πιάτο που προτείνεται.
– arancini τραχανά με μανιτάρια, λάδι τρούφας, στάκα και απάκι Χανίων (7.5 €). Εδω οι εντυπώσεις ήταν ανάμεικτες. Ωραία και τραγανά τα arancini εξωτερικά, η γέμιση ωστόσο δεν μας ικανοποίησε, καθώς περιείχε μόνο τραχανά (χωρίς κάποιο μυρωδικό) και το τελικό γευστικό αποτέλεσμα ήταν κάπως μονότονο. Θα προτιμούσα ενδεχομένως, τα υπόλοιπα υλικά του πιάτου (ή τουλάχιστον κάποια από αυτά) να είχαν ενσωματωθεί στη γέμιση.
– από κυρίως, εγώ επέλεξα μια μπριζόλα flap steak, συνοδευόμενη από πατάτες confit, κρέμα gorgonzola και μανιτάρια (17 €). Έντονα κρεατένια γεύση, ζουμερή και ψημένη, όπως ζητήθηκε. Νόστιμες και οι συνοδευτικές πατάτες με τα μανιτάρια, όπως και η κρέμα gorgonzola που είχε πολύ ωραία υφή. Η γυναίκα μου πήρε μοσχαρίσιο burger, με τσένταρ, μαριναρισμένη ντομάτα, iceberg, ψητό κρεμμύδι, πίκλα αγγουριού και μουστάρδα (12 €).
Και εδώ εξαιρετικές εντυπώσεις. Πολύ ωραίο το μπιφτέκι και καλοψημένο, όπως ζητήθηκε, προσεγμένα και τα υπόλοιπα υλικά. Νόστιμες και τραγανές οι πατάτες, κομμένες σε ροδέλες, ίσως να περίμενα κάποια πιο ενδιαφέρουσα σως για συνοδεία του πιάτου, από την κέτσαπ. Το πιάτο ωστόσο προτείνεται ανεπιφύλακτα, μπορώ να το επιβεβαιώσω και εγώ που δοκίμασα.
– από γλυκά, επιλέξαμε κρέμα από λεμόνι πάνω σε μια βάση μπισκότου, με μαρέγκα από κόκκινα φρούτα και παγωτό θυμάρι (6 €). Εξαιρετική η κρέμα από το λεμόνι, ωραία και τα μαρεγκάκια από κόκκινα φρούτα, ενώ και το παγωτό θυμάρι, αν και μας φάνηκε πολύ έντονο στην αρχή, στην πορεία μας ταίριαξε απόλυτα. Γλυκό που επίσης προτείνεται για κάτι διαφορετικό. Μην ξεχάσω να αναφέρω και την πολύ ωραία παρουσίαση του πιάτου (όπως ισχύει και για τα περισσότερα πιάτα εξάλλου που παραγγείλαμε).
– από ποτά, υπάρχουν κοκτέιλ, μπύρες και κάποια εμφιαλωμένα κρασιά σε σχετικά λογικές τιμές (δηλ. διπλάσια και κάτι λίγο σε σχέση με τιμές κάβας). Εμείς πήραμε ένα ροζέ κρασί από την Κοζάνη (20 €), ποικιλίας Ξινόμαυρο και Τσαπουρνάκος (τοπική ποικιλία της περιοχής), το οποίο καταναλώθηκε πολύ ευχάριστα.
Για 2 ορεκτικά, 2 κυρίως, 1 γλυκό και 1 μπουκάλι κρασί, ο λογαριασμός ήρθε περίπου στα 70 €, νομίζω κινείται σε λογικά πλαίσια
Συνολικά φάγαμε νόστιμα πιάτα, πολύ ωραία παρουσιασμένα σε έναν χαλαρό και όμορφο εξωτερικό χώρο. Μόνο ένα πιάτο δεν μας πολυάρεσε, ίσως δεν ταίριαξε στις γεύσεις μας, στα υπόλοιπα ωστόσο πιάτα, το PARK BENCH πήρε αρκετά υψηλή βαθμολογία, καθώς μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι. Να πάτε …
Την ύπαρξη του Park Bench τολμώ να πω ότι αγνοούσα, πλήρως, δύο εβδομάδες πριν, όταν φιλική παρέα μου πρότεινε να το επισκεφθούμε!
Τα παρελκόμενα της καραντίνας θα τολμήσω να πω για να δικαιολογηθώ.
Λίγες μέρες πριν τη δική μου επίσκεψη προηγήθηκε ο Jim, αλλά τη δική του άποψη θα τη διαβάσετε στην επερχόμενη κριτική του.
4 Άτομα βράδυ Σαββάτου, με κράτηση, η οποία, τουλάχιστον, τη μέρα και την ώρα της επίσκεψης, αποδείχθηκε απαραίτητη.
Κάτσαμε στην ήσυχη πλατεία, που δε θυμίζει σε τίποτα τις πολύβουες περιοχές τριγύρω.
Η εξυπηρέτηση υπήρξε άψογη, με σωστούς χρόνους, με διάθεση να εξυπηρετήσουν και να αλλάξουν 1-2 υλικά, ούτως ώστε να φέρουν τα πιάτα στα γούστα και τα μέτρα μας!
Κανένα παράπονο! Κέρασμα δεν υπήρξε, όχι ότι είναι απαραίτητο!
Το μενού έχει επαρκείς επιλογές για όλα τα γούστα.
Εμείς δοκιμάσαμε:
-Κολοκυθοκεφτέδες με τσίλι & λάιμ, ελαφρύ το αποτέλεσμα μας άρεσε αρκετά.
-Πράσινη σαλάτα με φρούτα εποχής, δυόσμο,ξηρούς καρπούς, ανάμεικτο τυρί με χουρμά και βινεγκρέτ! Πλούσια σαλάτα, απόλυτος ο συνδυασμός των υλικών γευόσουν, ταυτόχρονα, διαφορετικές γεύσεις που ταίριαζαν αρκετά.
-Αρνάκι μπρεζέ με πουρέ αγκινάρας, baby πατάτα και καρότο. 15€. Δεν το δοκίμασα άκουσα όμως πολύ καλά λόγια.
-Φιλέτο λαβράκι σωτέ, με φάβα, αλμύρα, κρέμα κάππαρης και τουρσί κρεμμυδιού. 14€. Το δικό μου κυρίως πιάτο που ταίριαξε πολύ στις γεύσεις μου, το ψάρι μαλακό και ταυτόχρονα με τραγανή κρούστα, η φάβα αέρινη και η αλμύρα βρασμένη στον σωστό χρόνο.
-Σολομός σε κρούστα από πάπρικα και εσπεριδοειδή, πιάτο ημέρας, ήρθε ψημένος όπως ζητήθηκε, ικανοποίησε τον κύριο που το παρήγγειλε.
-Κινόα με φρέσκο τόνο επίσης συγκαταλεγόταν στα πιάτα ημέρας, οπότε δε θυμάμαι πλήρως τα υλικά, πάντως απέσπασε διθυραμβικά σχόλια.
Για το τέλος δυο γλυκά:
-Namelaka πικρής σοκολάτας με φρούτα του πάθους και σορμπέ μάνγκο, δροσερό και νόστιμο. 7€.
-Τιραμισού με κρέμα μασκαρπόνε, brownie σοκολάτας και dulsey cremeux, νομίζω ότι στα γούστα μας ταίριαξε περισσότερο ,πληθωρικό και παράλληλα κρεμώδες, κλείνει ιδανικά το δείπνο. Προτείνεται ανεπιφύλακτα. 6€.
Το δείπνο μας συνοδεύτηκε από ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο κρασί και 2 αναψυκτικά.
Το συνολικό κόστος της παρέας κυμάνθηκε στα 110€.
Ποσό που, για την ποιότητα και την ποσότητα όσων φάγαμε, κρίνεται ως αρκετά καλό.
Υ.Γ. Στην περιοχή θα παρκάρετε πολύ εύκολα.
Προτείνεται!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Χρόνια πίσω, η πλατεία Ελπίδος στα Πετράλωνα, είχε μια μουντή και μελαγχολική όψη και μάζευε ετερόκλητο κοινό στην σκοτεινή αγκαλιά της, λόγω των ελάχιστων αλλά διαφορετικών μαγαζιών που υπήρχαν. Τα χρόνια πέρασαν και άλλοι χώροι, κυρίως εστίασης άνοιξαν και η περιοχή σφύζει από ζωή, χρώματα και άπλετο ή σχεδόν άπλετο φωτισμό.
Το ευρηματικό, δημιουργικό και μοντέρνο Park bench δεν το ήξερα, ταλαιπωρήθηκα λόγω πορείας για να φτάσω, το γνώρισα όμως για τα καλά και έφαγα υπέροχα. Εννοείται βοήθησε και η πολύ καλή παρέα, οπότε η επιλογή του αγαπημένου ‘’ξάδερφα’’ –από α’ ξαδέρφη της συζύγου- ήταν λίρα αληθινή.
Στην αρχή έγινε η επιλογή του κρασιού συνοδεία sushi τόνου. Ομολογώ ότι η σερβιτόρα ήταν εξαιρετικά διαβασμένη στις προτάσεις οίνου που έκανε. Το sushi που δοκίμασα –πρώτη φορά μιας και δεν τρώω- ούτε κρύο ούτε ζέστη. Ο τόνος τέλεια συνδυασμένος –δεν αποτελεί νέο – με το avocado, η γαρίδα αδιάφορη, οι γνώστες όμως που άδειασαν το πιάτο, είπαν τα καλύτερα.
Στη συνέχεια άρχισαν να έρχονται τα πιάτα για τη μέση που ομολογώ, ήταν χορταστικά εκλεπτυσμένα και μας ικανοποίησαν τα μάλα. Την κουζίνα θα την χαρακτήριζα ελληνική δημιουργική με μεσογειακοασιατικές πινελιές.
Ξεκινήσαμε με αγαπημένο και άρτια εκτελεσμένο λαβράκι carpaccio με slices από δροσερό αγγούρι και φύκια wakame με έντονη και ξεχωριστή γεύση, αρωματισμένο με φρούτα του δάσους και by side soya sauce. Και χωρίς τη soya το πιάτο έβγαζε εκπληκτικά αρώματα.
Η σωστά αρτυμένη σαλάτα ήταν μια παραλλαγή της ντακοσαλάτας με βάση την ντομάτα. Φρέσκια, σκληρή αλλά συνάμα ζουμερή, κρατούσε τα υγρά της αλλά και πότιζε τα χαρουποπαξίμαδα. Για το κάτι έξτρα τα καπαρόφυλλα και για να ανέβει η γεύση στο pick, ξινομυζήθρα ποτισμένη με λάδι βασιλικού.
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το τραπέζι οι κούπες, χαρακτηριστικός σπιτικός κυπριακός μεζές. Μπάλες από πλιγούρι ωοειδούς σχήματος, γεμισμένες με ανάμεικτο κιμά. Κανονικά συνοδεύονται μόνο με φέτες λεμονιού. Στάζεις και νοιώθεις την έκρηξη στο στόμα. Εδώ είχε μαζί και μια sauce γιαουρτιού με μυρωδικά, η οποία δεν έδινε το κάτι παραπάνω.
Πριν προχωρήσουμε στα κρέατα δοκιμάσαμε το πιάτο ημέρας, που ήταν ένα εξαιρετικό τατάκι τόνου με κρούστα μυρωδικών, πίκλες από διάφορα λαχανικά πάνω σε σαλάτα κινόα και πινελιές από σάλτσες miso και mango. Πιάτο που θεωρώ αξίζει να μπει και να μη βγει ποτέ από τον κατάλογο.
Και φτάσαμε στα κρέατα.
Ξεκινήσαμε με τη ναυαρχίδα του μαγαζιού, το αρνάκι μπρεζέ το οποίο καθόταν πάνω σε ένα διακριτικό πουρέ αγκινάρας. Τα συνοδευτικά του, baby καρότο και πατάτα confit, άρτια μαγειρεμένα.
Συνεχίσαμε με tri tip (το “τριγωνικό μέρος” του μοσχαριού, στο οπίσθιο τμήμα της ράχης του) σε εξαιρετικό medium ψήσιμο, συνοδευόμενο από πατάτα confit, διάφορα μανιτάρια και μια απαλή κρέμα Gorgonzola, ισορροπημένης σε αρώματα κρέμας και οξύτητας.
Κλείσαμε με άλλο ένα πιάτο ημέρας, σαλάτα από noodles με ένα αρκετά όξινο dressing, πίκλες λαχανικών, τα οποία συνόδευαν έναν σιγομαγειρεμένο χοιρινό λαιμό λουσμένο σε σάλτσα char siu (Η εναλλακτική πρόταση για bbq, φτιαγμένη από σόγια και μπαχαρικά, συνδυάζει άψογα το αλμυρό με το γλυκό).
Αλήθεια είναι, δεν ‘’σκάσαμε’’ από το φαγητό, το ευχαριστηθήκαμε πολύ, οπότε θέλαμε και γλυκό. Γλυκά για την ακρίβεια. Με το που ήρθαν, χόρτασε το μάτι, ο εγκέφαλος που επεξεργάστηκε την πληροφορία και σίγουρα το στομάχι.
Σε σκεύη εξαιρετικά από κάθε άποψη, ήρθαν στο τραπέζι η κρέμα λεμόνι με μαρέγκα κόκκινων φρούτων και παγωτό θυμάρι και η namelaka πικρής σοκολάτας πάνω σε φεγεντίνη, sauce από passion fruit και sorbet μάνγκο.
Η βραδιά έκλεισε χορταστικά και υπέροχα. Οι τιμές των πιάτων είναι αξιοπρεπέστατες (τα κυρίως δεν ξεπερνάνε τα 17 ευρώ) και άνετα χαρακτηρίζεται vfm ο χώρος.
Ο μέσα χώρος είναι όμορφος και προσεγμένος, το έξω κομμάτι όμως είναι αρκετά out of the box. Θα μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή τραπεζιών. Εμείς 6 άτομα δυσκολευτήκαμε να χωρέσουμε όλα τα πιάτα. Τέλος, ο φωτισμός παραπέμπει σε άλλου είδους χώρο εστίασης και είναι και ελάχιστος για να μπορέσεις να εκτιμήσεις και να δεις τι ακριβώς γεύεσαι. Πταίσματα βέβαια μπροστά στη γευστική πανδαισία του ‘’Park Bench’’ τα οποία διορθώνονται.
Αξίζει η γευστική προσέγγιση του ‘’Park Bench’’ και σίγουρα αξίζει αρκετές επισκέψεις, μια προσπάθεια νέων παιδιών που ξεκίνησε σε δύσκολους καιρούς και σίγουρα ήρθε για να μείνει.
Επίσκεψη στο PARK BENCH τέλη Σεπτέμβρη, Παρασκευή απόγευμα προς βραδάκι. Αν και φτάσαμε σχετικά νωρίς (γύρω στις 7), υπήρχαν ήδη κάποιες παρέες και μετά τις 8 μαζευόταν αρκετός κόσμος, ενώ μια ώρα μετά το μαγαζί είχε σχεδόν γεμίσει. Καλό σημάδι, σίγουρα, μεριμνήστε ωστόσο και για κράτηση.
Η τοποθεσία του βρίσκεται σε μια όμορφη και άνετη πλατεία, κάπου ανάμεσα στο Κουκάκι και τα Πετράλωνα. Το παρκάρισμα αποδείχτηκε απροσδόκητα εύκολη υπόθεση, στον παράδρομο της Καλλιρόης, αλλά και γύρω από την πλατεία υπήρχαν πάρα πολλές ελεύθερες θέσεις. Για το χώρο δεν έχω πολλά να πω, η πλατεία είναι χαλαρή και άνετη, οι αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών ικανοποιητικές, όσο ο καιρός το επιτρέπει σίγουρα θα απολαύσετε μια ευχάριστη έξοδο. Η φασαρία των αυτοκινήτων από τη διπλανή Καλλιρόης, ίσως κουράσει στην αρχή, γρήγορα ωστόσο θα τη συνηθίσετε.
Η εξυπηρέτηση κάπως αμήχανη και αργή στην αρχή, στη συνέχεια ωστόσο βρήκε ρυθμό. Νερό σε κανάτα που ανανεώθηκε, για ψωμάκι ερωτηθήκαμε αν θέλουμε, τα πιάτα ήρθαν με σωστό ρυθμό, ενδιαφέρθηκαν για τη γνώμη μας για τα πιάτα, δεν υπήρχε κάποιο παράπονο. Έλειψε βέβαια κάποιο καλωσόρισμα ή κέρασμα στο τέλος, δεν είναι σίγουρα υποχρεωτικό, το αναφέρω απλώς.
Ο κατάλογος περιέχει συγκεκριμένα πράγματα (6-7 ορεκτικά, 3 σαλάτες, 3 πιάτα με ψάρια-θαλασσινά, 2 κοπές μοσχαριού, 3 burgers και 3 γλυκά). Αν και σε πρώτη ανάγνωση τα πιάτα δεν φαίνονται πολλά, νομίζω καλύπτουν, μαζί με 2-3 πιάτα ημέρας, όλα τα γούστα. Επίσης να μην ξεχάσω ότι προσφέρεται και ειδικό sushi μενού (το οποίο είχε αρκετή πέραση, όπως διαπίστωσα), αλλά και παιδικό μενού. Τέλοσπάντων, εμείς 2 άτομα παραγγείλαμε :
– κολοκυθοκεφτέδες με κρέμα κάσιους, τσίλι και λάιμ (6.5 €). Νοστιμότατοι, καταναλώθηκαν με ευχαρίστιση. Έντονη η γεύση του κολοκυθιού, ενδιαφέρουσα και η κρέμα κάσιους, ως κάτι διαφορετικό, το λάιμ να πω την αλήθεια δεν το πολυκατάλαβα. Καυτερή σαλτσούλα υπήρχε σε μικρή ποσότητα και έδινε την αναγκαία ισορροπία. Πιάτο που προτείνεται.
– arancini τραχανά με μανιτάρια, λάδι τρούφας, στάκα και απάκι Χανίων (7.5 €). Εδω οι εντυπώσεις ήταν ανάμεικτες. Ωραία και τραγανά τα arancini εξωτερικά, η γέμιση ωστόσο δεν μας ικανοποίησε, καθώς περιείχε μόνο τραχανά (χωρίς κάποιο μυρωδικό) και το τελικό γευστικό αποτέλεσμα ήταν κάπως μονότονο. Θα προτιμούσα ενδεχομένως, τα υπόλοιπα υλικά του πιάτου (ή τουλάχιστον κάποια από αυτά) να είχαν ενσωματωθεί στη γέμιση.
– από κυρίως, εγώ επέλεξα μια μπριζόλα flap steak, συνοδευόμενη από πατάτες confit, κρέμα gorgonzola και μανιτάρια (17 €). Έντονα κρεατένια γεύση, ζουμερή και ψημένη, όπως ζητήθηκε. Νόστιμες και οι συνοδευτικές πατάτες με τα μανιτάρια, όπως και η κρέμα gorgonzola που είχε πολύ ωραία υφή. Η γυναίκα μου πήρε μοσχαρίσιο burger, με τσένταρ, μαριναρισμένη ντομάτα, iceberg, ψητό κρεμμύδι, πίκλα αγγουριού και μουστάρδα (12 €).
Και εδώ εξαιρετικές εντυπώσεις. Πολύ ωραίο το μπιφτέκι και καλοψημένο, όπως ζητήθηκε, προσεγμένα και τα υπόλοιπα υλικά. Νόστιμες και τραγανές οι πατάτες, κομμένες σε ροδέλες, ίσως να περίμενα κάποια πιο ενδιαφέρουσα σως για συνοδεία του πιάτου, από την κέτσαπ. Το πιάτο ωστόσο προτείνεται ανεπιφύλακτα, μπορώ να το επιβεβαιώσω και εγώ που δοκίμασα.
– από γλυκά, επιλέξαμε κρέμα από λεμόνι πάνω σε μια βάση μπισκότου, με μαρέγκα από κόκκινα φρούτα και παγωτό θυμάρι (6 €). Εξαιρετική η κρέμα από το λεμόνι, ωραία και τα μαρεγκάκια από κόκκινα φρούτα, ενώ και το παγωτό θυμάρι, αν και μας φάνηκε πολύ έντονο στην αρχή, στην πορεία μας ταίριαξε απόλυτα. Γλυκό που επίσης προτείνεται για κάτι διαφορετικό. Μην ξεχάσω να αναφέρω και την πολύ ωραία παρουσίαση του πιάτου (όπως ισχύει και για τα περισσότερα πιάτα εξάλλου που παραγγείλαμε).
– από ποτά, υπάρχουν κοκτέιλ, μπύρες και κάποια εμφιαλωμένα κρασιά σε σχετικά λογικές τιμές (δηλ. διπλάσια και κάτι λίγο σε σχέση με τιμές κάβας). Εμείς πήραμε ένα ροζέ κρασί από την Κοζάνη (20 €), ποικιλίας Ξινόμαυρο και Τσαπουρνάκος (τοπική ποικιλία της περιοχής), το οποίο καταναλώθηκε πολύ ευχάριστα.
Για 2 ορεκτικά, 2 κυρίως, 1 γλυκό και 1 μπουκάλι κρασί, ο λογαριασμός ήρθε περίπου στα 70 €, νομίζω κινείται σε λογικά πλαίσια
Συνολικά φάγαμε νόστιμα πιάτα, πολύ ωραία παρουσιασμένα σε έναν χαλαρό και όμορφο εξωτερικό χώρο. Μόνο ένα πιάτο δεν μας πολυάρεσε, ίσως δεν ταίριαξε στις γεύσεις μας, στα υπόλοιπα ωστόσο πιάτα, το PARK BENCH πήρε αρκετά υψηλή βαθμολογία, καθώς μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι. Να πάτε …
Την ύπαρξη του Park Bench τολμώ να πω ότι αγνοούσα, πλήρως, δύο εβδομάδες πριν, όταν φιλική παρέα μου πρότεινε να το επισκεφθούμε!
Τα παρελκόμενα της καραντίνας θα τολμήσω να πω για να δικαιολογηθώ.
Λίγες μέρες πριν τη δική μου επίσκεψη προηγήθηκε ο Jim, αλλά τη δική του άποψη θα τη διαβάσετε στην επερχόμενη κριτική του.
4 Άτομα βράδυ Σαββάτου, με κράτηση, η οποία, τουλάχιστον, τη μέρα και την ώρα της επίσκεψης, αποδείχθηκε απαραίτητη.
Κάτσαμε στην ήσυχη πλατεία, που δε θυμίζει σε τίποτα τις πολύβουες περιοχές τριγύρω.
Η εξυπηρέτηση υπήρξε άψογη, με σωστούς χρόνους, με διάθεση να εξυπηρετήσουν και να αλλάξουν 1-2 υλικά, ούτως ώστε να φέρουν τα πιάτα στα γούστα και τα μέτρα μας!
Κανένα παράπονο! Κέρασμα δεν υπήρξε, όχι ότι είναι απαραίτητο!
Το μενού έχει επαρκείς επιλογές για όλα τα γούστα.
Εμείς δοκιμάσαμε:
-Κολοκυθοκεφτέδες με τσίλι & λάιμ, ελαφρύ το αποτέλεσμα μας άρεσε αρκετά.
-Πράσινη σαλάτα με φρούτα εποχής, δυόσμο,ξηρούς καρπούς, ανάμεικτο τυρί με χουρμά και βινεγκρέτ! Πλούσια σαλάτα, απόλυτος ο συνδυασμός των υλικών γευόσουν, ταυτόχρονα, διαφορετικές γεύσεις που ταίριαζαν αρκετά.
-Αρνάκι μπρεζέ με πουρέ αγκινάρας, baby πατάτα και καρότο. 15€. Δεν το δοκίμασα άκουσα όμως πολύ καλά λόγια.
-Φιλέτο λαβράκι σωτέ, με φάβα, αλμύρα, κρέμα κάππαρης και τουρσί κρεμμυδιού. 14€. Το δικό μου κυρίως πιάτο που ταίριαξε πολύ στις γεύσεις μου, το ψάρι μαλακό και ταυτόχρονα με τραγανή κρούστα, η φάβα αέρινη και η αλμύρα βρασμένη στον σωστό χρόνο.
-Σολομός σε κρούστα από πάπρικα και εσπεριδοειδή, πιάτο ημέρας, ήρθε ψημένος όπως ζητήθηκε, ικανοποίησε τον κύριο που το παρήγγειλε.
-Κινόα με φρέσκο τόνο επίσης συγκαταλεγόταν στα πιάτα ημέρας, οπότε δε θυμάμαι πλήρως τα υλικά, πάντως απέσπασε διθυραμβικά σχόλια.
Για το τέλος δυο γλυκά:
-Namelaka πικρής σοκολάτας με φρούτα του πάθους και σορμπέ μάνγκο, δροσερό και νόστιμο. 7€.
-Τιραμισού με κρέμα μασκαρπόνε, brownie σοκολάτας και dulsey cremeux, νομίζω ότι στα γούστα μας ταίριαξε περισσότερο ,πληθωρικό και παράλληλα κρεμώδες, κλείνει ιδανικά το δείπνο. Προτείνεται ανεπιφύλακτα. 6€.
Το δείπνο μας συνοδεύτηκε από ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο κρασί και 2 αναψυκτικά.
Το συνολικό κόστος της παρέας κυμάνθηκε στα 110€.
Ποσό που, για την ποιότητα και την ποσότητα όσων φάγαμε, κρίνεται ως αρκετά καλό.
Υ.Γ. Στην περιοχή θα παρκάρετε πολύ εύκολα.
Προτείνεται!