Mετά από μια δραστήρια ημέρα στο ποτάμι του Νέστου, επιστρέφουμε στην πόλη της Δράμας.
Η ανάγκη για αναπλήρωση της χαμένης μας ενέργειας είναι επιτακτική.
Το σκονάκι μου με τις ιεραρχημένες επιλογές για φαγητό καταλήγει στον κάλαθο των άχρηστων.
Το ένα κλείνει στις 17:00 και το άλλο στις 19:00 (και είναι ήδη 18:00).
Ανακαλώ μία εικόνα από τον κεντρικό δρόμο της Δράμας, ένα τσιπουράδικο που ήταν σχεδόν γεμάτο. Μου είχε κάνει εντύπωση και το όνομά του: «ΜΠΕΣ ΚΑΙ ΠΙΕΣ»!
«δεν μπορεί, κάτι θα ξέρουν οι Δραμινοί που το προτιμούν» σκέφτηκα και κάπως έτσι διαβήκαμε κι εμείς το κατώφλι του.
Τα περισσότερα μαγαζιά διαθέτουν χώρους μέσα – έξω (για τους καπνιστές).
Ο εσωτερικός χώρος σε νησιώτικο mood,δελφίνια να κοσμούν την τζαμαρία, στους τοίχους διάσπαρτα δίχτυα, αστερίες και ότι άλλο έχει ο βυθός της θάλασσας.
Ωστόσο ο σχετικά διευρυμένος κατάλογος ενημερώνει ότι το κατάστημα «παίζει μπάλα» και στην κρεατοφαγία –όπως τα περισσότερα καταστήματα εστίασης της ευρύτερης περιοχής που επισκέφτηκα.
Η Δράμα προμηθεύεται θαλασσινά από την κοντινή Καβάλα, οπότε μύδια, καλαμαράκια, μπακαλιαράκια κλπ. προσφέρονται σχεδόν παντού σε αφθονία.
Εννοείται πως αφού είχαμε ήδη μπει στο πνεύμα της παραδοσιακής γαστρονομίας της Β. Ελλάδας πρώτη-πρώτη επιλογή τα σαρμαδάκια.
Εμφανώς χειροποίητα –καθώς υπήρχε ποικιλία μεγεθών, συνοδεύονταν από το γνωστό «γιαουρτοντίπ» εμπλουτισμένο με άνηθο που απογείωνε τη γεύση.
Την κλασσική σαλάτα βραστών λαχανικών (μπρόκολο, κουνουπίδι, χόρτα, παντζάρια) την οποία κατευχαριστήθηκα σε αυτά τα μέρη.
Βρασμένα όσο πρέπει, λουσμένα με λάδι όπως πρέπει και λεμονάκι στο πλάι ως επιλεκτικό συμπλήρωμα γεύσης.
Καλαμάρι ψητό.
Καλό ψήσιμο, σερβίρεται τεμαχισμένο και ζουμερό.
Μεγάλο φάουλ όμως ότι στο σημείο της σχάρας που ψήθηκε το καλαμάρι είχε φιλοξενηθεί νωρίτερα μάλλον ψαράκι, με αποτέλεσμα μία συγκεχυμένη γεύση και καθόλου καλή επίγευση.
Κουτσομούρες τηγανητές.
Καλό τηγάνι, νόστιμο ψαράκι (όχι όμως ό,τι καλύτερο έχω δοκιμάσει σε κουτσομούρα).
Πατάτες τηγανητές.
Σερβίρονται σε γαβαθούλα, σε αυτά τα μέρη πάντοτε σε μορφή τσιπς, είχαν όμως αποσυρθεί από το τηγάνι πριν την ώρα τους.
Έλειπε το χρυσαφένιο χρώμα και η τραγανή γεύση τους.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Mετά από μια δραστήρια ημέρα στο ποτάμι του Νέστου, επιστρέφουμε στην πόλη της Δράμας.
Η ανάγκη για αναπλήρωση της χαμένης μας ενέργειας είναι επιτακτική.
Το σκονάκι μου με τις ιεραρχημένες επιλογές για φαγητό καταλήγει στον κάλαθο των άχρηστων.
Το ένα κλείνει στις 17:00 και το άλλο στις 19:00 (και είναι ήδη 18:00).
Ανακαλώ μία εικόνα από τον κεντρικό δρόμο της Δράμας, ένα τσιπουράδικο που ήταν σχεδόν γεμάτο. Μου είχε κάνει εντύπωση και το όνομά του: «ΜΠΕΣ ΚΑΙ ΠΙΕΣ»!
«δεν μπορεί, κάτι θα ξέρουν οι Δραμινοί που το προτιμούν» σκέφτηκα και κάπως έτσι διαβήκαμε κι εμείς το κατώφλι του.
Τα περισσότερα μαγαζιά διαθέτουν χώρους μέσα – έξω (για τους καπνιστές).
Ο εσωτερικός χώρος σε νησιώτικο mood,δελφίνια να κοσμούν την τζαμαρία, στους τοίχους διάσπαρτα δίχτυα, αστερίες και ότι άλλο έχει ο βυθός της θάλασσας.
Ωστόσο ο σχετικά διευρυμένος κατάλογος ενημερώνει ότι το κατάστημα «παίζει μπάλα» και στην κρεατοφαγία –όπως τα περισσότερα καταστήματα εστίασης της ευρύτερης περιοχής που επισκέφτηκα.
Η Δράμα προμηθεύεται θαλασσινά από την κοντινή Καβάλα, οπότε μύδια, καλαμαράκια, μπακαλιαράκια κλπ. προσφέρονται σχεδόν παντού σε αφθονία.
Εννοείται πως αφού είχαμε ήδη μπει στο πνεύμα της παραδοσιακής γαστρονομίας της Β. Ελλάδας πρώτη-πρώτη επιλογή τα σαρμαδάκια.
Εμφανώς χειροποίητα –καθώς υπήρχε ποικιλία μεγεθών, συνοδεύονταν από το γνωστό «γιαουρτοντίπ» εμπλουτισμένο με άνηθο που απογείωνε τη γεύση.
Την κλασσική σαλάτα βραστών λαχανικών (μπρόκολο, κουνουπίδι, χόρτα, παντζάρια) την οποία κατευχαριστήθηκα σε αυτά τα μέρη.
Βρασμένα όσο πρέπει, λουσμένα με λάδι όπως πρέπει και λεμονάκι στο πλάι ως επιλεκτικό συμπλήρωμα γεύσης.
Καλαμάρι ψητό.
Καλό ψήσιμο, σερβίρεται τεμαχισμένο και ζουμερό.
Μεγάλο φάουλ όμως ότι στο σημείο της σχάρας που ψήθηκε το καλαμάρι είχε φιλοξενηθεί νωρίτερα μάλλον ψαράκι, με αποτέλεσμα μία συγκεχυμένη γεύση και καθόλου καλή επίγευση.
Κουτσομούρες τηγανητές.
Καλό τηγάνι, νόστιμο ψαράκι (όχι όμως ό,τι καλύτερο έχω δοκιμάσει σε κουτσομούρα).
Πατάτες τηγανητές.
Σερβίρονται σε γαβαθούλα, σε αυτά τα μέρη πάντοτε σε μορφή τσιπς, είχαν όμως αποσυρθεί από το τηγάνι πριν την ώρα τους.
Έλειπε το χρυσαφένιο χρώμα και η τραγανή γεύση τους.
Πολύ καλό λευκό χύμα Δραμινό κρασί.
Λογαριασμός στα € 40,00 με κέρασμα γλυκάκι.