Όλα είναι Τρί καλα
Μια αλλιώτικη βόλτα στην πόλη που μας γέννησε.
Με την οπτική του Dimitriou του Σωτηρίου και το κλικ του Dimitriou του Αθανασίου
Τι μπορείς να πεις για τον τόπο που γεννήθηκες;
Πόσα συναισθήματα θα πρέπει να καταπνίξεις για να μην επηρεαστούν τα γραφόμενα σου;
Να ξεχάσεις τις φωνές στον γιατρό στην παλιά κλινική του Ντινόπουλου όταν σου έκαναν σταυροβελονιά στο μέτωπο χωρίς αναισθησία;
Τις επισκέψεις στον Τσιαμούλη για να πάρεις ένα στρατιωτάκι τη φορά, για να σε ξεγελάσουν και να κάνεις εμβόλιο;
Το κομμάτι κεμπάπ στη λαδόκολλα από τον Κωστάρα, που έφερνε ο παππούς, βράδυ παρά βράδυ;
Τις βόλτες με την άμαξα, διαδρομή ‘’σταθμός – κεντρική πλατεία’’ γιατί δεν σε έπαιρνε αλλιώς ο ύπνος;
Όλα αυτά και πολλά άλλα, μπήκαν στην άκρη όταν ο chief of the chiefs μου είπε να γράψω για τον τόπο μου.
Σκεπτόμενος λοιπόν να μην πέσω στην παγίδα των επαναλαμβανόμενων, κατευθυνόμενων και όμοιων πληροφοριών που τις βρίσκεις παντού, θα ασχοληθώ με αυτά που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις, για να ικανοποιήσεις τους γευστικούς σου κάλυκες.
Με τα πολλά ξεκινάς για Τρίκαλα.
Ήδη έχεις καθυστερήσει, διότι το έτερον ήμισυ αργεί. Βαλίτσα, νύχια, κομμωτήριο, αίτηση για άδεια… Άσε που στο δρόμο, εκεί που χαλιναγωγείς τα 185 άλογα ακούγοντας ‘’Wanderer’’, το φτερούγισμα της ήρεμης αδρεναλίνης διακόπτει η φωνή της Αλεξάνδρας, κάπου ανάμεσα σε Άγιο Κωνσταντίνο και Καμένα Βούρλα ζητώντας με τη χαρακτηριστική νιάου φωνή, αστακουδάκια.
Αστακουδάκια δεν φάγατε, διότι είσαι έξυπνος έλληνας και ξέρεις να ξεχωρίζεις απλά θαλασσινά, υποσχέθηκες όμως καλό φαγητό στα Τρίκαλα.
Μετά την τακτοποίηση στο ξενοδοχείο – υπάρχουν πολλά καλά για ευχάριστη έως άριστη διαμονή και για όλα τα βαλάντια– πάς μια βόλτα ειδυλλιακή, ρομαντική και βάλε στο ποτάμι.
12 γέφυρες είναι αυτές, με καταπράσινες όχθες και όμορφα φωτισμένες! Ληθαίος, σε χρώματα ερωτεύσιμα, ένας μικρός Σηκουάνας.
Το πεινάω δεν σε βρίσκει αδιάβαστο. Δεν θα πας στα Μανάβικα – κάτι αντίστοιχο με Λαδάδικά, Πλάκα, Φρούριο, Παλιά – θα πάς σε μέρος ανάλογο του mood της στιγμής.
Στο ‘’Χάνι’’, ναι το παλιό Χάνι του Αναστασόπουλου, μέρος όπου γινόταν ο ανεφοδιασμός όλων των χωριών του νομού. Ωραία τοποθεσία, δίπλα στις γραμμές και τον παλιό σταθμό και πριν τον Μύλο του Ματσόπουλου που τις γιορτινές μέρες μετατρέπεται σε Μύλο των Ξωτικών.
Χειμώνα θα καθίσεις στον αρχικό παλιό χώρο δίπλα στο juke box, όταν ζεστάνει ο καιρός στον εξωτερικό λουλουδάτο χώρο –αυλή- όπου θα σερβιριστείς από σερβιτόρους παλαιάς κοπής και θα φας εξαιρετικά.
ΦΩΤΟ
Αυθεντική τυροκαυτερή, χρυσαφένιες χεράτες πατάτες, κότσι μελένιο, κεφτεδάκια της γιαγιάς, παραδοσιακό τρικαλινό λουκάνικο και πρασοτηγανιά αλλά και φρέσκα ψάρια, fish & chips αλά Τρίκαλα με κέρασμα στο τέλος γλυκάκια του κουταλιού ή σουφλέ με παγωτό.
Το βράδυ θα είναι δύσκολο.
Ξυπνάς το πρωί με τα χίλια ζόρια και ακούς φωνή από το υπερπέραν να σου λέει ‘’τζουτζούκο θέλω brunch’’! Άντε να εξηγήσεις τώρα εσύ, ότι στα Τρίκαλα παραδοσιακά τρως κουλούρι από τον φούρνο της φίλης της μάνας σου ή έστω καμιά χωριάτικη τυρόπιτα.
Αλλά, για όλα φροντίζει ο ‘’185 άλογα’’ ζωντανά.
Θα πας στο ‘’Vesper’’ σε σημείο που δεν το πιάνει το μάτι σου, σε μια γουστόζικη αυλή και ώρα που δεν θα έχει ακόμα γεμίσει.
Θα φιλοξενηθείς σε ένα υπέροχο πέτρινο σπίτι, θα πιείς φρεσκοστυμμένο ανάμεικτο χυμό για να αναπληρώσεις θερμίδες, θα συνοδεύσεις με στραπατσάδα με βιολογικά αυγά, ή croque madame με καπνιστό αγελαδινό τυρί και αλλαντικά από μαύρο χοίρο αλλά και pancakes, βάφλες και τάρτες πειραγμένες.
Αν θες ξαναπερνάς το βράδυ για ευφάνταστα cocktails συνοδεία γευστικών και δημιουργικών συνοδευτικών. Δοκίμασε τα burgers, είναι όλα τα λεφτά, αλλά και την σαντουιτσάτη pinsa με μοσχαρίσια μάγουλα, μαγιονέζα τρούφας και σπανάκι.
Μιας και είστε των αξιοθέατων, τα βασικά θα έλεγα του κάθε τόπου, θα εμπλουτίσεις τις γνώσεις σου στις παλιές φυλακές, που πλέον φιλοξενούν το μουσείο Τσιτσάνη και στο τέμενος του Οσμάν Σαχ μαζί με το διπλό οθωμανικό λουτρό (Κουρσούμ τζαμί).
Έχει γίνει τρομερή δουλειά, έχει αλλάξει όλος ο περιβάλλοντας χώρος, έχει ομορφύνει η περιοχή, συν ότι μαθαίνεις την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορία του τόπου.
Και για να μην ψάχνεις και ταλαιπωρείσαι και αφού η Αλεξάνδρα κουράστηκε βλέποντας και θέλει τσίπουρο Θεσσαλίας, δεν πας μακριά. Ακριβώς απέναντι η ‘’Στρούγκα’’.
Κέντρο απόκεντρο, αλλά όλα τα χρόνια ο χώρος -με διάφορα ονόματα- έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Κλείσιμο τραπεζιού όπως και δήποτε, ο χώρος είναι μικρός και γεμίζει γρήγορα. Με εμπειρία πρωτεύουσας, όμορφη ορεινή ξυλένια διακόσμηση, χύμα τσίπουρο Α ποιότητας, μεζέδες όλων των γεύσεων και όλων των στομαχιών, δεν μένει κανένας παραπονεμένος. Εξαιρετική πρασοτηγανιά και κεφτεδάκια μπαμπάτσικα της γιαγιάς, ξυδάτες πιπεριές που ζητάνε αλκοόλ, κοκκινιστό, τυροκαυτερές και κροκέτες διάφορες και ποικιλία από νηστίσιμα και θαλασσινά. Μην παραλείψεις το λουκάνικο, αν δεν δοκιμάσεις εδώ, δεν έχεις φάει τίποτα. Μικροί παραγωγοί παραδοσιακές συνταγές, αγνά και χωρίς συντηρητικά υλικά. Ότι προσφέρει η επαρχία.
Ποτάκι και καφέ θα πιεις και θα πιεις στο καλύτερο. Αν και δεν έχει πολλά χρόνια λειτουργίας (2013) έχει καταφέρει να αποκτήσει το δικό του κοινό. ‘’Bittersweet’’ στα αριστερά της κεντρικής πλατειάς με ψαγμένο ιδιοκτήτη με ευρωπαϊκές επιρροές και στήσιμο του μαγαζιού σε ευρωπαϊκά πρότυπα.
Συμμετοχή και βραβεία σε διαγωνισμούς εκτός συνόρων, παρουσιάσεις των cocktails στο ευρύ κοινό, εξαιρετικές μίξεις με τα κλασσικά ποτά και τα τελευταία καλοκαίρια με ελληνικά αποστάγματα παλαιωμένα και μη, μιας και ο Σάκης θεωρείται πρεσβευτής του ελληνικού αποστάγματος.
Δεν θα σου πω για το madame με βάση το Jack αυτό έπρεπε να το είχες πιει χθες, θα σου πω όμως για το zombie με νότες πεπονιού, από τα καλύτερα που έχω πιει ever. Πολλές ετικέτες από whisky, vodka, gin και tequila, κλασσικά cocktails με άλλη οπτική και αφού το μαγαζί είναι all day, εξαιρετικός αρωματικός καφές με 3 είδη μονοποικιλιακού.
Εξαιρετικός ο Ethiopia με νότες γιασεμιού και επίγευση εσπεριδοειδών.
Για να κλείσει όμορφα η εκδρομή σου θα πας‘’Witchcraft’’. Διότι το μωρό σου είναι κυριλέ αλλά ακούει και ροκ. Και όποτε βρει χώρο, ροκάρει.
Θα απολαύσεις κυρίως finger food, ποικιλίες από λουκάνικα, παϊδάκια της Θεσσαλίας και κλασσικά burgers, όλα αυτά για συνοδευτικά και για το κέντρο όχι για να χορτάσεις. Σε θεματικές βραδιές βέβαια θα γευτείς εξαιρετικά spare ribs, μπρισκέτες αμερικάνικες, μπριζολάκια καπνιστά, spicy φτερούγες, και chicken jerk.
Για όλα αυτά θα φροντίσει ο Γιώργος ο οποίος είναι λάτρης της καλής μπύρας και αυτή του την αγάπη τη μεταδίδει καθημερινά στο κοινό του. (Για την ιστορία ο άνθρωπος που δημιούργησε την πρώτη Τρικαλινή μπύρα, τη Ληθένια). Ξεκίνησε με μπύρα από ελληνικές μικροζυθοποιίες, και συνεχίζει με μπύρες που δεν θα τις βρεις στα ράφια των markets, εξαιρετικές φρέσκιες με τον δικό της χαρακτήρα η κάθε μια.
Διότι ήρθες σε pub English style, φουλ του ξύλου, να απολαύσεις μπύρα σε μεγάλη ποικιλία αλλά και να ευχαριστηθεί το αυτί σου μουσική.
Και εκεί που έχετε κάνει check out και κάθεσαι να απολαύσεις τα τελευταία πλάνα του καταπράσινου κάμπου με τα σύννεφα να παιχνιδίζουν επικίνδυνα χαμηλά τον ήλιο, σαν σε μεταφυσική παλέτα του ‘’Άρη του καλλιτέχνη’’ με την KTM 1190 και το ‘’ιπτάμενο ψαλίδι’’, ακούς την Αλεξάνδρα να σου παραπονιέται: ‘’Αγάπη, δεν πήραμε κάτι για τις φίλες μου και τη μαμά μου, αυτές πάντα μας φέρνουν!’’
Σαν νέος Κύρος Γρανάζης δουλεύεις στα κόκκινα και σκέφτεσαι.
Για τη φίλη σου τη Σύλβια με τα περίεργα τα γούστα και την αγάπη στο ανατολίτικο στοιχείο και το βούτυρο, εξαιρετικά σιροπιαστά αλλά και τον καλύτερο φαρσαλινό χαλβά στη Θεσσαλία με την απίθανη καραμελένια κρούστα από το ‘’1 και Κάτι’’ του Μπουλογιώργου.
Με πείρα κοντά μισόν αιώνα, κατέχει την τέχνη όσο κανένας άλλος. Άνετα θεωρείται σήμα κατατεθέν της πόλης αφού, τα αγνά υλικά, η όρεξη, το μεράκι και η αγάπη του κόσμου τον έχουν κάνει να ξεχωρίσει. Θα πάρουμε σαπουνέ χαλβά τον γνωστό παζαριώτικο, μιας και ήταν το χαρακτηριστικό γλυκό των παζαριών της Θεσσαλίας, βουτυρένιο και αέρινο και μια ποικιλία από μπουκίτσες σιροπιαστών διαφόρων γεύσεων.
Αν ζηλέψεις και θες κάτι για σένα θα πάρουμε χαλβά με λάδι αντί για βούτυρο αλλά και ανάλαφρο κανταΐφι ή μπακλαβά.
Θυμήσου να της πούμε να μην τον βάλει ψυγείο. Διατηρείται εκτός και τρώγεται όλες τις ώρες.
Για την Θεοδώρα που θέλει να τη φωνάζουν Ντόροθυ και τρώει γλυκά σα να μην υπάρχει αύριο, έχω τα καλύτερα. Πουτίγκα η γνωστή σπάτουλα της Θεσσαλίας πολύ ανώτερη από την αγγλική version, με ανάλαφρη καρυδόπιτα και κρέμα που τρως και λες ‘’δεν υπάρχει’’. Από το Ζαχαροπλαστείο του Γιαννή
Δεν θα πάρουμε την οικογενειακή συσκευασία, καλύτερα την ατομική πουτίγκα, για να διαλέξουμε και το ποτήρι, μια δίχρωμη version με κρέμα και σοκολάτα, κορνέ, κρέμα καταλάνα ελληνικής version που είναι πιο στυλάτη, κλασσικής γεύσης προφιτερόλ και απίστευτή light αμυγδάλου και νουγκατίνα.
Για μας από μια μπαλίτσα παγωτό κρέμα με πρόβειο γάλα, μια μπαλίτσα παρφέ και σαντιγί απαλή αλλά φουλ γευστική μιας και δεν περιέχει καθόλου συντηρητικά.
Με έτος ίδρυσης το ’45, αρχικά με κρέμα και ρυζόγαλο και φτάνοντας στο σήμερα με μια πληθώρα κωδικών δεν χρειάζεται να σου πω αν είναι καλό. Είναι απλά Τρίκαλο!!!
Για το τέλος άφησα τη μάνα σου.
Boudouris Family από το 1956, με τρομερή χειροποίητη φέτα από εκλεκτά γάλατα μικρών παραγωγών τα οποία μαζεύονται συνέχεια, παραδοσιακή συνταγή η οποία έχει βραβευθεί για τη γεύση και ποιότητα της, ωριμάζει σε ξύλινο βαρέλι και τρώγοντας με την πρώτη μπουκιά σου έρχονται μνήμες από τα βοσκοτόπια και τα δάση της Πίνδου.
Άσε που είναι και delicatessen. Και μαζί με αυτή θα κάνουμε μια μίξη των υπόλοιπων προϊόντων. Εξαιρετικό ανθότυρο και γαλοτύρι που αρέσει στον πατέρα σου, μυζήθρα γευστική για την πάστα, αλλά και γραβιέρα ή κεφαλογραβιέρα και κεφαλοτύρι για το πλατό που ετοιμάζει στις φίλες της.
Οικογενειακή επιχείρηση με συμμετοχή και διακρίσεις και στο εξωτερικό και ποιότητα που δεν χωράει αμφισβήτηση.
Γιαούρτι να πάρεις, θα ξεχάσεις ότι ξέρεις μέχρι τώρα και θα λες ‘’Αγάπη θέλω γιαούρτι από τα Τρίκαλα, αυτό που είχαμε πάρει τότε!!!
Με αυτά και με αυτά φτάνει και η ώρα της επιστροφής.
Με τις καινούριες οδούς, αν δεν είναι σε περίοδο συνεχόμενης συντήρησης και παίζεις το φιδάκι –ευτυχώς πλήρωσες και πήρες ζωντανά άλογα- φτάνεις στην Αθήνα σε 3 ώρες με στάση. Στην δε συμπρωτεύουσα για να φας φρέσκο ψάράκι σε 2 ώρες χαλαρά.
Τι άλλο είδαμε στα Τρίκαλα και δεν σας είπαμε;
Τους γραφικούς πεζόδρομους της πόλης, Απόλλωνος με τις ομπρέλες και τα καταστήματα για ψώνια, Ασκληπιού με τα café και τα μπαράκια που καταλήγουν στην κεντρική πλατεία με το άγαλμα του ‘’Νικολάκη’’ και τη λιμνούλα στο σχήμα του νομού. Παραβλέψαμε τα έργα που γίνονται και είδαμε τα πάντα.
Το πάρκο του Ματσόπουλου που έχει τον πρώτο βιομηχανικό αλευρόμυλο της Ελλάδας, ποταμάκι, μουσείο, café κλπ και κατά τη διάρκεια του έτους φιλοξενεί διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα ενώ τα Χριστούγεννα μεταμορφώνεται στον μύλο των ξωτικών.
Δίπλα ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της πόλης με έτος ιδρύσεως το 1886!!!
Το κάστρο των Τρικάλων με το περίφημο ρολόι, σύμβολο της πόλης και από κάτω το Βαρούσι, την πιο παλιά συνοικία με τις περισσότερες βυζαντινές εκκλησίες και τα χαρακτηριστικά στενά σοκάκια γνωστά ως ‘’στενά του Σακαφλιά’’.
‘’1 και Kάτι Μπουλογιώργος’’, Στεφάνου Σαράφη 1, τηλ. 2431026861 και τέρμα Λάμπρου Κατσώνη τηλ 2431038172 και Ασκληπιού 62 τηλ 2431070112
‘’Γιαννής Ζαχαροπλαστείο’’, Ασκληπιού 8, 2431028125 και Μετεώρων 10, 2531028095
‘’Η Στρούγκα Μεζεδοτεχνείο’’ Καποδιστρίου 56, τηλ 2431028298
‘’Το Χάνι Ταβέρνα’’, Πύλης 2, τηλ. 2431028502
‘’Boudouris Family, Τυροκομικά’’, Αριστοτέλους 40, τηλ. 2431022669
‘’BitterSweet cocktail bar’’, Χατζηπέτρου 7, τηλ. 2431076062
‘’Vesper Backyard Homeage’’, Καρανάσιου 9, τηλ. 2431304291
‘’Witchcraft pub’’, Καρδίτσης 31, τηλ. 6974312600