ΣΟΥΖΥ τσίκνισες;
Ιστορία Αργείοι.
Ο γνωστός μουρντάρης Δίας είχε βάλει στο μάτι μία εκπάγλου καλλονής, πτωχή πλην τιμία νεαρά ονόματι Κνίσα.
Η Κνίσα ουδόλως ήθελε μπλεξίματα, οπότε τον είχε στο “διαβάστηκε” μέχρι που ο Νεφεληγερέτης τα πήρε κρανίο και μια ανοιξιάτικη Πέμπτη έσκασε στο σπίτι της μεγαλοπρεπώς, ζητώντας εξηγήσεις.
Κόκκαλο η κοπελιά άρχισε τις δικαιολογίες…
– Βρε Zeus καλέ μου δε βλέπεις που μια χλαμύδα έχω κι αυτή την πήρα second hand; Άσε που είμαι σε αναστολή εργασίας και δεν έχω ούτε νερό να σε κεράσω.
– Γι αυτό σκας μανίτσα; Άστο πάνω μου!
Τσακ μπαμ εμφανίζεται μπροστά της όλη η τελευταία κολεξιόν της Stella Mc Cartney, ανάβει φωτιά, μπαίνουν πάνω κοψίδια, έρχεται κρασί ανακατεμένο με νέκταρ και το πιο διάσημο συγκρότημα της εποχής οι ‘’Χρυσές Λύρες’’.
– Καλέ ντρέπομαι, θα μας ακούσει η γειτονιά και δε θα έχω μούτρα να βγω να απλώσω.
Σιγά μην τον σταμάταγαν τέτοιες λεπτομέρειες τον πατέρα των Θεών. Παίρνει τον Βάκχο αναθέτοντάς του να μεταφέρει το party σε κάθε σπίτι και γειτονιά όχι μόνο της Αθήνας αλλά και όλης της Ελλάδος.
Κάηκε το πελεκούδι εκείνη τη μέρα. Δεν ξέρουμε τι, τελικά, διημείφθη μεταξύ των πρωταγωνιστών της ιστορίας πάντως εξεδόθη Θεϊκό Διάταγμα το οποίο όριζε ότι μία Πέμπτη της άνοιξης θα είναι αφιερωμένη στην Κνίσα.
Η γλώσσα άλλαξε και η κνίσα έγινε τσίκνα. Τη φετινή χρονιά άλλαξαν άρδην κι άλλα πράγματα.
Οι Eatingouters τηρούν την παράδοση, προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα και σας δίνουν ιδέες και προτάσεις…
Το Χρυσανθεμάκι στον…Αχυρώνα…
Έρχεται, λέει, η αγαπημένη μέρα των κρεατοφάγων, η Τσικνοπέμπτη. Ναι, γιατί όλο τον υπόλοιπο χρόνο έτρωγαν μπρόκολα, αγκινάρες και φασολάκια και περίμεναν την Τσικνοπέμπτη για να το ρίξουν έξω!
Για μένα αυτή η μέρα είναι η πιο ξεδιάντροπη από όλους τους εορτασμούς. Τον μπακαλιάρο τον περιβάλλουμε με μια εσάνς εθνικής υπερηφάνειας, τη μαγειρίτσα με ιερό πένθος, τη βόμβα λίπους με αρνίσια πέτσα στη σούβλα με τη χαρά της Αναστασης. Η Τσικνοπέμπτη δεν είναι κανενός είδους γιορτή, πέρα από της χοληστερίνης! Τρώμε για να φάμε! Τόσο θράσος!
Η δική μου πρόταση για τους φίλους κρεατοφάγους είναι σίγουρα και ανενδοίαστα ο ‘’Αχυρώνας’’. Όχι γιατί κάνει το πιο ζουμερό, αφράτο χοιρινό κοντοσούβλι της Αττικής. Ούτε επειδή τα χειροποίητα καλαμάκια είναι λίγο στραβοχυμένα, μα πολύ καλοψημένα. Ούτε καν γιατί όλες οι σάλτσες είναι χειροποίητες και η τυροκαυτερή επιτέλους τιμά και τα δύο, πολύπαθα, συνθετικά της.
Όχι! Ο κύριος, αν όχι ο βασικός, λόγος για να σας ταΐσει ο ‘’Αχυρώνας’’ αυτή την Τσικνοπέμπτη και κάθε Πέμπτη στο μέλλον είναι η γουρουνοπούλα και δη, η πέτσα της. Αυτό το ξεροψημένο απαύγασμα τριγλυκεριδίων, με τη μελωμένη επίστρωση λίπους από κάτω και το τρυφερότερο κρέας που έχετε φάει ποτέ, είναι σοβαρός λόγος για να φράξουν οι αρτηρίες σου και να το πανηγυρίσεις. Μην ακούτε εμένα. Κάντε μια δοκιμή, και αν δεν παραγγείλετε όλο το ταψί με το οκτάκιλο, να μη σώσω να βάλω δυο κιλά από πατάτες και τζατζίκι φέτος!
‘’Αχυρώνας’’, Παπανικολή 134, Χαλάνδρι.
Η Julie05 με τον …γάτο της τον μαύρο…
Τσικνοπέμπτη κι ενώ άλλοτε ψάχναμε να βρούμε που θα τσικνίσουμε, τώρα ψάχνουμε να βρούμε από που θα παραγγείλουμε.
Τα κακά νέα είναι ότι έξω δε θα τσικνίσουμε, εκτός αν έχουμε όλοι κήπο.
Τα καλά νέα είναι ότι έχουμε αγαπημένα στέκια, τα οποία μας επιτρέπουν να παραγγείλουμε.
Και δε μιλάμε για οποιαδήποτε στέκια, αλλά για αγαπημένα με την πρώτη ματιά, για να μην πω με την πρώτη μπουκιά, που αν δεν ήταν η φίλη Παγκρατιώτισσα, ανάθεμα και αν θα το είχα ανακαλύψει.
Γάτος ο γάτος, και μαύρος κιόλας, γιατί μαύρα χείλη κάναμε για να τον γευτούμε. Ευτυχώς, μας ενημέρωσε ότι από 01 Μαρτίου κάνει take away, όποτε σπεύσατε. Κρέατα εξαιρετικά από κάθε γωνία της Ελλάδας. Διάσημα παϊδάκια, μπριζόλες μαμούθ, λουκάνικα με πράσο αλλά και πικάντικα, για όλα τα γούστα.
Προσωπικά τα λάτρεψα όλα. Και φυσικά, για την αναποδιά, εκτός από το καθιερωμένο κρεατικό θα παραγγείλω το δικό μου must, που εννοείται, ότι είναι οι κολοκυθοκεφτέδες του, με δική του συνταγή με κόκκινες πιπεριές στη γέμιση. Σταματάω εδώ, γιατί θα το τσικνίσω νωρίτερα από ότι φαίνεται!
‘’Μαύρος Γάτος’’, Πολέμωνος 4, Παγκράτι, Αθήνα.
Η Tomie ατάκα και στο πόδι…
Να σας εξηγήσω από την αρχή ότι εγώ με την κρεατοφαγία δεν έχουμε τις καλύτερες σχέσεις, έχω όμως αρκετούς δεινούς κρεατοφάγους γύρω μου, που τους εμπιστεύομαι τυφλά!
Την Τσικνοπέμπτη, συνήθως, προτιμώ να μένω σπίτι ή να μεταφέρω τον εορτασμό της για άλλη μέρα! Έχουν υπάρξει αρκετές αποτυχημένες βραδιές που είτε έχουμε μείνει νηστικοί είτε έχουμε φάει κακής ποιότητας φαγητό.
Έχω κατασταλάξει, λοιπόν σε έναν συνδυασμό μπάρμπεκιου στο σπίτι και σε μια προπαραγγελία έτοιμων ψημένων κρεατομεζέδων.
Το “Ατάκα και στο πόδι” όπως είναι εμφανές κιι από το όνομά του πουλάει σε take away (εσχάτως και delivery) κρεατικά όλων των ειδών. Μπορείτε να βρείτε σούβλες και κρέατα της ώρας σε τεράστια ποικιλία, όλο τον χρόνο. Το δικό μου αγαπημένο είναι το κοκορέτσι και το αρνί στη σούβλα (που γενικά δεν το τρώω). Οι άνθρωποι είναι γνώστες του αντικειμένου, με δικό τους κρεοπωλείο επιλέγουν τις καλύτερες πρώτες ύλες.
Παλιά σχηματίζονταν τεράστιες ουρές απέξω, αλλά όσοι είχαν κάνει την παραγγελία τους από τις προηγούμενες ημέρες, έπαιρναν το φαγητό τους με ταχύτητα και ζεστό. Τα συνοδευτικά που θα βρείτε είναι πατάτες φούρνου και τηγανιτές, αλοιφές και 2-3 σαλάτες.
Μου λείπουν οι οι εποχές που περνούσαμε αυτές τις μέρες με μεγάλες παρέες και αυθόρμητα γλέντια! Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα επανέλθουμε!
‘’Ατάκα και στο πόδι”, Π. Ράλλη 441, Νίκαια.
Η Tzia είναι chic…
Φέτος θα chicνίσω! Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον ότι αυτή την Τσικνοπέμπτη, εκτός των παραδοσιακών εδεσμάτων τα οποία θα πέσουν στην ψησταριά της ταράτσας, θέλω κάτι διαφορετικό μεν αλλά που να συνάδει με το πνεύμα της μέρας δε.
Νέοι καιροί νέα ήθη!
Καιρός για μια αλλαγή στα πατροπαράδοτα! Πάπια ψητή, λοιπόν, με τραγανή πέτσα, χυμώδες, ελαφρώς ροζ κρέας, διακριτικά ασιατικά αρώματα και καπνιστή bbq sauce. Κριτσανιστή πορκέτα, καραμελωμένη εξωτερικά, με μια υποψία γλύκας, λιπάκι τόσο όσο και ψαχνό που λειώνει στο στόμα. Η εξελιγμένη εκδοχή της γουρνοπούλας, για chic κιουρίες σαν του λόγου μου, με truffle spit Jack Daniels sauce. Κοτόπουλο, από τα πιο διαφορετικά και ζουμερά που έχω δοκιμάσει, μπας και γλυτώσω καμιά θερμίδα, με έξτρα νοστιμιά από την, λίγο καυτερή, μουσταρδάτη σάλτσα με θυμάρι.
Θα με κοιτάξουν λοξά οι υπόλοιποι, θα δω ειρωνικά χαμόγελα, όμως είμαι σίγουρη ότι, όχι μόνο, θα δοκιμάσουν αλλά θα τα τσακίσουν, μπορώ να σας πω, μετά βεβαιότητος, οπότε η παραγγελία θα είναι εις διπλούν.
Αφράτος πουρές πατάτας με τρούφα, coleslaw πειραγμένη με jalapenos, baby carrots και μανιτάρια σοταρισμένα με σκόρδο και βούτυρο θα είναι τα συνοδευτικά. Και τώρα που το σκέφτομαι… ίσως μια lemon curd με μαρέγκα, sichuan πιπέρι και παγωτό καϊμάκι δε θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα για το κλείσιμο.
Που θα τα βρείτε όλα αυτά; Μα στην πιο rock rotisserie της πόλης δηλαδή στο ‘’Spit Jack’’.
Spit Jack, Σκούφου 10, Αθήνα.
O Jim και η …φυσαρμόνικά του…
Αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και να μιλήσουμε για Τσικνοπέμπτη, τσικνίσματα και άλλες παρόμοιες καταστάσεις, θα πρέπει να αναλογιστούμε ως σοβαροί Ελληνάνθρωποι κάποιες παραμέτρους.
Θέλω να πάω και να περιμένω στην ουρά για τραπέζι, απλά γιατί εκείνη τη μέρα όλοι αποφασίζουν να βγουν έξω, μιας και τις προηγούμενε ς μέρες ήταν μέσα (!!!) αλλά και κανένας χώρος εστίασης δεν κλείνει τραπέζι; ΟΧΙ.
Θέλω να καθίσω επιτέλους κάπου, εννοείται στριμωχτά και να φάω ότι απόμεινε από την ευτυχία των άλλων; ΟΧΙ.
Θέλω να μυρίζουν τα ρούχα μου προβατίλα και παρόμοιες μυρωδιές, πέραν της εβδομάδας; ΟΧΙ.
Δεν θέλω όλα τα προηγούμενα αλλά θέλω να τσικνίσω και να τηρήσω το έθιμο;
Θα προτιμήσω να πάω στη ‘’Φυσαρμόνικα’’. Ναι στη ‘’Φυσαρμόνικα’’.
Κάθε Τσικνοπέμπτη, προσαρμόζει το μενού με εδέσματα τσικνίσματος, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτά των κλασσικών χασαποταβέρνων.
Σπιρτόζικο αλλά ταυτόχρονα αεράτο τζατζίκι, χειροποίητο και όχι ετοιματζίδικο που θα σου δώσουν αλλού.
Κοκορέτσι, που παρότι φούρνου, ξεπερνάει κατά πολύ σε γεύση, κοκορέτσια Σταμάτας, Θρακομακεδόνων και Βλάχικων Βάρης.
Αρνίσια παϊδάκια γάλακτος, που δε θα πιστεύεις ότι δεν είναι στα κάρβουνα.
Αυτά, σε συνδυασμό με κάποιες άλλες λιχουδιές από το μενού, θα σε κάνουν να σκεφτείς διαφορετικά.
Γιατί μη μου πεις ότι έχεις φάει καλύτερη τυροκαυτερή στην Αθήνα; Η τυροκαυτερή είναι πιπεράτη με ολόκληρα κομμάτια τυριού μέσα και χρώματος πορτοκαλί. Ότι άλλο έχετε φάει, λέγεται αλλιώς.
Βάλε και ένα σουτζουκλί για τη μέση, με σουτζούκι πικάντικο και κασέρι (πίστεψέ με δε θα σου πέσει βαρύ ούτε θα μυρίζεις μετά) και είσαι έτοιμος.
Και επειδή των φρονίμων τα παιδιά… delivery εννοείται υπάρχει για το δύσκολο διάστημα που ζούμε.
Έχεις τσικνίσει, έχεις περάσει υπέροχα, με ρακί φοβερό ή χύμα κρασί και είσαι έτοιμος για το υπόλοιπο της νύχτας.
Διότι η μέρα τώρα ξεκινάει.
‘’Φυσαρμόνικα’’, Λεωφόρος Μεσογείων 180, Χολαργός.
Ο καιρός γαρ εγγύς. Θα έρθει η ώρα που θα βρεθούμε ξανά όλοι έξω, θα αγκαλιαστούμε, θα φιληθούμε και θα φάμε στα αγαπημένα μας στέκια. Η ζωή είναι δική μας και θα την πάρουμε πίσω.
Τότε – keep in mind – κάποια Τσικνοπέμπτη, να φροντίσετε να βρεθείτε στη Θεσσαλονίκη. Το κέντρο της πόλης γίνεται ένα απέραντο ψητοπωλείο. Όλοι οι χώροι εστίασης, ανεξαρτήτως τι σερβίρουν, ανοίγουν τέρμα τη μουσική, βγάζουν ψησταριές στα πεζοδρόμια και ψήνουν όλη τη μέρα, κερνώντας τους περαστικούς.
Το καλύτερο γλέντι ever. Εμπειρία ζωής.