Στη Ρακοφωλιά πήγα για πρώτη φορά πριν 2, περίπου, χρόνια, όταν το αμάξι της παρέας έπαθε βλάβη στο διπλανό στενό. Περιμένοντας την οδική βοήθεια, ρωτήσαμε πού να τσιμπήσουμε κατιτίς. Μας έδειξαν τη Ρακοφωλιά.
Ο χώρος δεν έχει κάτι το εξαιρετικό. Μια αίθουσα, μάλλον μικρή, με απλά τραπέζια και ψάθινες καρέκλες. Στον τοίχο ένα πόστερ με το φαράγγι της Σαμαριάς. Ελάχιστα διακοσμητικά στοιχεία. Κρητική κουζίνα: αυτή είναι ο πρωταγωνιστής εδώ. Και μάλιστα σπιτική κρητική κουζίνα.
Ο κατάλογος είναι πλούσιος σε εδέσματα.
Από τις σαλάτες μου αρέσει η Ρακοφωλιά. Πρόκειται για μια μεγάλη πιατέλα με πρασινάδα, ντακάκια κι ανθότυρο. Γενναία μερίδα, χορταστική, δροσερή σαλάτα. Από τα κυρίως μου αρέσει πολύ το τσιγαριαστό αρνί – δεν υπάρχει όλες τις εποχές- , η προβατίνα στη λαδόκολλα και τα σκιουφιχτά, χειροποίητα, ζυμαρικά με τυρί.
Το τσιγαριαστό αρνί είναι η αδυναμία μου. Πρόκειται για εξαιρετικά απλό πιάτο. Αρνάκι που ψήνεται στην κατσαρόλα μόνο με μπόλικο λαδάκι και ό,τι υγρά βγάλει. Αυτό το κάνει πεντανόστιμο. Σερβίρεται με πατάτες τηγανιτές ή σιουφιχτά.
Τα σουτζουκάκια είναι επίσης πολύ νόστιμα. Οι μερίδες είναι νορμάλ σε ποσότητα. Τα φαγητά τους δεν έχουν κάποια πρωτοτυπία. Είναι κλασικά και καλομαγειρεμένα.
Υπάρχουν, συνήθως, και αρκετά πιάτα ημέρας που δεν αναγράφονται στον κατάλογο, όπως ρεβίθια ή μπακαλιάρος.
Το λευκό κρασί τους μου αρέσει πολύ! Είναι ελαφρύ, αλλά γευστικό.
Το σερβίρισμα γίνεται σε σωστούς χρόνους.
Μουσική δεν υπάρχει. Ευτυχώς για μένα, αφού βρίσκω την κρητική μουσική κάπως κουραστική, όταν την ακούω για πολλή ώρα.
Για το τέλος, κάποιες φορές, όταν δεν έχω φάει του σκασμού, παίρνω σφακιανή πίτα με μέλι. Βρίσκω ενδιαφέρουσα τη γλυκιά κι αλμυρή αντίθεση στη γεύση της. Μερικές φορές παίζει κέρασμα γιαούρτι με γλυκό σταφύλι.
Το χαρακτηριστικό της Ρακοφωλιάς είναι το καλό, σπιτικό, φαγητό από τη Μεγαλόνησο, η φιλική εξυπηρέτηση και οι πολύ καλές τιμές.
Πάρκινγκ θα βρείτε στον δρόμο.
Τα ΑΜΕΑ μπορούν εύκολα να μπουν στον χώρο, που είναι επίπεδος, αλλά – ως συνήθως- στο wc δεν υπάρχει μέριμνα να χωρά αμαξίδιο.
Κάποτε, ελπίζω να φροντίσει το κράτος ώστε τα ΑΜΕΑ να αισθάνονται ισότιμοι πολίτες…
Αν αποφασίσετε να πάτε ΠΣΚ στη Ρακοφωλιά, καλό είναι να έχετε κάνει τηλεφώνημα για κράτηση.
Αν η συγκεκριμένη κουζίνα είναι της αρεσκείας σας, θα βρείτε σίγουρα το στέκι σας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Στη Ρακοφωλιά πήγα για πρώτη φορά πριν 2, περίπου, χρόνια, όταν το αμάξι της παρέας έπαθε βλάβη στο διπλανό στενό. Περιμένοντας την οδική βοήθεια, ρωτήσαμε πού να τσιμπήσουμε κατιτίς. Μας έδειξαν τη Ρακοφωλιά.
Ο χώρος δεν έχει κάτι το εξαιρετικό. Μια αίθουσα, μάλλον μικρή, με απλά τραπέζια και ψάθινες καρέκλες. Στον τοίχο ένα πόστερ με το φαράγγι της Σαμαριάς. Ελάχιστα διακοσμητικά στοιχεία. Κρητική κουζίνα: αυτή είναι ο πρωταγωνιστής εδώ. Και μάλιστα σπιτική κρητική κουζίνα.
Ο κατάλογος είναι πλούσιος σε εδέσματα.
Από τις σαλάτες μου αρέσει η Ρακοφωλιά. Πρόκειται για μια μεγάλη πιατέλα με πρασινάδα, ντακάκια κι ανθότυρο. Γενναία μερίδα, χορταστική, δροσερή σαλάτα. Από τα κυρίως μου αρέσει πολύ το τσιγαριαστό αρνί – δεν υπάρχει όλες τις εποχές- , η προβατίνα στη λαδόκολλα και τα σκιουφιχτά, χειροποίητα, ζυμαρικά με τυρί.
Το τσιγαριαστό αρνί είναι η αδυναμία μου. Πρόκειται για εξαιρετικά απλό πιάτο. Αρνάκι που ψήνεται στην κατσαρόλα μόνο με μπόλικο λαδάκι και ό,τι υγρά βγάλει. Αυτό το κάνει πεντανόστιμο. Σερβίρεται με πατάτες τηγανιτές ή σιουφιχτά.
Τα σουτζουκάκια είναι επίσης πολύ νόστιμα. Οι μερίδες είναι νορμάλ σε ποσότητα. Τα φαγητά τους δεν έχουν κάποια πρωτοτυπία. Είναι κλασικά και καλομαγειρεμένα.
Υπάρχουν, συνήθως, και αρκετά πιάτα ημέρας που δεν αναγράφονται στον κατάλογο, όπως ρεβίθια ή μπακαλιάρος.
Το λευκό κρασί τους μου αρέσει πολύ! Είναι ελαφρύ, αλλά γευστικό.
Το σερβίρισμα γίνεται σε σωστούς χρόνους.
Μουσική δεν υπάρχει. Ευτυχώς για μένα, αφού βρίσκω την κρητική μουσική κάπως κουραστική, όταν την ακούω για πολλή ώρα.
Για το τέλος, κάποιες φορές, όταν δεν έχω φάει του σκασμού, παίρνω σφακιανή πίτα με μέλι. Βρίσκω ενδιαφέρουσα τη γλυκιά κι αλμυρή αντίθεση στη γεύση της. Μερικές φορές παίζει κέρασμα γιαούρτι με γλυκό σταφύλι.
Το χαρακτηριστικό της Ρακοφωλιάς είναι το καλό, σπιτικό, φαγητό από τη Μεγαλόνησο, η φιλική εξυπηρέτηση και οι πολύ καλές τιμές.
Πάρκινγκ θα βρείτε στον δρόμο.
Τα ΑΜΕΑ μπορούν εύκολα να μπουν στον χώρο, που είναι επίπεδος, αλλά – ως συνήθως- στο wc δεν υπάρχει μέριμνα να χωρά αμαξίδιο.
Κάποτε, ελπίζω να φροντίσει το κράτος ώστε τα ΑΜΕΑ να αισθάνονται ισότιμοι πολίτες…
Αν αποφασίσετε να πάτε ΠΣΚ στη Ρακοφωλιά, καλό είναι να έχετε κάνει τηλεφώνημα για κράτηση.
Αν η συγκεκριμένη κουζίνα είναι της αρεσκείας σας, θα βρείτε σίγουρα το στέκι σας.