Μεταξύ μας θα μείνει ό,τι έγινε στο Μεταξύ μας!
Μεταξύ μας θα μείνει ότι κάναμε τρία τέταρτα να παρκάρουμε, όπως επίσης μεταξύ μας θα μείνει ότι η καλή μου φίλη μου με έκανε ρεζίλι που κόντεψε να την πάρει ο ύπνος στο τραπέζι. Το φαγητό όμως, δε θα μείνει μεταξύ μας! Γιατί το καλό πρέπει να μεταφέρεται και να μοιράζεται…. ειδικά αν πρόκειται για λουκάνικα και παϊδάκια!
Βρεθήκαμε εκεί γιατί είχα προσωπική υποχρέωση και είπαμε να τα πούμε με την καλή μου φίλη. Αν και στο διάλειμμα της συζήτησης μας χασμουριόταν, κατά τα άλλα, ήταν μια χαρά. Εκτιμώ ότι όταν ήρθε ο κατάλογος, το μάτι της άνοιξε γαρίδα, σαν το στόμα της στο χασμουρητό, το ίδιο βέβαια και η όρεξη της!!!!
Από όσο πρόλαβα να δω, καθότι η κυρία άρπαξε τον κατάλογο και παρήγγειλε, πάντα ευγενέστατη, αλλά ένεκα της πολυετούς φιλίας μας, της το συγχωρώ, η παραγγελία περιείχε μια σαλάτα πολίτικη, αρκετά καλή, απλά με λίγο παραπάνω ξύδι από το κανονικό, και μεγάλη μερίδα, κεφτεδάκια, όχι τηγανητά, αλλά ψητά, ιδιαίτερα κρεατένια, συνοδευόμενα από μια λευκή σως, τα φάγαμε, γιατί εμένα μου άρεσαν, η φίλη μου όμως τα είχε αλλιώς στο μυαλό της και δεν ενθουσιάστηκε, λουκάνικο ψητό με πράσο, εκπληκτικό, τα ρημάξαμε με τον ύπνο τον όρθιο, την προαναφερθείσα φίλη, τηγανητά κολοκυθάκια, πάρα πολύ ωραία χωρίς λάδια και κανονικά στο αλάτι, και φέτα με σουσάμι μαύρο και μέλι, πάρα πολύ καλή. Πετυχημένος ο γάμος ανάμεσα στο γλυκό και το αλμυρό. Αυτό όμως που ήταν εκπληκτικό, ήταν το κόκκινο η ημίγλυκο κρασί. Ήπιαμε αρκετό, δε μας βάρεσε την επομένη, και μας χαλάρωσε. Η φίλη μου για τα δεδομένα της ήπιε τρία ποτήρια, που είναι πολύ για εκείνη. Θα μπορούσε να της φέρει υπνηλία, αλλά η συγκεκριμένη, και με νερό κοιμάται.
Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή, ευγενική και σβέλτη. Το μαγαζί ήταν γεμάτο και παρόλα αυτά, λειτούργησε ρολόι. Στο τέλος μας κέρασαν και γλυκάκι που είχε λεμόνι, δεν ξέρω αν ήταν ο ιδιοκτήτης ή ο υπεύθυνος, πάντως θυμάμαι που είπε στη φίλη μου έχει λεμόνι για να ξυπνήσεις. Πρέπει να με λυπήθηκε ο χριστιανός με τη μουρλή που έμπλεξα αλλιώς δεν εξηγείται.
Ο χώρος απλός, με ξύλινα καφέ τραπέζια και στους τοίχους είχε καφέ ράφια με άδεια μπουκάλια. Στον εσωτερικό χώρο πάνω από το μπαρ δέσποζε ένα ποδήλατο. Μπορεί να λειτουργεί και σαν παρότρυνση έλα με το ποδήλατο σου, γιατί δε θα βρεις να παρκάρεις.
Ο λογαριασμός στα 28 ευρώ, πολύ καλά για αυτά που φάγαμε, τα οποία ήταν ωραία σε γεύση, χωρίς να έχει κάτι εξεζητημένο ή περίεργο. Αν και η Φιλαδέλφεια έχει πολλές επιλογές, μια επίσκεψη την αξίζει. Εγώ είναι πιθανό να ξανά πάω, αλλά μεταξύ μας με πιο ξύπνια παρέα, γιατί τούτη εδώ, ακόμα κοιμάται. Μεταξύ μας……
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Μεταξύ μας θα μείνει ό,τι έγινε στο Μεταξύ μας!
Μεταξύ μας θα μείνει ότι κάναμε τρία τέταρτα να παρκάρουμε, όπως επίσης μεταξύ μας θα μείνει ότι η καλή μου φίλη μου με έκανε ρεζίλι που κόντεψε να την πάρει ο ύπνος στο τραπέζι. Το φαγητό όμως, δε θα μείνει μεταξύ μας! Γιατί το καλό πρέπει να μεταφέρεται και να μοιράζεται…. ειδικά αν πρόκειται για λουκάνικα και παϊδάκια!
Βρεθήκαμε εκεί γιατί είχα προσωπική υποχρέωση και είπαμε να τα πούμε με την καλή μου φίλη. Αν και στο διάλειμμα της συζήτησης μας χασμουριόταν, κατά τα άλλα, ήταν μια χαρά. Εκτιμώ ότι όταν ήρθε ο κατάλογος, το μάτι της άνοιξε γαρίδα, σαν το στόμα της στο χασμουρητό, το ίδιο βέβαια και η όρεξη της!!!!
Από όσο πρόλαβα να δω, καθότι η κυρία άρπαξε τον κατάλογο και παρήγγειλε, πάντα ευγενέστατη, αλλά ένεκα της πολυετούς φιλίας μας, της το συγχωρώ, η παραγγελία περιείχε μια σαλάτα πολίτικη, αρκετά καλή, απλά με λίγο παραπάνω ξύδι από το κανονικό, και μεγάλη μερίδα, κεφτεδάκια, όχι τηγανητά, αλλά ψητά, ιδιαίτερα κρεατένια, συνοδευόμενα από μια λευκή σως, τα φάγαμε, γιατί εμένα μου άρεσαν, η φίλη μου όμως τα είχε αλλιώς στο μυαλό της και δεν ενθουσιάστηκε, λουκάνικο ψητό με πράσο, εκπληκτικό, τα ρημάξαμε με τον ύπνο τον όρθιο, την προαναφερθείσα φίλη, τηγανητά κολοκυθάκια, πάρα πολύ ωραία χωρίς λάδια και κανονικά στο αλάτι, και φέτα με σουσάμι μαύρο και μέλι, πάρα πολύ καλή. Πετυχημένος ο γάμος ανάμεσα στο γλυκό και το αλμυρό. Αυτό όμως που ήταν εκπληκτικό, ήταν το κόκκινο η ημίγλυκο κρασί. Ήπιαμε αρκετό, δε μας βάρεσε την επομένη, και μας χαλάρωσε. Η φίλη μου για τα δεδομένα της ήπιε τρία ποτήρια, που είναι πολύ για εκείνη. Θα μπορούσε να της φέρει υπνηλία, αλλά η συγκεκριμένη, και με νερό κοιμάται.
Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή, ευγενική και σβέλτη. Το μαγαζί ήταν γεμάτο και παρόλα αυτά, λειτούργησε ρολόι. Στο τέλος μας κέρασαν και γλυκάκι που είχε λεμόνι, δεν ξέρω αν ήταν ο ιδιοκτήτης ή ο υπεύθυνος, πάντως θυμάμαι που είπε στη φίλη μου έχει λεμόνι για να ξυπνήσεις. Πρέπει να με λυπήθηκε ο χριστιανός με τη μουρλή που έμπλεξα αλλιώς δεν εξηγείται.
Ο χώρος απλός, με ξύλινα καφέ τραπέζια και στους τοίχους είχε καφέ ράφια με άδεια μπουκάλια. Στον εσωτερικό χώρο πάνω από το μπαρ δέσποζε ένα ποδήλατο. Μπορεί να λειτουργεί και σαν παρότρυνση έλα με το ποδήλατο σου, γιατί δε θα βρεις να παρκάρεις.
Ο λογαριασμός στα 28 ευρώ, πολύ καλά για αυτά που φάγαμε, τα οποία ήταν ωραία σε γεύση, χωρίς να έχει κάτι εξεζητημένο ή περίεργο. Αν και η Φιλαδέλφεια έχει πολλές επιλογές, μια επίσκεψη την αξίζει. Εγώ είναι πιθανό να ξανά πάω, αλλά μεταξύ μας με πιο ξύπνια παρέα, γιατί τούτη εδώ, ακόμα κοιμάται. Μεταξύ μας……