Δευτέρα βράδυ και μετά από αρκετό διάστημα αποχής, πάρθηκε η απόφαση για έξοδο. Μία ανάρτηση του Μπαρ Μπεε Κιου μας κέντρισε το ενδιαφέρον με το μπέργκερ του μήνα. Κόρνυ Ντράκιουλα κυρίες και κύριοι. Ουπς! Τις Δευτέρες όμως μάθαμε πως είναι κλειστά! Και τώρα τι;
Εναλλακτική επιλογή ο Σπόρος. Ομολογώ ότι αν δεν διάβαζα την κριτική του Fratello, θα αγνοούσα την ύπαρξή του. Αν και σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι μου, μόλις 350 μέτρα περπάτημα, δεν σου γεμίζει το μάτι, ακόμη και αν περάσεις απ’έξω. Μια φορά ήθελα να κάνω επίσκεψη και αυτή ήταν γιατί νόμιζα πως θα πιω καφέ παρακολουθόντας αγώνα ποδοσφαίρου. Καμία μα καμία σχέση!
Ποιός λόγος συντέλεσε ώστε να κάνουμε επίσκεψη; Η αναφορά για την ύπαρξη Πολίτικης κουζίνας! Πλην της κριτικής στο παρόν σάιτ, η σύντροφός μου τυχαίνει να έχει πελάτισσα θαμώνα που έχει ρίζες από την Πόλη. Είχε ενημερωθεί πως κάποια πιάτα τους είναι ίδια με αυτά που φτιάχνουν και στο δικό τους σπίτι.
Αφου φτάνουμε γύρω στις 22.40 στο κατάστημα, διαπιστώνουμε πως έχει το κοινό του, ακόμη και τις λεγόμενες δύσκολες μέρες. Μικρό αλλά ζεστό, προσφέρει καφέ από το πρωί. Όμορφο στέκι χωρίς περιττές φιοριτούρες σε διακόσμηση. Τα 8 με 10 τραπέζια πιθανότατα να είναι λίγα τις ώρες αιχμής. Υπάρχουν βέβαια και κάποια τραπέζια στον εξωτερικό χώρο.
Η εξυπηρέτηση ήταν αψεγάδιαστη! Από την τήρηση των μέτρων και τον έλεγχο των πιστοποιητικών μέχρι την έκδοση του δελτίου παραγγελίας μαζί με τη νόμιμη απόδειξη. Προσφέρουν καλωσόρισμα (σούπα λαχανικών) αλλά σε φιλεύουν και το γλυκάκι σου πριν σε αποχαιρετίσουν. Μικρή ένσταση στο ότι τα πιάτα ήρθαν ελαφρώς γρηγορότερα μιας και η κουζίνα δεν πιέστηκε ιδιαίτερα.
Ο κατάλογος είναι υπερπλήρης από τους καφέδες και τα ποτά, μέχρι και το κύριο ζητούμενο της επίσκεψής μας. Περιλαμβάνει κρύα και ζεστά μεζεδάκια, σαλάτες και αλίπαστα. Ψάχνονται συνεχώς με νέα πιάτα, ενώ και η ποικιλία τους σε κρεατικά και θαλασσινά είναι επαρκέστατη.
Ξεκινήσαμε με καλωσόρισμα από το μαγαζί. Ζέστη σούπα λαχανικών με κόκκους ροζ πιπεριού. Ό,τι έπρεπε για μια τέτοια κρύα βραδιά αυτή η βελουτέ λευκού χρώματος. Έφαγα 1.5 στα 2 μπολ. Συνεχίσαμε με:
– Εκπληκτικά (έτσι αναγράφονται στον κατάλογο) μίνι ντολμαδάκια με κιμά και σως γιαουρτιού, στα 5 ευρώ. Έξι μικρά και λαχταριστά ντολμαδάκια που τρώγονται σε μια μπουκιά. Έρχονται ζεστά – ζεστά, έγιναν ανάρπαστα. Η μερίδα θα μπορούσε να ήταν ελαφρώς μεγαλύτερη (+2 για παράδειγμα). Αναγράφονται στον κατάλογο ως κατεψυγμένα.
– Παρχαροτύρι καπνιστό πανέ με μέλι και σουσάμι,στα 5.5 ευρώ. Αγελαδινό καπνιστό τυρί, Ποντιακής προέλευσης. Αφήνει έντονη καπνιστή γεύση, σε σημείο που το συνδυάσαμε με τον πουρέ από το χουνκιάρ μπεγεντί και μπερδευτήκαμε ως προς την ένταση. Η κρούστα με το μαυροσούσαμο ήταν ενδιαφέρουσα, θα την ήθελα όμως ελαφρώς παχύτερη, ώστε να ισορροπήσει τη γεύση του.
– Χουνκιάρ μπεγεντί, στα 9.5 ευρώ. Το αγαπημένο μου πιάτο. Έντονη καπνιστή γεύση από τον πουρέ μελιτζάνας, με προσθήκη τυριού. Το κοκκινιστό μοσχαρίσιο κρέας σε μπουκίτσες ήταν τόσο όσο χρειαζόταν για να γίνει ο τέλειος συνδυασμός. Είναι το τέλειο πιάτο για αυτούς που δεν εκτιμούν ιδιαιτέρως τη μελιτζάνα! Προτείνεται με κλειστά μάτια!
– Τας κεμπάπ, στα 7.5 ευρώ. Αναγράφεται ως πικάντικο στον κατάλογό. Πάνω στον ενθουσιασμό μας για αυτό το νοσταλγικό πιάτο, αμελήσαμε ότι το κρέας είναι ίδιο με αυτό του χουνκιάρ. Όπως και να’χει, ήταν νόστιμο και ζουμερό το κρέας, χωρίς να καίει, παρά το μπούκοβο που υπήρχε. Λουκούμι. Θεωρώ πως μια γαρνιτούρα όμως ήταν απαραίτητη ώστε το πιάτο να θεωρηθεί πλήρες.
– Χύμα βιολογικό ροζέ κρασί 250 μλ, στα 3 ευρώ. Γευστικό, αρωματικό και ευκολόπιοτο.
* Κέρασμα καζάν ντιπί, όπως και σε όλους τους θαμώνες ανεξαιρέτως. Γευστική κρέμα, πλούσια γεύση, μεστή. Θα ήθελα λιγότερο “κάψιμο” στην κορυφή. Η κανέλα έδινε πιο πολύ ένταση στη γεύση του.
Πληρώσαμε 30.5 ευρώ και ήδη κατά την επιστροφή προς την οικία μας, σχεδιάσαμε τις επόμενες εξόδους μας αλλά και την επιστροφή μας στον Σπόρο!
Φύγαμε με τις καλύτερες των εντυπώσεων σε ό, τι αφορά την εξυπηρέτηση και την ποιότητα του φαγητού. Πολύ καθαρή κουζίνα, όντως η πρόβλεψη του Fratello περί των 30 ευρώ ανά ζευγάρι ήταν επιτυχής.
Αν τυχόν προσθέσουν και Πολίτικα γλυκά, είμαι σίγουρος πως οι επισκέψεις μου θα γίνουν συχνότατες!
Ο ΣΠΟΡΟΣ απέχει ένα τεταρτάκι με τα πόδια από το σπίτι μου, άργησα όμως να τον ανακαλύψω, λίγο πριν μας πιάσει η πανδημία. Με την τωρινή μορφή ο ΣΠΟΡΟΣ λειτουργεί εδώ και οκτώ χρόνια, είναι ένα αυθεντικό πολίτικο εστιατόριο-μεζεδοπωλείο και ταιριάζει γάντι στο γαστρονομικό κατάλογο της Νέας Σμύρνης. Βρίσκεται στο κέντρο της στενόμακρης πλατείας Σκαντζουράκη, γωνία με την οδό Δαμασκηνού. Εύκολα θα το βρείτε, μάλλον δύσκολα θα παρκάρετε, ανάλογα με την ώρα βέβαια. Οφείλω επίσης να σας προειδοποιήσω ότι ΠΣΚ χωρίς κράτηση έχετε περιορισμένες πιθανότητες να στεφθεί η επίσκεψή σας με επιτυχία. Καιρού επιτρέποντος θα έχετε βέβαια και τον έξω χώρο στη διάθεσή σας, όπως και να το κάνουμε όμως η χειμωνιάτικη αίθουσα, παρά τη στενότητα χώρου, έχει άλλο γούστο. Πολύ περιποιημένη, τα πάντα πεντακάθαρα και καλόγουστα, ωραίος φωτισμός, χωράει όμως με το ζόρι σκάρτα 25 άτομα.
Τα δύο παιδιά που κουμαντάρουν αγόγγυστα όλη την πελατεία (εμφανώς Νεοσμυρνιώτες, στην πλειοψηφία 40+ και γυναικοπαρέες) είναι αφενός ευγενέστατα αφετέρου αλάνθαστα και χαμογελαστά, τι άλλο να ζητήσεις. Με το που κάθεσαι στο στρωμένο τραπέζι έρχονται νεράκι σε κανάτα, ψωμάκι και οι κατάλογοι, ένας για τα φαγητά κι ένας για τα ποτά. Δυσκολεύεσαι ίσως να πιστέψεις ότι η κουζίνα μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα μάλλον εκτενή κατάλογο, πόσο μάλλον σε ώρα αιχμής, κι όμως τα καταφέρνουν μια χαρά. Τα πιάτα έρχονται με ρέγουλα που θυμίζει Θεσσαλονίκη, αποσύρονται έγκαιρα και διακριτικά πριν έρθουν τα επόμενα, έτσι ευχαριστιέσαι το γεύμα σου. Σε καμία στιγμή δε νιώθεις πίεση του τύπου «Φύγετε εσείς, να έρθουν οι επόμενοι! ». Οι μερίδες ικανοποιητικές στο μέγεθος, κάθε πιάτο ωραία παρουσιασμένο.
Ο σχετικά μακροσκελής λοιπόν κατάλογος θα σας βοηθήσει να συνθέσετε ένα γεύμα απολύτως του γούστου σας. Σωστά δομημένος, σου δίνει την ευκαιρία να πάρεις π.χ. ένα πιάτο από κάθε κατηγορία και να την κάνεις ταράτσα. Δώστε στον εαυτό σας χρόνο να τον μελετήσει, μη βιαστείτε να παραγγείλετε! Δεν θα συναντήσετε άγνωστες λέξεις, έχει απλά τα πάντα. Ας πούμε σαλάτα πολίτικη, ταραμοσαλάτα και μπακαλιαροκεφτέδες με την πιο ωραία σκορδαλιά αλοιφή που έχετε δοκιμάσει για το ξεκίνημα, καροτοσαλάτα με γιαούρτι, τυροπιτάρι με μαρμελάδα ντομάτας, εξαιρετικά ντολμαδάκια με κιμά (σαν τα κασιώτικα, όμως πιο στιβαρά σε υφή) και κεφτεδάκια μαμαδίσια για τη συνέχεια. Είναι περιττό να παραθέσω κατεβατά μεζέδων, δεν έχω πάρει ποτέ κάτι που να υστερούσε σε σχέση με τα υπόλοιπα. Στο τέλος έρχεται γλυκάκι κερασμένο. Οφείλω να επαινέσω το εξαιρετικό βιολογικό χύμα τσίπουρο Λήμνου που έρχεται σερβιρισμένο σε μικρή φόρμα για κέικ γεμάτη παγάκια.
Για ένα πλήρες γεύμα υπολογίστε λίγο πάνω από 30 ευρώ για δύο άτομα και από εκεί και πέρα ό,τι πιείτε. Τίμιο μαγαζί, αυθεντική πολίτικη κουζίνα, πολύ μεγάλη ποικιλία, εξαιρετική περιποίηση, τι άλλο να πω για να σας πείσω;
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Δευτέρα βράδυ και μετά από αρκετό διάστημα αποχής, πάρθηκε η απόφαση για έξοδο. Μία ανάρτηση του Μπαρ Μπεε Κιου μας κέντρισε το ενδιαφέρον με το μπέργκερ του μήνα. Κόρνυ Ντράκιουλα κυρίες και κύριοι. Ουπς! Τις Δευτέρες όμως μάθαμε πως είναι κλειστά! Και τώρα τι;
Εναλλακτική επιλογή ο Σπόρος. Ομολογώ ότι αν δεν διάβαζα την κριτική του Fratello, θα αγνοούσα την ύπαρξή του. Αν και σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι μου, μόλις 350 μέτρα περπάτημα, δεν σου γεμίζει το μάτι, ακόμη και αν περάσεις απ’έξω. Μια φορά ήθελα να κάνω επίσκεψη και αυτή ήταν γιατί νόμιζα πως θα πιω καφέ παρακολουθόντας αγώνα ποδοσφαίρου. Καμία μα καμία σχέση!
Ποιός λόγος συντέλεσε ώστε να κάνουμε επίσκεψη; Η αναφορά για την ύπαρξη Πολίτικης κουζίνας! Πλην της κριτικής στο παρόν σάιτ, η σύντροφός μου τυχαίνει να έχει πελάτισσα θαμώνα που έχει ρίζες από την Πόλη. Είχε ενημερωθεί πως κάποια πιάτα τους είναι ίδια με αυτά που φτιάχνουν και στο δικό τους σπίτι.
Αφου φτάνουμε γύρω στις 22.40 στο κατάστημα, διαπιστώνουμε πως έχει το κοινό του, ακόμη και τις λεγόμενες δύσκολες μέρες. Μικρό αλλά ζεστό, προσφέρει καφέ από το πρωί. Όμορφο στέκι χωρίς περιττές φιοριτούρες σε διακόσμηση. Τα 8 με 10 τραπέζια πιθανότατα να είναι λίγα τις ώρες αιχμής. Υπάρχουν βέβαια και κάποια τραπέζια στον εξωτερικό χώρο.
Η εξυπηρέτηση ήταν αψεγάδιαστη! Από την τήρηση των μέτρων και τον έλεγχο των πιστοποιητικών μέχρι την έκδοση του δελτίου παραγγελίας μαζί με τη νόμιμη απόδειξη. Προσφέρουν καλωσόρισμα (σούπα λαχανικών) αλλά σε φιλεύουν και το γλυκάκι σου πριν σε αποχαιρετίσουν. Μικρή ένσταση στο ότι τα πιάτα ήρθαν ελαφρώς γρηγορότερα μιας και η κουζίνα δεν πιέστηκε ιδιαίτερα.
Ο κατάλογος είναι υπερπλήρης από τους καφέδες και τα ποτά, μέχρι και το κύριο ζητούμενο της επίσκεψής μας. Περιλαμβάνει κρύα και ζεστά μεζεδάκια, σαλάτες και αλίπαστα. Ψάχνονται συνεχώς με νέα πιάτα, ενώ και η ποικιλία τους σε κρεατικά και θαλασσινά είναι επαρκέστατη.
Ξεκινήσαμε με καλωσόρισμα από το μαγαζί. Ζέστη σούπα λαχανικών με κόκκους ροζ πιπεριού. Ό,τι έπρεπε για μια τέτοια κρύα βραδιά αυτή η βελουτέ λευκού χρώματος. Έφαγα 1.5 στα 2 μπολ. Συνεχίσαμε με:
– Εκπληκτικά (έτσι αναγράφονται στον κατάλογο) μίνι ντολμαδάκια με κιμά και σως γιαουρτιού, στα 5 ευρώ. Έξι μικρά και λαχταριστά ντολμαδάκια που τρώγονται σε μια μπουκιά. Έρχονται ζεστά – ζεστά, έγιναν ανάρπαστα. Η μερίδα θα μπορούσε να ήταν ελαφρώς μεγαλύτερη (+2 για παράδειγμα). Αναγράφονται στον κατάλογο ως κατεψυγμένα.
– Παρχαροτύρι καπνιστό πανέ με μέλι και σουσάμι,στα 5.5 ευρώ. Αγελαδινό καπνιστό τυρί, Ποντιακής προέλευσης. Αφήνει έντονη καπνιστή γεύση, σε σημείο που το συνδυάσαμε με τον πουρέ από το χουνκιάρ μπεγεντί και μπερδευτήκαμε ως προς την ένταση. Η κρούστα με το μαυροσούσαμο ήταν ενδιαφέρουσα, θα την ήθελα όμως ελαφρώς παχύτερη, ώστε να ισορροπήσει τη γεύση του.
– Χουνκιάρ μπεγεντί, στα 9.5 ευρώ. Το αγαπημένο μου πιάτο. Έντονη καπνιστή γεύση από τον πουρέ μελιτζάνας, με προσθήκη τυριού. Το κοκκινιστό μοσχαρίσιο κρέας σε μπουκίτσες ήταν τόσο όσο χρειαζόταν για να γίνει ο τέλειος συνδυασμός. Είναι το τέλειο πιάτο για αυτούς που δεν εκτιμούν ιδιαιτέρως τη μελιτζάνα! Προτείνεται με κλειστά μάτια!
– Τας κεμπάπ, στα 7.5 ευρώ. Αναγράφεται ως πικάντικο στον κατάλογό. Πάνω στον ενθουσιασμό μας για αυτό το νοσταλγικό πιάτο, αμελήσαμε ότι το κρέας είναι ίδιο με αυτό του χουνκιάρ. Όπως και να’χει, ήταν νόστιμο και ζουμερό το κρέας, χωρίς να καίει, παρά το μπούκοβο που υπήρχε. Λουκούμι. Θεωρώ πως μια γαρνιτούρα όμως ήταν απαραίτητη ώστε το πιάτο να θεωρηθεί πλήρες.
– Χύμα βιολογικό ροζέ κρασί 250 μλ, στα 3 ευρώ. Γευστικό, αρωματικό και ευκολόπιοτο.
* Κέρασμα καζάν ντιπί, όπως και σε όλους τους θαμώνες ανεξαιρέτως. Γευστική κρέμα, πλούσια γεύση, μεστή. Θα ήθελα λιγότερο “κάψιμο” στην κορυφή. Η κανέλα έδινε πιο πολύ ένταση στη γεύση του.
Πληρώσαμε 30.5 ευρώ και ήδη κατά την επιστροφή προς την οικία μας, σχεδιάσαμε τις επόμενες εξόδους μας αλλά και την επιστροφή μας στον Σπόρο!
Φύγαμε με τις καλύτερες των εντυπώσεων σε ό, τι αφορά την εξυπηρέτηση και την ποιότητα του φαγητού. Πολύ καθαρή κουζίνα, όντως η πρόβλεψη του Fratello περί των 30 ευρώ ανά ζευγάρι ήταν επιτυχής.
Αν τυχόν προσθέσουν και Πολίτικα γλυκά, είμαι σίγουρος πως οι επισκέψεις μου θα γίνουν συχνότατες!
Ο ΣΠΟΡΟΣ απέχει ένα τεταρτάκι με τα πόδια από το σπίτι μου, άργησα όμως να τον ανακαλύψω, λίγο πριν μας πιάσει η πανδημία. Με την τωρινή μορφή ο ΣΠΟΡΟΣ λειτουργεί εδώ και οκτώ χρόνια, είναι ένα αυθεντικό πολίτικο εστιατόριο-μεζεδοπωλείο και ταιριάζει γάντι στο γαστρονομικό κατάλογο της Νέας Σμύρνης. Βρίσκεται στο κέντρο της στενόμακρης πλατείας Σκαντζουράκη, γωνία με την οδό Δαμασκηνού. Εύκολα θα το βρείτε, μάλλον δύσκολα θα παρκάρετε, ανάλογα με την ώρα βέβαια. Οφείλω επίσης να σας προειδοποιήσω ότι ΠΣΚ χωρίς κράτηση έχετε περιορισμένες πιθανότητες να στεφθεί η επίσκεψή σας με επιτυχία. Καιρού επιτρέποντος θα έχετε βέβαια και τον έξω χώρο στη διάθεσή σας, όπως και να το κάνουμε όμως η χειμωνιάτικη αίθουσα, παρά τη στενότητα χώρου, έχει άλλο γούστο. Πολύ περιποιημένη, τα πάντα πεντακάθαρα και καλόγουστα, ωραίος φωτισμός, χωράει όμως με το ζόρι σκάρτα 25 άτομα.
Τα δύο παιδιά που κουμαντάρουν αγόγγυστα όλη την πελατεία (εμφανώς Νεοσμυρνιώτες, στην πλειοψηφία 40+ και γυναικοπαρέες) είναι αφενός ευγενέστατα αφετέρου αλάνθαστα και χαμογελαστά, τι άλλο να ζητήσεις. Με το που κάθεσαι στο στρωμένο τραπέζι έρχονται νεράκι σε κανάτα, ψωμάκι και οι κατάλογοι, ένας για τα φαγητά κι ένας για τα ποτά. Δυσκολεύεσαι ίσως να πιστέψεις ότι η κουζίνα μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα μάλλον εκτενή κατάλογο, πόσο μάλλον σε ώρα αιχμής, κι όμως τα καταφέρνουν μια χαρά. Τα πιάτα έρχονται με ρέγουλα που θυμίζει Θεσσαλονίκη, αποσύρονται έγκαιρα και διακριτικά πριν έρθουν τα επόμενα, έτσι ευχαριστιέσαι το γεύμα σου. Σε καμία στιγμή δε νιώθεις πίεση του τύπου «Φύγετε εσείς, να έρθουν οι επόμενοι! ». Οι μερίδες ικανοποιητικές στο μέγεθος, κάθε πιάτο ωραία παρουσιασμένο.
Ο σχετικά μακροσκελής λοιπόν κατάλογος θα σας βοηθήσει να συνθέσετε ένα γεύμα απολύτως του γούστου σας. Σωστά δομημένος, σου δίνει την ευκαιρία να πάρεις π.χ. ένα πιάτο από κάθε κατηγορία και να την κάνεις ταράτσα. Δώστε στον εαυτό σας χρόνο να τον μελετήσει, μη βιαστείτε να παραγγείλετε! Δεν θα συναντήσετε άγνωστες λέξεις, έχει απλά τα πάντα. Ας πούμε σαλάτα πολίτικη, ταραμοσαλάτα και μπακαλιαροκεφτέδες με την πιο ωραία σκορδαλιά αλοιφή που έχετε δοκιμάσει για το ξεκίνημα, καροτοσαλάτα με γιαούρτι, τυροπιτάρι με μαρμελάδα ντομάτας, εξαιρετικά ντολμαδάκια με κιμά (σαν τα κασιώτικα, όμως πιο στιβαρά σε υφή) και κεφτεδάκια μαμαδίσια για τη συνέχεια. Είναι περιττό να παραθέσω κατεβατά μεζέδων, δεν έχω πάρει ποτέ κάτι που να υστερούσε σε σχέση με τα υπόλοιπα. Στο τέλος έρχεται γλυκάκι κερασμένο. Οφείλω να επαινέσω το εξαιρετικό βιολογικό χύμα τσίπουρο Λήμνου που έρχεται σερβιρισμένο σε μικρή φόρμα για κέικ γεμάτη παγάκια.
Για ένα πλήρες γεύμα υπολογίστε λίγο πάνω από 30 ευρώ για δύο άτομα και από εκεί και πέρα ό,τι πιείτε. Τίμιο μαγαζί, αυθεντική πολίτικη κουζίνα, πολύ μεγάλη ποικιλία, εξαιρετική περιποίηση, τι άλλο να πω για να σας πείσω;