Τι μου έμαθε η Απογραφή Κατοικιών/Πληθυσμού 2021? Η οποία παρατάθηκε το 22 ( και φοβήθηκα το 23 μη σας πω…)
Το πως σου έρχεται μία ωραιότατη κεραμίδα την τρίτη μέρα των διακοπών, κατεβαίνοντας ανέμελη για μπάνιο, όταν σου ανακοινώνουν ότι θα συμμετάσχεις.
Τι σημαίνει να δουλεύεις 17ωρα επί καθημερινής βάσεως, και τα Σαββατοκύριακα μέσα, επί μήνες.
Να μη θες να ακούσεις ήχο κλήσης σε τηλέφωνο. Εννοείται να μην απαντάς στους δικούς σου (είχα πει ότι αν θέλουν να μου μιλήσουν να με παίρνουν από άσχετο ή απόκρυψη).
Να μην ξέρεις από που θες να αρχίσεις να μοιράζεις χαστούκια. Οκ! Ομολογώ ότι δε χειροδίκησα, αν και ο πειρασμός υπήρξε μεγάλος παρόλα αυτά τις 10 ώρες της μέρας δε θα έλεγα ότι εκφραζόμουν κόσμια.
Τη σημασία του να έχεις ανθρώπους πλάι σου με τους οποίους μπορείς να συνεργαστείς ακόμη κι αν βριζόσουν σε φάση έντασης, αλλά μετά να πάτε για φαγητό παρέα.
Γειτονιές της Αθήνας που αγνοούσα, με τις πληθυσμιακές ιδιαιτερότητες κάθε μιας από αυτές, με extra bonus τα γευστικά στέκια που προτάθηκαν από τους αυτόχθονες ιθαγενείς…
Η εισαγωγή είναι μεγάλη το ξέρω αλλά: α) θεωρείστε τις επόμενες κριτικές ως κεφάλαια του δράματος που έζησε μία, πτωχή πλην τιμία, υπερεπόπτης και, β) μάλλον μετά την αποχή μηνών, ξεχάσατε τον τρόπο που γράφω LOL!
Ξεκινάμε λοιπόν από τον εξωτικό Κολωνό, ή Ακαδημία Πλάτωνος , ή Βούθουλα, ή Μπύθουλα κατά τη αξέχαστη ηρωίδα Μαντάμ Σουσού του Δ. Ψαθά και τις Μουριές του…
Ξεκίνησε ως καθαρόαιμο καφενείο στις αρχές της δεκαετίας του 70 από τον πατέρα της οικογένειας ο οποίος δυστυχώς δεν είναι πλέον στη ζωή. Η σύζυγος και τα παιδιά του όμως τα οποία μεγάλωσαν μέσα σ’ αυτό δε θέλησαν να το αφήσουν να χαθεί και πολύ καλά έπραξαν.
Κρατά τον χαρακτήρα ενός καφενείου όσον αφορά στη διακόσμηση ήτοι απλά τραπέζια, καρέκλες στην πλάτη των οποίων αναγράφονται ονόματα ή γνωμικά, αποστάσεις μεγάλες, τζαμαρίες γύρω γύρω οι οποίες αφήνουν να πέφτει άπλετο φως, δύο μουριές απέξω, από τις οποίες υποθέτω ότι πήρε και το όνομα, που χαρίζουν μια αίσθηση πράσινου αλλά και δροσιάς το καλοκαίρι. Καθαριότητα υποδειγματική, κουζίνα ανοιχτή (δεν έχουν κάτι να κρύψουν εξάλλου), καμία μυρωδιά να φθάνει σε σας. Απλά ποτήρια αλλά πάρα πολύ όμορφα σερβίτσια σε όμορφα και ζωηρά χρώματα.
Service άμεσο, φιλικό, ανοιχτόκαρδο, χωρίς να λείψει το κέρασμα. Αν σας εξυπηρετήσει δε και ο πανύψηλος, ευρύστερνος κύριος ο οποίος αγαπά το διάβασμα και τον οποίο ακούσετε να αποκαλούν “τσολιά” μην απορήσετε. Ναι το παλικάρι υπηρέτησε ως εύζωνας στην Προεδρική φρουρά.
Θα φάτε μεζεδάκια όσον αφορά στην τιμή αλλά να έχετε υπόψη ότι μιλάμε για κανονικά/μεγάλα πιάτα όσον αφορά στην ποσότητα.
– Πολύ ωραίος ντάκος με αφράτο παξιμάδι, νόστιμη ντομάτα κι εξαιρετικό λάδι.
– Χόρτα αναλόγως της εποχής τα οποία θα βράσουν μόλις τα παραγγείλετε και θα έρθουν καυτά και ζωντανά.
– Πατάτες που καθαρίζονται επί τόπου τηγανισμένες σε καθαρό λάδι.
– Τυροκαφτερή τίμια.
– Παντζαροσαλάτα γλυκιά .
– Χταποδάκι βραστό ωραιότατο.
– Ότι βρείτε από πιττάκια. Φοβερά αυτά με μελιτζάνες και τυρί αλλά και με παστουρμά.
– Τηγανιές χοιρινού και κοτόπουλου νόστιμες.
– Κεφτεδάκια με ωραία αρώματα, καθαρό κιμά, απόλυτα μαμαδίσια.
– Συκώτι ονειρικό. Μαλακό, χωρίς ίνες , ούτε σόλα, ούτε άψητο. Αν δε το πετύχετε να σερβίρεται με σπιτική ρώσικη είναι άλλο πράγμα.
– Τηγανιτό ψαράκι φρεσκότατο. Αξέχαστα τα φρέσκα μπακαλιαράκια που έρχονται με πάλλευκη σάρκα, τραγανά, αλάδωτα.
– Καλαμαράκια φοβερά. Γενικά το τηγάνι τους τα σπάει.
– Γαρίδες. Μεγάλες, τρυφερές, αρωματικές, με γλυκοφάγωτη σάρκα και χοντρό αλάτι στο εξωτερικό περίβλημα που θες να το κριτσανίσεις γλείφοντάς το. Το έκανα διακριτικά διότι έχω και μια φήμη να προασπίσω…
Το κρασί τους είναι αξιοπρεπές και ελαφρύ. Μπύρες κρύες υπάρχουν. Από τσίπουρα και ούζα δε θυμάμαι διότι έτσι κι έπινα στις συγκεκριμένες στιγμές δε θα ζούσα για να γράψω την κριτική. Ούτε τιμές μεμονωμένες θυμάμαι και φωτογραφίες δεν τράβηξα διότι σε περίπτωση που δεν έχει γίνει αντιληπτό ακόμη…βρισκόμασταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Πάντως σε καμία των περιπτώσεων η τιμή δεν υπερέβη τα 15-20 ευρώ το άτομο με φαγητό να μένει.
Το parking είναι εύκολο. Τις Δευτέρες είναι κλειστά. Τις υπόλοιπες μέρες προνοείστε για κράτηση διότι η αφεντιά μου δεν ήξερε και δε ρώτησε σχετικά με τη δημοφιλία του μαγαζιού.
Tip: Αύριο η μέρα προστάζει ψάρι και ειδικότερα μπακαλιάρο. Σε περίπτωση που δεν κάνει ήδη τα σχέδιά σας το προτείνω ασυζητητί!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Τι μου έμαθε η Απογραφή Κατοικιών/Πληθυσμού 2021? Η οποία παρατάθηκε το 22 ( και φοβήθηκα το 23 μη σας πω…)
Το πως σου έρχεται μία ωραιότατη κεραμίδα την τρίτη μέρα των διακοπών, κατεβαίνοντας ανέμελη για μπάνιο, όταν σου ανακοινώνουν ότι θα συμμετάσχεις.
Τι σημαίνει να δουλεύεις 17ωρα επί καθημερινής βάσεως, και τα Σαββατοκύριακα μέσα, επί μήνες.
Να μη θες να ακούσεις ήχο κλήσης σε τηλέφωνο. Εννοείται να μην απαντάς στους δικούς σου (είχα πει ότι αν θέλουν να μου μιλήσουν να με παίρνουν από άσχετο ή απόκρυψη).
Να μην ξέρεις από που θες να αρχίσεις να μοιράζεις χαστούκια. Οκ! Ομολογώ ότι δε χειροδίκησα, αν και ο πειρασμός υπήρξε μεγάλος παρόλα αυτά τις 10 ώρες της μέρας δε θα έλεγα ότι εκφραζόμουν κόσμια.
Τη σημασία του να έχεις ανθρώπους πλάι σου με τους οποίους μπορείς να συνεργαστείς ακόμη κι αν βριζόσουν σε φάση έντασης, αλλά μετά να πάτε για φαγητό παρέα.
Γειτονιές της Αθήνας που αγνοούσα, με τις πληθυσμιακές ιδιαιτερότητες κάθε μιας από αυτές, με extra bonus τα γευστικά στέκια που προτάθηκαν από τους αυτόχθονες ιθαγενείς…
Η εισαγωγή είναι μεγάλη το ξέρω αλλά: α) θεωρείστε τις επόμενες κριτικές ως κεφάλαια του δράματος που έζησε μία, πτωχή πλην τιμία, υπερεπόπτης και, β) μάλλον μετά την αποχή μηνών, ξεχάσατε τον τρόπο που γράφω LOL!
Ξεκινάμε λοιπόν από τον εξωτικό Κολωνό, ή Ακαδημία Πλάτωνος , ή Βούθουλα, ή Μπύθουλα κατά τη αξέχαστη ηρωίδα Μαντάμ Σουσού του Δ. Ψαθά και τις Μουριές του…
Ξεκίνησε ως καθαρόαιμο καφενείο στις αρχές της δεκαετίας του 70 από τον πατέρα της οικογένειας ο οποίος δυστυχώς δεν είναι πλέον στη ζωή. Η σύζυγος και τα παιδιά του όμως τα οποία μεγάλωσαν μέσα σ’ αυτό δε θέλησαν να το αφήσουν να χαθεί και πολύ καλά έπραξαν.
Κρατά τον χαρακτήρα ενός καφενείου όσον αφορά στη διακόσμηση ήτοι απλά τραπέζια, καρέκλες στην πλάτη των οποίων αναγράφονται ονόματα ή γνωμικά, αποστάσεις μεγάλες, τζαμαρίες γύρω γύρω οι οποίες αφήνουν να πέφτει άπλετο φως, δύο μουριές απέξω, από τις οποίες υποθέτω ότι πήρε και το όνομα, που χαρίζουν μια αίσθηση πράσινου αλλά και δροσιάς το καλοκαίρι. Καθαριότητα υποδειγματική, κουζίνα ανοιχτή (δεν έχουν κάτι να κρύψουν εξάλλου), καμία μυρωδιά να φθάνει σε σας. Απλά ποτήρια αλλά πάρα πολύ όμορφα σερβίτσια σε όμορφα και ζωηρά χρώματα.
Service άμεσο, φιλικό, ανοιχτόκαρδο, χωρίς να λείψει το κέρασμα. Αν σας εξυπηρετήσει δε και ο πανύψηλος, ευρύστερνος κύριος ο οποίος αγαπά το διάβασμα και τον οποίο ακούσετε να αποκαλούν “τσολιά” μην απορήσετε. Ναι το παλικάρι υπηρέτησε ως εύζωνας στην Προεδρική φρουρά.
Θα φάτε μεζεδάκια όσον αφορά στην τιμή αλλά να έχετε υπόψη ότι μιλάμε για κανονικά/μεγάλα πιάτα όσον αφορά στην ποσότητα.
– Πολύ ωραίος ντάκος με αφράτο παξιμάδι, νόστιμη ντομάτα κι εξαιρετικό λάδι.
– Χόρτα αναλόγως της εποχής τα οποία θα βράσουν μόλις τα παραγγείλετε και θα έρθουν καυτά και ζωντανά.
– Πατάτες που καθαρίζονται επί τόπου τηγανισμένες σε καθαρό λάδι.
– Τυροκαφτερή τίμια.
– Παντζαροσαλάτα γλυκιά .
– Χταποδάκι βραστό ωραιότατο.
– Ότι βρείτε από πιττάκια. Φοβερά αυτά με μελιτζάνες και τυρί αλλά και με παστουρμά.
– Τηγανιές χοιρινού και κοτόπουλου νόστιμες.
– Κεφτεδάκια με ωραία αρώματα, καθαρό κιμά, απόλυτα μαμαδίσια.
– Συκώτι ονειρικό. Μαλακό, χωρίς ίνες , ούτε σόλα, ούτε άψητο. Αν δε το πετύχετε να σερβίρεται με σπιτική ρώσικη είναι άλλο πράγμα.
– Τηγανιτό ψαράκι φρεσκότατο. Αξέχαστα τα φρέσκα μπακαλιαράκια που έρχονται με πάλλευκη σάρκα, τραγανά, αλάδωτα.
– Καλαμαράκια φοβερά. Γενικά το τηγάνι τους τα σπάει.
– Γαρίδες. Μεγάλες, τρυφερές, αρωματικές, με γλυκοφάγωτη σάρκα και χοντρό αλάτι στο εξωτερικό περίβλημα που θες να το κριτσανίσεις γλείφοντάς το. Το έκανα διακριτικά διότι έχω και μια φήμη να προασπίσω…
Το κρασί τους είναι αξιοπρεπές και ελαφρύ. Μπύρες κρύες υπάρχουν. Από τσίπουρα και ούζα δε θυμάμαι διότι έτσι κι έπινα στις συγκεκριμένες στιγμές δε θα ζούσα για να γράψω την κριτική. Ούτε τιμές μεμονωμένες θυμάμαι και φωτογραφίες δεν τράβηξα διότι σε περίπτωση που δεν έχει γίνει αντιληπτό ακόμη…βρισκόμασταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Πάντως σε καμία των περιπτώσεων η τιμή δεν υπερέβη τα 15-20 ευρώ το άτομο με φαγητό να μένει.
Το parking είναι εύκολο. Τις Δευτέρες είναι κλειστά. Τις υπόλοιπες μέρες προνοείστε για κράτηση διότι η αφεντιά μου δεν ήξερε και δε ρώτησε σχετικά με τη δημοφιλία του μαγαζιού.
Tip: Αύριο η μέρα προστάζει ψάρι και ειδικότερα μπακαλιάρο. Σε περίπτωση που δεν κάνει ήδη τα σχέδιά σας το προτείνω ασυζητητί!