Οι διατροφικές μας συνήθειες διαμορφώνονται από τα παιδικά μας χρόνια. Ευτυχώς, πρόλαβα να γνωρίσω τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου, μαζί με αυτούς και κάποια παραδοσιακά φαγητά. Ακόμη λιμπίζομαι τα σουτζουκάκια της γιαγιάς ή τον μποξά του μάγειρα παππού!
Επειδή ήμουν όμως, λιγάκι κακομαθημένο παιδί, υπήρξαν και κάποιες τροφές που δεν τις δοκίμασα ποτέ μου. Και ακόμη συνεχίζω δυστυχώς. Κάτι αρακάδες, φρικασέ και γιουβέτσια τα σιχαινόμουν στο άκουσμα και μόνο. Ας πάμε όμως στην επίσκεψή μου. Για αυτό άλλωστε γράφω την κριτική.
Η λέξη Bocas, φέρνει στον νου μου μια ποδοσφαιρική ομάδα από την Αργεντινή. Την πασίγνωστη Boca Juniors, αγαπημένη του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Αποφεύγετε και εσείς κάποιες συγκεκριμένες τροφές; Ε, στο Bocas ίσως αλλάξετε άποψη! Τουλάχιστον εγώ, έστω και με συγκεκριμένο τρόπο μαγειρέματος, άλλαξα λίγο το σκεπτικό μου για τα ρεβύθια και τις σουπιές!
Το κατάστημα μετράει ένα χρόνο λειτουργίας αν δεν απατώμαι. Το είχα σημειώσει για επίσκεψη από την αρχή της λειτουργίας του λόγω των δημιουργικών πιάτων του, όπως υποσχόταν! Η ευελιξία του μενού με πολλές διαφορετικές παρασκευές αλλά και η προσφορά σε μίνι πιάτα, δίνουν τη δυνατότητα να δοκιμάσεις αρκετά, σε μία μόνο επίσκεψη.
Αφορμή για την επίσκεψή μας στάθηκε ένα event της Estrella Damm Gastro Journey. Από 2-26 Ιουνίου σε 20 εστιατόρια της Αθήνας, ισάριθμοι chef προσφέρουν γαστρονομικές εμπειρίες σε συνδυασμό με την δημοφιλή ισπανική μπύρα.
Με τιμή μόλις στα 30 ευρώ για 2 άτομα είχαμε τη δυνατότητα να δοκιμάσουμε τα εξης:
1ο πιάτο
– Χωριάτικη σαλάτα με κους κους
2ο πιάτο
– Ρεβυθάδα με τσορίθο.
3ο πιατο
– 5 (!) τάπας που θα σας περιγράψω παρακάτω.
Συνοδεύονταν με 2 400αρες βαρελίσιες μπύρες της ομώνυμης εταιρίας.
Η αρχή λοιπόν έγινε με την χωριάτικη σαλάτα. Λεπτοκομμένα υλικά, με ιδιαίτερη έμφαση στο αγγούρι. Έδωσε το κάτι παραπάνω σε αίσθηση δροσιάς, ενώ στην κορυφή καλυπτόταν το όλο αποτέλεσμα από μους φέτας. Η σύντροφός μου ξετρελάθηκε με αυτό το πιάτο, ενώ δεν τρώει το κους κους!
Σε χαρτοσακούλα θα προσγειωθούν νοστιμότατες φέτες ψωμιού, λευκό και μαύρο (πιθανολογώ με χαρούπι). Συνδυάζονται εξαιρετικά με το 1ο tapas που είναι μια πρασινωπή μους ταραμοσαλάτας που αναπαύεται σε “εξωγήινο” σκεύος . Ωραία, βελούδινη αίσθηση, το λάδι μαϊντανού ή άνηθου (έχουμε μια μικρή διχογνωμία εδώ) βάραινε το πιάτο και το έκανε πιο αλμυρό από όσο θα ήθελα, ίσως φταίει η ποσότητα.
Δεύτερο πιάτο. Ρεβυθάδα φούρνου με τσορίθο. Ποιός να το περίμενε ότι θα ξετρελαινόμουν με αυτό το πιάτο! Ακόμη το λιγουρεύομαι. Σκληρούτσικα ρεβύθια (το ιδανικό) με σάλτσα ντομάτας και ένα crunchy στοιχείο που μάλλον ήταν το τσορίθο. Αν δεν αναγραφόταν ως περιγραφή, δεν θα το ξεχώριζα με τίποτα. Αν το αυγό μάτι δεν ήταν σφιχτό και μπορούσα να σπάσω τον κρόκο, ώστε να τον απλώσω στα υπόλοιπα υλικά, θα γινόταν… της κολάσεως!
Πάμε στα υπόλοιπα tapas. Το πιάτο με τις τέσσερις φτερούγες κοτόπουλου bbq δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο να προσφέρει, πέρα από μια ελαφριά γλυκύτητα. Η αργοψημένη γουρουνοκεφαλή ήταν λιώμα ως προς το κρέας αλλά κρατούσε και αρκετό λάδι στον πάτο του πιάτου. Υπήρξε crunchy στοιχείο που ακόμη με ταλαιπωρεί στο κεφάλι μου αν ήταν σαν πατάτα ή κρεμμύδι. Το ξινολάχανο αφαιρούσε λίγη από τη λιπαρότητα του κρέατος και της σως.
Τα σουτζουκάκια τόνου από την άλλη, πλησίαζαν τα τυπικά κρεατένια. Σφιχτούτσικα αλλά πολύ νόστιμα, με τόση όση σάλτσα χρειαζόταν. Αν δεν απατώμαι, στην κορυφή υπήρξε λεπτοτριμένη πατάτα. Θα το έπαιρνα και ως κυρίως πιάτο. Η κρέμα πατάτας χρειαζόταν κάποιο καρύκευμα, ώστε να γίνει πιο έντονη. Μου άρεσε η πυκνότητά της όμως.
Τελευταίο tapas που δοκιμάσαμε ήταν οι σουπιές με φάβα. Αν τις δοκίμαζες σκέτες, θα έπεφτες κάτω από την έντονη αλμύρα τους. Σα να τις δοκίμαζες μέσα στη θάλασσα. Η ουδετερότητα της φάβας όμως, έκανε το αποτέλεσμα αρκετά ευχάριστο. Ίσως ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έφαγα σουπιές! Στην κορυφή υπάρχει κάτι σαν “άχυρο” που δεν μπόρεσα να προσδιορίσω τι είναι. Αν σε μια μπουκιά χωρούσες όλα τα στοιχεία, ήταν πολύ νόστιμο!
Για το τέλος, παραγγείλαμε έξτρα τσούρος! Αγαπημένο γλυκό,στα 5 ευρώ. Και εδώ έχουμε το παράδοξο. Δεν μας άρεσαν. Χρειαζόντουσαν περισσότερη ζάχαρη και κανέλα, κυρίως όμως κάποια παχύρευστη πραλίνα ή καραμέλα. Η σως σοκολάτας παραήταν αραιή και άγευστη. Στα πολύ θετικά ο πληθωρικός αριθμός τους και το εξαιρετικό ψήσιμο τους, τραγανά όσο έπρεπε. Αδικήθηκαν από το συνοδευτικό.
Ο συνολικός λογαριασμός ήταν στα 35 ευρώ.
Το σέρβις ήταν πολύ καλού επιπέδου, με ευγένεια, καλή ταχύτητα και διακριτικότητα. Εκπαιδευμένοι και με γνώσεις των προσφερόμενων πιάτων.
Όσον αφορά τον χώρο. Δεν βρίσκεται στην κεντρική σκηνή της Νέας Φιλαδέλφειας, συνορεύει με το Μικρασιατικό Μεζεδοπωλείο και τον Μπαρμπαλιά. Διαθέτει ανοιχτή κουζίνα, έχει ωραίο πολιτισμένο περιβάλλον και μια όμορφη μπάρα. Ιδιαίτερη μνεία στα βάζα με τα τουρσιά αλλά και στα προσεγμένα σκεύη.
Τέλος ,διάβασα σε κάποια ιντερνετική παρουσίαση ότι έχουν δικό τους μποστάνι με λαχανικά.
Γενικώς, δείχνουν ότι έχουν θέληση, μεράκι και αγάπη.Μου άφησαν αρκετά καλές εντυπώσεις και είναι μια πολύ καλή πρόταση, αν ψάχνετε κάτι δημιουργικό, αλλά όχι τόσο ακριβό.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Οι διατροφικές μας συνήθειες διαμορφώνονται από τα παιδικά μας χρόνια. Ευτυχώς, πρόλαβα να γνωρίσω τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου, μαζί με αυτούς και κάποια παραδοσιακά φαγητά. Ακόμη λιμπίζομαι τα σουτζουκάκια της γιαγιάς ή τον μποξά του μάγειρα παππού!
Επειδή ήμουν όμως, λιγάκι κακομαθημένο παιδί, υπήρξαν και κάποιες τροφές που δεν τις δοκίμασα ποτέ μου. Και ακόμη συνεχίζω δυστυχώς. Κάτι αρακάδες, φρικασέ και γιουβέτσια τα σιχαινόμουν στο άκουσμα και μόνο. Ας πάμε όμως στην επίσκεψή μου. Για αυτό άλλωστε γράφω την κριτική.
Η λέξη Bocas, φέρνει στον νου μου μια ποδοσφαιρική ομάδα από την Αργεντινή. Την πασίγνωστη Boca Juniors, αγαπημένη του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Αποφεύγετε και εσείς κάποιες συγκεκριμένες τροφές; Ε, στο Bocas ίσως αλλάξετε άποψη! Τουλάχιστον εγώ, έστω και με συγκεκριμένο τρόπο μαγειρέματος, άλλαξα λίγο το σκεπτικό μου για τα ρεβύθια και τις σουπιές!
Το κατάστημα μετράει ένα χρόνο λειτουργίας αν δεν απατώμαι. Το είχα σημειώσει για επίσκεψη από την αρχή της λειτουργίας του λόγω των δημιουργικών πιάτων του, όπως υποσχόταν! Η ευελιξία του μενού με πολλές διαφορετικές παρασκευές αλλά και η προσφορά σε μίνι πιάτα, δίνουν τη δυνατότητα να δοκιμάσεις αρκετά, σε μία μόνο επίσκεψη.
Αφορμή για την επίσκεψή μας στάθηκε ένα event της Estrella Damm Gastro Journey. Από 2-26 Ιουνίου σε 20 εστιατόρια της Αθήνας, ισάριθμοι chef προσφέρουν γαστρονομικές εμπειρίες σε συνδυασμό με την δημοφιλή ισπανική μπύρα.
Με τιμή μόλις στα 30 ευρώ για 2 άτομα είχαμε τη δυνατότητα να δοκιμάσουμε τα εξης:
1ο πιάτο
– Χωριάτικη σαλάτα με κους κους
2ο πιάτο
– Ρεβυθάδα με τσορίθο.
3ο πιατο
– 5 (!) τάπας που θα σας περιγράψω παρακάτω.
Συνοδεύονταν με 2 400αρες βαρελίσιες μπύρες της ομώνυμης εταιρίας.
Η αρχή λοιπόν έγινε με την χωριάτικη σαλάτα. Λεπτοκομμένα υλικά, με ιδιαίτερη έμφαση στο αγγούρι. Έδωσε το κάτι παραπάνω σε αίσθηση δροσιάς, ενώ στην κορυφή καλυπτόταν το όλο αποτέλεσμα από μους φέτας. Η σύντροφός μου ξετρελάθηκε με αυτό το πιάτο, ενώ δεν τρώει το κους κους!
Σε χαρτοσακούλα θα προσγειωθούν νοστιμότατες φέτες ψωμιού, λευκό και μαύρο (πιθανολογώ με χαρούπι). Συνδυάζονται εξαιρετικά με το 1ο tapas που είναι μια πρασινωπή μους ταραμοσαλάτας που αναπαύεται σε “εξωγήινο” σκεύος . Ωραία, βελούδινη αίσθηση, το λάδι μαϊντανού ή άνηθου (έχουμε μια μικρή διχογνωμία εδώ) βάραινε το πιάτο και το έκανε πιο αλμυρό από όσο θα ήθελα, ίσως φταίει η ποσότητα.
Δεύτερο πιάτο. Ρεβυθάδα φούρνου με τσορίθο. Ποιός να το περίμενε ότι θα ξετρελαινόμουν με αυτό το πιάτο! Ακόμη το λιγουρεύομαι. Σκληρούτσικα ρεβύθια (το ιδανικό) με σάλτσα ντομάτας και ένα crunchy στοιχείο που μάλλον ήταν το τσορίθο. Αν δεν αναγραφόταν ως περιγραφή, δεν θα το ξεχώριζα με τίποτα. Αν το αυγό μάτι δεν ήταν σφιχτό και μπορούσα να σπάσω τον κρόκο, ώστε να τον απλώσω στα υπόλοιπα υλικά, θα γινόταν… της κολάσεως!
Πάμε στα υπόλοιπα tapas. Το πιάτο με τις τέσσερις φτερούγες κοτόπουλου bbq δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο να προσφέρει, πέρα από μια ελαφριά γλυκύτητα. Η αργοψημένη γουρουνοκεφαλή ήταν λιώμα ως προς το κρέας αλλά κρατούσε και αρκετό λάδι στον πάτο του πιάτου. Υπήρξε crunchy στοιχείο που ακόμη με ταλαιπωρεί στο κεφάλι μου αν ήταν σαν πατάτα ή κρεμμύδι. Το ξινολάχανο αφαιρούσε λίγη από τη λιπαρότητα του κρέατος και της σως.
Τα σουτζουκάκια τόνου από την άλλη, πλησίαζαν τα τυπικά κρεατένια. Σφιχτούτσικα αλλά πολύ νόστιμα, με τόση όση σάλτσα χρειαζόταν. Αν δεν απατώμαι, στην κορυφή υπήρξε λεπτοτριμένη πατάτα. Θα το έπαιρνα και ως κυρίως πιάτο. Η κρέμα πατάτας χρειαζόταν κάποιο καρύκευμα, ώστε να γίνει πιο έντονη. Μου άρεσε η πυκνότητά της όμως.
Τελευταίο tapas που δοκιμάσαμε ήταν οι σουπιές με φάβα. Αν τις δοκίμαζες σκέτες, θα έπεφτες κάτω από την έντονη αλμύρα τους. Σα να τις δοκίμαζες μέσα στη θάλασσα. Η ουδετερότητα της φάβας όμως, έκανε το αποτέλεσμα αρκετά ευχάριστο. Ίσως ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έφαγα σουπιές! Στην κορυφή υπάρχει κάτι σαν “άχυρο” που δεν μπόρεσα να προσδιορίσω τι είναι. Αν σε μια μπουκιά χωρούσες όλα τα στοιχεία, ήταν πολύ νόστιμο!
Για το τέλος, παραγγείλαμε έξτρα τσούρος! Αγαπημένο γλυκό,στα 5 ευρώ. Και εδώ έχουμε το παράδοξο. Δεν μας άρεσαν. Χρειαζόντουσαν περισσότερη ζάχαρη και κανέλα, κυρίως όμως κάποια παχύρευστη πραλίνα ή καραμέλα. Η σως σοκολάτας παραήταν αραιή και άγευστη. Στα πολύ θετικά ο πληθωρικός αριθμός τους και το εξαιρετικό ψήσιμο τους, τραγανά όσο έπρεπε. Αδικήθηκαν από το συνοδευτικό.
Ο συνολικός λογαριασμός ήταν στα 35 ευρώ.
Το σέρβις ήταν πολύ καλού επιπέδου, με ευγένεια, καλή ταχύτητα και διακριτικότητα. Εκπαιδευμένοι και με γνώσεις των προσφερόμενων πιάτων.
Όσον αφορά τον χώρο. Δεν βρίσκεται στην κεντρική σκηνή της Νέας Φιλαδέλφειας, συνορεύει με το Μικρασιατικό Μεζεδοπωλείο και τον Μπαρμπαλιά. Διαθέτει ανοιχτή κουζίνα, έχει ωραίο πολιτισμένο περιβάλλον και μια όμορφη μπάρα. Ιδιαίτερη μνεία στα βάζα με τα τουρσιά αλλά και στα προσεγμένα σκεύη.
Τέλος ,διάβασα σε κάποια ιντερνετική παρουσίαση ότι έχουν δικό τους μποστάνι με λαχανικά.
Γενικώς, δείχνουν ότι έχουν θέληση, μεράκι και αγάπη.Μου άφησαν αρκετά καλές εντυπώσεις και είναι μια πολύ καλή πρόταση, αν ψάχνετε κάτι δημιουργικό, αλλά όχι τόσο ακριβό.